Ο θηλασμός έχει ανασταλτική επίδραση στην εμφάνιση διαβήτη τόσο στο παιδί όσο και στη μητέρα, ενώ ακόμη και οι διαβητικές μητέρες πρέπει να θηλάζουν τα μωρά τους, σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα για τη σχέση θηλασμού και διαβήτη στα παιδιά και τις μητέρες, που θα παρουσιαστούν στο 6ο Επιστημονικό Συνέδριο της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, οι εργασίες του οποίου αρχίζουν στις 7 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη.

Στην ανακοίνωση των Σ. Κωνσταντινίδου, Μ. Χουρδάκη και Δ. Κούβελα από το Β΄Εργαστήριο Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), με θέμα «Θηλασμός και διαβήτης στα παιδιά και τις μητέρες: Νεότερα δεδομένα», επισημαίνεται ότι ο θηλασμός συνδέεται αφενός με χαμηλότερες συγκεντρώσεις ινσουλίνης και γλυκόζης στην παιδική ηλικία και αφετέρου με τη μείωση της παχυσαρκίας. Επιπλέον, ο θηλασμός κατά τη βρεφική ηλικία οδηγεί σε μειωμένο επιπολασμό (συχνότητα εμφάνισης) διαβήτη τύπου 1 και 2.

Η ύπαρξη διαβήτη κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης τη μετατρέπει σε κύηση υψηλότερου κινδύνου, ενώ προτιμότερη αντιδιαβητική θεραπεία κατά τον θηλασμό είναι η χρήση ινσουλίνης, ελλείψει δεδομένων για τη χρήση υπογλυκαιμικής φαρμακευτικής αγωγής. Στην ανακοίνωση αναφέρεται ακόμη ότι, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, η γαλακτοπαραγωγή έχει άμεσα ευνοϊκά αποτελέσματα στη μητρική ανοχή γλυκόζης , οδηγώντας σε μειωμένο επιπολασμό σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2.