από το άρθρο: Prensky M., How to teach with technology: keeping both teachers and students comfortable in an era of exponential change, Emerging Technologies for learning, volume 2 (2007) Becta

διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://partners.becta.org.uk/page_documents/research/emerging_technologies07_chapter4.pdf

O Prensky στο συγκεκριμένο άρθρο υποστηρίζει ότι τα σχολεία επιχειρούν να εμποδίσουν τη χρήση τεχνολογιών (κινητά τηλέφωνα, ψηφιακές κάμερες) που δεν γνωρίζουν πώς να εντάξουν και να χρησιμοποιήσουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Οι διδάσκοντες αδυνατούν να προσελκύσουν για πολύ την προσοχή και το  ενδιαφέρον της νέας γενιάς και αποδίδουν την αποτυχία τους στη  Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (Attention Deficit Disorder) από μέρους των μαθητών.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν καθηγητές που επιχειρούν να γνωρίσουν και να χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες, αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να φτάσουν το επίπεδο δεξιοσύνης και γνώσεων των μαθητών τους, με αποτέλεσμα να εισπράττουν αποδοκιμασία. Οι νέες τεχνολογίες αλλάζουν με ταχύτατους ρυθμούς και μόνο οι μαθητές μπορούν να ανταποκριθούν πλήρως στην εκμάθησή τους. Γι’ αυτό και για τον Prensky δεν έχει νόημα οι καθηγητές να δαπανούν τον πολύτιμο χρόνο τους στην εκμάθηση των νέων τεχνολογικών, αφού διαρκώς θα υπολείπονται των μαθητών τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που αναφέρει με το PowerPoint, που αφού ορισμένοι καθηγητές έμαθαν τη χρήση τους, περιμένουν να εξαργυρώσουν την προσπάθειά τους με την προσοχή των μαθητών τους, που όμως αδυνατούν να παρακολουθήσουν τον καθηγητή τους να τους διαβάζει από τον τοίχο τις σημειώσεις που έχει γράψει. Η διαφορά είναι ότι αντί για τον μαυροπίνακα, διαβάζουν τις πληροφορίες από τον φακό του προβολέα (!)

Οι καθηγητές που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά παιχνίδια για να διδάξουν στην τάξη τους, επίσης είναι εξαιρέσεις, αφού ένα τέτοιο εγχείρημα κρύβει πολλές δυσκολίες (προσαρμογή του αντικειμένου διδασκαλίας, διάθεση κατάλληλου χρόνου για την εκμάθηση του παιχνιδιού, κατάλληλη τεκμηρίωση στους γονείς και στον σύμβουλο, κλπ.).

Αυτό που χρειάζεται εν ολίγοις να γίνει, είναι οι καθηγητές να αφήσουν τους μαθητές να επιδείξουν τις γνώσεις τους στην τεχνολογία και οι ίδιοι να μην προσπαθούν να τους ανταγωνιστούν σε αυτόν τον τομέα, αλλά να διατηρήσουν το πλεονέκτημα που έχουν: τη γνώση του γιατί να χρησιμοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες και ποιους διδακτικούς στόχους θα πρέπει να εξυπηρετήσουν. Αυτό που χρειάζεται να κάνουν, είναι κατανομή του φόρτου εργασίας. Επίσης, χρειάζεται οι καθηγητές να γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν οι νέες τεχνολογίες και πώς μπορούν να ενταχθούν στην διδακτική διαδικασία. Μπορούν κατά συνέπεια, να διδάξουν τους μαθητές τους όχι το χειρισμό, αλλά την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών για την παραγωγή μαθησιακών αποτελεσμάτων. Μπορούν μαζί με τους μαθητές τους να ορίσουν αναλυτικά κριτήρια διαβαθμισμένης αξιολόγησης για να κρίνουν την ποιότητα των παραγώμενων έργων από τους μαθητές τους. Επιπλέον, μπορούν να συζητήσουν και να αναστοχαστούν σε ζητήματα που εγείρονται από τις νέες τεχνολογίες.

Ως παραδείγματα διδασκαλίας με τις νέες τεχνολογίες, αναφέρει την χρησιμοποίηση της Wikipedia για συνεισφορά σε άρθρα αλλά και για κριτική θεώρησή τους. Μπορούν να τεθούν ζητήματα, όπως αυτό της διαφοράς της αναζήτησης από την έρευνα (search-research), αλλά και του σεβασμού της πνευματικής ιδιοκτησίας με την αποφυγή αντιγραφής.

Παρομοίως, το podcasting μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παραγωγή προφορικού λόγου, ως εναλλακτική πρόταση στην συνηθισμένη γραπτή άσκηση.  Αντιστοίχως, τα άμεσα μηνύματα (Instant Messaging) που συνδέονται κυρίως με τη χρήση κινητών τηλεφώνων, μπορούν να βρουν εφαρμογή στην διεύρυνση της πληροφορίας, στην καθοδήγηση και αναζήτηση απαντήσεων κλπ. Αφήνοντας ελεύθερες τέτοιες πηγές πληροφόρησης, οι δάσκαλοι μπορούν να ρωτούν δυσκολότερα πράγματα, που απαιτούν περισσότερο κριτική σκέψη και όχι αποστήθιση. Αλλά και οι κάμερες των κινητών τηλεφώνων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για συλλογή οπτικού υλικού (φωτογραφίες, βίντεο) και συνεντεύξεων ή για καταγραφή των σημειώσεων του πίνακα και διατήρηση τους σε μορφή αρχείου. Διαγωνισμοί φωτογραφίας ή συζητήσεις πάνω σε φωτογραφίες που απεικονίζουν κοινωνικά θέματα είναι πρόσφορες χρήσεις.

Καταλήγει ότι το σημερινό σχολείο θα πρέπει να εντάξει τις νέες τεχνολογίες, που ήδη έχουν ενταχθεί στην καθημερινότητα των μαθητών του, εφόσον δεν θέλει να περιθωριοποιηθεί και να βρεθεί εκτός εξελίξεων.