Μια κλασική ερώτηση και μια ενδιαφέρουσα μαρτυρία….

«Γιατί ενώ έχω επιλέξει θεωρητική κατεύθυνση να εξετάζομαι στα Mαθηματικά και την Στατιστική σε πανελλαδικό επίπεδο;»

«Ήταν η βασική μου απορία συνοδευόμενη από άγχος, κάθε φορά που έβλεπα στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα, το όνομα εκείνου του ηλικιωμένου και αυστηρού Καθηγητή, του μαθηματικού μου. Ήμουν από εκείνους τους άτυχους (;) που έδιναν 9 μαθήματα και ανάμεσά τους υποχρεωτικά τα Μαθηματικά και τη Στατιστική. Γκρίνιαζα όλο το έτος για τη μη χρηστικότητα του συγκεκριμένου μαθήματος στις μετέπειτα επαγγελματικές μου επιλογές.

Τότε δεν ήξερα ακόμη!

Μπαίνοντας στη σχολή του Α.Π.Θ. και μελετώντας το πρόγραμμα σπουδών του τμήματος Ψυχολογίας, έκπληκτη ανακαλύπτω: Στατιστική 1, Στατιστική 2 υποχρεωτικά μαθήματα και Στατιστική 3 επιλεγόμενο.

Περνώντας τα έτη και σπουδάζοντας Ψυχολογία, κατάλαβα ένα πράγμα:  Επιστήμη χωρίς Μαθηματικά δε μπορεί να είναι επιστήμη!

Και μόλις τότε έμαθα! Παρακολούθησα τα μαθήματα Στατιστικής με μεγάλο ενδιαφέρον, προσπαθούσα να καταλάβω την ουσία και τη σκέψη που κρυβόταν πίσω από κάθε μαθηματική σχέση. Ολοκλήρωσα με επιτυχία τα υποχρεωτικά μαθήματα και διδάχθηκα και το επιλεγόμενο, τότε η Στατιστική έγινε από τα  αγαπημένα μου μαθήματα! Γιατί;

Γατί κατάλαβα τη χρηστικότητά της στη δουλειά μου… Δε μπορείς να είσαι Ψυχολόγος, να ασχολείσαι με επιστήμη και να  μη ξέρεις Στατιστική. Οφείλεις να σχεδιάζεις και να μελετάς έρευνες και πειράματα, να μπορείς να τα καταλαβαίνεις, να δέχεσαι αποτελέσματα ή να τα απορρίπτεις. Δεν είσαι σε θέση να το κάνεις αυτό εάν δεν έχεις μελετήσει Στατιστική και Μαθηματικά! Όλη η έρευνα, η δειγματοληψία, η μεθοδολογία, η στατιστική ανάλυση και φυσικά η ερμηνεία των αποτελεσμάτων στηρίζονται σε αριθμούς  που πρέπει να τους χειριστείς και να τους δώσεις ένα νόημα ώστε να επιτελούν το σκοπό τους. Γιατί τα Μαθηματικά είναι αριθμοί, είναι σύμβολα και σχέσεις που από μόνα τους, ίσως δεν έχουν νόημα, όταν όμως κατανοήσεις γιατί τα χρειάζεσαι και πως μπορείς να τα χειριστείς και να τα εντάξεις στις απαιτήσεις σου τότε γίνονται κτήμα σου και αυτόματα αποκτούν άλλη αξία»

 Γλυκερία Τσεντίδου, Αθήνα, Ειδικευόμενη κλινική  νευροψυχολόγος

(από το περιοδικό Ευκλείδης  Β΄ τ.85, 2012)