Πόση δουλειά στα μαθηματικά, τη φυσική και τη χημεία θα πρέπει να παίρνουν οι μαθητές του Γυμνασίου για το σπίτι; Οι οπαδοί της εντατικοποίησης προφανώς θα απαντήσουν «όσο το δυνατόν περισσότερη ύλη». Μια επιστημονική μελέτη έρχεται όμως να τους διαψεύσει δείχνοντας ότι, τουλάχιστον όσον αφορά τα μαθήματα της θετικής κατεύθυνσης, «ουκ εν τω πολλώ το ευ». Αντιθέτως, αυτό φαίνεται να βρίσκεται μάλλον «εν τω τρόπω»: μία ώρα την ημέρα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, είναι αρκετή για να μάθει ένας έφηβος και να έχει καλές επιδόσεις, αρκεί να μελετά μόνος, χωρίς βοήθεια από τρίτους.
Δημόσια και ιδιωτικά σχολεία.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Οβιέδο στην Ισπανία εξέτασαν τις επιδόσεις 7.725 μαθητών από δημόσια, επιδοτούμενα από το κράτος και ιδιωτικά σχολεία στην περιοχή της Αστούριας στη Βόρεια Ισπανία. Η μέση ηλικία των μαθητών ήταν τα 13,78 έτη ενώ το 47,2% ήταν κορίτσια. Οι μαθητές απάντησαν σε ερωτηματολόγια σχετικά με το πόσο συχνά οι καθηγητές τούς έδιναν δουλειά για το σπίτι και πόση ώρα χρειάζονταν για να ολοκληρώσουν τη μελέτη που τους είχε ανατεθεί σε διάφορα μαθήματα. Ανέφεραν επίσης αν μελετούσαν μόνοι ή με βοήθεια και, στη δεύτερη περίπτωση, πόσο συχνά είχαν βοήθεια.
Παράλληλα, οι επιστήμονες μέτρησαν τις επιδόσεις τους στα μαθηματικά και στα άλλα θετικά μαθήματα χρησιμοποιώντας ένα τυποποιημένο τεστ και προσάρμοσαν τα αποτελέσματα με βάση το φύλο και την κοινωνικο-οικονομική τάξη του καθενός. Επίσης έλαβαν υπόψη την προηγούμενη πορεία τους εξετάζοντας τους παλαιότερους βαθμούς τους στα συγκεκριμένα μαθήματα.
Σύστημα, όχι ποσότητα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μαθητές είχαν εργασία για το σπίτι κατά μέσο όρο μιάμιση ώρα την ημέρα σε όλα τα μαθήματα. Οι μαθητές στους οποίους οι καθηγητές ανέθεταν συστηματικά εργασία για το σπίτι είχαν κατά περίπου 50 μονάδες υψηλότερες επιδόσεις με βάση το τεστ. Όσοι διάβαζαν τα μαθηματικά στο σπίτι μόνοι τους είχαν 54 μονάδες παραπάνω σε σχέση με εκείνους που μελετούσαν με βοήθεια ή ζητούσαν συχνά βοήθεια. Αντίστοιχα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν και στη φυσικοχημεία.
Οι εργασίες που ανέθεταν οι καθηγητές για το σπίτι απαιτούσαν, όπως είδαν οι επιστήμονες, κατά μέσο όρο 70 λεπτά μελέτης την ημέρα. Η δουλειά που ανέθεταν ορισμένοι καθηγητές για το σπίτι απαιτούσε ενασχόληση 90-100 λεπτών, όμως οι ερευνητές είδαν ότι σε αυτές τις «ποσότητες» οι επιδόσεις των μαθητών στα μαθηματικά, στη φυσική και στη χημεία άρχιζαν να πέφτουν. Αν και παρατηρήθηκε μια μικρή αύξηση των επιδόσεων ανάμεσα στα 70 και στα 90 λεπτά, οι επιστήμονες θεωρούν ότι η αύξηση αυτή, η οποία ισοδυναμεί με δύο ώρες επιπλέον μελέτη την εβδομάδα, δεν είναι τέτοια ώστε να δικαιολογεί την επιβάρυνση των εφήβων.
Μία ώρα την ημέρα, και μόνοι.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι δεν είναι απαραίτητο να αναθέτει κανείς τεράστιες ποσότητες δουλειάς για το σπίτι, αλλά είναι σημαντικό η ανάθεση αυτή να είναι συστηματική και τακτική, και να έχει ως στόχο να ενσταλάξει στους εφήβους τη συνήθεια της μελέτης και να προωθήσει την αυτόνομη μάθηση» δήλωσε σε δελτίο Τύπου ο Χαβιέρ Σουάρθ-Αλβαρεθ, κύριος συγγραφέας, μαζί με τον Ρούμπεν Φερνάντεθ Αλόνσο, της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Journal of Educational Psychology». «Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι τα 60 λεπτά μελέτης στο σπίτι την ημέρα είναι ένας λογικός και αποτελεσματικός χρόνος».
Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι οι επιδόσεις των μαθητών που μελετούσαν στο σπίτι με βοήθεια επί 70 λεπτά την ημέρα ήταν μέτριες ενώ αντιθέτως εκείνων που διάβαζαν το ίδιο διάστημα μόνοι ήταν πολύ υψηλότερες (οι επιδόσεις των πρώτων ήταν εκείνες του μέσου όρου ενώ των δεύτερων ήταν εκείνες που είχε μόλις το 30% του δείγματος). Μια πιθανή εξήγηση για το εύρημα αυτό ενδέχεται να είναι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, το ότι η ανάπτυξη της ικανότητας της «αυτορυθμιζόμενης» μάθησης συνδέεται με τις ακαδημαϊκές επιδόσεις και την επιτυχία. «Το συμπέρασμα είναι ότι όσον αφορά τη δουλειά στο σπίτι το πώς είναι πιο σημαντικό από το πόσο» υπογραμμίζει ο κ. Σουάρεθ-Αλβαρεθ. «Αν εξετάσουμε το ζήτημα με βάση την ατομική προσπάθεια και την αυτόνομη δουλειά ο χρόνος που αφιερώνει ένας έφηβος στη μελέτη φαίνεται να μην έχει σημασία».
Πηγή: Το Βήμα Science
Στο άρθρο δεν αναφέρεται πόσες ώρες διδάσκεται το κάθε μάθημα την εβδομάδα, πόση είναι ή έκταση της ύλης, πόσοι μαθητές αναλογούν ανά τμήμα διδασκαλίας, αν υπάρχει ενισχυτική διδασκαλία κ.α.
Γιώργο έχεις δίκιο, όλοι οι παράγοντες που αναφέρεις σχετίζονται με την ποσότητα και την ποιότητα της ύλης που διδάσκεται στο σχολείο και κατ’ επέκταση αυτής που ανατίθεται για εργασία στο σπίτι. Όταν η ύλη που πρέπει να διδάξει ένας καθηγητής κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς είναι αρκετά μεγάλη σε σχέση με το χρόνο που έχει στη διάθεση του, αναγκάζεται να προχωρά γρήγορα, να μην εμβαθύνει, να αναθέτει αρκετές εργασίες για το σπίτι και να μην τις ελέγχει στο βαθμό που πρέπει. Επίσης, ο μικρός αριθμός των μαθητών ανά τμήμα καθώς και η ενισχυτική διδασκαλία δίνουν τη δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να εφαρμόσει εξατομικευμένες μεθόδους διδασκαλίας και να έχει καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα στο σχολείο οπότε χρειάζεται λιγότερη δουλειά από τους μαθητές στο σπίτι.