Τα επιμορφωτικά προγράμματα που απευθύνονται σε νεοδιόριστους ή και παλαιότερους εκπαιδευτικούς αξιολογούνται;  Και αν ναι, τότε με βάση ποιες αρχές;

Η αποτίμηση τέτοιων προγραμμάτων θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τα παρακάτω ερωτήματα:

α) ποιοι είναι οι επιδιωκόμενοι σκοποί του προγράμματος;

β) με τι είδους δραστηριότητες οι εκπαιδευτικοί μπορούν να φτάσουν στα επιθυμητά αποτελέσματα;

γ) πώς θα επιβεβαιωθεί ότι οι στόχοι του προγράμματος επιτεύχθηκαν; Θα υπάρξει ανατροφοδότηση από τους εκπαιδευτικούς, θα συλλεχθούν στοιχεία που μπορούν να αποδείξουν βελτίωση στις διδακτικές πρακτικές των εκπαιδευτικών, όπως π.χ. στοιχεία επίδοσης των μαθητών τους; Με ποιους τρόπους; Με συνεντεύξεις, παρατηρήσεις, εργασίες ή τεστ;

δ) ποιος θα είναι υπεύθυνος για την αξιολόγηση;

ε) Ποιοι δείκτες απόδοσης θα ληφθούν υπόψη για ανάλυση και αξιολόγηση; Θα συμμετάσχουν οι εκπαιδευτικοί στην μελέτη και ανάλυση των αποτελεσμάτων αυτών και με ποιους τρόπους;

Ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά την πρόταση του  Killion  (2002) η αξιολόγηση επιμορφωτικών προγραμμάτων να γίνεται από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους εκπαιδευτικούς δηλαδή, σε συνδυασμό με εξωτερικές αξιολογήσεις, όπου τίθεται θέμα αξιοπιστίας της αξιολόγησης.

Βιβλιογραφία:

Killion, J. (2002). Assessing Impact: Evaluating Staff Development. Oxford, OH: National Staff Development Council

Speck, M., and Knipe, C. (2001). Why Can’t We Get It Right? Professional Development in Our Schools.
Thousand Oaks, CA: Corwin Press

Guskey, T.R. (1999). Apply Time With Wisdom. Journal of Staff Development, 20 (2), 10-15

Το απόσπασμα προέρχεται από το έγγραφο: Blazer Christie (2005). Literature Review on Professional Development for Teachers.