Οι εκπαιδευτικές παρεμβάσεις, για να έχουν τα αναμενόμενα επιθυμητά αποτελέσματα, χρειάζεται να αφιερώνουν ιδιαίτερη σημασία και χρόνο στην επεξεργασία της εμπειρίας που προσφέρουν (στοχασμός, νοητική και συναισθηματική ανταπόκριση). Οι εκπαιδευτικές εμπειρίες (εισηγήσεις, εκπαιδευτικές επισκέψεις, μελέτη διδακτικού υλικού) μπορούν να συμπληρώνονται από τα εξής στάδια ανάπτυξης κριτικού στοχασμού:
α. επιστροφή στην εμπειρία: οι μαθητευόμενοι αφήνουν στην άκρη τις πρώτες εντυπώσεις και εξετάζουν νηφάλια, χωρίς να αξιολογούν, τα σημαντικότερα σημεία της εμπειρίας και τα συναισθήματα ή τον προβληματισμό που τους προκάλεσε.
β. προσέγγιση των συναισθημάτων: οι μαθητευόμενοι καλούνται να μετασχηματίσουν τα αρνητικά και να αξιοποιήσουν τα θετικά συναισθήματα που τους προκάλεσε η εμπειρία.
γ. επαναξιολόγηση της εμπειρίας: οι νέες ιδέες, πληροφορίες και στάσεις συγκρίνονται με αυτές που είχαν οι μαθητευόμενοι πριν τον κριτικό στοχασμό του, και γίνονται μέρος της προσωπικότητάς τους.
πηγή: Boud D., Keogh R., Walker D. (2002) Reflection: Turning experience into learning, Kogan Page, New York, κεφ. 1,2) στο βιβλίο: Κόκκος Αλέξης, 2005, Εκπαίδευση Ενηλίκων, Ανιχνεύοντας το πεδίο, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 69-71
