Βικτώρια Τσινταράκη

Από εδώ και εξής θα τα λέμε στο blogs.sch.gr/tsintaraki

Με αγάπη Β.ΤΣΙΝΤΑΡΑΚΗ

Στην σημερινή μου βολτούλα συνάντησα άλλο ένα ενδιαφέρον site , με έξυπνες και δημιουργικές ιδέες παιγνιώδους μάθησης για παιδιά ηλικιάς από μηνών έως τουλάχιστον 8 ετών.

Πρόκειται για την προσωπική σελίδα της Άννας , μιας δασκάλας δημοτικού από το Ηνωμένο Βασίλειο.

http://theimaginationtree.com/

Αυτό που προσωπικά μου άρεσε πολύ , είναι μια δημοσίευσή της , για παιδιά 6-18 μηνών , όπου συστήνει την αξιοποίηση απλών καθημερινών αντικειμένων , εξυπηρετώντας μια σειρά παιδαγωγικών στόχων.

Τα ονομάζει treasure baskets και επειδή μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις , αναρτώ με κάθε σεβασμό περί πνευματικών δικαιωμάτων της γράφουσας , κάποιες φωτογραφίες από το site της  :

http://theimaginationtree.com/2012/06/baby-play-ideas-and-activities-6-18.html

Επίσης λάτρεψα , την ανάρτησή της , όπου συστήνει την αξιοποίηση μικρών πετρών , για την εξυπηρέτηση των μαθηματικών.

Επιστρέφοντας με το καλό στο σχολείο , είναι μια πρακτική που θα ακολουθήσω για τα γλυκά μου νηπιάκια :-)

http://theimaginationtree.com/2013/05/number-pebbles-maths-games-activitie.html

Σήμερα επιχείρησα μια διαδικτυακή βολτούλα κι επισκέφτηκα blogs συναδέλφων και όχι μόνο!

   Θα ήθελα – για όσους ακόμα δεν το έχουν ανακαλύψει – να σας συστήσω να επισκεφτείτε το blog της Ζέφης , μιας αξιόλογης δασκάλας

 http://paizoumemazi.blogspot.com

Βρήκα πραγματικά καταπληκτικές ιδέες , μια από τις οποίες αφορά στην διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου και γιατί όχι του αύλειου χώρου ενός νηπιαγωγείου; Τελικά με απλά και τόσο φτηνά υλικά μπορούμε να διαμορφώσουμε έναν υπέροχο χώρο για να παίζουν τα παιδιά (θυμάμαι στην αρχή της χρονιάς η διαμόρφωση του χώρου της αυλής ήταν κάτι που απασχόλησε έντονα εμένα και την συνάδελφό μου). Τελικά , η λύση ήταν η ακόλουθη…

Η παραπάνω φωτογραφία προέρχεται από το blog της αγαπητής Ζέφης και αναρτάται με κάθε σεβασμό περί πνευματικών δικαιωμάτων της γράφουσας.

http://paizoumemazi.blogspot.gr/2011/07/blog-post_6022.html

   Φέτος ευχάριστες προσωπικές – οικογενειακές εξελίξεις :-) !!! με αφήνουν για λίγο (ή μάλλον αρκετό) καιρό μακριά από την τάξη… Έτσι , μιας και δεν διδάσκω πια , το blog μου θα μείνει για λίγο ανενεργό… Όμως σας υπόσχομαι πως θα επιστρέψω με περισσότερη όρεξη και δημιουργική διάθεση… όταν έρθει η ώρα.

    Τη Δευτέρα επισκεφτήκαμε με τους μαθητές μας το Μουσείο Βορρέ για την παρακολούθηση του εκπαιδευτικού προγράμματος – εργαστηρίου «Ανακυκλώσιμη Τέχνη»… Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον Πρόγραμμα , όπου τα παιδιά αρχικά ξεναγήθηκαν στο χώρο του Μουσείου Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης (εστιάζοντας σε συγκεκριμένα έργα και όχι στο σύνολο των εκθεμάτων) , κι έπειτα παροτρύνθηκαν να φτιάξουν το «δικό τους» έργο Τέχνης , έχοντας ως βάση τους το μισό έργο του Β. Κελαϊδή ‘ Μαρτυρικό δέντρο΄1978…

Τα τραπέζια εργασίας στο Εργαστήρι ήταν πανέτοιμα … οι μικροί καλλιτέχνες έπιασαν αμέσως δουλειά… Το αποτέλεσμα πολύ καλό!!!

Να και κάποια από τα έργα μας…

Αγαπημένοι φίλοι , επισκέπτες κτλ ,

καλώς σας βρήκα και πάλι!!!

   Επειδή πολλοί φίλοι μου ανησυχούν μήπως έπαθα κάτι ;-) – λόγω του ότι σταμάτησα να ενημερώνω το Blog Μου – σας λέω λοιπόν ότι είμαι πολύ καλά…

  Δεν σας κρύβω ότι διανύω μια περίοδο έντονης «εγκεφαλικής κινητικότητας»;-) σχετικά με τα πλαίσια στα οποία θα κινηθεί η διδασκαλία μου φέτος… Αυτή τη χρονιά , διδάσκω στο Ολοήμερο Τμήμα του Νηπιαγωγείου Πικερμίου με την Μαργαρίτα , μια συνάδελφο από την οποία νομίζω ότι θα πάρω πολλά φέτος… Μαζί , λοιπόν , καταβάλλουμε προσπάθειες ώστε να εμπλουτίσουμε την διδασκαλία μας , το χώρο της τάξης μας , την αυλή μας και όχι μόνο… (Το διαδίκτυο κοντεύει να πάρει φωτιά!!!) Και νομίζω πως είμαστε σε πολύ καλό δρόμο…

  Βασική μου προτεραιότητα – όπως κάθε χρόνο – ήταν η οργάνωση του χώρου της τάξης , του «τρίτου δάσκαλου» και είμαι στην ευχάριστη θέση να πω πως η τάξη μας , μέρα με την μέρα αποκτά την ταυτότητά της , μετατρέποντας το καθημερινό ελεύθερο παιχνίδι των μαθητών μας σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αξιόλογη μαθησιακή διαδικασία. Βέβαια , δεν σας κρύβω ότι το τμήμα μας αποτελείται από 19 παιδάκια , ενώ τα περισσότερα από τα μισά είναι πέραν του φυσιολογικού ζωηρά… καταλαβαίνετε λοιπόν , τί βιώνουμε… Οφείλω ωστόσο να ξεστομίσω δειλά-δειλά ότι όλα κυλούν κάπως καλύτερα … σιγά-σιγά μαθαίνουμε να συμβιώνουμε , καταγράφοντας και πάλι – όπως κάθε χρονιά – τους κανόνες της τάξης μας και οργανώνοντας τον χώρο μαζί με τα παιδιά…

  Έτσι , ο Σεπτέβριος , για να μην πω και ο μισός Οκτώβριος πέρασαν , οργανώνοντας τις γωνιές μας… Τα παιδιά έδιναν τίτλους στους χώρους απασχόλησης που δημιουργήσαμε , έθεταν κανόνες σχετικά με τον αριθμό των παιδιών που μπορούν να εργάζονται σε καθέναν απ’ αυτούς , έφτιαχναν ταμπελίτσες – τις οποίες δακτυλογραφούσαν και εκτύπωναν τα ίδια με την βοήθεια του ΜΑΓΙΚΟΥ υπολογιστή – , πλαστικοποιούσαν τις ταμπέλες κτλ… Έτσι , η τάξη μας κατέληξε να έχει την σημερινή εικόνα. Εν τάχει θα σας πω ότι οργανώσαμε τις παρακάτω γωνιές:

• Ο χώρος των κατασκευών (πρόκειται ουσιαστικά για μια καλλιτεχνική γωνιά , για ένα χώρο Εικαστικών , για το δικό μας μικρό atelier – κάτι που συνάντησα όταν επισκέφτηκα τα νηπιαγωγεία στο Reggio Emilia της Ιταλίας- και λάτρεψα
• Ο χώρος του παιχνιδιού (όπου υπάρχει το οικοδομικό υλικό)
• Το σπιτάκι της αγάπης (ο μικρόκοσμος ενός σπιτιού)
• Ο χώρος του υπολογιστή
• Ο χώρος για επιτραπέζια παιχνίδια

Στην πορεία της χρονιάς , οι παραπάνω γωνιές θα εμπλουτίζονται , στο μέτρο του δυνατού , προκειμένου να διατηρείται αμείωτο το ενδιαφέρον των μαθητών μας…

Αυτά για αρχή … σύντομα θα σας αναρτήσω και φωτογραφικό υλικό…