Οι παίκτες μπορούν να παίζουν παιχνίδια μέσα στο SL αλλά το ίδιο δεν είναι παιχνίδι, καθώς δεν έχει αντικειμενικούς στόχους ούτε βραβείο για αυτόν που τελειώνει πρώτος. Δεν υπάρχουν επίπεδα δυσκολίας για να τα μάθει ο παίκτης και να συνεχίσει παρακάτω. Ίσως αυτό να αποθαρρύνει πολλούς που μπαίνουν μόνο για να παίξουν.

Το SL μοιάζει περισσότερο με διαδικτυακά παιχνίδια όπως το «World of Warcraft» ή το «The Sims Online». Οι χαρακτήρες μπορούν να πετάξουν, να αναπνέουν στο νερό και ποτέ δεν γερνάνε ή δεν πεθαίνουν. Διαφέρει όμως από τα Μαζικά Πολυχρηστικά Διαδικτυακά Παιχνίδια Ρόλων (Massive Multi-Player Online Role-Playing Game, MMORPG), αφού το ίδιο δεν είναι παιχνίδι, αλλά περισσότερο πλατφόρμα για gaming, καθώς:
• δεν έχει προκαθορισμένους στόχους
• όλο το περιεχόμενο στο εικονικό περιβάλλον δημιουργείται από τους χρήστες (user-created) και οι χρήστες διαμορφώνουν τις προσωπικές τους εμπειρίες από αυτό σύμφωνα με τη βούλησή τους (user-driven)

Στο περιβάλλον του Second Life οι φυσικοί νόμοι μπορούν να αλλάζουν. Δεν υπάρχει βαρύτητα, αέρας, κακός καιρός ή παλιρροϊκά κύματα εκτός από τα στάνταρ κύματα. Σχεδόν όλα είναι τέλεια στο SL. Ο καιρός είναι καλός, ο πληθυσμός αποτελείται στην πλειοψηφία του από όμορφους νέους στην ακμή της ηλικίας τους. Δεν υπάρχουν θάνατος και αρρώστιες. Όλοι μπορούν να πετούν. Κανείς δεν χρειάζεται ένα σπίτι για να ζήσει. Το τοπίο μπορεί να είναι ιδανικό. Όμορφες καταπράσινες περιοχές, πλούσια βλάστηση, νερά, μαγευτικά νησιά.

Σύμφωνα με την τυπολογία του Prensky (2001) στο έργο του “Digital game-based learning: practical ideas for the application of digital game-based learning” μπορεί να θεωρηθεί περισσότερο ως προσομοίωση (simulation), καθώς παρουσιάζει ομοιότητες με παιχνίδια προσομοίωσης, όπως το Sim City (1989) και το The Sims (2000). Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές διαφορές από αυτά τα παιχνίδια. Εκτός από την έλλειψη γενικού σκοπού ή στόχου, το SL δεν είναι γραμμικό όπως τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Δεν υπάρχουν «επίπεδα» που πρέπει ο παίκτης να περάσει και αν αποτύχει σε κάποιο από αυτά, πρέπει να το επαναλάβει επιστρέφοντας σε ένα προκαθορισμένο σημείο του παιχνιδιού. Δεν υπάρχουν μηχανισμοί βαθμολογίας του παίκτη, αλλά ο χρήστης μπορεί να κερδίσει και να ξοδέψει το νόμισμα του SL, το Linden dollar.

Το SL έχει οικονομικό σύστημα μιας μικρής χώρας. Το νόμισμά του είναι το “Linden” dollar (L$) και έχει πραγματική ανταλλακτική αξία με το κανονικό αμερικανικό δολάριο. Κάθε μέρα περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια αλλάζουν χέρια. Ενώ στο The Sims ο χρήστης με ένα σύντομο «κλειδί» μπορεί να γεμίσει με χρήματα και να χτίσει ένα σπίτι, στο SL θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την πραγματική πιστωτική κάρτα που έχει. Για να πιει ένα ποτό σε ένα εικονικό μπαρ στο SL θα πρέπει να ξοδέψει χρήματα για ένα ποτό που δεν μπορεί και να το γευτεί!

Στην πραγματικότητα το SL είναι μια επιτομή παιχνιδιών. Παρέχει χώρο στον οποίο τα παιχνίδια μπορούν να δημιουργηθούν. Πολλοί έχουν ανακατασκευάσει μια σειρά παιχνιδιών που υπάρχουν στον πραγματικό κόσμο, από πόκερ, τάβλι, μέχρι paint-balling. Στο SL οι χρήστες δημιουργούν τα δικά τους παιχνίδια και παίζουν με αυτά. Μπορεί κάποιος να ονομάσει το SL πλατφόρμα παιχνιδιών.