Με αφορμή κάποια απρόσμενη επίσκεψη, ας απολαύσουμε την ταινία μικρού μήκους “ΥΨΗΛΟΤΑΤΟΙ ΕΠΙΔΡΟΜΕΙΣ” του 25ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης, από το 5ο Φεστιβάλ κινηματογράφου ΠΑΜΕ ΣΙΝΕΜΑ 2012.
Ας παίξουμε και το ομώνυμο παραδοσιακό παιχνίδι: Ψείρες
Όλα τα παιδιά παίρνουν το όνομα ενός ζώου. Μαζεύονται σε κύκλο κοντά μας. Πετάμε μια μπάλα ψηλά και φωνάζουμε ένα ζώο. Το παιδί που έχει το όνομα αυτού του ζώου πρέπει να πιάσει την μπάλα και τα υπόλοιπα να φύγουν μακριά. Μόλις πιάσει τη μπάλα το παιδί θα φωνάξει 1, 2, 3 στοπ και τα παιδιά θα μείνουν ακίνητα. Το παιδί που έχει τη μπάλα τη ρίχνει για να πετύχει ένα παιδί. Αν δεν το πετύχει έχει μία ψείρα και πετάει αυτός την μπάλα στον αέρα. Αν το πετύχει ή κουνηθεί αυτό το παιδί που σημαδεύει, παίρνει αυτό μία ψείρα και ρίχνει την μπάλα στον αέρα. Τότε ξαναμαζεύονται όλοι στον κύκλο. Όποιο παιδί συμπληρώνει πέντε ψείρες βγαίνει από το παιχνίδι. [Πηγή: εδώ]
Παραλλαγή:
Τα παιδιά χαράζουν ένα κύκλο, στέκονται γύρω απ’ αυτόν καιδιαλέγουν ποια χώρα θα είναι το καθένα. Ένα παιδί στέκεται στοκέντρο του κύκλου και κρατάει την µπάλα. Την πετάει κατακόρυφα ψηλά και ταυτόχρονα λέει το όνοµα µιας χώρας που αντιστοιχεί σε ένα παιδί. Τότε όλοι προσπαθούν να αποµακρυνθούν εκτός από αυτόν που άκουσε τη χώρα του. Αυτός που άκουσε τη χώρα του τρέχει να πιάσει την µπάλα στον αέρα. Αν τα καταφέρει, την ξαναπετάει λέγοντας το όνοµα άλλης χώρας, διαφορετικά, αν η µπάλα πέσει κάτω, µόλις την πιάσει λέει: «1,2,3 στοπ» και τα παιδιά πρέπει να σταµατήσουν. Μετά διαλέγει το παιδί που είναι πιο κοντά του, κάνει τρία βήµατα και προσπαθεί να το πετύχει µε την µπάλα και να το «κάψει». Αν τα καταφέρει, το παιδί εκείνο θα έχει µία ψείρα. Αν δεν τα καταφέρει, παίρνει το ίδιο µια ψείρα. Όποιο παιδί µαζέψει 5 ψείρες, του βγάζουν παρατσούκλι, ενώ όποιο φτάσει τις 10, του κρύβουν το παπούτσι. [Πηγή: εδώ]