Όταν ήμασταν παιδιά αντηχούσε στα αυτιά μας η φωνή του παγωτατζή που πλησίαζε από το δρόμο ντυμένος στα λευκά. Πολλές φορές ίσως να χτυπούσε και κάποιο κουδουνάκι. Πόση ήταν η χαρά μας, όταν μπορούσαμε να αγοράσουμε το παγωτό του!
Και το παγωτό του δεν είχε πολλές γεύσεις, ούτε σχέδια, μεγέθη, χρώματα. Ήταν απλά ένα χωνάκι παγωτό βανίλια!!! Η νοστιμιά και η δροσιά του απερίγραπτες!
Σήμερα υπάρχουν τόσα παγωτατζίδικα, τόσα ψυγεία παγωτών σε διάφορα καταστήματα και Super Market που έκαναν να χαθεί εκείνη η μαγεία!
Ίσως όμως κάπου ξαφνικά να εμφανιστεί ένας πλανόδιος παγωτατζής, ίσως βγαλμένος μέσα από τη νοσταλγία των παιδικών χρόνων των μεγαλύτερων.
Ο Παγωτατζής-Σοφία Παπάζογλου από το cd H EΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΗ ΔΡΑΚΟΥ του Γιώργου Χατζηπιερή
1 σχόλιο
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα