Σήμερα είναι η μέρα σου, γιορτάζει η καρδιά σου,
φίλοι, γονείς μαζεύτηκαν, γελούν όλοι κοντά σου!

Κεράκια αναμμένα, τούρτα λαχταριστή,
η ευχή μου για σένα, χαρά και προκοπή!

Η εξοικείωση των νηπίων με έργα τέχνης έχει ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη της αισθητικής τους αντίληψης, της φαντασίας και της ικανότητας κατανόησης του πολιτισμού. Τα νήπια, μέσα από την επαφή τους με διάφορα έργα τέχνης (όπως πίνακες, γλυπτά, φωτογραφίες ή παραστάσεις), ανακαλύπτουν νέους τρόπους να βλέπουν και να ερμηνεύουν τον κόσμο. Η διαδικασία αυτή όχι μόνο τους προσφέρει γνώσεις για τον πολιτισμό και την ιστορία, αλλά παράλληλα συμβάλλει στην ανάπτυξη της αισθητικής τους αντίληψης, ενώ ενισχύει τη φαντασία και τη δημουργικότητά τους.

Το εν λόγω εργαστήριο δεξιοτήτων ολοκληρώνεται με τον τρόπο που ξεκίνησε δηλαδή με έργα τέχνης που απεικονίζουν την οικογένεια, αναδεικνύοντας τον ρόλο της.

Μοιράστηκαν ασπρόμαυρες φωτοτυπίες πινάκων ζωγραφικής, στους οποίους τα παιδιά διαπίστωσαν διάφορες δράσεις οικογενειών, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Κλήθηκαν να ζωγραφίσουν τον εαυτό τους μέσα στον πίνακα. Εκείνα θέλησαν να συμπεριλάβουν και την οικογένειά τους. Το αποτέλεσμα μοναδικό και διασκεδαστικό.
Η δραστηριότητα αυτή καθιστά τον μαθητή/τρια ικανό/ή:

• Να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του/της ως μία ξεχωριστή οντότητα.
• Να προσδιορίζει το είδος της σχέσης του/της με τους άλλους (π.χ. συγγενείς, φίλοι, γνωστοί κτλ.).
• Να αναπτύσσει τη φαντασία και τη δημιουργικότητά του/της σε δράση που αξιοποιεί έργα τέχνης.
• Να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του/της ως μία ξεχωριστή οντότητα.

Τα παιδιά παρακολούθησαν το ψηφιακό βιβλίο «Η μονα-δική μου οικογένεια», Συγγραφέας: Ιωάννα Μανάφη.

Ψάχνοντας το αστροποδήλατό του, ο Έλφι ο ουρανοκατέβατος στη γη, γνώρισε πολλές οικογένειες ζώων, οι οποίες του έκαναν από ένα δώρο. Το πρώτο, έδειχνε την οικογένεια των λύκων σε σπιτάκι που ήταν φτιαγμένο από τουβλάκια συνεργασίας. Το δεύτερο του το έδωσαν τα κλωσοπουλάκια και το σπιτάκι τους ήταν φτιαγμένο από τουβλάκια ζεστασιάς. Το τρίτο δώρο το πήρε απ’ τον κούκο, του οποίου η οικογένεια είχε σπιτάκι φτιαγμένο από τουβλάκια αποδοχής. Το επόμενο το έλαβε από τις χελώνες, των οποίων το σπίτι αποτελούνταν από τουβλάκια δύναμης. Τα καγκουρό του χάρισαν στοργή και οι πιγκουίνοι αγάπη.
Τα παιδιά, αφού μοιράστηκαν τι τους έκανε εντύπωση απ’ το παραμύθι με τον Έλφι, έκαναν μια σχετική ζωγραφιά.

«Η μονα-δική μου οικογένεια» – Παραμύθι της Ιωάννας Μανάφη

Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι τα νήπια διαπίστωσαν για άλλη μια φορά τη σημασία της οικογένειας, όπως και ο Ουρανοκατέβατος φίλος, ο οποίος αποφάσισε να φτιάξει το δικό του σπίτι στη γη με τα “υλικά” των φίλων του και των οικογενειών τους, χρησιμοποιώντας ως τούβλα αξίες, κτίζοντας το δηλαδή με ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΠΟΔΟΧΗ, ΖΕΣΤΑΣΙΑ, ΔΥΝΑΜΗ, ΑΓΑΠΗ, ΣΤΟΡΓΗ.

Στη γωνιά της γραφής τοποθετήθηκαν καρτέλες με λέξεις όπως “ΜΑΜΑ”, “ΜΠΑΜΠΑΣ”, “ΠΑΠΠΟΥΣ” κλπ., γεγονός που κινητοποίησε την περιέργεια των νηπίων και μερικά προσπάθησαν να γράψουν κάποιες από αυτές.

  ” 

Στη συνέχεια αντιστοίχησαν τις λέξεις με τις σωστές εικόνες σε φύλλο εργασίας με τίτλο “Τα μέλη της οικογένειάς μου”.

Σε δεύτερο χρόνο μοιράστηκε στα νήπια φύλλο εργασίας με οικογένειες αποτελούμενες από διαφορετικό αριθμό μελών. Τα παιδιά μέτρησαν τα μέλη τους και επέλεξαν τον σωστό αριθμό κυκλώνοντάς τον.

Οι παραπάνω δραστηριότητες ωφελούν τους μαθητές/τριες για τους εξής λόγους:

Αποκτούν εξοικείωση με τα γράμματα της αλφαβήτου και κατανόηση της δομής των λέξεων, ενώ παράλληλα αναπτύσσουν δεξιότητες γραφής, βελτιώνοντας τη λεπτή κινητικότητα (συγκέντρωση και συντονισμός χεριού-ματιού).

Κατανοούν τις βασικές μαθηματικές έννοιες (αριθμοί, ποσότητες), εξοικειώνονται με τα σύμβολα των αριθμών και τη σειρά τους και αναπτύσσουν την ικανότητα μέτρησης και κατανόησης ποσοτήτων.

Αναπτύσσουν την παρατηρητικότητα και την ικανότητα για συσχετισμό, ενισχύουν τη λογική σκέψη και τη μνήμη, βελτιώνουν την ταξινόμηση αντικειμένων ανά κατηγορίες.

Τέθηκε το ερώτημα: «Τι κάνουμε με την οικογένειά μας»;

Τότε όλα συμμετείχαν, περιγράφοντας δραστηριότητες όπως «Τρώμε μαζί», «Πάμε βόλτα», «Παίζουμε παζλ», «Πηγαίνουμε για ψώνια», «Πηγαίνουμε στις κούνιες», «Διαβάζουμε παραμύθια», «Βλέπουμε τηλεόραση», «Βοηθάμε ο ένας τον άλλον», «Στολίζουμε Χριστουγεννιάτικο δέντρο», «Δίνουμε αγκαλιές και φιλιά».

Στον κύκλο μας, προβλήθηκε η μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων “Hair love”, που αφορούσε στη δύναμη της οικογένειας να φροντίζει ο ένας τον άλλον και να μένει ενωμένη όταν παρουσιάζονται δυσκολίες, όπως π.χ. ένα πρόβλημα υγείας ενός μέλους της.
Τα νήπια διαπίστωσαν πως το κάθε μέλος μιας οικογένειας με το δικό του τρόπο δείχνει την υποστήριξη και την αγάπη του στα άλλα μέλη, καθώς και τη σημασία που έχουν μικρές απλές πράξεις.

Τέθηκε λοιπόν η ερώτηση «Γιατί είναι σημαντική η οικογένεια»;

Ακολουθούν κάποιες από τις απαντήσεις που έδωσαν τα παιδιά.

-Γιατί σε αγαπούν όπως και να έχει.
-Επειδή σε βοηθούν να μαθαίνεις και θεωρούν σημαντικό να τους βοηθάς.
-Επειδή χαίρονται μαζί σου.
-Γιατί σε φροντίζουν όταν είσαι άρρωστος.
-Επειδή θέλουν το καλύτερο για εσένα και προσπαθούν να σου το δώσουν.

Με αφορμή το παραμύθι “Μόνο εσένα αγαπώ τόσο πολύ!”, στο οποίο ο Γιόσι το λαγουδάκι τσακώνεται με τη μαμά του, επειδή δεν θέλει να συγυρίζει τα παιχνίδια του και να ακολουθήσει τους κανόνες της οικογένειας, στην παρεούλα έγινε μια συζήτηση σχετικά με τους τρόπους που μπορεί κάθε παιδί να βοηθάει τους γονείς του στο σπίτι.
Αρχικά ειπώθηκε πως για να λειτουργήσει ομαλά μια οικογένεια, τα μέλη της υιοθετούν και μοιράζονται διαφορετικούς ρόλους και τρόπους συμπεριφοράς. Οι γονείς φροντίζουν τα παιδιά τους και προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Τα παιδιά με τη σειρά τους, φέρονται με σεβασμό και αγάπη στους γονείς τους, αναγνωρίζουν τις προσπάθειές τους και τους βοηθούν όσο και όπου μπορούν.
Τα μέλη της οικογένειας έχουν και άλλους ρόλους στη ζωή τους. Οι γονείς μπορεί να είναι ταυτόχρονα και εργαζόμενοι, μέλη συλλόγων κ.ά. Τα παιδιά είναι μαθητές και παράλληλα μπορεί να αποτελούν μέλη αθλητικών ομάδων κ.ά.
Αφού λοιπόν μέχρι τώρα τα παιδιά μπόρεσαν να δουν και να κατανοήσουν τη θέση, το ρόλο, τη σημασία, την αξία των μελών της οικογένειάς τους στη ζωή τους, κλήθηκαν να προβληματιστούν και να προτείνουν τρόπους με τους οποίους τα ίδια θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα στο σπίτι τους με το δικό τους τρόπο.

Παρατήρησαν τις εικόνες του πιο πάνω φύλλου εργασίας. Έπειτα, τους ζητήθηκε να τις περιγράψουν και να διαπιστώσουν ποιες από αυτές δήλωναν μια βοηθητική συμπεριφορά προς την οικογένειά τους. Τα νήπια ανταποκρίθηκαν θετικά και κατανόησαν ότι κάποιες απλές καθημερινές συνήθειες που μπορούν να έχουν σαν μια ρουτίνα στο σπίτι τους, είναι αρκετά χρήσιμες τόσο για τους γονείς τους όσο και για τα ίδια. Τα παιδιά νιώθουν σημαντικά όταν καταφέρνουν να στρώσουν το κρεβάτι τους ή το τραπέζι την ώρα του φαγητού, όταν ξέρουν να τακτοποιούν τα παιχνίδια τους, να ντύνονται, να βάζουν τα άπλυτα τους στο καλάθι, να πετούν τα σκουπίδια κλπ.

Έτσι, διάλεξαν να βάλουν μια τελίτσα σε όσες δραστηριότητες τους έδιναν την ευκαιρία να γίνουν πρώτης τάξεως βοηθοί!!!

Στο μάθημα των αγγλικών γνώρισαν την οικογένεια της Κίκη. Έμαθαν λέξεις όπως mom, dad, brother, sister, grandmother, grandfather.

Στο ολοήμερο πρόγραμμα, αντιστοίχησαν την εικόνα (φωτό οικογένειας, μπαμπά, μαμά, κλπ.) με τη σωστή λέξη (οικογένεια, μπαμπάς, μαμά), κόβοντας και κολλώντας την στο κατάλληλο πλαίσιο. Χρειάστηκε να γίνουν ντεντέκτιβ των γραμμάτων, αφού έπρεπε να κατανοήσουν το αρχικό γράμμα κάθε λέξης, ώστε να καταλάβουν προχωρώντας στο επόμενο το νόημά της.

,

Όταν τα παιδιά δημιουργούν ιστορίες και ρόλους με τις κούκλες, αναπτύσσουν τη φαντασία τους και βρίσκουν δημιουργικούς τρόπους να εκφραστούν. Το κουκλοθέατρο επιτρέπει στα παιδιά να πειραματιστούν με σενάρια και καταστάσεις που δεν θα μπορούσαν εύκολα να βιώσουν στην πραγματικότητα, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργούν την συναισθηματική τους έκφραση.
Επιπλέον αναπτύσσουν ενσυναίσθηση και την ικανότητα να συνεργάζονται, δεξιότητες πολύ σημαντικές για την κοινωνική τους ζωή.
Μαθαίνουν ακόμη να αντιμετωπίζουν καταστάσεις και να λύνουν προβλήματα μέσα από το κουκλοθέατρο, όπως όταν προσπαθούν να βρουν λύσεις σε διαφωνίες ή να σκεφτούν εναλλακτικά σενάρια για τις ιστορίες τους.
Συνεπώς το κουκλοθέατρο, δεν είναι απλώς ψυχαγωγικό. Είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την ενίσχυση της συνολικής ανάπτυξης των παιδιών σε όλα τα επίπεδα.
Τα νήπια, έχοντας τις χειροποίητες κούκλες-μέλη της οικογένειάς τους, έπαιξαν, εκφράστηκαν και διασκέδασαν, ενώ επικοινώνησαν τα δικά τους νοήματα στο πλαίσιο θεατρικών δρώμενων και παιχνιδιών της τάξης.

Ένα σπιτάκι για κάθε οικογένεια πήραν τα νήπια μαζί με τις κούκλες τους. Μία κατασκευούλα που έγινε με την βοήθεια της εκπαιδευτικού ώστε να έχουν τα παιδιά την αφορμή να κινητοποιήσουν τη φαντασία τους, να αναλάβουν ρόλους και να αφηγηθούν και στον χώρο τους τις ιστορίες τους μόνα ή και με τα αδελφάκια τους.

Τέλος, διαβάσαμε την ιστορία του Γιόσι. Ο Γιόσι το λαγουδάκι τσακώνεται με τη μαμά του. Δεν θέλει να συγυρίζει τα παιχνίδια του, δεν θέλει να πλένεται και να κάνει γυμναστική κάθε πρωί! Με τις οικογένειες των φίλων του θα περνάει σίγουρα καλύτερα, σκέφτεται – κι αποφασίζει να φύγει από το σπίτι του. Κάτι του λείπει, όμως. Κάτι του λείπει τόσο πολύ, που τον πονάει η καρδιά του… Μόνο εσένα αγαπώ τόσο πολύ!