Εις τη συνέντευξη του «Πατριάρχου» στην Αυστριακή Εφημερίδα KURIER, η εικόνα τῆς Εκκλησίας την οποία σκιαγραφεί με τις δηλώσεις του, εἶναι εναρμονισμένη με την νέα εκκλησιολογία τῆς Β’ Βατικανῆς Συνόδου, σε πλήρη διάσταση με τις αποφάσεις τῆς Συνόδου τοῦ 1484, με τις Πατριαρχικές Εγκυκλίους τοῦ 1848 και 1895, αλλά και με κείμενα τῶν Αγίων Πατέρων (Αγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Μάρκου Εφέσσου, Νεκταρίου Πενταπόλεως κλ.π), είναι η ΔΙΗΡΗΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
Ως γνωστόν ο Παπισμός εἶναι Κράτος, το Κράτος τοῦ Βατικανοῦ. Δεν εἶναι Εκκλησία. Απόδειξις εἶναι η εκλογή τοῦ Πάπα πού γίνεται από Καρδιναλίους και όχι από Επισκόπους. Αλλά και από τους επισκόπους του να εκλεγόταν, πάλι Κράτος θα ήταν λόγω τῆς πολιτικῆς εξουσίας. Έχει τα στοιχεία τοῦ Κράτους με την όλη οργάνωσή του ως Κράτος. Επίσης διεκόπη στον Παπισμό η αποστολική διαδοχή και πληθαίνουν οι αιρέσεις.
«Οι δογματικές διαφορές ανάμεσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και τους ετεροδόξους είναι ο κύριος λόγος για την αποκοπή των ετεροδόξων από τη μυστηριακή κοινωνία μαζί της. Η δογματική διδασκαλία της Ορθοδοξίας είναι η δογματική διδασκαλία της μίας και πάντοτε αδιαίρετης Εκκλησίας, την οποία συνεχίζει χωρίς διακοπή. …….. Όταν ονομάζουμε τους ετεροδόξους Εκκλησία η αδελφή Εκκλησία, συγχέουμε τον κτιστό με τον άκτιστο χαρακτήρα της Χάριτος, συγχέουμε το κτιστό ανθρώπινο κατασκεύασμα των Δυτικών με το μοναδικό Θεανθρώπινο σώμα του Χριστού, την Εκκλησία.» (Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΕΝΟΤΗΤΑ, Δημητρίου Τσελεγγίδη) 
«…Οὔτε βέβαια μπορεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ εἶναι ταυτόχρονα ΜΙΑ καὶ διηρημένη. Γιατὶ ἡ διαίρεση σημαίνει κατάτμηση ἑνὸς ὅλου σὲ δύο ἢ περισσότερα μέρη (βλ. Λεξικό, Γ.Μπαμπινιώτη). Κατὰ συνέπεια, ἡ θεώρηση τῆς Ἐκκλησίας ὡς διηρημένης, σήμερα, ἀντίκειται σαφῶς στὴ ρητὴ διατύπωση τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, πράγμα ποὺ συνεπάγεται, κατὰ τὰ Πρακτικὰ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καθαίρεση καὶ ἀφορισμό, κατὰ περίπτωση, σ’ ὅποιον ἐμμένει στὴ θεώρηση αὐτή». (ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ, Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ., Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο, http://orthodoxia-pateriki.blogspot.com/2010/07/blog-post.html)
Στο βιβλίο «Οδοιπορία στο Άγιο Όρος» τοῦ Λορέντζο Ντιλέττο, στη σελίδα 292, ο πατήρ Παΐσιος λέγει: «Δεν εἶναι δυνατόν να αποσιωπηθεί το γεγονός ότι στη Ρώμη υπάρχει πολύ μασονία και σιωνισμός, ότι υπάρχει μεγάλη διαφθορά και κοσμικό πνεύμα… Κοίταξε, θα το πίστευες αν σοῦ έλεγα ότι ο Πατριάρχης Αθηναγόρας ήτανε μασόνος; Ούτε και εγώ το πίστευα, μέχρι πού μοῦ έδειξαν έγγραφα, τα οποία πιστοποιούσαν τους βαθμούς του στη μασονία και τις αποδείξεις τῶν συντάξεων πού έπαιρνε ως μασόνος».
Και στη σελίδα 285 λέγει στον Λορέντζο Ντιλέττο τά εξής: «Η Ευρώπη θα γίνει μεγάλη δύναμη, με επικεφαλής έναν Εβραῖο. Κι’ όχι μόνο αυτό. Θα αναζητήσουν και ένα πνευματικό ηγέτη για να έχουν περισσότερη δύναμη και θα βροῦν τον Πάπα, ο οποίος θα τους φέρει όλους κοντά του, τους καθολικούς, τους προτεστάντες, τους «υιούς τοῦ διαβόλου» (σέκτα αμερικανικῆς προέλευσης), τους μουσουλμάνους. Θα τους ενώσει όλους αφήνοντας τους όμως ανεξάρτητους».
Παραθέτω εν συνεχεία αποσπάσματα τῆς συνεντεύξεως στην Αυστριακή Εφημερίδα KURIER, μεταφρασμένα στα Ελληνικά.
Ν.Γ.Σ.
Από το σχίσμα του 1054, δηλαδή για σχεδόν μια χιλιετία, οι εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης και τῆς Ρώμης βαδίζουν ξεχωριστούς δρόμους. Βλέπετε μια πιθανότητα για επανένωση μεταξύ τῆς Ορθόδοξης και τῆς Καθολικής Εκκλησίας;
Η θεραπεία τοῦ σχίσματος και η επανένωση τῆς Εκκλησίας συνιστά μεγάλο καθήκον τῆς εποχῆς μας. Πριν από 50 χρόνια, ξεκίνησαν ο Πάπας Παύλος VI και ο προκάτοχός μας, Πατριάρχης Αθηναγόρας, τα πρώτα βήματα για να προσεγγίσουν ο ένας τον άλλο. Ο επίσημος θεολογικός διάλογος μεταξύ τῶν Εκκλησιῶν μας, στο πνεύμα τῆς αγάπης και τῆς αλήθειας μᾶς βοήθησε να απομακρυνθούν πολλές παρεξηγήσεις και διαφωνίες και να αναγνωρίσουμε αυτό που μᾶς ενώνει. Η Αυτού Αγιότης Πάπας Φραγκίσκος και εμείς έχουμε συναντηθή το Μάιο αυτοῦ τοῦ έτους στα Ιερουσόλυμα, η αντιπροσωπεία μας είναι κάθε χρόνο στη Ρώμη για την εορτή τῶν Αγίων Πέτρου και Παύλου, οι προστάτες τῆς εκκλησίας τῆς Ρώμης, καθώς επίσης συμμετέχει μια αντιπροσωπεία τῆς Καθολικής Εκκλησίας κάθε χρόνο στην εορτή τοῦ Αγίου Ανδρέου στην Κωνσταντινούπολη. Φέτος ο Πάπας Φραγκίσκος θα είναι (από τις 28 Νοεμβρίου) επισκέπτης μας με την ευκαιρία τῆς εορτῆς τοῦ Αγίου Αποστόλου Ανδρέου στην Κωνσταντινούπολη.
Πότε θα μπορούσε να υπάρξει μια επανένωση;
Ο Θεός μόνο ξέρει πότε θα έλθει η ώρα. Οργανισμοί όπως Pro Oriente, οι οποίο προωθούν την θεολογική καθώς και την προσωπική επαφή μεταξύ τῶν εκκλησιῶν μας, είναι μια μεγάλη βοήθεια.
Τι εμποδίζει ακόμα τον δρόμο για την επανένωση; Και πού υπάρχουν προσεγγίσεις;
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια συνειδητοποιήσαμε πολλές ομοιότητες στις εκκλησίες μας και στην πίστη μας και έχουμε μάθει να τα εκτιμήσουμε. Συνειδητοποιήσαμε ότι πολλά μᾶς ενώνουν και λίγα μᾶς χωρίζουν. Είμαστε βέβαιοι ότι τα τελευταία εμπόδια τοῦ διαχωρισμοῦ μπορούν να ξεπεραστούν.
Ήσασταν ως πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης, μετά το σχίσμα, στην ενθρόνιση τοῦ Πάπα Φραγκίσκου στο Βατικανό. Τι θέλατε να επισημάνετε με την παρουσία σας;
Εκτός από την εκτίμησή μας για τον Πάπα Φραγκίσκο ως άτομο θέλαμε ειδικά να εκφράσουμε την θέλησή μας να ξεπεράσουμε τον οδυνηρό χωρισμό τῶν Εκκλησιῶν μας.
Τι αναμένετε από τον Πάπα Φραγκίσκο σχετικά με αυτό το οικουμενικό διάλογο;
Περιμένουμε από τον Αγιότατο περαιτέρω τολμηρά βήματα και προσπάθειες για την ένωση τῶν εκκλησιῶν…
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.