ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ BLOG

Φωτ. από http://neolaia-esfigmenou.blogspot.gr

Είναι ντροπή για την Ιερά Κοινότητα τοῦ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ να συγκατατεθῆ με τον Νέο Βέκκο, να κατασκευασθῆ η ΜΑΪΜΟΥ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ, προκειμένου η βίαιη επέμβαση και απέλασις τῶν Εσφιγμενιτῶν πατέρων από το Άγιον Όρος συντελεσθῆ.
Κατά τον Ηγούμενο τῆς Ιερᾶς Μονῆς Εσφιγμένου Γέροντα Μεθόδιο, η καταδίκη τοῦ ιδίου και τῶν λοιπῶν Εσφιγμενιτῶν πατέρων σε εξοντωτικές άδικες ποινές είναι μεθοδευμένη και προκατασκευασμένη όπως θα ιδοῦμε από απομαγνητοφωνημένα ηχητικά μηνύματα. Στη συνέχεια παρουσιάζουμε πληροφορία που αναφέρεται σε σχέδιο εξοντώσεως τῆς Ι.Μ. Εσφιγμένου καθώς και αφυπνιστικά μηνύματα από τον Γέροντα Μεθόδιο προς τους κρατοῦντας.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
Πολιτ. Επιστήμων–Νομικός–Θεολόγος

Μήνυμα τοῦ Ηγουμένου τῆς Ι.Μ. Εσφιγμένου π. Μεθοδίου στην διαμαρτυρία στη Βουλή την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017:

«Προετοιμάζουν την Νέα Τάξη Πραγμάτων. Γι’ αυτό και οι εξοντωτικές αυτές ποινές, που στοχεύουν να μας κάνουν να λυγίσουμε και να υποταχθοῦμε εις την θρησκεία τοῦ Αντιχρίστου, τον Οικουμενισμό. Δεν θέλουν αντιδράσεις για να φαίνονται ότι όλα βαίνουν καλῶς. … Ουδεμία υποχώρηση σε θέματα Πίστεως. Μην παραλαμβάνετε κάρτες με τσίπ και barcode, μή συμφωνεῖτε στην αχρήματη κοινωνία, μη παίρνετε βιομετρικές ταυτότητες, διότι αυτά μᾶς αναγκάζουν να μπούμε στη δουλεία τοῦ Αντιχρίστου. Καιρός ομολογίας. Ου χωρεῖ συγκατάβασις εις τα θέματα τῆς Πίστεως.
Έχουμε μάθει, ότι από 1^η Ιουνίου σύμφωνα με το Υπερμνημόνιο πρέπει να καταργηθῆ το άβατο. Γι’ αυτό ο διωγμός αυτός, για να μην υπάρχει αντίδραση από πουθενά. …» (https://www.youtube.com/watch?v=Ab4Q6swOceQ&feature=youtu.be)

Ανάρτηση 21^ης Ιουλίου 2015 στην ιστοσελίδα τῆς Νεολαίας τῆς Ι.Μ. Εσφιγμένου:

SOS – ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Λάβαμε ένα πολυ σημαντικό μήνυμα από άτομο που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμο και κατέχει πολύ σημαντική και νευραλγική θέση στο πολιτικό κατεστημένο, γεγονός που καθιστά την πληροφορία απόλυτα τεκμηριωμένη και αληθής.
Σας μεταφέρουμε το μήνυμα αυτούσιο:

Αδέρφια μου,

με πολύ πόνο ψυχής και πολύ αγωνία σας μεταφέρω το εξής μήνυμα το οποίο λόγω της νευραλγικης θέσης την οποία κατέχω στο πολιτικό κατεστημένο είναι 100 %. τεκμηριωμένο.
Ετοιμάζουν χτύπημα στο μοναστήρι σας !
Ήδη εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα το θέμα τής εκκένωσης της Μονής σας συζητείται σοβαρά στα υψηλά κλιμάκια από όπου και θα δοθεί η αμετάκλητη και οριστική εντολή της βίαιης επέμβασης και κατοπιν της απέλασης σας από το Αγιο Όρος.
Οι ιθύνοντες νοες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η πιο ευνοϊκή περίοδος για την επίλυση του προβλήματος της Μονης σας, είναι από τώρα και μέχρι το Δεκαπενταύγουστο.
Η Παναγία να σας βοηθήσει να μην χάσετε το μοναστήρι .
Θα προσευχόμαστε για σας (http://neolaia-esfigmenou.blogspot.gr/2015/07/sos_21.html)

Αποσπάσματα από συνέντευξη τοῦ Γέροντος Μεθοδίου στο τηλεοπτικό κανάλι STAR:  

Δημοσιογράφος-Δημήτριος: Γέροντα Μεθόδιε μέχρι πού θα φθάσετε;

Ηγούμενος Μεθόδιος: Εγώ ήμουνα έτοιμος να πάω να παραδοθώ, αλλά όλοι οι πατέρες, μηδενός εξαιρουμένου, ξεσηκωθήκανε και λένε «Όχι δεν θα πάς πουθενά. Η θέση σου είναι εδώ. …»

Δημοσιογράφος: Ποια είναι η λέξη που χρησιμοποίησε κάποιος μοναχός σας και σᾶς συγκίνησε περισσότερο μετά την απόφαση, θυμάσθε;

Ηγούμενος Μεθόδιος: Ναί, μοῦ λέγει «Γέροντα, εδώ γεννηθήκαμε» όχι ένας, όλοι «και εδώ θα πεθάνουμε. Δεν έχουμε να πάμε πουθενά. Δεν απειλοῦμε κανένα. Περιμένουμε την βοήθεια από τον Θεό.»
….
Ηγούμενος Μεθόδιος: Άλλο είναι να έχω κάνει κάτι, να πώ έ άνθρωπος είμαι, έσφαλα, τέλος πάντων ζητάω συγχώρεση, αλλά να σε εγκαλοῦνε για πράγματα τα οποία ούτε είχα ιδέα, ούτε αποδείχθηκε ότι ήμουνα εγώ ηθικός Αυτουργός, νομίζω ότι θέλει μία πιό διαφορετική μεταχείριση σε ανθρώπους οι οποίοι αφιέρωσαν τον εαυτό τους στο Θεό από μικρά παιδάκια. Να ξέρετε ένα πράγμα, μέσα στο αίμα μας κυλάει αίμα Μαρτύρων και Αγίων. Δεν έχουμε σκοπό να προδώσουμε αυτά τα οποία πιστεύουμε. … Μόνο πεθαμένοι θα φύγουμε απ’ εδώ. Όχι ότι με αυτό που λέω, κ. Δημήτρη μου, απειλώ. Θα σταυρώσω τα χέρια και ό τι θέλουν ας κάνουν. (https://www.youtube.com/watch?v=jAH1eEHQQMk)

Απόσπασμα από ομιλία Γέροντος Μεθοδίου:

Μια προτροπή προς τους κρατούντας και έχοντας εξουσία. Να προσέξουν τι θα κάνουν, διότι ό τι θα συμβεί απ’ εδώ και πέρα, θα είναι οι μόνοι υπεύθυνοι. Ο Δεσπότης Χριστός ο οποίος εξήλθε νικών και ίνα νικήσει, Αυτός και πάλι θα νικήσει. Και εάν, επειδή ξέρουμε ότι η Εκκλησία τοῦ Χριστού μας είναι στερεωμένη πάντοτε στα αίματα και στα λείψανα τῶν Αγίων Μαρτύρων, άν ο Θεός θέλει ακόμα να υπάρχουν μάρτυρες και ομολογηταί, εμείς με την βοήθεια τοῦ Θεοῦ θα είμαστε πρόθυμοι να δώσουμε ακόμη και την ζωή μας για την αγάπη τοῦ Χριστοῦ μας. (Μήνυμα και διευκρινήσεις , από τόν Σεβάσμιο Καθηγούμενο της Ιεράς Βασιλικής Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους Άθω +Αρχιμανδρίτη Μεθοδίου πρός όλους τούς αγαπητούς αδελφούς.  https://www.facebook.com/Filoi.tis.Gnisias.Esfigmenou/videos/1190698184312450/)

Πρωτοπρεσβύτερος

Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς

Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

18ο χλμ. Θεσσαλονίκης-Περαίας

570 19 Ν. Ἐπιβάται

ΤΗΛ.: 23920.24865 FAX: 23920.27402

Ἐν Θεσσαλονίκῃ τῇ 1ῃ Φεβρουαρίου 2017

 

 

                                                    Παναγιώτατον

                                                    Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης

                                                    κ. Ἄνθιμον

                                                    Ἐνταῦθα

 

Παναγιώτατε,

 

Μὲ λύπη καὶ ἔκπληξη ἔλαβα τὴν ἀπὸ 10-12-2016 «νουθετήρια», ἐπιτιμητικὴ καὶ «πατρική» ἐπιστολή σας, μὲ τὴν ὁποία ἐκτιμᾶτε κατ᾽ ἀρχὴν ὅτι μὲ ἀναφορές μου ἐσχάτως στὸ διαδίκτυο καὶ ὁμιλίες μου στὴν αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου προκαλῶ «πνευματικὴν σύγχυσιν καὶ διάστασιν τῶν συνειδήσεων τῶν πιστῶν τοῦ πληρώματος» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Μοῦ ὑπενθυμίζετε κατόπιν τὴν ἀπόλυσή μου, ὡς κληρικοῦ, ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ τὴν μετὰ ταῦτα συμπερίληψή μου ἀπὸ σᾶς στὸν ἱερὸ κλῆρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ὡς ἀμίσθου κληρικοῦ ἀπὸ τὸ ἔτος 2008 καὶ ὅτι ἐπίσης μοῦ παραχωρήσατε προσωρινὰ τὸ θυσιαστήριο τοῦ Ἱεροῦ μετοχικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου «διὰ νὰ τελῶ τὴν Θείαν Λειτουργίαν καὶ νὰ ὁμιλῶ πρὸς τὸ ἐκκλησίασμα διὰ τὴν πνευματικὴν οἰκοδομὴν αὐτοῦ καὶ πρὸς σωτηρίαν ψυχῶν».

Ἐφιστᾶτε ἐν τέλει «πατρικῶς» τὴν προσοχήν μου, ὅπως, τοῦ λοιποῦ, σεβόμενος τήν κανονικότητα καὶ τὴν ἁγιότητα τῆς κατ᾽ Ἀνατολὰς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὴν νομιμότητα τῆς τοπικῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, «παύσω νὰ προβαίνω εἰς σκανδαλισμὸν τῶν συνειδήσεων τῶν πιστῶν καὶ εἰς πρόκλησιν διὰ τὴν δημιουργίαν “ἀποτειχίσεων”, “σχισμάτων” καί “ἀνταρσιῶν”, δεδομένου ὅτι τὸ τοιοῦτον τυγχάνει ἀντικανονικὸν καὶ ἐκκλησιολογικῶς ἀπαράδεκτον».

Αὐτὲς οἱ ἐκτιμήσεις καὶ οἱ κατηγορίες σας εἶναι παντελῶς ἀναληθεῖς, θεολογικὰ δὲ καὶ ἐκκλησιολογικὰ ἀβασάνιστες καὶ ἀθεμελίωτες γιὰ πολλοὺς λόγους, ἡ παρουσίαση τῶν ὁποίων θὰ ἐπεξέτεινε πολὺ τὰ ὅρια μιᾶς ἐπιστολιμαίας ἀπαντήσεως. Συνοπτικῶς ὅμως, γιὰ νὰ μάθετε καὶ τὴν ἄλλη πλευρά, σᾶς ἀναφέρω τὰ ἀκολουθοῦντα:

 

1. Γιατί μὲ ἀπέλυσε ὡς κληρικὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο;

 

Ἡ ἀναφορά σας στὴν ἀπόλυσή μου ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ στὴν μετὰ ταῦτα συγκαταρίθμησή μου ἀπὸ σᾶς στοὺς κληρικοὺς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἀποσκοπεῖ προφανῶς νὰ δείξει ὅτι εἶμαι ἕνας ἀπείθαρχος καὶ ἀντάρτης κληρικός, ἀλλὰ καὶ ἀγνώμων πρὸς ἐσᾶς ποὺ μὲ περιμαζέψατε ὡς ἄστεγο καὶ ἀδέσποτο καὶ μοῦ παραχωρήσατε τὸ θυσιαστήριο τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου. Εἶναι ὅμως σὲ ὅλους γνωστὸ καὶ βεβαιωμένο ἀπὸ ἀψευδεῖς πηγές, καὶ ἀπορῶ πῶς δὲν τὸ γνωρίζετε, ὅτι ἡ ἀπόλυσή μου ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὸ ὁποῖο μὲ ἀφοσίωση καὶ ἀγάπη ὑπηρέτησα ἐπὶ πολλὰ ἔτη, καὶ διαθέτω ἐπ᾽ αὐτοῦ πλῆθος εὐχαριστηρίων ἐπιστολῶν, ὀφείλεται στὴν αὐστηρὴ κριτικὴ ποὺ ἤσκησα στὸ ἐπαίσχυντο καὶ προδοτικὸ κείμενο τοῦ Balamand τοῦ Λιβάνου (1993), ὡς ἐκπρόσωπος τῆς τότε παραδοσιακῆς Ἐκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος στὸν Θεολογικὸ Διάλογο μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικούς. Στὸ κείμενο αὐτὸ ὄχι μόνο ἀθωώνεται καὶ ἀναγνωρίζεται ἡ Οὐνία, τὴν ὁποία προηγουμένως καὶ μὲ δική μου σημαντικὴ συμβολὴ καταδικάσαμε στὸ Freising τοῦ Μονάχου ἐν ὁλομελείᾳ Ὀρθόδοξοι καὶ Ρωμαιοκαθολικοί (1991), ἀλλὰ ἐπὶ πλέον γιὰ πρώτη φορὰ «Ὀρθόδοξοι» ἱεράρχες καὶ θεολόγοι ἀναγνωρίζουν τὸν Παπισμὸ ὡς ἐκκλησία μὲ ἀποστολικὴ διαδοχή, ἔγκυρα μυστήρια καὶ συνυπεύθυνο μαζὶ μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Μαζὶ μὲ ἄλλα μου δημοσιεύματα σᾶς ἀπέστειλα παλαιότερα καὶ τὸ βιβλίο μου αὐτὸ γιὰ τὴν Οὐνία, ἀλλὰ μᾶλλον ἢ δὲν τὸ διαβάσατε ἢ συμφωνεῖτε μὲ τὸ κείμενο τοῦ Balamand ποὺ τὴν ἀθώωσε[1]. Ἡ ἀπόφαση τοῦ πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου γιὰ τὴν ἀπόλυσή μου ἐνισχύθηκε καὶ ἀπὸ ἄλλους λόγους· ἐν πρώτοις, διότι διεμήνυσα ὅτι στὸ ἑξῆς δὲν θὰ συντάσσω πατριαρχικοὺς λόγους, διαμαρτυρόμενος γιὰ τὴν κακὴ πορεία τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, καὶ ἐπίσης, διότι ἐπρωτοστάτησα τὸ 2001 εἰς τὸ νὰ μὴν ἔλθει ὁ πάπας στὴν Ἑλλάδα μὲ συναγωνιστὰς τὸ σύνολο σχεδὸν τότε τῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ πλῆθος ἄλλο ἀρχιερέων, ἱερέων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς μοῦ ἀπέστειλαν συγχαρητήρια διὰ τοὺς ἀγῶνες, καὶ μόνο σεῖς τότε, ὡς μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως, μοῦ ἀποστείλατε ἐπιτιμητικὴ ἐπιστολή, γεμάτη χολὴ καὶ πικρία, γιατὶ παρεμπόδιζα τὴν ἔλευση τοῦ πάπα. Μετὰ μάλιστα τὴν πραγματοποιηθεῖσα βλάσφημη καὶ καταστροφικὴ ἐπίσκεψή του, ἀπευθυνόμενος πρὸς ἐμᾶς τοὺς ἀντιδρῶντες ἐρωτούσατε: «καὶ τί ἐπάθαμε ποὺ ἦλθε ὁ πάπας στὴν Ἑλλάδα;».

Ἡ ὀργὴ τοῦ οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ἐναντίον μου, ποὺ τελικὰ τὸν ὁδήγησε στὴν ἀπόλυσή μου, κορυφώθηκε, ὅταν ὀργανώσαμε, τό «Τμῆμα Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας» καὶ ἡ «Ἑταιρεία Ὀρθοδόξων Σπουδῶν», ἀπὸ 20-24 Σεπτεμβρίου τοῦ 2004, «Διορθόδοξο Θεολογικὸ Συνέδριο» μὲ τίτλο «Οἰκουμενισμός. Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις». Στὸ ἱστορικὸ αὐτὸ συνέδριο ἔλαβαν μέρος μὲ εἰσηγήσεις περὶ τοὺς πενήντα (50) εἰσηγητές, ἀρχιερεῖς, ἡγούμενοι, ἄλλοι κληρικοὶ καὶ μοναχοί, καθηγητὲς Θεολογικῶν καὶ ἄλλων Σχολῶν ἀπὸ τὴν ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη Ὀρθοδοξία. Ἡ ἐπιτυχέστατη διεξαγωγὴ τοῦ συνεδρίου μὲ τὸν μεγάλο ἀριθμὸ εἰσηγητῶν καὶ τὴν σημαντικώτατη θεματολογία, ὡς καὶ ἡ ἀπήχηση στὸ ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα, δικαίωσαν τὴν διαπίστωση ὅτι ἀποτέλεσε τὴν πρώτη σοβαρὴ ἐπιστημονικὴ καὶ συλλογικὴ ἀπομύθευση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ[2]. Τὰ Πρακτικὰ τοῦ συνεδρίου μὲ τὰ τολμηρὰ καὶ θαρραλέα Πορίσματα ἔχουν ἤδη κυκλοφορηθῆ σὲ δύο ὀγκώδεις τόμους[3].

 

2. Ποιός μοῦ παραχώρησε τὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου; Ἡ ἀπομόνωση καὶ ἡ φίμωση. Ἄλλαξε ἡ Θεσσαλονίκη.

 

Τὸ θυσιαστήριο τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου δὲν μοῦ τὸ παραχωρήσατε σεῖς, Παναγιώτατε, τὸ 2008. Μοῦ τὸ παραχώρησε ἀπὸ τὸ 1993, ἕνδεκα ἔτη πρὶν νὰ ἔλθετε στὴν Θεσσαλονίκη μὲ μετάθεση ἀπὸ τὴν Ἀλεξανδρούπολη, ὁ μακαριστὸς καὶ ὀρθοδοξότατος προκάτοχός σας κυρὸς Παντελεήμων Β´, ἐπὶ τῆς εὐλογημένης ποιμαντορίας τοῦ ὁποίου συγκαλέσαμε πλεῖστα ὅσα ἀντιπαπικὰ καὶ ἀντιοικουμενιστικὰ συνέδρια. Ἤμουν πάντοτε ἐκ τῶν πρώτων εἰσηγητῶν στὰ ἱστορικὰ θεολογικὰ συνέδρια ποὺ συγκαλοῦσε κάθε ἔτος τὶς ἡμέρες τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ καὶ συχνὰ ὁμιλητὴς στὶς πανηγυρικὲς μνῆμες τῶν Ἁγίων τῆς Θεσσαλονίκης, χοροστατοῦντος καὶ ἐπινεύοντος. Ἔχαιρε καὶ ἠγάλλετο, διότι, ὅπως ἔλεγε δημοσίως, δίπλα στὴν Μασονικὴ Στοὰ καὶ στὸ ἀποκρυφιστικὸ Βιβλιοπωλεῖο ὁ μικρὸς ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου εἶχε καταστῆ προπύργιο Ὀρθοδοξίας ἐναντίον τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐπιβραβεύοντας δὲ αὐτόν μου τὸν ἀγώνα γιὰ τὴν πνευματικὴ οἰκοδομὴ τοῦ ἐμπεπιστευμένου εἰς αὐτὸν ποιμνίου καὶ τὴν σωτηρία ψυχῶν, ποὺ σεῖς στὴν ἐπιστολή σας δὲν τὰ βλέπετε, ἢ τὰ θέλετε πρὸς ἄλλη κατεύθυνση, μὲ εἰδικὴ τελετὴ μοῦ ἀπένειμε τὸ ὀφφίκιο τοῦ Μεγάλου Πρωτοπρεσβυτέρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

Μετὰ τὴν ἀνάρρησή σας στὸν θρόνο τῆς Θεσσαλονίκης τὸ 2004 τὸ θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιολογικὸ κλῖμα ἄλλαξε παντελῶς. Ὁ προκάτοχός σας κυρὸς Παντελεήμων ἐτόλμησε εὐθαρσῶς νὰ ἀκυρώσει διαθρησκειακὴ συνάντηση ὑπὸ τὴν αἰγίδα καὶ προεδρία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ποὺ εἶχε προγραμματισθῆ καὶ ἐξαγγελθῆ γιὰ τὶς 29-30 Μαΐου τοῦ 2003 μὲ θέμα «Ὁ διαθρησκειακὸς Διάλογος ὡς προϋπόθεσις τοῦ πολιτισμοῦ τῶν πολιτισμῶν», καὶ μάλιστα στὸν χῶρο τῆς Σταυροπηγιακῆς καὶ Πατριαρχικῆς Μονῆς τῶν Βλατάδων. Τὸ ἔπραξε, γιὰ νὰ ἀποτρέψει τὸν μολυσμὸ τοῦ ποιμνίου του ἀπὸ τὸ μικρόβιο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴν συγκρητιστικὴ διαθρησκειακὴ διάβρωση. Εὐγνωμονοῦντες γιὰ τὴν θαρραλέα αὐτὴ καὶ ὄντως ὁμολογητικὴ στάση τοῦ ἀφιερώσαμε τὸ σχετικὸ βιβλίο μας «Διαθρησκειακὲς Συναντήσεις. Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καὶ προσβολὴ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων»[4]. Ἀντίθετα, σεῖς ἀνοίξατε μετὰ χαρᾶς τὶς πύλες τῆς ἁγιοτόκου Θεσσαλονίκης στὶς ἐπιβουλὲς τῶν Παπικῶν, Προτεσταντῶν καὶ τῶν ἡμετέρων Οἰκουμενιστῶν, διότι ἐσφαλμένως θεωρεῖτε ὅτι ἡ μόνη ἐπικίνδυνη αἵρεση εἶναι οἱ ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, ἐνῶ οἱ ἑτερόδοξες Χριστιανικὲς κοινότητες δὲν εἶναι αἱρέσεις ἀλλὰ ἐκκλησίες, ὅπως ἐδογμάτισε ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης. Ἐδῶ καὶ δώδεκα ἔτη δὲν ἀκούγεται στὴν Θεσσαλονίκη ἀντιπαπικὸ καὶ ἀντιοικουμενιστικὸ κήρυγμα, διότι οἱ ἱερεῖς ἀκολουθοῦν, παρεξηγοῦντες τὴν ἔννοια τῆς ὑπακοῆς στὸν ἐπίσκοπο, τὴν δική σας ἐκκλησιολογικὴ γραμμὴ φοβούμενοι νὰ ἀντιδράσουν.

Τὸν ἐνοχλητικὸ π. Θεόδωρο τὸν περιορίσατε στὸν Ἅγιο Ἀντώνιο· οὐδέποτε τὸν καλέσατε ὁμιλητὴ σὲ συνέδρια τῆς Μητροπόλεως ἢ σὲ πανηγύρεις καὶ μνῆμες ἁγίων. Συνεργάζεσθε ὅμως ἁρμονικὰ μὲ οἰκουμενιστὰς καθηγητὰς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, μετέχετε καὶ εὐλογεῖτε τὰ οἰκουμενιστικὰ συνέδριά τους καὶ τὰ ἀνάλογα τῆς Ἱ. Μονῆς Βλατάδων. Μερικοὺς μάλιστα ἐξ αὐτῶν, ποὺ πρωτοστάτησαν στὴν ἵδρυση τοῦ «Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» καὶ στὴν μεταβολὴ τοῦ Ὀρθοδόξου μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σὲ θρησκειολογικὴ σούπα, τοὺς διορίσατε μέλη τῆς «Συντακτικῆς Ἐπιτροπῆς» τοῦ ἱστορικοῦ θεολογικοῦ περιοδικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως «Γρηγόριος Παλαμᾶς», ὅπως ἀκριβῶς ἔπραξε καὶ ὁ ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος, τοποθετήσας τὸν πρωτεργάτη τῆς νοθεύσεως τῶν Θρησκευτικῶν διευθυντὴ τοῦ ἐπισήμου περιοδικοῦ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου «Θεολογία». Συγχρόνως ἐμφανίζεσθε καὶ ἐνεργεῖτε ὡς ἀντιτιθέμενος δῆθεν στὴν ἵδρυση τοῦ «Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» καὶ ὡς ὑποστηρίζων τήν «Πανελλήνιον Ἕνωσιν Θεολόγων» στοὺς ἀγῶνες γιὰ τὴν διατήρηση τοῦ ὀρθοδόξου χαρακτῆρος τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Εἴχατε πολλοὺς ποιμαντικοὺς τρόπους νὰ ἀνακόψετε τὶς ἀντορθόδοξες αὐτὲς ἐξελίξεις μὲ τὴν ὕψωση τῆς ποιμαντικῆς σας ράβδου πρὸς τοὺς πρωτεργάτας αὐτῶν τῶν βλασφήμων ἐξελίξεων, καθηγητὰς καὶ πολιτικούς, ἐφαρμόζοντας τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας καὶ σεβόμενος τὴν κανονικότητα, τὴν ὁποία ἰσχυρίζεσθε ὅτι δὲν σέβομαι ἐγώ. Ἐνθυμοῦμαι ὅτι σὲ ἱερατικὴ σύναξη στὴν αἴθουσα ὁμιλιῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ μᾶς ἀνακοινώσατε τὴν ἀπόφαση τοῦ Τμήματος Θεολογίας γιὰ τὸ Ἰσλάμ, γεμᾶτος δικαιολογημένη ὀργὴ καὶ ἀγανάκτηση ρωτήσατε ὅλους τοὺς ἱερεῖς: «Εἴσαστε νὰ πᾶμε ὅλοι στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ καὶ νὰ τὰ κάνουμε λίμπα»; Ἡ πρόταση ἔγινε δεκτὴ μὲ ζωηρὸ καὶ παρατεταμένο χειροκρότημα. Αὐτὴ ὅμως ἡ πατερική, ἑλληνική, κολοκοτρωνέϊκη λεβεντιὰ ἔμεινε μόνο στὰ λόγια. Ἀντὶ νὰ πᾶτε μὲ ὅλο τὸ ἱερατεῖο στὴν Θεολογικὴ Σχολή, φέρατε τὸ οἰκουμενιστικὸ «ἱερατεῖο» στὴν Μητρόπολη.

Μήπως ἐπιπλήξατε καὶ νουθετήσατε τὸ πνευματικό σας τέκνο, τὸν διάδοχό σας στὴν Ἀλεξανδρούπολη, μητροπολίτη κ. Ἄνθιμο, ὁ ὁποῖος «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» ὑποστήριξε τό «Τμῆμα Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν», τὴν διδασκαλία τοῦ Κορανίου μαζὶ μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, τὸν Χριστὸ μαζὶ μὲ τὸν Ἀντίχριστο, καὶ παντοιοτρόπως ἐνισχύει τὴν μεταπατερικὴ παρασυναγωγὴ τῶν θεολόγων τοῦ «Καιροῦ», ποὺ ἐπὶ ἔτη τώρα κατασκανδαλίζουν τὸν θεολογικὸ κόσμο, καὶ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας; Ἐκεῖ δὲν ὑπάρχει σκανδαλισμὸς καὶ ἀναστάτωση τοῦ πληρώματος;

Τὴν ἴδια ἐπαμφοτερίζουσα στάση κρατήσατε καὶ ἀπέναντι τοῦ δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη καὶ τῶν ὁμοφυλοφιλικῶν του παρελάσεων. Ἀπαγορεύσατε στὰ χριστιανικὰ σωματεῖα τῆς πόλεως νὰ ὀργανώσουν δυναμικὲς ἀντιδράσεις, τὶς ὁποῖες περιορίσατε στὸν αὐλόγυρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, οἱ ἱερεῖς τοῦ ὁποίου ἀρνήθηκαν μάλιστα νὰ δώσουν ἠλεκτρικὸ ρεῦμα στοὺς ὀργανωτὰς γιὰ τὴν λειτουργία τῶν μεγαφώνων, ἐνῶ τὸ ἑπόμενο ἔτος εὐχαριστηθήκατε, γιατὶ ὅλος ὁ ἀγώνας περιορίσθηκε σὲ μία ἀγρυπνία στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς ᾽Αχειροποιήτου, τώρα δὲ ἔχει ἐκφυλισθῆ τελείως, καὶ ἡ ἁγιοτόκος καὶ μαρτυροφρούρητος Θεσσαλονίκη ἔχει παραδοθῆ ἀμαχητί, χωρὶς στρατηγὸ καὶ ποιμένα, στὶς ὀρδὲς τῶν Σοδομιτῶν. Φθάσατε μέχρι τοῦ σημείου νὰ ζητήσετε ἀπὸ τοὺς ὀργανωτὰς τῶν ἀντιδράσεων, ποὺ εἶχαν ἐκτυπώσει σχετικὴ ἀφίσα μὲ ἀναγραφόμενο ὁμιλητὴ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση, νὰ ἀφαιρέσουν τὸ ὄνομά του, περικόπτοντες ἀκαλαίσθητα τὴν ἀφίσα. Καὶ ὅταν στὴν Βουλὴ τῆς μέχρι τώρα χριστιανικῆς Ἑλλάδος ψηφίσθηκε ἀπὸ τὴν πλειονότητα τῶν βουλευτῶν ὁ ἐπαίσχυντος νόμος γιὰ τό «Σύμφωνο συμβίωσης τῶν ὁμοφυλοφίλων», μὲ χλιαρή, φαινομενική, ἀντίδραση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, δὲν ἔπρεπε νὰ νουθετήσετε καὶ νὰ ἐπιπλήξετε ὅλους τοὺς βουλευτὰς τῆς Α´ καὶ Β´ Θεσσαλονίκης, ἀκόμη δὲ καὶ νὰ ἀπαγορεύσετε τὴν εἴσοδό τους στοὺς ἱεροὺς ναούς, ὅπως ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιὰ ὅσους καταπατοῦν καὶ περιφρονοῦν τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ; Αὐτοὶ ὅλοι δὲν ἐσκανδάλισαν καὶ δὲν ἀναστάτωσαν τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα, οὔτε τὴν ἰδική σας ἀρχιερατικὴ συνείδηση, καὶ τοὺς ἐσκανδάλισε τὸ βιβλικὸ καὶ πατερικὸ κήρυγμα τοῦ π. Θεοδώρου;

 

3. Καλὸς ὁ πατριωτισμός. Ἀλλὰ ὑπεράνω ὅλων ἡ Ὀρθοδοξία.

 

Ἀφήνετε τοὺς Μασόνους, τοὺς Ροταριανούς, τοὺς Οἰκουμενιστές, τοὺς Σοδομίτες, τοὺς Παπικούς, τοὺς Προτεστάντες, τοὺς ἀσεβεῖς, τοὺς Μονοφυσίτες αἱρετικούς, νὰ μπαινοβγαίνουν στὸ μαντρὶ τῶν προβάτων καὶ διώχνετε τοὺς ἱερεῖς, ποὺ φυλάσσουν καὶ ἀγρυπνοῦν καὶ ἐκδιώκουν τοὺς λύκους τῶν αἱρέσεων. Καὶ καλύπτετε αὐτὴν τὴν ἀδιαφορία σας γιὰ τὴν Πίστη, γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, γιὰ τὴν οὐράνια Πατρίδα, μὲ τὴν ἐπίδειξη ἑνὸς καλοῦ βέβαια ἀλλὰ μικρότερης ἀξίας πατριωτισμοῦ γιὰ τὴν ἐπίγεια πατρίδα, γιὰ τὴν Μακεδονία, ἐναντίον τῶν Σκοπίων. Αὐτὰ εἶναι ἐπαινετές, ἀλλὰ πρόσκαιρες καὶ ἐπίγειες ἐπιδιώξεις. Οἱ Χριστιανοὶ ἀγαποῦμε τὴν πατρίδα, ἀλλὰ ὅλη μας ἡ μέριμνα, ὅλο μας τὸ εἶναι, εἶναι στραμμένο πρὸς τὸν οὐρανό, πρὸς τὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Αὐτὲς τὶς ἡμέρες τῶν Ἁγίων Θεοφανείων ἀκούσαμε τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο καὶ ἀμέσως τὸν ἴδιο τὸν Θεάνθρωπο Κύριο νὰ ἀπευθύνονται πρὸς τοὺς συμπατριῶτες τους Ἑβραίους ποὺ ἐκαυχῶντο γιὰ τὴν ἐθνική τους καταγωγὴ ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ καὶ περιφρονοῦσαν ὅλα τὰ ἄλλα ἔθνη, καὶ ὁ μὲν πρῶτος νὰ τοὺς λέγει νὰ μὴ καυχῶνται γιὰ τὴν καταγωγή τους, γιατὶ ὁ Θεός «δύναται καὶ ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ»[5], ἀμφότεροι δὲ νὰ τοὺς καλοῦν νὰ ἀλλάξουν νοοτροπία, νὰ μετανοήσουν, νὰ μὴ περιμένουν ἐθνικὸ λυτρωτὴ καὶ Μεσσία, ποὺ θὰ τοὺς ἐλευθερώσει ἀπὸ τοὺς Ρωμαίους καὶ θὰ ἐγκαθιδρύσει ἐπίγειο κράτος τοῦ Ἰσραήλ, ἀλλὰ Λυτρωτὴ καὶ Σωτήρα ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ὁ ὁποῖος θὰ ἱδρύσει ἐπὶ γῆς τὴν Ἐκκλησία γιὰ ὅλα τὰ ἔθνη ὡς βασιλεία τῶν οὐρανῶν: «Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»[6]. Ποιός ἀπὸ ὅσους μελετοῦμε τὰ πατερικὰ κείμενα δὲν συγκλονίζεται ἀπὸ ὅσα σχετικὰ λέγει τὸ κείμενο τῆς «Πρὸς Διόγνητον Ἐπιστολῆς», γραμμένο τὸν β´ αἰώνα ἀπὸ ἄγνωστο ἀποστολικὸ Πατέρα καὶ ἀπολογητή, γιὰ τὸ πῶς ζοῦν οἱ Χριστιανοὶ μέσα στὸν κόσμο; «Πατρίδας οἰκοῦσιν ἰδίας, ἀλλ᾽ ὡς πάροικοι· μετέχουσι πάντων ὡς πολῖται, καὶ πάνθ᾽ ὑπομένουσιν ὡς ξένοι· πᾶσα ξένη πατρὶς αὐτῶν καὶ πᾶσα πατρὶς ξένη… Ἐπὶ γῆς διατρίβουσιν, ἀλλ᾽ ἐν οὐρανῷ πολιτεύονται»[7]. Πόσοι ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς κληρικοὺς καὶ μάλιστα τοὺς μεγαλοσχήμονες, ἀπευθυνόμενοι πρὸς τοὺς νέους, ἱεραρχοῦμε τὰ πράγματα καὶ τοὺς στρέφουμε πρῶτα πρὸς τὴν ἄλλη ζωή, τὴν αἰώνια, γιὰ νὰ ἀγκυροβολήσουν ἐκεῖ τὶς ἐλπίδες τους, ὅπως ἔπραττε ὁ Μ. Βασίλειος στὸν περίφημο λόγο του «Πρὸς τοὺς Νέους, ὅπως ἂν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων»; Τοὺς ἔλεγε ἐπὶ λέξει: «Ἡμεῖς, ὦ παῖδες οὐδὲν εἶναι χρῆμα παντάπασι τὸν ἀνθρώπινον βίον τοῦτον ὑπολαμβάνομεν, οὔτ᾽ ἀγαθόν τι νομίζομεν ὅλως, οὔτ᾽ ὀνομάζομεν, ὃ τὴν συντέλειαν ἡμῖν ἄχρι τούτου παρέχεται. Οὔκουν προγόνων περιφάνειαν, οὐκ ἰσχὺν σώματος, οὐ κάλλος, οὐ μέγεθος, οὐ τὰς παρὰ πάντων ἀνθρώπων τιμάς, οὐ βασιλείαν αὐτήν, οὐχ ὅ,τι ἂν εἴποι τις τῶν ἀνθρωπίνων μέγα, ἀλλ᾽ οὐδὲ εὐχῆς ἄξιον κρίνομεν ἢ τοὺς ἔχοντας ἀποβλέπομεν, ἀλλ᾽ ἐπὶ μακρότερον πρόϊμεν ταῖς ἐλπίσι καὶ πρὸς ἑτέρου βίου παρασκευὴν ἅπαντα πράττομεν. Ἃ μὲν οὖν ἂν συντελῇ πρὸς τοῦτο ἡμῖν ἀγαπᾶν τε καὶ διώκειν παντὶ σθένει χρῆναί φαμεν, τὰ δὲ οὐκ ἐξικνούμενα πρὸς ἐκεῖνον, ὡς οὐδενὸς ἄξια παρορᾶν»[8]. Ἡ ὀρθότητα τῆς Πίστεως, ἡ καταδίκη τῶν αἱρέσεων ἀνήκουν εἰς αὐτὰ ποὺ πρέπει νὰ ἀγαποῦμε καὶ νὰ ἐπιδιώκουμε «παντὶ σθένει», ἐνῶ ὅλα ὅσα δὲν βοηθοῦν στὴν προετοιμασία μας γιὰ τὴν ἄλλη ζωὴ πρέπει νὰ τὰ παραβλέπουμε «ὡς οὐδενὸς ἄξια» καὶ ὄχι ἁπλῶς μικρότερης ἀξίας, ὅπως προηγουμένως τὰ χαρακτηρίσαμε.

Στενοχωρήθηκα πάρα πολὺ τὸ περασμένο καλοκαίρι ποὺ βρέθηκα στὴν Μολδαβία καὶ στὴν Γεωργία, προσκεκλημένος τῶν ἐκεῖ ἐκκλησιαστικῶν ἀρχῶν, γιατὶ δέχθηκα τὶς ἔκπληκτες ἀπορίες καὶ ἐρωτήσεις ἐπισκόπων, ἱερέων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν γιὰ τὸ πῶς δὲν ἀντέδρασε ἀποφασιστικὰ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν ἐπέλαση τῶν Ὁμοφυλοφίλων καὶ πῶς δὲν ἀπέτρεψε μὲ δυναμικὲς ἐνέργειες τὴν ψήφιση ἀπὸ τὴ Βουλὴ τοῦ «Συμφώνου συμβίωσης τῶν Ὁμοφυλοφίλων», ὅπως τὸ κατόρθωσαν ἐκεῖ βγαίνοντας στοὺς δρόμους ὅλοι, κλῆρος καὶ λαός. Ἔνοιωθαν ἀπογοήτευση καὶ πικρία, γιατὶ μᾶς θεωροῦν τοὺς Ἕλληνες διδασκάλους στὴν Πίστη, στὴν εὐσέβεια, στὴν ἀρετή, καὶ σκανδαλίζονται, ὅταν οἱ διδάσκαλοι καὶ οἱ πρωτοπόροι τὰ προδίδουν, ὅπως δυστυχῶς συμβαίνει τώρα καὶ μὲ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, στὴν ὁποία πρωτοστατεῖ καὶ χοροστατεῖ ὁ Ἕλληνας οἰκουμενικὸς πατριάρχης, συμπορευομένων δυστυχῶς καὶ πάλι, ἀπὸ ἄρρωστο πατριωτισμό, ὅλων τῶν ἑλληνοφώνων τοπικῶν ἐκκλησιῶν. Ὅσοι μιλοῦν γιὰ ἐθνοφυλετισμὸ καὶ κινοῦν πρὸς ἄλλες κατευθύνσεις τὸν δάκτυλο, δὲν βλέπουν τὴν ὁλοφάνερη αὐτὴ ὑποστήριξη, ἐπὶ ζημίᾳ τῆς Πίστεως, τοῦ ὁμογενοῦς καὶ ὁμοφύλου πατριάρχου; Δὲν βλέπουν τὸν σκανδαλισμὸ τῶν Ὀρθοδόξων σὲ οἰκουμενικό, διορθόδοξο ἐπίπεδο, καὶ τοὺς φταῖνε ὁ π. Θεόδωρος καί «οἱ σὺν αὐτῷ», ποὺ προσπαθοῦν νὰ ἄρουν τὰ σκάνδαλα καὶ νὰ εἰρηνεύσουν συνειδήσεις;

 

4. Ποιός σέβεται τὴν κανονικότητα;

 

Μοῦ συνιστᾶτε «πατρικῶς», Παναγιώτατε, νὰ σεβασθῶ τήν «κανονικότητα καὶ τὴν ἁγιότητα τῆς κατ᾽ ἀνατολὰς Ὀρθοδόξου, Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν νομιμότητα τῆς τοπικῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας», εἰς ἣν ἀνήκω κανονικῶς. Μά, ἂν ὑπάρχει κάτι, γιὰ τὸ ὁποῖο ἠμπορῶ νὰ καυχηθῶ ἐν Κυρίῳ, αὐτὸ εἶναι ὁ σεβασμός μου πρὸς τὴν Κανονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν ἀκριβῆ τήρηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων, γιὰ τὴν ὁποία, ἄλλωστε, χαρακτηρίζομαι, ἀδίκως καὶ ἐμπαθῶς ἀπὸ πολλοὺς ὡς «ἀκραῖος», «συντηρητικός», «φανατικός», «φονταμενταλι-στής», ἀκόμη καὶ «τρελλός» καί «ψυχοπαθής», τίτλοι βέβαια ψευδεῖς καὶ σκοπίμως διαδιδόμενοι εἰς βάρος μου, ὥστε νὰ παρεμποδισθεῖ ἡ ἐπίδραση τοῦ λόγου μου εἰς ὅσους δὲν μὲ γνωρίζουν, ἐκ τοῦ σύνεγγυς. Ὅλους αὐτοὺς βέβαια τοὺς εὐχαριστῶ, διότι μὲ εὐεργετοῦν, ἐπειδή, παρὰ τὴν ἁμαρτωλότητά μου, γίνονται αἰτία νὰ περιληφθῶ μεταξὺ αὐτῶν ποὺ ἐπαινεῖ καὶ μακαρίζει ὁ Κύριος: «Μακάριοί ἐστε, ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ᾽ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ»[9].

Προκαλεῖ πάντως ἐντύπωση γιὰ τὸ πόσο μεροληπτικὰ σκέπτεσθε καὶ ἐνεργεῖτε, χαριζόμενος σὲ πρόσωπα ποὺ ἐνεργοῦν ἀντικανονικὰ εἰς βάρος τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἐνῶ ἀδικεῖτε πρόσωπα ποὺ σέβονται καὶ τηροῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. Δὲν γνωρίζετε, Παναγιώτατε, ὅτι ἡ προσωποληψία εἶναι μέγα ἁμάρτημα, ὅτι «πρόσωπον Θεὸς ἀνθρώπου οὐ λαμβάνει», ὅσο ὑψηλὰ καὶ ἂν εἶναι κανεὶς καὶ σὲ ἐκκλησιαστικὰ ἀξιώματα, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ γιά «τοὺς δοκοῦντας εἶναί τι»[10], γι᾽ αὐτοὺς ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι σπουδαῖοι καὶ τρανοί; Ἀλλὰ καὶ ὁ ἕτερος κορυφαῖος Ἀπόστολος Πέτρος λέγει ὅτι στοιχεῖο τῆς ἁγιότητος, πολὺ περισσότερο τῆς «παναγιότητος», εἶναι ἡ ἀπροσωποληψία, καὶ αὐτὴν πρέπει νὰ ἀκολουθεῖ ὅποιος ἐπικαλεῖται τὸν Πατέρα, «τὸν ἀπροσωπολήπτως κρίνοντα κατὰ τὸ ἑκάστου ἔργον»[11].

Δὲν διαβάσατε, λοιπόν, καὶ δὲν ἐμάθατε ὅτι καθ᾽ ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ 20οῦ αἰῶνος τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὸ ὁποῖο μέχρι τότε ἐσέβετο καὶ τηροῦσε τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, τοὺς ἐξευτέλισε ἔκτοτε καὶ τοὺς κατερράκωσε μὲ τὰ ἀντικανονικὰ καὶ ἀπαράδεκτα ἀνοίγματά του πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς Παπικούς, Προτεστάντες, Μονοφυσίτες κ.ἄ, τώρα δὲ καὶ πρὸς τὶς ἄλλες θρησκεῖες, ποὺ πραγματοποίησαν οἱ μασόνοι πατριάρχες Μελέτιος (Μεταξάκης) καὶ Ἀθηναγόρας, τώρα δὲ καὶ ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος πολὺ περισσότερο, οἰκοδομοῦντες σύντρεις τὸ μασονικὸ ὅραμα τῆς πανθρησκείας τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου πάπα; Δὲν ἐφρίξατε, καὶ δὲν ἐξηγέρθη ἡ συνείδησή σας, ὅταν γιὰ πολλοστὴ φορὰ γίναμε ὅλοι μάρτυρες τῶν συμπροσευχῶν τοῦ πατριάρχη καὶ τοῦ πάπα εἴτε στὸ Φανάρι εἴτε στὴ Ρώμη; Ἰδιαίτερα κατὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ πάπα Βενεδίκτου στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 2006, ὅταν ὄχι μόνον τὸν ἐθυμίαζαν προσερχόμενον οἱ «Ὀρθόδοξοι» διάκονοι, ἐνῶ οἱ ψάλτες ἔψαλλαν τό «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου», ἀλλὰ ἐπὶ πλέον στὶς δεήσεις τῶν Εἰρηνικῶν ὁ διάκονος ἐξεφώνησε δέηση καί «Ὑπὲρ τοῦ παναγιωτάτου Πάπα Βενεδίκτου», οἱ ψάλτες τοῦ ἔψαλαν εἰδικὰ συντεθειμένο ἀπολυτίκιο, ὁ πατριάρχης στό «Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους» ἐξῆλθε τοῦ Ἱεροῦ Βήματος καὶ ἠσπάσθη τὸν κατελθόντα ἐκ τοῦ ἀρχιερατικοῦ θρόνου καὶ φέροντα ἀρχιερατικὸ ὠμοφόριο πάπα, ὁ ὁποῖος ἀπήγγειλε καὶ τό «Πάτερ ἡμῶν», ὡσὰν νὰ ἦτο ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος; Ἡ Ἱερὰ Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀντέδρασε τότε ἄμεσα καὶ δυναμικά. Ἐξέδωσε Ἀνακοίνωση (30-12-2006), στὴν ὁποία, μεταξὺ ἄλλων, ἐσημείωνε: «Κατ᾽ ἀρχὴν ἡ ὑποδοχὴ τοῦ πάπα ἔγινε ὡσὰν νὰ ἐπρόκειτο περὶ κανονικοῦ ἐπισκόπου Ρώμης. Κατὰ τὴν τελετὴ ὁ Πάπας φοροῦσε ὠμόφορο, προσφωνήθηκε ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη μὲ τό “εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου”, ὡσὰν νὰ πρόκειται περὶ Χριστοῦ Κυρίου, εὐλόγησε τὸ ἐκκλησίασμα καὶ πολυχρονίσθηκε ὡς ἁγιώτατος καὶ μακαριώτατος ἐπίσκοπος Ρώμης. Ἐπίσης ἡ χοροστασία τοῦ Πάπα στὴν Ὀρθόδοξη Θεία Λειτουργία μὲ ὠμόφορο, ἡ ἀπαγγελία τοῦ “Πάτερ ἡμῶν”, ὁ λειτουργικὸς ἀσπασμὸς μὲ τὸν Πατριάρχη, εἶναι ἐκδηλώσεις ποὺ ξεπερνοῦν τὶς ἁπλὲς συμπροσευχές»[12], ποὺ βέβαια καὶ αὐτὲς ἀπαγορεύονται.

Καὶ ὅλα αὐτὰ μὲ βλάσφημη καὶ θρασύτατη παράβαση καὶ παραβίαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ποὺ ἀπαγορεύουν μὲ αὐστηρὰ ἐπιτίμια, μὲ καθαίρεση καὶ ἀφορισμό, ὅσους τοὺς παραβαίνουν. Θὰ σᾶς παραθέσω ἕνα μόνον ἐξ αὐτῶν, τὸν 45ο τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων: «Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος ἢ Διάκονος, αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δὲ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς Κληρικοῖς, ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω». Τοὺς ὑπολοίπους Ἱεροὺς Κανόνες καὶ ὅλο τὸ ἀντικανονικό, ἀντορθόδοξο πανηγύρι τῶν συγχρόνων συμπροσευχῶν μπορεῖτε νὰ δῆτε στὴν ἐξαιρετικὴ μεταπτυχιακὴ ἐργασία τοῦ συντοπίτου σας, ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο, νεαροῦ φερέλπιδος ἱερέως π. Ἀναστασίου Γκοτσοπούλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, μὲ τίτλο «Ἡ Συμπροσευχὴ μὲ αἱρετικούς. Προσεγγίζοντας τὴν κανονικὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας»[13].

Ἰδιαίτερα μάλιστα ὁ νῦν Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ὁ ὁποῖος συμπροσεύχεται ἀσύστολα, ὄχι μόνο μὲ Χριστιανοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ μὲ ἀλλοθρήσκους στὶς πάμπολλες καὶ ἀναρίθμητες διαθρησκειακὲς ἐκδηλώσεις καὶ συναντήσεις, ἐκτὸς τοῦ ὅτι χαρακτήρισε τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ὡς «τείχη τοῦ αἴσχους»[14], ἀπὸ νεαρᾶς ἡλικίας, ὡς ἀρχιμανδρίτης ἀκόμη, εἶχε ἀναλάβει τὸ γκρέμισμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων μὲ τὴν διδακτορική του διατριβή «Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν Ἱ. Κανόνων καὶ τῶν κανονικῶν διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ», ἡ ὁποία μᾶλλον γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ δὲν ἔγινε δεκτὴ στὴν Ὀρθόδοξη τότε Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης καὶ ὑπεβλήθη σὲ παπικὸ Πανεπιστήμιο τῆς Ρώμης, ἀπ᾽ ὅπου ἔλαβε καὶ τὸν τίτλο τοῦ διδάκτορος. Στὴν προδρομικὴ λοιπὸν αὐτὴ μελέτη τοῦ μετέπειτα ἔργου του γράφει: «Δὲν δύνανται νὰ ἐφαρμοσθοῦν σήμερα καὶ πρέπει νὰ τροποποιηθοῦν αἱ διατάξεις αἱ κανονίζουσαι τὰς σχέσεις τῶν ὀρθοδόξων Χριστιανῶν πρὸς τοὺς ἑτεροδόξους καὶ ἑτεροθρήσκους. Δὲν δύναται ἡ Ἐκκλησία νὰ ἔχῃ διατάξεις ἀπαγορευούσας τὴν εἴσοδον εἰς τοὺς ναοὺς τῶν ἑτεροδόξων καὶ τὴν μετ᾽ αὐτῶν συμπροσευχήν, καθ᾽ ἣν στιγμὴν αὕτη διὰ τῶν ἐκπροσώπων αὐτῆς προσεύχεται ἀπὸ κοινοῦ μετ᾽ αὐτῶν διὰ τὴν τελικὴν ἕνωσιν ἐν τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ἐλπίδι. Περισσοτέρα ἀγάπη πρέπει νὰ “ἀρδεύση” πολλὰς κανονικὰς διατάξεις πρός “ζωογονίαν”. Ἐπιβάλλεται τροποποίησις ὁρισμένων διατάξεων ἐπὶ τὸ φιλανθρωπότερον καὶ ρεαλιστικώτερον. Ἡ Ἐκκλησία δὲν δύναται καὶ δὲν πρέπει νὰ ζῆ ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου».[15] Δὲν ὑπολόγισε τὸν Β´ κανόνα τῆς ἐν Τρούλλω ΣΤ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (680), ὁ ὁποῖος διαγορεύει τὰ ἑξῆς γιὰ τὴν τήρηση ὅλων τῶν Κανόνων ἀνεξαιρέτως: «Μηδενὶ ἐξεῖναι τοὺς προδηλωθέντας παραχαράττειν κανόνας ἢ ἀθετεῖν ἢ ἑτέρους παρὰ τοὺς προκειμένους παραδέχεσθαι κανόνας… Εἰ δὲ τις ἁλῷ κανόνα τινα τῶν εἰρημένων καινοτομῶν ἢ ἀνατρέπειν ἐπιχειρῶν, ὑπεύθυνος ἔσται κατὰ τὸν τοιοῦτον κανόνα, ὡς αὐτὸς διαγορεύει, τὴν ἐπιτιμίαν δεχόμενος». Ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης ἑρμηνεύων τὰ περὶ ποινῶν καὶ ἐπιτιμίων πρὸς ὅσους παραβαίνουν τοὺς Κανόνες, σύμφωνα μὲ τὰ ἐπιτασσόμενα ἀπὸ τὸν ἐν λόγῳ κανόνα, λέγει ὅτι αὐτοὶ πρέπει νὰ τιμωροῦνται μὲ ἀνάθεμα, ἀφορισμὸ ἢ καθαίρεση: «Εἰ δέ τινας ἤθελε φανῆ ὅτι ἐπιχειρεῖ νὰ παραφθείρῃ, ἢ νὰ ἀναιρῇ κανένα Κανόνα ἀπὸ αὐτούς, οὗτος νὰ λαμβάνῃ τὸ ἐπιτίμιον ὁποῦ περιέχει ὁ Κανὼν ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον παραφθείρει ἢ ἀναιρεῖ. Ἤτοι ἂν ὁ Κανὼν περιέχῃ καὶ ὁρίζῃ ἀφορισμὸν ἢ καθαίρεσιν ἢ ἀνάθεμα, ταῦτα νὰ λαμβάνῃ καὶ ὁ τοῦτον διαφθείρων καὶ ἀναιρῶν, ἵνα θεραπεύση τὸ σφάλμα του ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν ἴδιον Κανόνα, εἰς τὸν ὁποῖον ἔσφαλε»[16]. Ἀλλὰ καὶ ἡ Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος πιὸ ἐμφαντικὰ ὁρίζει στὸν Α´ κανόνα: «Ἀσπασίως τοὺς θείους κανόνας ἐνστερνιζόμεθα καὶ ὁλόκληρον τὴν αὐτῶν διαταγὴν καὶ ἀσάλευτον κρατύνομεν, τῶν ἐκτεθέντων ὑπὸ τῶν ἁγίων σαλπίγγων τοῦ Πνεύματος πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν τε ἓξ ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καὶ τῶν τοπικῶν συναθροισθεισῶν ἐπὶ ἐκδόσει τοιούτων διαταγμάτων, καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν· ἐξ ἑνὸς γὰρ ἅπαντες καὶ τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματος αὐγασθέντες, ὥρισαν τὰ συμφέροντα· καὶ οὓς μὲν τῷ ἀναθέματι παραπέμπουσι καὶ ἡμεῖς ἀναθεματίζομεν, οὓς δὲ τῇ καθαιρέσει, καὶ ἡμεῖς καθαιροῦμεν, οὓς δὲ τῷ ἀφορισμῷ, καὶ ἡμεῖς ἀφορίζομεν, οὓς δὲ ἐπιτιμίῳ παραδιδόασι, καὶ ἡμεῖς ὡσαύτως ὑποβάλλομεν»[17].

Πόσο ἑωσφορικὸ ἐγωϊσμό, σὰν τοῦ πάπα, πρέπει νὰ ἔχει κανείς, ὥστε νὰ βάζει τὸν ἑαυτό του πάνω καὶ ἀπὸ Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ νὰ ζητεῖ τὴν κατάργηση Ἱερῶν Κανόνων, στὴ συνέχεια δὲ νὰ τοὺς καταπατεῖ ὁ ἴδιος συμπροσευχόμενος μὲ αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους; Ποιά Ὀρθόδοξη Σύνοδος καὶ πότε θὰ συνέλθει ἐπὶ τέλους, γιὰ νὰ ἐφαρμόσει καὶ ἀνανεώσει ὅσα οἱ προηγούμενες Ἅγιες Σύνοδοι ἔχουν ἀποφασίσει; Ὄχι πάντως ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία συνεχίζει καὶ ἐφαρμόζει τὸ γκρέμισμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων ποὺ σχεδίασαν ὁ Μελέτιος, ὁ Ἀθηναγόρας καὶ ὁ Βαρθολομαῖος.

Ἐμεῖς ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια ἔχομε ἐλέγξει αὐτὴν τὴν βλασφημία ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀπὸ τὴν πληθώρα τῶν ἐλεγκτικῶν ἄρθρων μας μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι γεμᾶτοι οἱ δεκαοκτὼ (18) τόμοι τοῦ περιοδικοῦ «Θεοδρομία» καὶ ἄλλα ὀρθόδοξα ἔντυπα, μνημονεύουμε ἐνδεικτικὰ δύο μόνον ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὸ θέμα τῶν συμπροσευχῶν. Τὸ ἕνα μὲ τίτλο «Γιὰ τὴ συμπροσευχὴ Πατριάρχου καὶ Πάπα, ποιὰ σύνοδος θὰ ἐπιβάλει τὴν κανονικότητα»[18]; Καὶ τὸ ἄλλο «Ἡ συνάντηση Βαρθολομαίου καὶ Βενεδίκτου μακρὰν τῆς ὁδοῦ τῶν Ἁγίων Πατέρων»[19]. Ἐμᾶς, λοιπόν, ποὺ ζητοῦμε τὴν τήρηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ ἀγωνιζόμαστε ἐπὶ ἔτη γι᾽ αὐτὴν συμβουλεύετε, Παναγιώτατε κ. Ἄνθιμε, νὰ σεβασθοῦμε τὴν κανονικότητα; Δὲν βλέπετε τὸ δοκάρι τῆς ἀντικανονικότητας ὁλοφάνερα καρφωμένο στοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ ἄλλων, κατὰ τὰ λεγόμενα ὑπὸ τοῦ Κυρίου: «Τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς;»[20]. Γνωρίζετε πόσος θεολογικὸς κόπος καὶ συγγραφικὸς ζῆλος ἔχουν καταβληθῆ ἐπὶ μακροὺς χρόνους γιὰ τὸ μετα-θετὸ τῶν ἐπισκόπων, τὸ ὁποῖο οἱ Ἱεροὶ Κανόνες ἀπαγορεύουν, καὶ ὅτι ἡ μετάθεση ἐπι-σκόπου ἀπὸ μικρότερη καὶ πτωχότερη σὲ μεγαλύτερη καὶ πλουσιώτερη ἐπαρχία θεωρεῖ-ται πνευματικὴ μοιχεία, οἱ δὲ τοῦτο πράττοντες ἐπίσκοποι χαρακτηρίζονται ὡς «μοιχεπι-βάτες», διότι ἐγκαταλείπουν τὴν νόμιμη σύζυγο-ἐπαρχία, τὴν ὁποία ἐνυμφεύθησαν μὲ ἀδιάλυτο γάμο, ἀφήνουν ὀρφανὰ τὰ πνευματικὰ τέκνα ποὺ ἐγέννησαν, γιὰ νὰ νυμφευ-θοῦν νέα γυναίκα, πλουσιώτερη καὶ ὀμορφότερη. Γνωρίζω τὶς οἰκονομίες καὶ τὶς ἐξαιρέ-σεις τῶν Κανόνων, οἱ ὁποῖες ὅμως δὲν καταργοῦν τὴν ἀκρίβεια, καὶ συνήθως χρησιμο-ποιοῦνται οἱ πνευματικοὶ λόγοι, ὡς πρόφαση γιὰ ἄλλες ἐπιδιώξεις. Ἐσεῖς ἀφήσατε τὴν μικρὴ Ἀλεξανδρούπολη καὶ ἤλθατε στὴν μεγαλόπολη Θεσσαλονίκη, γιὰ νὰ ὠφελήσετε πνευματικὰ περισσότερο τοὺς Θεσσαλονικεῖς, ὅπως «κατ᾽ οἰκονομίαν» ἐπιτρέπει ὁ ΙΔ´ Κανὼν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἡ ὑπερδεκαετὴς πάντως ποιμαντορία σας ἐδῶ μὲ τὰ φι-λοοικουμενιστικὰ χαρακτηριστικά της δὲν ἐδικαίωσε τὴν «οἰκονομία» τῆς μεταθέσεώς σας.

 

5. Ἡ ἁγιότητα καὶ μοναδικότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ποιοί τὶς προσβάλλουν;

 

Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν κανονικότητα μὲ συμβουλεύετε νὰ σεβασθῶ καὶ τὴν ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία ὀρθῶς χαρακτηρίζετε ὡς «Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν». Μὲ τὶς ἐνέργειές σας ὅμως δείχνετε ὅτι στηρίζετε αὐτοὺς ποὺ δὲν σέβονται τὴν ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀρνοῦνται τὴν ἑνότητα καὶ μοναδικότητά της, ἐνῶ ὡς πρὸς ἐμένα δὲν ἔχετε κάτι συγκεκριμένο νὰ προσάψετε, ἰσχύουν δὲ ὅσα καὶ περὶ τῆς κανονικότητος ἐλέχθησαν, γιὰ νὰ μὴ μακρηγορήσω περισσότερο. Θὰ προσθέσω μόνον τοῦτο· ἡ ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας φαίνεται καὶ ἐκδηλώνεται στὶς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἅγιες καὶ ὀρθόδοξες ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων καὶ στὴν ἁγία βιοτὴ καὶ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ λοιπῶν Ἁγίων. Ὅσοι ἀκολουθοῦν τοὺς Ἁγίους Πατέρες σέβονται τὴν ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας· ὅσοι ἀγνοοῦν καὶ περιφρονοῦν τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ δὲν ἀκολουθοῦν τὴν διδασκαλία καὶ τὸ παράδειγμά τους, ὅπως οἱ φίλοι σας τῆς «Μεταπατερικῆς Θεολογίας» τοῦ Βόλου, καὶ κάποια πνευματικά σας τέκνα, αὐτοὶ δὲν σέβονται τὴν ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἰδιαιτέρως ὅσοι δὲν καταδικάζουν τὶς αἱρέσεις, ὅπως ἔπρατταν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Θὰ μοῦ ἔπαιρνε πολὺ χῶρο γιὰ νὰ σᾶς παρουσιάσω τὶ ἔλεγε ὁ μέγας Ἅγιος, μέγας Θεολόγος, Ἡσυχαστὴς καὶ Ἀσκητής, προκάτοχός σας Γρηγόριος Παλαμᾶς γιὰ τὸν σατανικὸ Παπισμό, τὸν ὁποῖο σεῖς θεωρεῖτε ὄχι αἵρεση, ἀλλὰ ὡς ἐκκλησία, προσβάλλοντας ἔτσι τὴν ἁγιότητά του καὶ μαζὶ μὲ αὐτὴν καὶ τὴν ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας. Κάθε χρόνο ποὺ χοροστατεῖτε στὸν πανηγυρικὸ ἑσπερινὸ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου μᾶς ὑπενθυμίζετε ὅτι μεταφράσατε τὸν «Βίο» τοῦ Ἁγίου, ποὺ συνέγραψε ὁ Μ. Ἀθανάσιος, δεινὸς πολέμιος τῆς αἱρέσεως τοῦ Ἀρείου. Φαίνεται πὼς δὲν προσέξατε τὸ ὅραμα τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου ποὺ σχετίζεται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἢ τὸ ξεχάσατε μετὰ ἀπὸ τόσα χρόνια. Εἶδε, λοιπόν, γύρω ἀπὸ τὸ Ἅγιο Θυσιαστήριο ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος νὰ στέκονται ἡμίονοι (=μουλάρια) καὶ νὰ κλωτσοῦν, νὰ λακτίζουν τὴν Ἁγία Τράπεζα: «Εἶδον γὰρ τὴν τράπεζαν τοῦ Κυριακοῦ καὶ περὶ αὐτὴν ἑστῶτας ἡμιόνους κύκλῳ πανταχόθεν καὶ λακτίζοντας τὰ ἔνδον οὕτως ὡς ἂν ἀτάκτως σκιρτώντων κτηνῶν γένοιτο λακτίσματα. Πάντως δὲ ᾔσθεσθε, φησί, πῶς ἐστέναζον· ἤκουσα γὰρ φωνῆς, λεγούσης· Βδελυχθήσεται τὸ θυσιαστήριόν μου. Ταῦτα εἶδεν ὁ γέρων· καὶ μετὰ δύο ἔτη γέγονεν ἡ νῦν ἔφοδος τῶν Ἀρειανῶν». Ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ἑρμήνευσε τὴν ὀπτασία του λέγοντας ὅτι σημαίνει πὼς θὰ παραδοθεῖ ἡ Ἐκκλησία σὲ ἀνθρώπους ποὺ μοιάζουν μὲ ἄλογα κτήνη: «Μέλλει τὴν Ἐκκλησίαν ὀργὴ καταλαμβάνειν, καὶ μέλλει παραδίδοσθαι ἀνθρώποις ὁμοίοις ἀλόγοις κτήνεσιν». Ὁ δὲ Μ. Ἀθανάσιος συγκεκριμένα λέγει ὅτι ἡ ὀπτασία ἀναφέρεται στοὺς Ἀρειανούς, καὶ κατ᾽ ἐπέκταση βέβαια στοὺς αἱρετικοὺς ὅλων τῶν ἐποχῶν: «Τότε πάντες ἡμεῖς ἐπέγνωμεν, ὅτι τὰ λακτίσματα τῶν ἡμιόνων ταῦτα προεμήνυε τῷ Ἀντωνίῳ, ἃ νῦν οἱ Ἀρειανοὶ ἀλόγως πράττουσιν ὡς τὰ κτήνη»[21].

Ποιοί, λοιπόν, σέβονται τὴν ἁγιότητα τῆς Ἐκκλησίας; Ἐκεῖνοι ποὺ εἰσάγουν τοὺς αἱρετικοὺς μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ συμπροσεύχονται μαζί τους, ἐνῶ αὐτοὶ ὡς ἄλογα κτήνη λακτίζουν τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια, ἢ ὅσοι διαμαρτύροναι καὶ λυποῦνται καὶ στενοχωροῦνται καὶ δακρύζουν σὰν τὸν Μ. Ἀντώνιο, ὅπως στενοχωρηθήκαμε ὅλοι μας, Παναγιώτατε, ὅταν ὁδηγήσατε προσφάτως τὸν Ἀρμένιο Πατριάρχη στὸ Ἱερὸ τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ καὶ προσεκύνησε τὴν Ἁγία Τράπεζα; Τί ὠφελεῖ ποὺ μεταφράσατε τόν «Βίο» τοῦ Μ. Ἀντωνίου;

Κάνετε λόγο ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν «Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν» τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, τὸ ὁποῖο πάντως κατήργησε καὶ ἀθέτησε ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης, ἐφ᾽ ὅσον ἀποφάσισε νὰ ὀνομάσει καὶ τὶς αἱρέσεις ἐκκλησίες, χωρὶς νὰ τολμήσει, ἔστω καὶ μία φορὰ σὲ ὅλα τὰ κείμενά της, νὰ χρησιμοποιήσει τὴν λέξη αἵρεση· ἀντίθετα ἐπήνεσε καὶ ἐνομιμοποίησε συνοδικῶς τὴν συμμετοχή μας στὸ προτεσταντικὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», δηλαδὴ τῇ ἀληθείᾳ στό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Αἱρέσεων». Καὶ ἀντὶ νὰ ἐπικρίνετε τὸν ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο, ὁ ὁποῖος στὴν Κρήτη ἀναποδογύρισε τὶς ὁμόφωνες ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Μαΐου τοῦ 2016, ποὺ ἀπέκλειαν τὴν χρήση τοῦ ὅρου ἐκκλησίες γιὰ τὶς αἱρέσεις, καὶ δέχθηκε χωρὶς συνοδικὴ ἔγκριση νὰ ὀνομάζονται ἐκκλησίες, σεῖς στὴν Ἱεραρχία τοῦ Νοεμβρίου συμφωνήσατε μὲ τὸν ἀρχιεπίσκοπο, τὰ εἴδατε ὅλα στὴν Σύνοδο θετικὰ καὶ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ συστήσατε μάλιστα στὸν ἀρχιεπίσκοπο νὰ μὴ γίνει καθόλου συζήτηση γιὰ τὶς «Ἁγιοπνευματικές» ἀποφάσεις τῆς Κρήτης, μετὰ τὴν ἀνάγνωση τῆς θετικῆς γιὰ τὴν ψευδοσύνοδο εἰσηγήσεως τοῦ μητροπολίτου Σερρῶν κ. Θεολόγου. Σεῖς λοιπόν, μετὰ τῶν ἄλλων Οἰκουμενιστῶν, δὲν πιστεύετε «Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν», ἀλλά «Εἰς πολλάς, ἀσεβεῖς, αἱρετικάς, διεσπασμένας ἐκκλησίας».

 

6. Ἄλλο κανονικότητα, ἄλλο νομιμότητα. Ἡ ἀποτείχιση δὲν εἶναι σχίσμα.

 

Δὲν κατανοῶ τὶ σημαίνει ἡ συμβουλή σας νὰ σέβομαι καὶ τήν «νομιμότητα τῆς τοπικῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας», στὴν ὁποία ἀνήκω. Ὁ ὅρος «νομιμότητα» στὴ γλώσσα τοῦ Κανονικοῦ καὶ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου σημαίνει ὅτι εἶσθε μητροπολίτης Θεσσαλονί-κης, ἀναγνωριζόμενος καὶ ἀπὸ τοὺς νόμους τοῦ Κράτους στὰ πλαίσια τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας. Ποιὸς σᾶς τὸ ἀμφισβήτησε αὐτὸ ποτέ; Εἶπα ἐγὼ ποτὲ ὅτι παρανόμως κατέχετε τὸν θρόνο τῆς Θεσσαλονίκης; Κάποιοι ἀμφισβητοῦν ὄχι τὴν νομιμότητα, ἀλλὰ τὴν κανονικότητα τῆς ἐκλογῆς σας, λόγῳ τῆς μεταθέσεως σας ἀπὸ τὴν Ἀλεξανδρούπολη. Ἄλλο ὅμως κανονικότητα καὶ ἄλλο νομιμότητα· εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι κανεὶς νομικῶς ἐν τάξει ἀλλὰ ὄχι κανονικῶς ἢ καὶ τὸ ἀντίστροφο. Ἐγὼ πάντως δὲν ἔχω θέσει ποτὲ οὔτε τὸ ἕνα οὔτε τὸ ἄλλο, καὶ σᾶς μνημονεύω μέχρι τώρα στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες ὡς κανονικὸ καὶ νόμιμο ἐπίσκοπο Θεσσαλονίκης. Ἂν ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης, τὶς ὁποῖες ὑποστηρίζετε, μὲ ὁδηγήσουν νὰ ἀσκήσω τὸ κανονικὸ δικαίωμα τῆς διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου σας, ἡ ὁποία μόνο ἀπὸ τοὺς ἀδιάβαστους καὶ ἀμελέτητους ἢ σκοπίμως καὶ ψευδῶς χαρακτηρίζεται ὡς σχίσμα, τότε θὰ σᾶς ἐξηγήσω γιὰ ποιοὺς σοβαροὺς θεολογικούς, ἐκκλησιαστικούς, κανονικοὺς λόγους προβαίνω σ᾽ αὐτὸ τὸ ἀπολύτως δικαιολογημένο διάβημα, ὁπότε καὶ σεῖς, ἀνάλογα μὲ τὴν καλὴ ἢ ἐλλιπῆ γνώση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τὴν πατρική σας (χωρὶς εἰσαγωγικά) φροντίδα καὶ ἀγάπη, θὰ προχωρήσετε στὶς ἐπιβαλλόμενες ἐνέργειες. Πάντως ἡ ἀκροτελεύτια συμβουλή σας νὰ μὴ συμβάλλω εἰς «τὴν δημιουργίαν “ἀποτειχί-σεων”, “σχισμάτων” καί “ἀνταρσιῶν”», πρᾶγμα πού «τυγχάνει ἀντικανονικὸν καὶ ἐκκλη-σιολογικῶς ἀπαράδεκτον», ἀποδεικνύει ὅτι δὲν γνωρίζετε δυστυχῶς τὶ σημαίνουν αὐτοὶ οἱ ὅροι καὶ δὲν ἐπιθυμῶ τώρα ὡς πανεπιστημιακὸς διδάσκαλος νὰ σᾶς τοὺς ἀναλύσω. Ἐπισημαίνω ἁπλῶς ὅτι ἡ «ἀποτείχισις», τὴν ὁποία ἐπαινεῖ ὁ ΙΕ´ Κανὼν τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τοῦ Μ. Φωτίου (861), δηλαδὴ ἡ διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ κηρύσσοντος αἵρεση ἐπισκόπου, καὶ τὴν ὁποία συνιστᾶ σύνολη ἡ προηγούμενη καὶ ἡ ἑπόμενη Πατερικὴ Παράδοση δὲν ἔχει καμμία σχέση οὔτε μὲ τό «σχίσμα», οὔτε μὲ τήν «ἀνταρσία», μὲ τὰ ὁποῖα τὴν τσουβαλιάζετε ἢ ἀμαθῶς ἢ σκοπίμως. Σχισματικοὶ καὶ ἀντάρτες εἶναι οἱ ὑποστηρίζοντες τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Διαβᾶστε, παρακα-λῶ, τὸν Ἱερὸ Κανόνα[22].

7. Σὲ ποιά Σύνοδο ὑπακούει ὁ μητροπολίτης Θεσσαλονίκης;

 

Ἡ ἀπόφασή σας νὰ μοῦ ἀποστείλετε τὴν «νουθετήρια» ἐπιτιμητικὴ ἐπιστολή, Πανα-γιώτατε, ἐγείρει ἕνα σοβαρὸ ἐκκλησιολογικὸ θέμα ποὺ ἔχει σχέση μὲ τὸ καθεστὼς διοι-κήσεως τῶν λεγομένων «Νέων Χωρῶν», ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν εὐπείθεια καὶ ὑπακοή σας στὶς ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στὴν ὁποία κανονικῶς ἀνήκετε. Εἶμαι βέβαιος πὼς καὶ σεῖς ἐκτιμᾶτε ὅτι οἱ μητροπολίτες τῶν «Νέων Χωρῶν» εἶναι μέλη τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ὄχι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου· εἶναι ἀφύσικο ἕνα μέλος νὰ ἀνήκει σὲ δύο σώματα, καὶ ἕνα σῶμα νὰ ἔχει δύο κεφαλές· ἀφύσικο καὶ τερατῶδες, ἀπὸ πλευρᾶς δὲ τῶν Ἱερῶν Κανόνων πλήρως ἀντι-κανονικὸ καὶ ἀπαράδεκτο. Γι᾽ αὐτὸ καὶ οἱ δύο ἐκκλησίες ἔχουν τὶς δικές τους συνόδους, μολονότι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης προσπαθεῖ νὰ ὑφαρπάσει τοὺς ἀρχιερεῖς τῶν «Νέων Χωρῶν» καὶ νὰ τοὺς ἐντάξει στὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπό-λεως. Σεῖς λοιπὸν ποιά Σύνοδο ἀναγνωρίζετε ὡς ἐκκλησιαστική σας ἀρχή, τὴν τῆς Ἑλλάδος ἢ τοῦ Φαναρίου; Τὸ 2009 ὁ πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἐζήτησε μὲ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Μακαριώτατο ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμο νὰ τιμωρηθοῦν ὅσοι εἶχαν ὑπογράψει τὸ κείμενο «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», μεταξὺ τῶν ὁποίων εὐάριθμοι ἀρχιερεῖς, ἑκατοντάδες κληρικῶν καὶ μοναχῶν καὶ χιλιάδες λαϊκῶν. Ἡ Ἱεραρχία τότε θεώρησε τὴν πατριαρχικὴ ἐνέργεια ὡς εἰσπήδηση στὰ ἐσωτερικὰ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ἔβαλε τὸ θέμα στὸ ἀρχεῖο, χωρὶς νὰ λάβει κανένα μέτρο κατὰ τῶν θεωρούμενων ἀπὸ τὸ Φανάρι ὡς ἀπείθαρχων καὶ σκανδαλοποιῶν.

Τὸ ἴδιο ἐπανελήφθη καὶ τώρα γιὰ ὅσους ἀντιδροῦμε στὶς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυν-όδου τῆς Κρήτης. Ἐζήτησε καὶ πάλι ὁ πατριάρχης νὰ ληφθοῦν μέτρα ἐναντίον δύο συν-επισκόπων σας, τῶν μητροπολιτῶν Καλαβρύτων κ. Ἀμβροσίου καὶ Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὡς καὶ ἐναντίον τῆς ἐλαχιστότητός μου, «τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση καὶ τῶν σὺν αὐτῷ». Ἡ Σύνοδος, ὅπως πληροφορηθήκαμε, ἔκλεισε καὶ πάλι τὴν πόρτα τῆς εἰσπήδησης κατὰ πρόσωπο στὸν πατριάρχη καὶ ἔθεσε τὸ θέμα στὸ ἀρχεῖο. Σεῖς δὲν ἔπρεπε νὰ συμμορφωθῆτε στὴν συνοδικὴ αὐτὴ ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας στὴν ὁποία ἀνήκετε, καὶ ὄχι στὴν ὑπερόρια ἐπέμβαση καὶ εἰσπήδηση τοῦ πατριάρχου; Ἀκόμη καὶ ἂν σᾶς ἔστελνε προσωπικὴ ἐπιστολὴ ὁ Οἰκουμενικός, ἔπρεπε νὰ προστατεύσετε τὸ αὐτο-διοίκητο καὶ αὐτοκέφαλο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τὴν ἀξιοπρέπειά σας ὡς ἐπισκόπου, ἴσου καὶ τῆς αὐτῆς ἀξίας καὶ εὐθύνης μὲ τὸν πατριάρχη, καὶ πρὸ παντὸς νὰ προστατεύσετε τὸ ποίμνιό σας ἀπὸ ἐπεμβάσεις ἀλλοτρίων. Δύσκολα μπορεῖ κανεὶς νὰ ἑρμηνεύσει αὐτὴν τὴν δουλικότητα πρὸς τὸν Οἰκουμενικό. Ἀπὸ ἕνα πολιὸ Ἱεράρχη καὶ ποιμενάρχη τῆς δευτερόθρονης Θεσσαλονίκης ἄλλα περιμέναμε, κυρίως ὅμως τὸν σεβασμὸ τῶν συνοδικῶν ἀποφάσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

 

Ἐπίλογος

 

Στὴν πρὸς ἐμὲ ἐπιστολή σας, Παναγιώτατε, μοῦ ὑπενθυμίζετε ὅτι μοῦ παραχωρήσατε τὸν μετοχικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου ᾽Αντωνίου «διὰ νὰ τελῶ τὴν Θείαν Λειτουργίαν καθ᾽ ἑκάστην Κυριακὴν καὶ νὰ ὁμιλῶ πρὸς τὸ ἐκκλησίασμα διὰ τὴν πνευματικὴν οἰκοδομὴν αὐτοῦ καὶ πρὸς σωτηρίαν ψυχῶν». Ἐπὶ εἴκοσι τρία συναπτὰ ἔτη (23) ποὺ διακονῶ ἐδῶ, τὰ δώδεκα μὲ τὴν δική σας εὐλογία, σᾶς διαβεβαιῶ ὅτι πράττω μὲ ἀκρίβεια αὐτὸ ποὺ μοῦ συνιστᾶτε. Καὶ αὐτὸ μποροῦν νὰ σᾶς τὸ βεβαιώσουν ἑκατοντάδες καὶ χιλιάδες πιστῶν ποὺ ἐκκλησιάζονται καθ᾽ ὅλα αὐτὰ τὰ ἔτη στὸν μικρὸ ἀλλὰ ἱστορικὸ αὐτὸ Ναὸ τῆς Θεσσαλονίκης. Ἐνοχλοῦνται μόνον καὶ σκανδαλίζονται οἱ γείτονες τῆς Μασονικῆς Στοᾶς καὶ οἱ οἰκουμενίζοντες καὶ αἱρετίζοντες κληρικοὶ καὶ θεολόγοι. Ἀλλὰ μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν χωρὶς τὴν καταπολέμηση τῶν αἱρέσεων, οἱ ὁποῖες ὁδηγοῦν σίγουρα στὴν ἀπώλεια, ἀκόμη καὶ ἂν ὡς πρὸς τὰ ἄλλα εἶναι κανεὶς ἅγιος; Δὲν θέλω νὰ σᾶς παραθέσω βιβλικὸ καὶ πατερικὸ ὑλικό. Ἁπλῶς σᾶς ὑπενθυμίζω ὅτι ὁ προκάτοχός σας Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, ὁ μεγαλύτερος Πατὴρ καὶ Θεολόγος τῆς δεύτερης χιλιετίας, γράφει ὅτι τὴν αἵρεση τοῦ Filioque τὴν ψιθύρισε ὁ Σατανᾶς στὰ αὐτιὰ τῶν ὑποτακτικῶν του Λατίνων καὶ ὅτι δὲν θὰ τοὺς δεχθοῦμε ποτὲ σὲ κοινωνία, μέχρις ὅτου ἐξακολουθοῦν νὰ ὑποστηρίζουν αὐτὴν τὴν αἵρεση[23]. Ἄλλος δὲ Ἅγιος προκάτοχός σας, ὁ Συμεὼν Θεσσαλονίκης, λέγει ὅτι οἱ Λατῖνοι δὲν ἔχουν οὔτε μυστήρια οὔτε Χάρη, γιατὶ δὲν ἔχουν πλέον, λόγῳ τῶν αἱρέσεων, τὸ Ἅγιον Πνεῦμα[24]. Θὰ χαρῶ πολὺ ἂν δημοσίως διακηρύξετε ὅτι συμφωνεῖτε μαζί τους, ἂν μάλιστα μοῦ ἀναθέσετε σὲ κάποια ἱερατικὴ σύναξη ἢ ἄλλη ἐκδήλωση νὰ ὁμιλήσω γιὰ τὸν Παπισμὸ καὶ τὸν Οἰκουμενισμό, γιατὶ ἐπὶ δώδεκα ἔτη δὲν ἔχει ἀκουσθῆ στὴν Θεσσαλονίκη ἀντιπαπικό, ἢ ἀντιοικουμενιστικὸ κήρυγμα. Ἂν διαφωνεῖτε μὲ τοὺς Ἁγίους καὶ συμφωνεῖτε μὲ τοὺς μεταπατερικοὺς θεολόγους καὶ οἰκουμενιστάς, τότε σεῖς παρεμποδίζετε τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν καὶ ὄχι ἐγώ. Ἐγὼ εἶμαι βέβαιος γιὰ τὴν καλὴ πορεία τῆς διακονίας μου, γιατὶ ἀκολουθῶ τοὺς Ἁγίους καὶ ὄχι τὸν Βαρθολομαῖο καί «τοὺς σὺν αὐτῷ».

 

Μὲ σεβασμὸ στὴν ἀρχιερωσύνη σας

 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ

 

---

[1]. Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, Οὐνία. Ἡ καταδίκη καὶ ἡ ἀθώωση (Στὸ Freising καὶ στὸ Balamand), Θεσσαλονίκη 2002. Γράφει τὸ κείμενο τῆς προδοτικῆς συμφωνίας τοῦ Balamand στὶς παραγράφους 13 καὶ 14: «Καὶ ἀπὸ τὶς δύο πλευρὲς ἀναγνωρίζεται ὅτι αὐτὸ ποὺ ὁ Χριστὸς ἐνεπιστεύθη στὴν Ἐκκλησία Του – ὁμολογία τῆς ἀποστολικῆς πίστεως, συμμετοχὴ στὰ ἴδια μυστήρια, πρὸ πάντων στὴ μοναδικὴ Ἱερωσύνη ποὺ τελεῖ τὴ μοναδικὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ, ἀποστολικὴ διαδοχὴ τῶν Ἐπισκόπων- δὲν δύναται νὰ θεωρῆται ὡς ἰδιοκτησία τῆς μιᾶς μόνο ἀπὸ τὶς Ἐκκλησίες μας. Στὰ πλαίσια αὐτὰ εἶναι προφανὲς ὅτι κάθε εἴδους ἀναβαπτισμὸς ἀποκλείεται. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ ἡ Ὀρθόδοξος καὶ ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία ἀναγνωρίζονται ἀμοιβαίως ὡς “ἀδελφὲς Ἐκκλησίες”, ὑπεύθυνες ἀπὸ κοινοῦ γιὰ τὴ διατήρηση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ στὴν πιστότητα πρὸς τὸ Θεῖο Σχέδιο…».

[2]. Βλ. Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, «Ἡ ἀπομύθευση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», Θεοδρομία 6 (2004) 323-325.

[3]. Τμῆμα Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ-Ἑταιρεία Ὀρθοδόξων Σπουδῶν, Οἰκουμενισμός. Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις, Πρακτικὰ Διορθοδόξου Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου, Αἴθουσα Τελετῶν Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 20-24 Σεπτεμβρίου 2004, Ἐκδόσεις «Θεοδρομία», Θεσσαλονίκη 2008, τόμοι Α´ καὶ Β´, σελ. 1030.

[4]. Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, Διαθρησκειακὲς Συναντήσεις. Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καὶ προσβολὴ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, Θεσσαλονίκη 2003. Στὴν ἀφιέρωση γράφαμε: «Τῷ Παναγιωτάτῳ Μητροπολίτῃ Θεσσαλονίκης κ.κ. Παντελεήμονι Β´, γνησίῳ Ἕλληνι καὶ Ὀρθοδόξῳ Ἱεράρχη, ὑπερμάχῳ καὶ ὑπερασπιστῇ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ὁ τίτλος δὲ τοῦ σχετικοῦ ἄρθρου στὶς σελ. 120-132 τοῦ βιβλίου ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἄξιος τῆς Ὀρθοδοξίας ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Παντελήμων Β´. Ἀκύρωσε διαθρησκειακὴ συνάντηση καὶ ἀπαγόρευσε τὴν κυκλοφορία αἱρετικοῦ βιβλίου». Μετὰ τὴν κοίμησή του ἐπίσης τοῦ ἀφιερώσαμε μικρὸ ἄρθρο μὲ τίτλο «Ἄξιον τέλος ἀξίου ἱεράρχου. Ἐκοιμήθη ὁσιακῶς καὶ ἐκηδεύθη πανδήμως ὁ μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Β´», Θεοδρομία 3 (2003) 155-160.

[5]. Ματθ. 3, 9

[6]. Ματθ. 3, 2 καὶ 4, 17.

[7]. Πρὸς Διόγνητον 5.

[8]. Πρὸς τοὺς Νέους ὅπως ἂν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων 2.

[9]. Ματθ. 5, 11.

[10]. Γαλ. 2, 6.

[11]. Α´ Πέτρου 1, 17.

[12]. Βλ. Θεοδρομία 8 (2006) 558-564.

[13]. Πρεσβύτερος Αναστασιοσ Γκοτσοπουλοσ, Ἡ Συμπροσευχὴ μὲ αἱρετικούς. Προσεγγίζοντας τὴν κανονικὴ πράξη τῆς Ἐκκλησίας, Ἐκδόσεις «Θεοδρομία», Θεσσαλονίκη 2009.

[14]. Περιοδικὸ Ἐπίσκεψις ἀριθμ. τεύχους 423, 15.7.1989, σελ. 6-7.

[15]. Ἀρχιμ. Βαρθολομαιου Αρχοντωνη, Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν Ἱ. Κανόνων καὶ τῶν Κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, Ἀνάλεκτα Βλατάδων σελ. 73.

[16]. Βλ. Πηδάλιον τῆς νοητῆς νηός, τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίας, Ἐκδοτικὸς Οἴκος «᾽Αστήρ», Ἀθῆναι 1990, σελ. 220-221.

[17]. Αὐτόθι, σελ. 322.

[18]. Θεοδρομία 6 (2004) 165-177.

[19]. Θεοδρομία 8 (2006) 546-557.

[20]. Ματθ. 7, 3.

[21]. Μ. Αθανασιου, Βίος καὶ πολιτεία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου 83, Βλ. καὶ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδωρου Ζηση, «Ὁ Μέγας Ἀντώνιος καὶ ὁ σύγχρονος Οἰκουμενισμός», Θεοδρομία 9 (2007) 79-88.

[22]. Κανὼν ΙΕ´

«Τὰ ὁριθέντα περὶ Πρεσβυτέρων καὶ Ἐπισκόπων καὶ Μητροπολιτῶν, πολλῷ μᾶλλον ἐπὶ Πατριαρχῶν ἁρ-μόζει. Ὥστε εἴ τις Πρεσβύτερος, ἢ Ἐπίσκοπος, ἢ Μητροπολίτης τολμήσοι ἀποστῆναι τῆς πρὸς τὸν οἰκεῖον Πατριάρχην κοινωνίας, καὶ μὴ ἀναφέροι τὸ ὄνομα αὐτοῦ, κατὰ τὸ ὡρισμένον καὶ τεταγμένον, ἐν τῇ θείᾳ Μυ-σταγωγίᾳ, ἀλλὰ πρὸ ἐμφανείας συνοδικῆς καὶ τελείας αὐτοῦ κατακρίσεως, σχίσμα ποιήσοι· τοῦτον ὥρισεν ἡ ἁγία Σύνοδος πάσης ἱερατείας παντελῶς ἀλλότριον εἶναι, εἰ μόνον ἐλεχθείη τοῦτο παρανομήσας. Καὶ ταῦτα μὲν ἐσφράγισταί τε καὶ ὥρισται περὶ τῶν προφάσει τινῶν ἐγκλημάτων τῶν οἰκείων ἀφισταμένων προέδρων, καὶ σχίσμα ποιούντων, καὶ τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας διασπώντων. Οἱ γὰρ δι᾽ αἵρεσίν τινα παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων, ἢ Πατέρων, κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου δηλονότι τὴν αἵρεσιν δημοσίᾳ κηρύττοντος, καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ᾽ Ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον Ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ Ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν Ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι».

[23]. Ἁγίου Γρηγοριου Παλαμα, Λόγος πρῶτος ὅτι οὐχὶ καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἀλλ᾽ ἐκ μόνου τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεται τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, Πρόλογος εἰς Π. Χρηστου, Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Συγγράματα, Θεσσαλονίκη 1962, τόμος Α´, σελ. 23-24: « Πάλιν ὁ δεινὸς καὶ ἀρχέκακος ὄφις, τήν ἑαυτοῦ κεφαλὴν καθ᾽ ἡμῶν διαίρων, ὑποψιθυρίζει τὰ τῆς ἀληθείας ἀντίθετα… Οὕτως Ἀρείους, οὕτως Ἀπολιναρίους, οὕτως Εὐνομίους καὶ Μακεδονίους, οὕτω πλείστους ἄλλους… διὰ τῆς ἐκείνων γλώττης τὸν οἰκεῖον κατὰ τῆς ἱερᾶς Ἐκκλησίας ἐπαφῆκε ἰόν… Οὗτος τοίνυν ὁ νοητὸς καὶ διά τοῦτο μᾶλλον ἐπάρατος ὄφις… διὰ τῶν αὐτῷ πειθηνίων Λατίνων περί Θεοῦ καινάς εἰσφέρει εὐχάς». Αὐτόθι σελ. 26: «Ἀλλ᾽ ἡμεῖς διδαχθέντες ὑπὸ τῆς θεοσοφίας τῶν Πατέρων αὐτοῦ τὰ νοήματα μὴ ἀγνοεῖν… οὐδέποτ᾽ ἂν ὑμᾶς κοινωνοὺς δεξαίμεθα μέχρις ἂν καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα λέγητε».

[24]. Λέγει ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὅτι τὸν ἑκάστοτε πάπα «οὐ μόνον οὐ κοινωνικὸν ἔχομεν, ἀλλὰ καὶ αἱρετικὸν ἀποκαλοῦμεν» (Διάλογος 23, PG 155,120-121). Καὶ ἀλλοῦ: «Βλασφημοῦσιν ἄρα οἱ καινοτόμοι καὶ πόρρῳ τοῦ Πνεύματός εἰσι, βλασφημοῦντες κατὰ τοῦ Πνεύματος καί οὐκ ἐν αὐτοῖς ὅλως τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, διὸ καὶ τὰ αὐτῶν ἀχαρίτωτα, ὡς τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος ἀθετούντων καὶ ὑποβιβαζόντων αὐτό … διὸ καί τό Πνεῦμα οὐκ ἐν αὐτοῖς τὸ Ἅγιον, καὶ οὐδὲν πνευματικὸν ἐν αὐτοῖς καὶ καινὰ πάντα καὶ ἐξηλλαγμένα τὰ ἐν αὐτοῖς καὶ παρὰ τὴν θείαν παράδοσιν» (Ἐπιστολὴ περὶ τῶν Μακαρισμῶν 5). Βλ. περισσότερα στὴν διδακτορικὴ διατριβὴ τοῦ μακαριστοῦ μητροπολίτου Δράμας Διονυσίου Κ. Κυράτσου, Ὁ Ἅγιος Συμεὼν Θεσσαλονίκης καὶ ἡ Δύση. Ἡ λατινικὴ Ἐκκλησία καὶ οἱ καινοτομίες της, Θεσσαλονίκη 1993, σελ. 31-32

Πηγή:  https://katanixis.blogspot.gr/2017/02/blog-post_72.html

Η προδοσία τοῦ Ιούδα

«Κάποιος εισαγγελέας να επέμβει… Το γελοίο αυτό κείμενο χρήζει ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗΣ διώξεως για παραποίηση στοιχείων και προσπάθεια παραπληροφόρησης ολόκληρου Ορθοδόξου λαού με σκοπό την παραπλάνηση του και την οδήγηση του στην ΑΙΡΕΣΗ!»

Συμφωνούμε και προσυπογράφουμε το παραπάνω σχόλιο με αφορμή την Εγκύκλιο τῆς Διαρκοῦς Ιερᾶς Συνόδου τῆς Εκκλησίας τῆς Ελλάδος προς τον Λαό για την ληστρική «Σύνοδο» τῆς Κρήτης (βλ. https://katanixis.blogspot.gr/2017/01/blog-post_779.html#more). Όχι μόνο δεν υπάρχει μετάνοια τοῦ Αρχιεπισκόπου και λοιπῶν για το πραξικόπημα και την προδοσία τους στην Κρήτη, αλλά με θράσος συνεχίζουν το έργο τους χαίροντας, γελώντας και ξεγελώντας τον πιστό λαό.

Το βασικό μήνυμα τῆς Εγκυκλίου είναι ότι η Δ.Ι.Σ. αποδέχεται τις αποφάσεις τῆς ληστρικῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης, εξισώνοντάς τις με αυτές τῶν Αγίων Οικουμενικῶν Συνόδων! Είναι ντροπή για την Ιεραρχία και τη Δ.Ι.Σ. να διαβασθή εις τους Ναούς η ψευδής και οικουμενιστική Εγκύκλιος. Συγκεκριμένα:

Η φράση «Κύριος σκοπός τῆς Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ήταν η ενίσχυση και η φανέρωση τῆς ενότητας όλων τῶν Ορθοδόξων Εκκλησιῶν» στην εισαγωγή τῆς Εγκυκλίου, αποτελεῖ στάχτη στα μάτια τῶν πιστῶν! Αυτοί που χαρήκαν με τα αποτελέσματα τῆς Ψευδοσυνόδου είναι οι Παπικοί, Προτεστάντες, Μονοφυσίτες κ.λπ αιρετικοί – που ήταν καλεσμένοι (!!!) στην Κρήτη – και οι προδότες οικουμενισταί Προκαθήμενοι και επίσκοποι. Ο ΠΙΣΤΟΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΧΑΡΗΚΕ!

Η Εγκύκλιος αναφέρει ότι «Με βάση τα συμπεράσματα τῆς Αγίας και Μεγάλης Συνόδου»

1. «…Η συνοδικότητα υπηρετεῖ την ενότητα και διαπνέει την οργάνωση τῆς Εκκλησίας, τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις Της και καθορίζει την πορεία Της».
   Κοροϊδία είναι η φράση αυτή, διότι το πασίγνωστο συμπέρασμα από την ψευδοσύνοδο Κρήτης είναι το μεθοδευμένο πραξικόπημα τοῦ Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου και η πλήρη κατάργηση τοῦ Συνοδικοῦ μας Συστήματος!
2. «Για την Ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεῖ καρπό τῆς «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακῆς ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση τῆς γεννήσεως και τῆς ανατροφῆς τῶν τέκνων.»
   Η Δ.Ι.Σ. αποκρύπτει εδώ το συμπέρασμα τῆς ληστρικῆς «Συνόδου» ότι καταργούνται τα κωλύματα γάμου με πρόσχημα «την οικονομία» (Αρθ. 5. ii τοῦ κειμένου Το μυστήριον τοῦ γάμου και τα κωλύματα αυτοῦ») και επίσης καταργούνται οι Ιεροί Κανόνες που απαγορεύουν τους μικτούς γάμους!
3. «Ο διάλογος κυρίως με τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές ομολογίες – αιρέσεις) γίνεται με βάση το χρέος τῆς Εκκλησίας …»
   Η φράση αυτή δεν έχει σχέση με «τα συμπεράσματα τῆς Αγίας και Μεγάλης Συνόδου». Η Εγκύκλιος τῆς Δ.Ι.Σ. αποκρύπτει ότι οι αιρετικοί αναγνωρίστηκαν στην ψευδοσύνοδο Κρήτης ως «ετερόδοξες εκκλησίες»! Η λέξη «αίρεση» δεν υπάρχει πουθενά στα «συνοδικά» κείμενα!
4. «Οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.»
   Στην εκκλησιαστική ιστορία δεν έχει γίνει μεγαλύτερο ξεπούλημα τῆς Ορθοδόξου Πίστεώς μας από αυτό τῶν αιρετικῶν οικουμενιστῶν, όπως μαρτυρούν επί χρόνια π.χ. τα διάφορα κείμενα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Αιρέσεων εις τα οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία συμβιβάζεται με την αίρεση και αρνεῖται την μοναδικότητα τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας και Αληθείας. Αποκορύφωμα τῆς προδοσίας είναι η Αιρετική «Σύνοδος» τῆς Κρήτης.

5. «Τα κείμενα τῆς Αγίας και Μεγάλης Συνόδου τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελοῦν αντικείμενο εμβαθύνσεως και περαιτέρω μελέτης. Αυτό ισχύει για όλες τις Συνόδους τῆς Εκκλησίας.»
   Η φράση αυτή επιδέχεται πολλές ερμηνείες, μία από τις οποίες είναι η εξής: ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΧΙ! Άλλωστε, η κατάργηση τῶν Οικουμενικῶν Συνόδων είναι φανερή στα κείμενα τῆς ληστρικῆς «Συνόδου» Κρήτης.
6. «…όλοι οι επίσκοποι τῆς Εκκλησίας τῆς Ελλάδος αγρυπνοῦμε και παραμένουμε αμετακίνητοι στην ορθόδοξη πίστη…»
   Αυτό αποτελεῖ παραπλάνηση και δηλητηρίαση τῶν πιστῶν από την αίρεση. Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος συν το 80% τῶν επισκόπων δεν είναι ορθόδοξοι αλλά ψευδεπίσκοποι που ταυτίστηκαν με τους αιρετικούς.

Αναρωτιόμαστε πῶς θα ήταν σήμερα η Εκκλησία τῆς Ελλάδος με Αρχιεπίσκοπο τον ορθόδοξο Σεβ. Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιο.

Άς δοῦμε μερικά σχόλια τοῦ άγρυπνου πιστοῦ λαοῦ για την Εγκύκλιο τῆς Δ.Ι.Σ.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
Θεολόγος – Νομικός

Απόστολο26 Ιανουαρίου 2017 – 5:33 μ.μ.

Με μια πρώτη ματιά, έχω να πω ότι δεν αποφασίστηκαν στο Κολυμπάρι τα περισσότερα από τα οποία αναφέρει. Το παρόν φυλλάδιο είναι ένα όμορφο περιτύλιγμα αλλά όχι ωραίο, συνεπώς παραπλανητικό. Το “φαντασιακοί λόγοι δογματικής ακρίβειας” προς το τέλος σπάει κόκκαλα! Εν ολίγοις, μας δουλεύουν. Τον λόγο ας πάρουν τώρα οι ειδικοί και οι πνευματικοί.

Panagiotis Panagiotou26 Ιανουαρίου 2017 – 5:46 μ.μ.

Ένα κείμενο στο οποίο υπάρχουν αρκετά ψεύδη,όπως η χρήση του όρου ”αιρέσεις”,ο οποίος δεν υπάρχει στα κείμενα της ληστρικής ψευδοσυνόδου της Κρήτης.
Λοιπόν πατέρες;Είδατε και εσείς ότι η Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος,δια του παρόντος εγγράφου αποδέχεται τις αποφάσεις τις ψευδοσυνόδου χωρίς εμφανείς επιφυλάξεις.Από δω και πέρα τι γίνεται;Τι άλλο περιμένουμε;

Ανώνυμος26 Ιανουαρίου 2017 – 5:52 μ.μ.

Ειναι παμπονηροι αιρετικοι οικουμενιστες.Υπαρχει ομως ο Θεος

Ανώνυμος26 Ιανουαρίου 2017 – 7:02 μ.μ.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχια.
Αυτοί με όλα αυτά που κάνουν, δεν ντρέπονται να στέκονται μπροστά στο Άγιο Θυσιαστήριο, δεν ντρέπονται τον ίδιο τον ΧΡΙΣΤΟ,θα ντραπούν εμάς για τα ψεύδη που μας πετάνε στα μούτρα μας;
Αδειάζουμε τους Ναούς, δεν τους αναγνωρίζουμε.ΤΕΛΟΣ.

Ανώνυμος26 Ιανουαρίου 2017 – 7:35 μ.μ.

Όλα καλά, όλα ωραία και προπαντός Ορθόδοξα!
Εφ’όσον η Ιεραρχία αναγνωρίζει Αποστολικούς Κανόνες,αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων,ας αρχίσει και την εφαρμογή τους.
Τα λεγόμενα αλλά και οι πράξεις πολλών Μητροπολιτών,επισείουν την ποινή της καθαίρεσης και του αναθέματος.Αρχής γενομένης βεβαίως από τον “Πατριάρχη”

Ανώνυμος26 Ιανουαρίου 2017 – 7:58 μ.μ.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΒΑΤΟΣΧΗΜΟΙ…..ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΜΙΛΑΕΙ Η ΓΡΑΦΗ;;;
ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΕΣ ΔΕΙΞΤΕ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΣΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΥ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΛΕΞΗ “ΑΙΡΕΣΗ”;
ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙ ….ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ !!!

nikos amarant26 Ιανουαρίου 2017 – 7:59 μ.μ.

Ολοι τους προδότες. Δεν έχουν τσίπα πάνω τους, τα έχουν ξεπουλήσει όλα.

Ανώνυμος26 Ιανουαρίου 2017 – 8:58 μ.μ.

Ιδού λοιπόν οι φανταστικοί λόγοι δογματικής ακριβείας :

1) Στη “Σύνοδο” της Κρήτης αποδεχθηκατε την ιστορική ονομασία ( άρα και ύπαρξη) των ετεροδοξων χριστιανικών εκκλησιών. = Νοθευση του Συμβόλου της Πίστεως, αλλά μάλλον αυτό αποτελεί
φανταστικό λόγο δογματικής ακριβείας.

2) Στη Λέσβο συμπροσευχήθηκε ο Ιερώνυμος και ο Βαρθολομαίος με τον αιρετικό Πάπα. Αν και υπάρχουν σε αφθονία τα σχετικά βίντεο και οι φωτογραφίες, εντούτοις κι αυτό αποτελεί φανταστικό λόγο δογματικής ακριβείας.

3)Την 1η του έτους (κοσμικό ημερολόγιο) μέσα στο Καθεδρικό Ναό Αθηνών υπήρχαν παπικοί και μονοφυσίτες κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Αν και υπάρχουν σε αφθονία οι σχετικές φωτογραφίες, εντούτοις κι αυτό αποτελεί φανταστικό λόγο δογματικής ακριβείας.

4) Ο Βαρθολομαίος αποκαλεί Άγιο το κορανι το οποίο και μοιράζει, Αγιώτατο τον Πάπα, και λαμβάνει βραβείο από τους Εβραίους.Αν και υπάρχουν σε αφθονία οι σχετικές φωτογραφίες και τα βίντεο, εντούτοις κι αυτό αποτελεί φανταστικό λόγο δογματικής ακριβείας.

5) Ο Άνθιμος Θεσσαλονίκης βάζει στο Ιερό Μονοφυσίτες για να “προσκυνησουν” την Αγία Τράπεζα.Αν και υπάρχουν σε αφθονία οι σχετικές φωτογραφίες, εντούτοις κι αυτό αποτελεί φανταστικό λόγο δογματικής ακριβείας.

6) Τα έκτροπα της Ασίζης,κι αυτά αποτελούν φανταστικό λόγο δογματικής ακριβείας.

7) Τα οικουμενιστικά έκτροπα και τα συλλείτουργα σε “ναούς” του εξωτερικού , κι αυτά αποτελούν φανταστικό λόγο δογματικής ακριβείας.

8) Η συμμετοχή μας στο αιρετικό συνονθύλευμα του ΠΣΕ,κι αυτό αποτελεί φανταστικό λόγο δογματικής ακριβείας.

Τέλος υπάρχουν 2 ενδεχόμενα σεβαστοί “πατέρες” :

1) Είτε να κάνουμε υπακοή σε αυτά που γράφετε και να πάμε όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί σε ψυχίατρο (λόγω των παραπάνω φαντασιώσεων) και οφθαλμίατρο.

2) Είτε να σας αφήσουμε να ζήσετε μόνοι σας , χωρίς εμάς , τη φαντασίωσή σας ότι τηρείτε την δογματική ακρίβεια της Ορθοδόξου Πίστεως.

Κυριάκος Βαρβέρης – Πειραιάς

Ανώνυμος26 Ιανουαρίου 2017 – 9:18 μ.μ.

“Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς και την εκδίωξη μελών θρησκευτικών κοινοτήτων”. Γι’ αυτό διώκουν όσσους αντιδρούν στην Σύνοδο; Άρα λοιπόν προστατεύουν τους αιρετικούς και διώκουν τους πιστους. Πια άλλη απόδειξη χρειάζεται για το πόσο εμπαίζουν τον Θεό και το ποίμνιο Του;

Ανώνυμος26 Ιανουαρίου 2017 – 9:43 μ.μ.

Υπάρχει Διγλωσσία . η λέξη Αίρεσις έπρεπε να μπει και στα Κείμενα της Πανορθόδοξης,και όχι μόνο σ αυτό το κείμενο. Είναι ξεκάθαρο ότι θέλουν να τα συγκαλύψουν και να τα κουκουλώσουν μετα το Σαλο που προκλήθηκε και τον οποίο πιστεύω δεν περίμεναν…

Ανώνυμος26 Ιανουαρίου 2017 – 10:50 μ.μ.

Αν αυτοί οι Πατέρες μας αγαπάνε και αγωνιούν για το καλό μας, να μας φυλάξει ο Θεός και η Παναγία από αυτούς που θέλουν το κακό μας.

George Ifadis26 Ιανουαρίου 2017 – 11:24 μ.μ.

Κάποιος εισαγγελέας να επέμβει ρε παιδιά.Αυτό το κείμενο είναι το ψεύδος της ψευδοσυνόδου. Δεν ντρέπονται καθόλου οι αθεόφοβοι να μας εμπαίζουν έτσι;Τι πίνουν μέσα στην σύνοδο;Τι σχέση έχει αυτό το γελοίο κείμενο με την ψευδοσύνοδο της Κρήτης;
Στο αρχικό κείμενο της ψευτοσυνόδου λέει προκλητικά και ξεκάθαρα ότι κύριο μέλημα κάθε ορθόδοξου μετά την ψευτοσύνοδο της Κρήτης είναι να αγωνιστεί για την ποθητή ένωση με τους ετεροδόξους!Και το επαλαμβάνει πολλές φορές.Που διαφαίνεται αυτό, σ’αυτό το γελοιογράφημα;Και από που οι ετερόδοξοι της ψευτοσυννόδου “βαπτιστήκαν” ξαφνικά αιρετικοί;Σε ποιανού τα μάτια ρίχνουν στάχτη;
Όλες τις απίστευτες βρωμιές που έχουμε διαβάσει,δει και ακούσει μετά την αισχρή σύνοδο της Κρήτης από τους αιρετικούς οικουμενιστές,που πραγματικά ξεσάλωσαν και δεν ξέρουν που να βρουν αιρετικό για να αγαπηθούν μαζί του, καρδινάλιο για να τον τιμήσουν,πάπα για να του φιλήσουν το χέρι,ορθόδοξο για να του σπάσουν το κεφάλι,όλα αυτά μας καθησυχάζουν ότι είμαστε στα ασφαλή χέρια των “ορθοδόξων” δεσποτάδων που ΑΓΡΥΠΝΟΥΝ για μας;Έλεος ποιός έγραψε τόσες ανιστόρητες βλακείες;
Το γελοίο αυτό κείμενο χρήζει ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗΣ διώξεως για παραποίηση στοιχείων και προσπάθεια παραπληροφόρησης ολόκληρου Ορθοδόξου λαού με σκοπό την παραπλάνηση του και την οδήγηση του στην ΑΙΡΕΣΗ!
ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΙΕΡΕΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΛΟΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΤΟΥ!!!ΝΑ ΠΟΥΝ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ!
ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟΥΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΕΣΟΤΑΔΩΝ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΤΑΞΑΝ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΨΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΨΕΥΔΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ,ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

Ανώνυμος26 Ιανουαρίου 2017 – 11:50 μ.μ.

Είναι εκπληκτική η ταχύτητα με την οποία δηλητηριάζουν το σώμα της Εκκλησίας οι οικουμενιστές. Σαν να κάνουν ενδοφλέβια ένεση με δηλητήριο. Έτσι, για να πάει παντού ταυτόχρονα. Από το Κολυμπάρι και μετά πήραν φόρα – κατηφόρα. Ένας άγιος Μάρκος Ευγενικός και μας αρκεί. Ένας Χριστέ μου και Σε ευχαριστούμε που μας τον έστειλες αυτά τα δύσκολα χρόνια. Να του δίνεις δύναμη να συνεχίσει τον αγώνα του.

Πηγή: https://katanixis.blogspot.gr/2017/01/blog-post_779.html#comment-form

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ.κ. Δαμασκηνός αποδεχόμενος τις αντίχριστες αποφάσεις τῆς ληστρικῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης κηρύττει γυμνῆ τῆ κεφαλῆ αίρεση και είναι υπόδικος με την ποινή τῆς καθαιρέσεως. Ο κατηγορούμενος και ένοχος Μητροπολίτης, σαν άλλος Δαβίδ που τον αφύπνισε ο προφήτης Νάθαν, θέλει να ενοχοποιήσει τον Ιερέα π. Παναγιώτη Μητριτσάκη (ο οποίος διέκοψε για λόγους αιρέσεως το μνημόσυνο του συμφώνως προς τον 15^ον κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου), παραπέμποντάς τον σε επισκοπικό δικαστήριο αύριο 26 Ιανουαρίου 2017.

Επιπλέον, το κλητήριο θέσπισμα τοῦ κ. Δαμασκηνοῦ τον εκθέτει. Παραπέμπει π.χ. στον 13^ον (ιγ’) κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ενώ, όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας «ο 13^ος κανόνας απαγορεύει τους διακόνους και πρεσβυτέρους να προβαίνουν, πριν από την συνοδική διάγνωση, στην διακοπή τοῦ μνημοσύνου τοῦ επισκόπου των… όταν ο επίσκοπος κατηγορεῖται για εγκλήματα…», πράγμα που δεν υφίσταται καν! 

Στο κείμενο που ακολουθεῖ ευρίσκονται τα κανονικά στοιχεία που συντελούν εις το να καταδικασθή για αίρεση ο κ. Δαμασκηνός. Στο τέλος παραθέτουμε το αιρετικό και αναξιόπιστο κλητήριο θέσπισμά του.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
Νομικός – Θεολόγος
 

Προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου

κ. Δαμασκηνό

Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, Πλατεία Πατριάρχου Αθηναγόρου, Χανιά

ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ – ΕΓΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ 20-1-2017 ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΜΗΝΥΣΕΩΣ ΜΟΥ

Του Ιερέα π. Παναγιώτη Μητριτσάκη, Εφημερίου της Ενορίας Κάμπων Κυδωνίας κλπ., Κάμποι

………………………………….

Σεβασμιώτατε (με την Ορθόδοξη εκκλησιολογική έννοια),

Σας εγχειρίζω, μέσω τυπικής ιεραρχικής διαδικασίας, με την παρούσα Εξώδικη Δήλωσή μου, η οποία επιδίδεται νόμιμα με δικαστικό επιμελητή, την από 20-1-2017 Κανονική Μήνυσή μου, προκειμένου να τη διαβιβάσετε στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Ημι-αυτόνομης Εκκλησίας της Κρήτης και εκείνη, εν συνεχεία, να την αποστείλει αρμοδίως στην Πατριαρχική Σύνοδο Κωνσταντινουπόλεως.

Παρακαλώ να μου επιδώσετε το έγγραφό σας, μαζί με τον αριθμό πρωτοκόλλου του, με το οποίο έγγραφό σας διαβιβάζετε την εν λόγω Κανονική μου Μήνυση στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο Κρήτης μέσα σε δεκαπέντε (15) ημέρες από της επιδόσεως της παρούσας Εξώδικης Δήλωσής μου. Άλλως, και εφόσον δεν μου επιδώσετε το ως άνω έγγραφό  σας μέσα στη συγκεκριμένη προθεσμία, θα υποβάλλω την εν λόγω Κανονική μου Μήνυση απευθείας στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο Κρήτης.

Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει την παρούσα στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνό, Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, Πλατεία Πατριάρχου Αθηναγόρου, Χανιά, προς γνώση του και για τις νόμιμες συνέπειες.

Χανιά, 23-1-2017

Ο εξωδίκως δηλών και μηνυτής Ιερέας

 ____________________________________________________________________

Προς την Πατριαρχική Σύνοδο Κωνσταντινουπόλεως

(με ένσταση ελλείψεως δικαστικής δικαιοδοσίας κατά της παρούσας σύνθεσής της, η οποία αποδέχεται τις κακόδοξες αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης)

……………………………………………………………

ΚΑΝΟΝΙΚΗ  ΜΗΝΥΣΗ

Του Ιερέα π. Παναγιώτη Μητριτσάκη, Εφημερίου της Ενορίας Κάμπων Κυδωνίας

ΚΑΤΑ

Του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού, Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, Χανιά Κρήτης

(εφόσον εν μετανοία επιστρέψει στην ορθοτόμηση του Λόγου της Αληθείας, δηλαδή του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού,

ως προς το Σώμα Του που είναι η Εκκλησία των Αποστόλων και όχι η Νεοφανής Ψευδο-Εκκλησία του Οικουμενισμού  ή Γνωστικισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού, με τα Νεοφανή της Δόγματα που περιέχονται στην ψευδο-συνοδική παναιρετική απόφαση «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», η οποία Νεοφανής Ψευδο-Εκκλησία ιδρύθηκε από μόνες τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες που μετείχαν στο Συνέδριο της Αποστασίας της Κρήτης, και οι οποίες εκπροσωπούν μόνο το ένα τρίτο (1/3) των Ορθόδοξων πιστών

ήτοι ως προς τα Άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» και «Ομολογώ έν  βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών»,

όπως

ο καταδικασθείς σε καθαίρεση και αφορισμό, στη Σύνοδο του 1344 από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα, Αγιορείτης ιερομόναχος Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και ο μαθητής του μοναχός Ιωσήφ ο Καλόθετος απάντησαν στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα το 1344 (δηλαδή πριν την καθαίρεση αυτού του τελεταίου το 1347) για την καινοτομία του στην Ορθόδοξη Πίστη που αφορά τη λατινόφρονη αίρεση της κτιστής Χάριτος, δηλαδή  ότι ο τότε Πατριάρχης Ιωάννης Καλέκας, αποδεχόμενος την εν λόγω καινοτομία, ίδρυσε την Νεοφανή Ψευδο-εκκλησία του με τα νεοφανή του δόγματα, και δεν μπορεί να αφορίσει από την Εκκλησία του Χριστού τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά και τον μαθητή του μοναχό Ιωσήφ Καλόθετο, οι οποίοι διώχθηκαν από τον Πατριάρχη Καλέκα επειδή παραμένουν στην Εκκλησία των Αποστόλων ως Σώμα Χριστού)

…………………………………………………………….

1 – ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ 

Το εκκλησιαστικό ποινικό αδίκημα της αιρέσεως στοιχειοθετείται με την εκ προθέσεως 1) απόκλιση από την Ορθόδοξη πίστη, δηλαδή από τους Όρους (ή αποφάσεις)  πίστεως που  ψήφισαν Σύνοδοι Επισκόπων, ιδίως Οικουμενικές ή Πανορθόδοξες, και οι οποίοι έγιναν αποδεκτοί από το πλήρωμα της Εκκλησίας, ή 2) προσχώρηση σε δογματική διδασκαλία

καταδικασμένη ως αιρετική από τους Αποστόλους, τις Συνόδους ή τους Πατέρες της Εκκλησίας, ή 3) εκδήλωση μυστηριακής ή προσευχητικής επικοινωνίας (intercommunio) με ετερόδοξη (ή αιρετική) ομολογία που κηρύσσει δογματική διδασκαλία που αποκλίνει από την Ορθόδοξη πίστη.

Το αδίκημα της αιρέσεως προβλέπεται ιδίως από τους εξής Κανόνες: 45, 46 και 64 Αγίων Αποστόλων, 6 Γ΄ Οικουμενικής, 2 Αντιοχείας, 32 και 33 Λαοδικείας, 1, 5 και 20 Μεγάλου Βασιλείου.

Ο κηρυσσόμενος ένοχος διαπράξεως του αδικήματος της αιρέσεως τιμωρείται, αν είναι κληρικός, με την ποινή της καθαίρεσης και του μεγάλου αφορισμού, αν είναι λαϊκός ή μοναχός, με την ποινή του μεγάλου αφορισμού.

2 – Η ΨΕΥΔΟ-ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Ή ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ Ή ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ

Η Ψευδο-Σύνοδος της Κρήτης εισήγαγε «συνοδικώς», δηλ. δεσμευτικά για τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες που συμμετείχαν, την Παναίρεση του Οικουμενισμού. Ο Οικουμενισμός, Διαχριστιανικός και Διαθρησκειακός, είναι Νεο-γνωστικισμός ή Θρησκευτικός Συγκρητισμός, και αναμειγνύει την Ορθοδοξία με αιρέσεις, με θρησκεύματα, με φιλοσοφικά συστήματα, με τον Σατανισμό. Τον πολέμησαν σθεναρά οι Απόστολοι, όπως ο Ιωάννης και ο Παύλος, και οι Πατέρες των πρώτων χριστιανικών αιώνων, όπως ο Άγιος Ειρηναίος, Επίσκοπος Λουγδούνου (σημερινής Λυών της Γαλλίας) στο έργο του «Έλεγχος και Ανατροπή της Ψευδωνύμου Γνώσεως». Διότι ανατρέπει συνολικά την Ορθόδοξη πίστη, μέσω της αντιπατερικής ή μεταπατερικής θεολογίας, η οποία αλλοιώνει τους θεολογικούς όρους με δαιμονικές και ορθολογιστικές ερμηνείες τους.

Η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη ή Πανορθόδοξη Σύνοδος» δεν είναι Ορθόδοξη Σύνοδος, αλλά Ψευδο-Σύνοδος. Τούτο σημαίνει ότι δεν είναι έγκυρη, ούτε αυτοδικαίως άκυρη, αλλά είναι ακυρώσιμη, ήτοι μπορεί να ακυρωθεί από μια όντως Ορθόδοξη Πανορθόδοξη Σύνοδο, η οποία μπορεί ενδεχομένως να συγκληθεί στο μέλλον. Αυτή η Ψευδο-Σύνοδος συγκλήθηκε ουσιαστικά από το Υπουργείο Εξωτερικών  των ΗΠΑ δια στόματος της κυρίας Ελισάβετ Προδρόμου, αξιωματούχου του ίδιου Υπουργείου και Ειδικής Συμβούλου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο.

Οι λόγοι για τους οποίους η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη ή Πανορθόδοξη Σύνοδος» είναι Ψευδο-Σύνοδος είναι οι ακόλουθοι:

1 – Δεν καταδίκασε την Παναίρεση του Οικουμενισμού, αλλά την εισήγαγε «συνοδικώς», δηλ. δεσμευτικά για τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες που συμμετείχαν.

2 – Στην Ψευδο-Σύνοδο δεν συμμετείχαν όλες οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, αλλά μόνον δέκα (10), που εκπροσωπούν μόνο το ένα τρίτο (1/3) των Ορθοδόξων πιστών, ενώ τέσσερις (4) Αυτοκέφαλες δεν συμμετείχαν που εκπροσωπούν τα δύο τρίτα (2/3) των Ορθοδόξων.

3 – Η Ψευδο-Σύνοδος συγκλήθηκε χωρίς έγκυρη απόφαση σύγκλησης, δηλ. κατά παράβαση της πάγιας αρχής της ομοφωνίας στη συνεργασία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, δεδομένου ότι δεν υπογράφηκε από το Πατριαρχείο Αντιοχείας.

4 – Λειτούργησε χωρίς έγκυρο κανονισμό, δηλ. κατά παράβαση της πάγιας αρχής της ομοφωνίας στη συνεργασία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, δεδομένου ότι δεν υπογράφηκε από το Πατριαρχείο Αντιοχείας.

5 – Είχε, μη έγκυρα, στην ημερήσια διάταξή της ως θέματα το σχέδιο κειμένου «Το μυστήριον του γάμου και τα κωλύματα αυτού», το οποίο δεν είχε υπογραφεί από τα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Γεωργίας στη Σύναξη των Προκαθημένων του Σαμπεζύ του Ιανουαρίου 2016, όπως και τα λοιπά πέντε (5) σχέδια κειμένων τα οποία δεν είχαν υπογραφεί από το Πατριαρχείο Αντιοχείας, δηλ. κατά παράβαση της πάγιας αρχής της ομοφωνίας στη συνεργασία των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών.

6 – Μέλη με αποφασιστική ψήφο στην Ψευδο-Σύνοδο δεν ήταν οι συμμετέχοντες Αρχιερείς, αλλά οι δέκα (10) Αυτοκέφαλες Εκκλησίες [τόσο κατά το πρότυπο του Συνεδρίου Εκκλησιών της Κωνσταντινούπολης του 1923 επί Πατριάρχη Μελετίου Δ΄ (Μεταξάκη), το οποίο επέτρεψε στις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να εισάγουν καινοτομίες (νέου εορτολογίου, δευτέρου γάμου κληρικών κλπ.) όσο και κατά το πρότυπο του λεγόμενου Παγκοσμίου Συμβουλίου «Εκκλησιών], ενώ όλα τα είδη Ορθοδόξων Συνόδων έχουν ως μέλη τους μόνον Αρχιερείς με αποφασιστική ψήφο, κατά την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και κατά το κοινό Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο. Τούτο συνιστά εκκλησιολογική αίρεση.

7 – Η Ψευδο-Σύνοδος αυτοαναγορεύθηκε σε ανώτατη αυθεντία σε θέματα πίστης, πράγμα το οποίο συνιστά αίρεση, ενώ η ανώτατη αυθεντία σε σχέση με το απλανώς θεολογείν (ή το αλάνθαστο σε θέματα πίστης) ανήκει μόνο στο Σώμα της Εκκλησίας (δηλ. στις Συνόδους των Συνοδικών Αρχιερέων, εφόσον οι αποφάσεις τους σε θέματα πίστης εκ των υστέρων εγκρίνονται από τους λοιπούς Αρχιερείς και γίνονται δεκτές από τους λοιπούς κληρικούς, τους μοναχούς και τους λαïκούς, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και το κοινό Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο.

8 – Στις «συνοδικές» (ή δεσμευτικές) αποφάσεις της η Ψευδο-Σύνοδος απαρνήθηκε την Ορθόδοξη μέθοδο επιστημονικής θεολογίας, και υιοθέτησε την αντιπατερική ή μεταπατερική δαιμονική θεολογία, η οποία συνδυάζει την αλήθεια με το ψεύδος, ως μέθοδο δήθεν «Ορθόδοξης» θεολογίας στα πλαίσια της Νέας Εποχής, καθ’ υπόδειξη του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ δια στόματος της ανωτέρω αναφερόμενης κυρίας Ελισάβετ Προδρόμου.

9 – Η συμμετοχή στην Ψευδο-Σύνοδο όχι του Κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου, αλλά του Ιερώτατου Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Θεοφίλου, ο οποίος εξελέγη αντικανονικά στον Πατριαρχικό Θρόνο Ιεροσολύμων, διότι αντικανονικώς και αυθαιρέτως η λεγόμενη «Πανορθόδοξη Αγία και Ιερά Σύνοδος» αποφάσισε στις 24-5-2005 την έκπτωση του Κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου, κατόπιν πολιτικής παρέμβασης, χωρίς κατηγορητήριο και χωρίς δίκη, και χωρίς να υφίσταται κανονική παραίτησή του από τον Πατριαρχικό Θρόνο.

10 – Ο Κανονικός Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίος, με το υπ’ αριθ. 86/20-6-2015 Διάγγελμά του προς το Ποίμνιό του, τους Αγιοταφίτες, τους Προκαθημένους των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών και το Χριστεπώνυνο Πλήρωμα της ανά την Οικουμένη Ορθοδοξίας, καθιστά σαφές ότι καταψηφίζει τις αποφάσεις της Ψευδο-Συνόδου, οι οποίες εισάγουν «συνοδικώς» την Παναίρεση του Οικουμενισμού, και κατά συνέπεια, 1) δεν είναι έγκυρη η θετική ψήφος για τις εν λόγω αποφάσεις του Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Θεοφίλου, ο οποίος εξελέγη αντικανονικά στον Πατριαρχικό Θρόνο Ιεροσολύμων, αλλά είναι έγκυρη η αρνητική ψήφος του Κανονικού Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίου, και 2) δεν ελήφθησαν εγκύρως οι αποφάσεις της Ψευδο-Συνόδου, διότι δεν υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των δέκα (10) Αυτοκεφάλων που συμμετείχαν στην εν λόγω Ψευδο-Σύνοδο (όπως ορίζει ο, κατά τα ανωτέρω, μη έγκυρος Κανονισμός της), δεδομένου ότι ο Κανονικός Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Ειρηναίος καταψήφισε τις αποφάσεις της ίδιας Ψευδο-Συνόδου.

11 –  Δεν είναι έγκυρη η ψήφος του Πατριάρχη Σερβίας κ. Ειρηναίου, διότι παραβιάζει τον Κανονισμό της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης (άρθρο 12 παρ. 3), επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των Μητροπολιτών που αποτελούσαν την αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Σερβίας, δηλαδή δεκαεπτά (17) από τους είκοσι πέντε (25), ήταν αντίθετη στην ψήφο του Πατριαρχείου Σερβίας υπέρ της δογματικής απόφασης με τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», όπως προκύπτει από το γεγονός ότι οι εν λόγω δεκαεπτά (17) Μητροπολίτες δεν υπέγραψαν την συγκεκριμένη δογματική απόφαση.

12 – Ενώ αναγνωρίζει τις αιρετικές ομάδες ως Εκκλησίες και το Παγκόσμιο Συμβούλιο «Εκκλησιών» ως διαχριστιανικό οργανισμό που προάγει την «Εκκλησία του Οικουμενισμού» ως την δήθεν Καθολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως, αποφεύγει να αναγνωρίσει τυπικά ως Οικουμενικές Συνόδους τις ήδη αναγνωρισμένες στη συνείδηση του Χριστεπωνύμου Πληρώματος της Εκκλησίας – Σώματος Χριστού, Η΄ Οικουμενική Σύνοδο επί Μεγάλου Φωτίου και Θ΄ Οικουμενική Σύνοδο επί Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, όπως έπρατταν, κατά πάγια πρακτική, οι Άγιες και Μεγάλες ή Οικουμενικές Σύνοδοι σε σχέση με τις προηγηθείσες.

Η Παναίρεση του Οικουμενισμού εισήχθη «συνοδικώς» μέσω της δογματικής απόφασης της Ψευδο-Συνόδου με τον τίτλο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον». Αυτή η δογματική απόφαση αλλοιώνει δογματικά τα άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως «Και εις το Πνεύμα το Άγιον … το εκ του Πατρός εκπορευόμενον», «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν» και «Ομολογώ έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών». Διότι:

Α – Αναγνωρίζει τον Παπισμό ως Εκκλησία εντασσόμενη στο «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», χωρίς οι εκπρόσωποι και οι οπαδοί του να μετανοήσουν για τις πλάνες τους, το μη προβλεπόμενο στην Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και στο Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο  «δογματικό» πρωτείο επισκοπικής εξουσίας επί όλης της Εκκλησίας, το filioque (που έχει καταδικαστεί από την Η΄ Οικουμενική Σύνοδο και το οποίο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο της Πίστεως «Και εις το Πνεύμα το Άγιον… το εκ του Πατρός εκπορευόμενον…», τη σχολαστική νεοπλατωνική αυγουστίνεια θεολογία η οποία δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη Πνευματικότητα της θεραπευτικής μεθόδου της κάθαρσης – φωτισμού – θέωσης κλπ

Β – Αναγνωρίζει, μαζί με τον Παπισμό, και τις λοιπές αιρέσεις, Μονοφυσίτες, Παλαιοκαθολικούς, Αγγλικανούς και λοιπούς Προτεστάντες ως Εκκλησίες εντασσόμενες στο «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν».

Γ – Αναγνωρίζει το Παγκόσμιο Συμβούλιο των «Εκκλησιών», τα κείμενά του και τους σκοπούς του, ήτοι:

1) Ότι εν λόγω Παγκόσμιο Συμβούλιο είναι «Αδελφότητα Εκκλησιών», στη βάση της ισότητας ως προς την κατεχόμενη από αυτές θεολογική αλήθεια (αρθ. 1 Καταστατικού ΠΣΕ). Δηλ. όταν μια Εκκλησία (ορθόδοξη ή προτεσταντική), γίνει μέλος του Π.Σ.Ε. αναγνωρίζει ως Εκκλησίες τις λοιπές ορθόδοξες ή προτεσταντικές Εκκλησίες – μέλη.

2) Ότι οι «Εκκλησίες – μέλη του» (12 Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες και περίπου 340 Προτεσταντικές «Εκκλησίες») έχουν στόχο την ορατή ενότητά τους, η οποία είναι διαφορετική από την ενότητα εν Χριστώ των Ορθοδόξων Εκκλησιών (αρθ. 3 Καταστατικού ΠΣΕ). Δηλ. έχουν ως στόχο τους την ενότητα της «Εκκλησίας του Οικουμενισμού» ή της Πράσινης Παγκόσμιας Θρησκείας του Σατανά, με βάση τη λεγόμενη «βαπτισματική θεολογία» (του Κειμένου Β.Ε.Μ. της Λίμα – Περού του 1982 για μερική αποδοχή των ετερόδοξων τελετών βαπτίσματος, ευχαριστίας και ιερωσύνης), δηλ. την ένταξη στην ακόμη αόρατη αδιαίρετη Εκκλησία «Εκκλησία του Οικουμενισμού» («θεολογία της ενωμένης αόρατης, αλλά διαιρεμένης ορατής Εκκλησίας») των Χριστιανών εν γένει μέσω βαπτίσματος στο όνομα της Αγίας Τριάδος χωρίς να απαιτείται ούτε ο κανόνας του τύπου της τριπλής κατάδυσης στο νερό ούτε η ακριβής Ορθόδοξη πίστη. Η μεν  «θεολογία της αδιαίρετης αόρατης Εκκλησίας» αλλοιώνει δογματικά το άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως «Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν», η δε «βαπτισματική θεολογία» αλλοιώνει δογματικά το άρθρο «Ομολογώ έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών».

Το εκκλησιολογικό κείμενο «Προσκεκλημένοι να είμαστε η Μία Εκκλησία (= του Οικουμενισμού) (Called to be the One Church)» της 23-2-2006 της Θ΄ Γενικής Συνέλευσης του Παγκοσμίου Συμβουλίου «Εκκλησιών» στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας το 2006, το οποίο αποδέχθηκε η πλειονότητα των Ορθόδοξων εκπροσώπων, αμφισβητεί και προσβάλλει δογματικά το άρθρο της Πίστεως «Εις Μίαν… Καθολικήν… Εκκλησίαν» και συγκεκριμένα τις ιδιότητες της «Μίας» (δηλ. της ενότητας στην πίστη των τοπικών ορθόδοξων εκκλησιών) και της «Καθολικής»σ (δηλ. της πληρότητας της πίστης). Διότι οι εν λόγω Ορθόδοξοι εκπρόσωποι αποδέχθηκαν το εν λόγω κείμενο το οποίο προβλέπει:

1 – Η Ορθόδοξη Εκκλησία, της οποίας δώδεκα (12) Αυτοκέφαλες Εκκλησίες είναι μέλη του Π.Σ.Ε., δεν αποτελεί καθ’ εαυτήν την Καθολική Εκκλησία, αλλά η Καθολική Εκκλησία ταυτίζεται με την «Εκκλησία του Οικουμενισμού». Κατά την παρ. 6 του εν λόγω εκκλησιολογικού κειμένου, «… Κάθε εκκλησία (είτε ορθόδοξη είτε προτεσταντική) είναι η Καθολική Εκκλησία, αλλά δεν είναι το σύνολο αυτής. Κάθε εκκλησία (ορθόδοξη ή προτεσταντική) εκπληρώνει την καθολικότητά της σε κοινωνία με τις άλλες εκκλησίες. Επιβεβαιώνουμε ότι η καθολικότητα της Εκκλησίας εκφράζεται πιο ορατά στη συμμετοχή στη θεία κοινωνία και σε αμοιβαία αναγνωρισμένους και συμφιλιωμένους (δηλ. χωρίς ακριβή Ορθόδοξη πίστη) κληρικούς (“… Each church is the Church catholic, but not the whole of it. Each church fulfils its catholicity when it is in communion with the other churches. We affirm that the catholicity of the Church is expressed most visibly in sharing holy communion and in a mutually recognized and reconciled ministry”).

2 – Είναι θεμιτή η ύπαρξη ποικιλίας δογμάτων μέσα στην «Εκκλησία του Οικουμενισμού», δηλαδή η ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα των πίστεων (unity in diversity), ήτοι η περιεκτικότητα των πίστεων (comprehensiveness) αντί της αποκλειστικότητας της ακριβούς Ορθόδοξης πίστης (exclusiveness). Κατά την παρ. 5 του ίδιου εκκλησιολογικού κειμένου, «… Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν διαφορετικές εκκλησιολογικές αφετηρίες και ένα φάσμα απόψεων για τη σχέση της «Εκκλησίας του Οικουμενισμού» με τις εκκλησίες (μέλη του Π.Σ.Ε., ορθόδοξες ή προτεσταντικές). Μερικές διαφορές εκφράζουν … την καλοσύνη… Άλλες διαφορές διαιρούν την  «Εκκλησία του Οικουμενισμού», αυτές πρέπει να υπερπηδηθούν.. έτσι ώστε ο χωρισμός και η απόκλιση να μην έχουν την τελευταία λέξη…». (… We acknowledge that there are different ecclesiological starting points, and a range of views on the relation of the Church to the churches. Some differences express … goodness… Other differences divide the Church, these must be overcome… so that separation and exclusion do not have the last word”).

Και το εκκλησιολογικό κείμενο «Δήλωση Ενότητας – Αναθεωρημένη (Unity Statement – Revised)» της 10^ης Γενικής Συνέλευσης του Παγκοσμίου Συμβουλίου «Εκκλησιών» στο Πουσάν της Νοτίου Κορέας (8-11-2013), το οποίο αποδέχθηκαν επίσης οι περισσότεροι Ορθόδοξοι εκπρόσωποι, αναφέρεται σε «διαιρέσεις μεταξύ των εκκλησιών μας και μέσα σε αυτές (divisions among and within our churches)” (παρ. 14), δηλ. δεν αναφέρεται σε αιρετικές αποσχίσεις των αιρετικών από την Αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία. Η παρ. 15 του ίδιου κειμένου, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Σε πιστότητα προς την κοινή κλήση μας, θα επιζητήσουμε μαζί με την πλήρη ορατή ενότητα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας όταν θα εκφράσουμε την ενότητά μας γύρω από τη μία Τράπεζα του Κυρίου (in faithfulness to this our common calling, we will seek together the full visible unity of the One, Holy, Catholic and Apostolic Church when we shall express our unity around one Table of the Lord)». Επιβεβαιώνεται δηλ., μετά το ανωτέρω κείμενο του Πόρτο Αλέγκρε, και σε αυτό το κείμενο του Πουσάν,  ότι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δεν είναι η Αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά η νέα «Εκκλησία του Οικουμενισμού» ή Πράσινη Παγκόσμια Θρησκεία του Σατανά, ο οποίος είναι ο «Κύριος» αυτού του κειμένου και η προγραμματιζόμενη Τράπεζά του είναι η «Τράπεζα των δαιμονίων».

3 – Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Ή ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ Ή ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΤΕΓΝΩΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ, ΤΙΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Η Παναίρεση του Οικουμενισμού ή Γνωστικισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού, η οποία εισήχθη ψευδο-συνοδικώς από το Συνέδριο της Αποστασίας της Κρήτης, είναι ήδη κατεγνωσμένη:

α) από τους Αποστόλους και ενδεικτικά τον Απόστολο Ιωάννη (Α΄ Καθολική Επιστολή του , Αποκάλυψη κλπ.) και τον Απόστολο Παύλο (Επιστολές του προς Κολασσαείς, προς Τιμόθεο Α΄ και Β΄, προς Τίτο κλπ.),

β) από τις Οικουμενικές Συνόδους και ενδεικτικά

β.1. την Β΄ Οικουμενική Σύνοδο (Κανόνας 7, ο οποίος, μεταξύ άλλων, συγκαταλέγει μεταξύ των αιρέσεων τους Γνωστικούς Μοντανιστές),

β.2. την Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο [η οποία καταδίκασε το δόγμα του Γνωστικού Απελλή, μαθητή του Γνωστικού Μαρκίωνα (κατά τον οποίο «ο γαρ γέρων Απελλής συμμίξας ημίν, πολλά μεν κακώς λέγων ηλέγχθη. Όθεν και έφασκε μη δειν όλως εξετάζειν τον λόγον, αλλ’ έκαστον, ως πεπίστευκε, διαμένειν. Σωθήσεσθαι γαρ τους επί τον εσταυρωμένον ηλπικότας απεφαίνετο, μόνον εάν εν έργοις αγαθοίς ευρίσκωνται», δηλ. «Ο γέροντας Απελλής πράγματι, όταν μας συναναστρεφόταν, αποδείχθηκε ότι έλεγε πολλές πλάνες. Γι’ αυτό έλεγε ότι δεν είναι καθόλου ανάγκη να εξετάζουμε τους λόγους, αλλά καθένας να παραμείνει στις πεποιθήσεις του. Διότι ισχυριζόταν ότι θα σωθούν οι ελπίζοντες στον εσταυρωμένο, μόνον αν βρεθούν πράττοντας αγαθά έργα», βλ. Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία, Βιβλίο Ε΄, κεφάλαιο 13, στίχος 5, σε: ΕΠΕ, Ευσεβίου Καισαρείας, τομ. 2, σελ. 162-165) μαζί με τους Μαρκιωνιστές (βλ. Μελετίου Καλαμαρά, Η Πέμπτη Οικουμενική Σύνοδος, Κεφάλαια δογματικά, ΙΒ΄ Κεφάλαιον, Αθήναι 1985, σελ. 592-593)],

β.3. την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο (Κανόνας 95, ο οποίος, μεταξύ άλλων, συγκαταλέγει στους αιρετικούς τους Γνωστικούς Μανιχαίους, Ουαλεντιανούς, Μαρκιωνιστές),

γ) από τους Πατέρες της Εκκλησίας και ενδεικτικά τον Άγιο Ειρηναίο Λουγδούνου (στο έργο του με τίτλο «Έλεγχος και Ανατροπή της Ψευδωνύμου Γνώσεως»), τον Άγιο Ιππόλυτο Ρώμης (στο έργο του με τίτλο «Κατά πασών των αιρέσεων έλεγχος», P.G., τομ. 16, ΙΙΙ, σελ. 3017-3454), Μέγα Φώτιο (στο έργο του με τίτλο «Διήγησις περί της Μανιχαίων Αναβλαστήσεως», Λόγοι 4, ΕΠΕ, Μ. Φώτιος, τομ. 4, σελ. 10-337)

4 – Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΔΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ (ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΝΝΟΙΑ) ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Ή ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ Ή ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ

Ο Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου (με την ανωτέρω έννοια):

Α. Στην ως άνω Αναφορά του προς το Επισκοπικό Δικαστήριο Χανίων (σελ. 3), ομολογεί επί λέξει: «Την Σύνοδο εις Κολυμβάρι την αποδέχομαι πλήρως».

Β. Ως μέλος της Επαρχιακής Συνόδου της Ημι-αυτόνομης της Κρήτης, αποδέχθηκε και διέδωσε τόσο τα προσυνοδικά κείμενα της Σύναξης των Προκαθημένων των Αυτοκέφαλων στο Σαμπεζύ, όσο και τις ψευδο-συνοδικές αποφάσεις του Συνεδρίου της Αποστασίας της Κρήτης, με τα εξής έγγραφα:

1 – ανακοινωθέν της Επαρχιακής Συνόδου της Κρήτης, σε έκτακτη συνεδρία, της 3-2-2016,

2 – ανακοινωθέν της Επαρχιακής Συνόδου της Κρήτης της 7-4-2-16,

3 – εγκύκλιος της Επαρχιακής Συνόδου της Κρήτης, με αριθ. πρωτ. 309/18-4-2016,

4 – ανακοινωθέν της Επαρχιακής Συνόδου της Κρήτης της 12-5-2016,

5 – ενημερωτικό φυλλάδιο της Επαρχιακής Συνόδου της Κρήτης με τίτλο «Η εν Κρήτη Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Γ. Ο Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου (με την ανωτέρω έννοια) οργάνωσε την  εσπερίδα της 27-5-2016  στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως, για να διαδώσει τα προσυνοδικά κείμενα της Σύναξης των Προκαθημένων των Αυτοκέφαλων στο Σαμπεζύ.

Δ. Ο Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου (με την ανωτέρω έννοια) ουδέποτε κατήγγειλε τις κακοδοξίες εκκλησιαστικών ηγετών ιδίως του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, οι οποίες αποδελτιώνονται στο βιβλίο με τίτλο «Άγιο Όρος – Διαχρονική μαρτυρία στους αγώνες υπέρ της Πίστεως», έκδοση Αγιορειτών Πατέρων – Άγιον Όρος 2014 (http://www.filoumenos.com/download/periodiko.pdf), και, παρά ταύτα, εξακολουθεί να μνημονεύει τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ενώ, όφειλε κατά τον 15^ο Κανόνα, παράγραφος 4, της Πρωτοδευτέρας Συνόδου της συγκληθείσης επί Μεγάλου Φωτίου, να έχει ήδη παύσει το μνημόσυνό του.

Κατόπιν των ανωτέρω, μηνύω κανονικώς τον Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου (με την ανωτέρω έννοια) για διάπραξη του εκκλησιαστικού ποινικού αδικήματος της αιρέσεως, η οποία προκάλεσε την αιρετική απόσχισή του από την Εκκλησία των Αποστόλων ως Σώμα Χριστού [που είναι άσπιλη και άμωμη από οποιαδήποτε αίρεση («και πύλαι Άδου ού κατισχύσουσιν αυτής», Ματθ. 16, 18)], και η οποία αίρεση τιμωρείται με καθαίρεση και μεγάλο αφορισμό για κληρικό (Κανόνες 45, 46 και 64 Αγίων Αποστόλων, Κανόνας 1 Β΄ Οικουμενικής Συνόδου, Κανόνας 2 Αντιοχείας, Κανόνες 32 και 33 Λαοδικείας, Κανόνες 1, 5 και 20 Μεγάλου Βασιλείου, σε συνδυασμό με τον Κανόνα 2 Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου), ενώπιον των ως άνω αρμόδιων εκκλησιαστικών δικαστηρίων με το παρόν δικόγραφο κανονικής μηνύσεως, για να δικαστεί όταν τα εν λόγω αρμόδια εκκλησιαστικά δικαστήρια έχουν Ορθόδοξη συνοδική σύνθεση, όπως συνέβη με την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο που δίκασε τους εικονομάχους επισκόπους.

Επειδή, συνακόλουθα, η συμπεριφορά του μηνυόμενου κληρικού πληροί τη νομοτυπική μορφή (ή την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση) του εκκλησιαστικού ποινικού αδικήματος της αιρέσεως.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Μηνύω τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνό (με την ανωτέρω έννοια) για την αποδοχή και διάδοση της Παναίρεσης του Οικουμενισμού ή Γνωστικισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού, η οποία εισήχθη ψευδο-συνοδικώς από το Συνέδριο της Αποστασίας της Κρήτης, και ζητώ την, κατά τους Ιερούς Κανόνες, εκκλησιαστική ποινική του δίωξη και επιβολή των προβλεπόμενων κανονικών κυρώσεων.

Εξουσιοδοτώ τον πληρεξούσιο δικηγόρο και νόμιμο αντίκλητό μου Κυριάκο Κυριαζόπουλο, Δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω  (ΑΜ-ΔΣΘ 7232), Καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης και Θεολόγο, κάτοικο Τριαδίου Θέρμης Θεσσαλονίκης, οδός Πλαστήρα, αριθ. 6, να υποβάλλει αρμοδίως την εν λόγω κανονική μήνυση.

Υποβάλλω συνημμένα τα ως άνω αναφερόμενα έντυπα και σελίδες διαδικτύου.

Χανιά, 20-01-2017

Ο μηνυτής

ΠΑΠΑ-ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΗΤΡΙΤΣΑΚΗΣ

Πηγή: https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2017/01/blog-post_605.html

Πηγή: https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2017/01/blog-post_449.html

Ἡ πρόσφατη (23-12-2016) ἐγκύκλιος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας πρὸς τὶς Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης καὶ ὅλα τα Γυμνάσια τῆς χώρας, μὲ βαθμὸ προτεραιότητας “Ἐξαιρετικὰ Ἐπεῖγον“ (γιατί ἄραγε;), προωθεῖ σαφέστατα στὰ παιδιὰ τῶν 12-15 χρονῶν Σοδομισμὸ πολὺ χειρότερου τύπου ἀπὸ τὴ γνωστὴ ὁμοφυλοφιλία.

Σύμφωνα μὲ τὴν ἐγκύκλιο αὐτὴ οἱ μαθητὲς καθὼς καὶ οἱ γονεῖς τοὺς καλοῦνται μὲ εἰδικὰ σεμινάρια ποὺ θὰ λάβουν χώρα μέσα στὰ πλαίσια τῶν διδακτικῶν ὡρῶν μιᾶς σχολικῆς ἑβδομάδας ὑπὸ τὸν τίτλο “Σῶμα καὶ Ταυτότητα” νὰ ἐνημερωθοῦν σχετικὰ μὲ τὸ φύλο τους. Τί ἄραγε ἐνημέρωση θὰ λάβουν; Μερικὰ ἀπὸ τὰ θέματα ποὺ περιλαμβάνει ὁ θεματικὸς ἄξονας τῶν “Ἔμφυλων Ταυτοτήτων” εἶναι: “Βιολογικὸ καὶ Κοινωνικὸ Φύλο“, “Ἀποδομώντας τὰ Ἔμφυλα Στερεότυπα“, “Φύλο, Σεξουαλικὸς Προσανατολισμὸς καὶ Ἀνθρώπινα Δικαιώματα“, “Ὁμοφοβία καὶ Τρανσφοβία στὴν Κοινωνία καὶ στὸ Σχολεῖο“.

Οὐσιαστικὰ καλοῦνται τὰ παιδιὰ νὰ διαλέξουν αὐτὰ τὸ φύλο τους (gender), ἀνεξαρτήτως ἀπὸ τὸ ἐὰν ἔχουν γεννηθεῖ ἀγόρια ἢ κορίτσια (sex). Δηλαδὴ, ἐὰν κάποιο παιδὶ “δέν αἰσθάνεται καλὰ” μὲ τὸ ὅτι γεννήθηκε ἀγόρι ἢ κορίτσι, νὰ μπορεῖ νὰ δηλώνει τὸ ἀντίθετο καὶ νὰ τὸ κατορθώνει μὲ τὴ βοήθεια συγκεκριμένων ἰατρικῶν ἐφαρμογῶν. Οἱ δὲ γονεῖς νὰ ἔρχονται ἀρωγοὶ στὶς ἐπιλογὲς αὐτὲς τῶν παιδιῶν τους, ἀφοῦ θὰ μάθουν νὰ “ἀποδομοῦν” μέσα τους τὰ “ἔμφυλα στερεότυπα” καὶ νὰ ἀντιτίθενται σὲ κάθε προσπάθεια ἀποτροπῆς, ἀφοῦ κάτι τέτοιο ἀποτελεῖ “ὁμοφοβία καὶ τρανσφοβία”.

Γονεῖς!

Ἡ κατάσταση ἔχει φτάσει στὸ ἀπροχώρητο! Σκεφθεῖτε τί ψυχολογικὰ προβλήματα θὰ προξενηθοῦν στὸ μέλλον στὰ παιδιὰ αὐτὰ ποὺ θὰ θελήσουν νὰ ἀλλάξουν τὸ φύλο τους, ἀλλὰ καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν θὰ μποροῦν τὰ παιδιὰ αὐτὰ νὰ δημιουργήσουν οἰκογένεια καὶ νὰ φέρουν στὸν κόσμο ἀπογόνους. Ἔγκριτοι ἐπιστήμονες ἐπισημαίνουν τὸν κίνδυνο σοβαρῶν ψυχολογικῶν διαταραχῶν καὶ ἄλλων προβλημάτων σὲ περίπτωση ποὺ διαταραχθεῖ ἡ φυσικὴ ταυτότητα τοῦ φύλου.

Θὰ θέλατε ποτὲ τὰ παιδιά σας νὰ ζοῦν χωρὶς νὰ ξέρουν ἂν εἶναι ἄνδρες ἢ γυναῖκες καὶ νὰ ἔχουν ὑποστεῖ ἐκφυλιστικὴ στείρωση;

Ἀντιδράστε μέσα ἀπὸ τοὺς Συλλόγους Γονέων καὶ Κηδεμόνων, Ἐπιστημονικοὺς Φορεῖς, Ἑνώσεις Γονέων στὰ ἐκφυλιστικὰ φαινόμενα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας.

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ Η ΑΙΣΧΙΣΤΗ ΕΞΑΧΡΕΙΩΣΗ!
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ – ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Καλούμαστε ὅλοι, πρόσωπα, Σύλλογοι καί Φορείς, νά συστρατευθοῦμε σέ μία ἔννομη, δημοκρατική, ὅσο καί βροντερή διαμαρτυρία στέλνοντας e – mails , fax , ἐπιστολές, μηνύματα στόν κο Ὑπουργό καί τούς ἄλλους ἁρμόδιους. Οἱ ἀπόψεις μας μποροῦν νά δημοσιευθοῦν, ἄν θέλουμε, στά μέσα μαζικῆς Ἐπικοινωνίας, στά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στόν τῦπο, εἴτε τοπικό, εἴτε πανελλήνιο, ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό κλπ.

Σέ ποιούς μποροῦμε νά στείλουμε μήνυμα :

tideon.org

http://aktines.blogspot.gr/2017/01/blog-post_59.html

Η παράδοση τῆς Εκκλησίας μας απαιτεῖ οι κληρικοί όλων τῶν βαθμίδων να είναι άμωμοι από αμαρτίες και μακράν από πάσης αιρέσεως και πλάνης. Βάσει τῶν Ιερῶν Κανόνων, τῶν Αγίων Αποστόλων και Οικουμενικῶν Συνόδων, κληρικός που υπέπεσε σε αίρεση ή σε εγκλήματα ποινικοῦ και εκκλησιαστικοῦ δικαίου, καθαιρεῖται. Ο 25^ος κανόνας τῶν Αγίων Αποστόλων π.χ. καθαιρεῖ κληρικούς που υπέπεσαν σε ποινικές παραβάσεις όπως πορνεία, επιορκία, κλοπή κ.λπ.¹

Ερωτάται: Όταν ο κατηγορούμενος είναι επίσκοπος ή μητροπολίτης ή πατριάρχης, οι  κληρικοί που υπάγονται σε αυτόν υποχρεοῦνται να συνεχίζουν την μνημόνευση τοῦ ονόματός του στην Θεία Λειτουργία αναμένοντας την καθαίρεσή του, ή μπορούν να διακόψουν το μνημόσυνό του πριν από την συνοδική διάγνωση και καταδίκη;

Για να δοθή απάντηση στο ερώτημα αυτό θεσπίσθηκαν οι ιεροί κανόνες 13-15 τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου² επί Μ. Φωτίου, οι οποίοι καθιστοῦν σαφές πότε η διακοπή τοῦ μνημοσύνου θεωρεῖται σχίσμα και πότε όχι. Επίσης αναφέρουν ποιά είναι η επιβαλλόμενη τιμωρία σε περίπτωση σχίσματος. Στους ιερούς κανόνες αυτούς υπάρχει ξεχωριστή αναφορά αν η διακοπή τοῦ μνημοσύνου γίνεται για κάποιο έγκλημα ποινικοῦ και εκκλησιαστικοῦ δικαίου ή για κάποια αίρεση «παρά τῶν Αγίων Συνόδων ή Πατέρων κατεγνωσμένη».

Ο 13^ος κανόνας απαγορεύει τους διακόνους και πρεσβυτέρους να προβαίνουν, πριν από την συνοδική διάγνωση, στην διακοπή τοῦ μνημοσύνου τοῦ επισκόπου των, «προαρπάζοντες την κρίση τῶν μητροπολιτῶν», όταν ο επίσκοπος κατηγορεῖται για εγκλήματα. Η παράβαση τοῦ ιεροῦ κανόνα επιφέρει την καθαίρεση τοῦ διακόνου ή πρεσβυτέρου. Επίσης καθαιροῦνται οι ιερείς και αφορίζονται οι μοναχοί και λαϊκοί που ακολουθούν τους κληρικούς αυτούς.

Το ίδιο ισχύει όταν επίσκοπος διακόπτει το μνημόσυνο τοῦ μητροπολίτου του, που κατηγορεῖται για εγκλήματα, πριν από την συνοδική διάγνωση. Σύμφωνα με τον 14^ον κανόνα ο χωρισμός αυτός είναι σχίσμα και επιφέρει την καθαίρεση τοῦ επισκόπου.

Στην αρχή του 15^ον κανόνα τονίζεται, στο ίδιο πνεύμα με τους προηγουμένους δύο κανόνες, ότι απαγορεύεται στους μητροπολίτες να διακόπτουν το μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου των για εγκλήματα εκκλησιαστικοῦ και ποινικοῦ δικαίου, πριν από την συνοδική διάγνωση και καταδίκη, και ότι επιβάλλεται η ποινή τῆς καθαιρέσεως στον μητροπολίτη που προβαίνει σε αυτή την διακοπή.
Στη συνέχεια αναφέρεται στους προέδρους (επισκόπους, μητροπολίτες και πατριάρχες) που κηρύττουν αίρεση κατεγνωσμένη από Αγίας Συνόδους ή Πατέρες και ορίζει ότι τότε οι υποκείμενοι σ’ αυτούς όχι μόνο δεν τιμωροῦνται για την διακοπή τοῦ μνημοσύνου προ συνοδικῆς διάγνωσης και καταδίκης, αλλά είναι άξιοι τιμῆς. Διότι σύμφωνα με τον κανόνα, επίσκοπος ή μητροπολίτης ή πατριάρχης που κηρύττει γυμνῆ τῆ κεφαλῆ αίρεση «παρά τῶν Αγίων Συνόδων ή Πατέρων κατεγνωσμένη» είναι «ψευδεπίσκοπος και ψευδοδιδάσκαλος». Στην περίπτωση αυτή η διακοπή τοῦ μνημοσύνου δεν δημιουργεί σχίσμα στην Εκκλησία. Αντιθέτως, ελευθερώνει την Εκκλησία από τα σχίσματα και από την αίρεση τοῦ ψευδεπισκόπου.

Δεδομένου ότι στην ληστρική «σύνοδο» τῆς Κρήτης ανακηρύχθηκαν γυμνῆ τῆ κεφαλῆ ως εκκλησίες αιρέσεις που είναι κατεγνωσμένες και καταδικασμένες από Αγίας Συνόδους και Πατέρες, όπως ο Μονοφυσιτισμός, ο Προτεσταντισμός και ο Παπισμός, οι επίσκοποι που αποδέχθηκαν τις αποφάσεις τῆς Κρήτης υπέπεσαν σε κατεγνωσμένη αίρεση και ισχύει ο 15^ος κανόνας για την διακοπή τοῦ μνημοσύνου των.

Στα συνοδικά κείμενα τῆς Εκκλησίας μας οι αιρετικές κοινότητες ουδέποτε αναφέρονται ως εκκλησίες αλλά ως αιρέσεις, όπως ορίσθηκε από την Β’ Οικουμενική Σύνοδο. Επισημαίνουμε ότι ο πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος επεχείρησε να βεβηλώσει τον Ναό τῆς Αγίας Ειρήνης Κων/πόλεως, όπου πραγματοποιήθηκε η Β’ Οικουμενική Σύνοδος, με την επιθυμία του να πραγματοποιηθεῖ η ληστρική σύνοδός του εκεί, και να ανατρέψει όσα η Β’ Οικ. Σύνοδος είχε θεσπίσει.

Ιερός Ναός Αγίας Ειρήνης Κων/πόλεως
Φωτό από agiasofia.com

Στον 6^ον κανόνα τῆς Β’ Οικουμενικῆς Συνόδου ορίζεται ότι
«Αἱρετικοὺς δὲ λέγομεν, τούς τε πάλαι τῆς Ἐκκλησίας ἀποκηρυχθέντας, καὶ τοὺς μετὰ ταῦτα ὑφ᾿ ἡμῶν ἀναθεματισθέντας.»³ Δηλαδή, ονομάζουμε αιρετικούς αυτούς που από παλαιά η Εκκλησία αποκήρυξε και τους μετά από αυτό από εμάς αναθεμάτισε.

Και μόνο αυτό αρκεῖ για να καταλάβει ο κάθε πιστός ότι οι αποφάσεις τῆς Κρήτης είναι διαστροφικές τῆς διδασκαλίας τῆς Εκκλησίας μας. Είναι αιρετικές.

Στην επιστολή τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου προς τον π. Νικόλαο Μανώλη διαπιστώνεται όχι μία γυμνῆ τῆ κεφαλῆ κηρυσσόμενη κατεγνωσμένη αίρεση, αλλά πολλές. Αναφέρει τα εξῆς:

«Τέλος, εις την εν λόγω ανοικτήν επιστολήν σας διχάζετε και σκανδαλίζετε τους χριστιανούς με τα παρακάτω: «Για μας όλους τους παραδοσιακούς πιστούς, δε θα μένει, παρά η μόνη διέξοδος, η τελευταία μας δυνατότητα ευλογημένης αντίδρασης, η διακοπή του μνημοσύνου όσων ιεραρχών και πατριαρχών θα δεχτούν τις αποφάσεις της Κρήτης….».⁴
Άρα ο κ. Άνθιμος αποδέχεται τις αιρετικές αποφάσεις τῆς Κρήτης και θέλει το ποίμνιο να τον ακολουθήσει στην αίρεσή του.

Όσον αφορά τον σκανδαλισμό η πραγματικότητα είναι ότι οι συνειδητοί πιστοί είναι κατασκανδαλισμένοι από τις αιρετικές αποφάσεις τῆς εν Κρήτη «συνόδου» και από την στάση τῶν Μητροπολιτῶν, όπως αποδεικνύεται από τα πάμπολλα  άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο.

Κλείνουμε το άρθρο μας παραθέτοντας μερικά σχόλια τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ο οποίος βάσει τῆς Πατριαρχικῆς Εγκυκλίου τοῦ 1848 είναι ο Φρουρός τῆς Ορθοδόξου Πιστεώς μας⁵.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
θεολόγος

____________________________________________

1. Πηδάλιον, σ. 24-25.
2. Πηδάλιον, σ. 357-358.
3. Πηδάλιον, σ. 160.
4. https://katanixis.blogspot.gr/2016/12/blog-post_91.html
5. Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, Καρμίρη Ιωάννη, τ. Β’ σελ. 902-925, Αθήνα 1953, προσαρμοσμένο με απόδοση στην νεοελληνική http://oodegr.co/oode/papismos/apant_patriarx_se_pio1.htm#7

Ανώνυμος16 Δεκεμβρίου 2016 – 2:09 π.μ.

Μα δε γνωρίζει ο Σεβασμιότατος Θεσσαλονίκης ότι πρέπει να πειθαρχεί στο Θεό και όχι στο Βαρθολομαίο που παραβιάζει τους Ιερούς Κανόνες και εισάγει καινοφανή εκκλησιολογια;
Άλλωστε ,Σεβασμιώτατε, τι άλλο περιμένετε από δω και πέρα από την καλή μαρτυρία την επί του φοβερού βήματος του Θεού;

Ανώνυμος16 Δεκεμβρίου 2016 – 9:50 π.μ.

Πώς γίνεται να θυμούνται οι παναγιώτατοι και οι σεβασμιώτατοι τους ιερούς κανόνες όποτε τους βολεύει και να βαφτίζουν αντικανονικό ότι τους ενοχλεί; Μας περνάνε για άβουλα όντα; Δόξα τω Θεώ ξέρουμε να διαβάζουμε και μελετάμε αγίους πατέρες. Ποιός είναι αντικανονικός λοιπόν; Ο π. Νικόλαος, ο π. Θεόδωρος, οι άγιοι πατέρες ή ο φιλοπαπικός πατριάρχης και οι συν αυτώ; Είναι ντροπή για τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης αυτές οι επιστολές.
Αναστασία Νικολάου

Ανώνυμος16 Δεκεμβρίου 2016 – 11:04 π.μ.

Απίστευτο!!! Αντί να μετανοήσει, να τους ζητήσει συγνώμη και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, γράφει ακόμα απειλητικά γράμματα. Τί ακριβώς κάνουν λάθος σεβασμιώτατε αυτοί οι ιερείς; Εσείς κάνετε λάθος που δεν βλέπετε την αλήθεια. Τέτοια γράμματα έπρεπε προ καιρού να στείλει στον οικουμενικό πατριάρχη. Εκείνος κινείται αντικανονικώς και εκκλησιαστικώς απαράδεκτα. Κάνετε μεγάλο λάθος και εκτός από εμάς που όπως αποδεικνύεται δεν σας ενδιαφέρει η κρίση μας, να γνωρίζετε ότι θα σας κρίνει ο Δίκαιος Κριτής. Εκεί δεν περνάνε τέτοιες δικαιολογίες.
Γιώργος

Ανώνυμος16 Δεκεμβρίου 2016 – 12:03 μ.μ.

Εγω ενα ξερω πως αν δεν ηταν ο π.Ζησης και ο π.Νικολαος δεν θα ειχα ιδεα περι Οικουμενισμου..το μονο που καταφερνετε Δεσποτα&λοιποι ιερεις της Μητροπολης Θεσσαλονικης ειναι να απακαλυπτετε το αληθινο σας προσωπο&σκοπο…

Ανώνυμος16 Δεκεμβρίου 2016 – 3:28 μ.μ.

Τωρα εξηγειται γιατι “σταματησε” η διωξη απο την ΔΙΣ. Ανελαβε ο κ. Ανθιμος να τακτοποιησει το ζητημα.
Τον λυπαμαι γιατι η ιστορια θα τον καταταξει στους διωκτες της Εκκλησιας του Χριστου. Δεν θελω να σκεφτω οτι δεν θα δει προσωπο Θεου. Πραγματικα τον λυπαμαι.
Οσο για τους αγωνιστες μαρτυρες πατερες Θεοδωρο Ζηση και Νικολαο Μανωλη, τα στεφανια ειναι ηδη ετοιμα.
Σεβαστοι πατερες μαζι σας στην ερημο. Χ.Α.

Ανώνυμος16 Δεκεμβρίου 2016 – 5:31 μ.μ.

Η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης για λίγο καιρό σίγησε και νομίσαμε πως “σωφρονίστηκε”.Διαψευστήκαμε όμως, καθώς φαίνεται “έπιασε πάλι δουλειά”!!! Βλέπει να ναυαγεί η επαίσχυντη Σύνοδος του Κολυμπαρίου και όντας δεκανίκι του αιρεσιάρχη Πατριάρχη, φοβερίζει μήπως και φιμώσει τους ιερείς που κτυπούν, προς δόξαν Θεού, το θηρίο της παναίρεσης του διαβολοκίνητου οικουμενισμού.
Δέσποτα ματαιοπονείς, γιατί οι εν λόγω ιερείς έχουν σκοπό μοναδικό της ζωής τους να υπηρετήσουν το Χριστό με όποιο τίμημα και ουχί να χαϊδέψουν αυτιά και “προσκυνημένους” λυκοποιμένες.
Άγιοι λειτουργοί του Υψίστου, είμαστε μαζί σας, πολυς λαός οργισμένος είναι μαζί σας, όλοι έτοιμοι για αγώνες υπέρ της Πίστης του Χριστού της Αγίας!!!

Ανώνυμος17 Δεκεμβρίου 2016 – 9:36 π.μ.

Μόνο λύπη και απογοήτευση μας δημιουργεί ή ανάγνωση των επιστολών του μητροπολίτη του μας κ.Ανθιμου ,διότι απέχει πολύ από την ΑΛΗΘΕΙΑ,η οποία είναι το κύριο χαρακτηριστικό της Ορθόδοξου Πίστεως ,όπως μας διδάσκει ο Μέγας Βασιλειος.Οι κατηγορίες στο πρόσωπο του πατρός Νικολαου Μανωλη και Θεοδωρου Ζηση είναι άδικες γιατί απευθύνονται σε ΙΕΡΕΙΣ που μάχονται για την υπεράσπιση της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!!!

ampougatsa mac17 Δεκεμβρίου 2016 – 9:56 μ.μ.

Κύριε ελέησον! Μα καλά, δεν βλέπει ο Σεβασμιότατος πως οι μόνοι που σκανδαλίζουν είναι αυτοί που πάνε κόντρα σε αυτούς που ομολογούν την αλήθεια;; Νομίζουν ότι οι πιστοί δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει και για το πόσο ψεύτικη τελικά αποδείχθηκε η αποκαλούμενη ”Αγία και Μεγάλη Σύνοδος΄΄;;;Ας αφήσει ο Σεβασμιότατος τους δύο αυτούς άξιους πατέρες μας να κηρύττουν ελεύθερα, η Εκκλησία μας τους έχει ανάγκη, δεν είναι οι μόνοι που απορρίπτουν την ψευδοσύνοδο της Κρήτης, ούτε τα ιστολόγια φταίνε που κάποιοι αγανακτούν με όσα λυπηρά συμβαίνουν εις βάρος της πίστης μας, οι καιροί μας είναι πονηροί, καλό είναι να μην δημιουργούμε μεταξύ μας περισσότερα προβλήματα.

Πηγή: https://katanixis.blogspot.gr/2016/12/blog-post_91.html#comment-form

Φωτό από newsbomb.gr

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΜΑΣ ΜΗΝΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

  ΡΙΠΕΣ-ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ-ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ-ΑΠΟΡΙΕΣ!

_________Η συνέλευση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας μας (Ι.Σ.Ι.)  συνήλθε τον Νοέμβριο με ένα και μοναδικό θεμα: να κρίνη, να εγκρίνη ή να απορρίψη τις Αποφάσεις της λανθασμένως αυτοκληθείσης με το ηχηρό τίτλο «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ» στο Κολυμπάρι της Κρήτης. 
_______Το εκδοθέν Ανακοινωθέν της 24ης Νοεμβρίου κατά την λήξη των εργασιών της Ι.Σ.Ι. ενεφάνισεν τά πράγματα απολύτως ιδανικά! Δι’ αυτού ετονίζετο η απόλυτος σύμπνοια των Μελών και η ενότης του Ιερού Σώματος. Ένα όμως είναι βέβαιο: ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ για την έγκριση των Αποφάσεων της εν Κρήτη συνελθούσης Συνόδου ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ! Η έγκριση υπήρξε σιωπηλή, δηλ. δεν εσημειώθησαν δυναμικές αντιδράσεις! Το επιχείρημα είναι «a contrario»! Δηλ. «εκ του αντιθέτου»!
________Το Ανακοινωθέν εκείνο όμως προξένησε  ενόχληση στο Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας μας. Υπήρξεν αμφισβήτησις ως πρός την αληθινή παρουσίαση των πραγμάτων. Μάλιστα κάποιος μαχητικός κληρικός με ανοικτή επιστολή του προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο και Πρόεδρο του Σώματος κ. Ιερώνυμο εζήτησε την δημοσίευση των Πρακτικών της Ι.Σ.Ι.
________Είχαν τεθή δύο ζητήματα, για τα οποία το πλήρωμα της Εκκλησίας ανέμενε κάποια ανακοίνωση:  α) ενδεχομένως την διόρθωση του Ανακοινωθέντος της ΙΣΙ και β) την ενασχόληση της ΔΙΣ με το έγγραφο του Παναγιωτάτπυ Πατριάρχου μας. Η ελαχιστότης μας ετήρησε σιγήν ιχθύος, αναμένοντας τα αποτελέσματα των εργασιών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, η οποία θα συνεδρίαζε την 7ην καί 8ην Δεκεμβρίου λ.έ. Τώρα πια ο δρόμος άνοιξε! Στο εκδοθέν Ανακοινωθέν αναγράφονται τα εξής σχετικά:

Συνήλθε χθες και σήμερα η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 160ής Συνοδικής Περιόδου, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά τη χθεσινή και σημερινή Συνεδρία:

Η Δ.Ι.Σ. υλοποιώντας την Απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας μελέτησε όλα τα κείμενα, που υπεβλήθησαν και αφορούν στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο και θα εκδώσει ανακοινωθέν προς ενημέρωση του ιερού κλήρου και του λαού για τις αποφάσεις της Συνόδου.

_________Τώρα πλέον μπορούμε να διατυπώσουμε την όποια ταπεινή μας γνώμη.  Σήμερα, λοιπόν, προσεγγίζουμε το θέμα της ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.

• Μια γενική παρατήρησις, κατά τήν ταπεινή μας άποψη, είναι ότι η Ι.Σ.Ι. δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες του πιστού Λαού μας! Το ιερό Σώμα μας συνεκλήθη κάτω από ένα βαρύ σύννεφο φόβου, που είχε προκαλέσει μια πρόσφατη επιστολή του Παναγιωτάτου Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.
• Ο Αρχιεπίσκοπος δεν έπρεπε να «ερεθίση» τα πνεύματα των Ιεραρχών Συνέδρων.
• Ο Σεβασμιώτατος Εισηγητής κ. Θεολόγος, ως Ιεράρχης των Νέων Χωρών, ήτο «συμφιλιωτικός»! Δεν άφησε αιχμές για κανένα σημείο των Αποφάσεων του Κολυμπαρίου.
• Μετά το πέρας της Εισηγήσεως, εζήτησε και έλαβε πρώτος το λόγον ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος. Όταν, λοιπόν, άρχισε να αναφέρεται σε μερικά «αδύνατα» σημεία των εν Κρήτη αποφασισθέντων, τότε  όλως αιφνιδίως ένας εκ των αρχαιοτέρων κατά τα πρεσβεία της αρχιερωσύνης Ιεράρχης «ώρμησε», λεκτικώς εννοείται, κατά του ομιλητού και με ύφος ανάδελφο τον διέκοπτε συνεχώς ισχυριζόμενος, ότι «δεν έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε τις Αποφάσεις της Κρήτης, εφ’ όσον η Σύνοδος εκείνη συνεκλήθη, συνεσκέφθη και απεφάσισεν, όσα απεφάσισεν, υπό τήν επίπνοιαν και τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος».  
• Το γεγονός αυτό ερέθισε την ταπεινότητά μας, οπότε με κατατεθείσα γραπτή Δήλωσή μας, εδηλώσαμεν, ότι υπό τοιαύτας συνθήκας και σε ένδειξη διαμαρτυρίας ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΟΜΙΛΗΣΟΥΜΕ! Κατόπιν τούτου καταγράψαμε τις απόψεις μας σε ένα χαρτί και τις καταθέσαμε για τα Πρακτικά της Συνόδου. Αργότερα θα τις δημοσιοποιήσουμε.
• Συνεπώς ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος-Πρόεδρος,  ώφειλε να ακολουθήση το γενικώτερο κλίμα.
• Παρά ταύτα από μια μερίδα των Σεβασμιωτάτων Συνέδρων υπήρξαν αντιδράσεις, οι οποίες όμως δεν έδωσαν ένα μαχητικό χαρακτήρα στην αίθουσα των Συνεδριών μας. Το γενικό κλίμα ήταν να μη δυσαρεστηθή ο Πατριάρχης μας!
• Καλώς; Κακώς; Εσείς θα το κρίνετε!
• Τελικά η ταπεινή μας γνώμη είναι, ότι η Σύνοδος της Κρήτης δεν έλυσε προβλήματα! Αντιθέτως ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ, ΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΝΕΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ! Η συνείδησις της Εκκλησίας ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ!

__________Ας δούμε λεπτομερέστερα τό ζήτημα.  Σας παρουσιάζουμε κάποιες σημειώσεις μας, τις οποίες είχαμε συντάξει πρό ημερών, αλλά δεν εδημοσιοποιήσαμε τότε, αναμένοντας τις Συνεδρίες της  Δ.Ι.Σ.  Θα διαπιστώσετε επαναλήψεις, αλλά δεν πειράζει! Έτσι θα εμπεδώσετε καλύτερα τα σχόλια.
______Λοιπόν ο Εισηγητής, Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών καί Νιγρίτης κ. Θεολόγος, σε μια λεπτομερή και λίαν κατατοπιστική Εισηγησή του, ανεφέρθη στα εν Κολυμπαρίω συζητηθέντα καί αποφασισθέντα, χωρίς όμως και να αναφερθή σε ωρισμένα «αμφιλεγόμενα» σημεία των Αποφάσεων της Συνόδου εκείνης.

________ Στο εκδοθέν Ανακοινωθέν της 24ης Νοεμβρίου, μεταξύ άλλων, αναφέρονται καί τα εξής:

«……Ακολούθως, σύμφωνα με την Ημερησία Διάταξη, συνεχίσθηκε εποικοδομητική συζήτηση επί της Εισηγήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, η οποία πραγματοποιήθηκε χθες και είχε ως θέμα την ενημέρωση του Σώματος της Ιεραρχίας περί των διεξαχθεισών εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Μετά το πέρας της συζητήσεως, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος έλαβε τον λόγο και αφού ευχαρίστησε όλους για τις τοποθετήσεις τους, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στον Εισηγητή, ειπών μεταξύ άλλων: «Ευχαριστίες και συγχαρητήρια οφείλονται στον Σεβασμιώτατο Σερρών για την επιτυχή διαπραγμάτευση του θέματος».

Εν κατακλείδι, μετά από Εισήγηση του Μακαριωτάτου Προέδρου, η οποία έγινε ομόφωνα αποδεκτή, τονίζεται η, μετά την ενδελεχή και λεπτομερή ενημέρωση του Σώματος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, επιβεβαίωση της ενότητός Της, και αποφασίσθηκε η έγκριση των προτάσεων της Εισηγήσεως, καθώς και η μελέτη και όλων των κειμένων που υπεβλήθησαν, από την Δ.Ι.Σ., ώστε να συνταχθεί ανακοινωθέν προς ενημέρωση του ιερού κλήρου και του λαού…..»

__________Το ανωτέρω Ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου, λοιπόν, δεν λέγει όλη την αλήθεια! Διότι, ναί μεν κατά την Συνεδρίαν της 2ας ημέρας υπήρξε μία απολύτως ήρεμη ατμόσφαιρα, σύμφωνα και μέ τήν «γραμμή», η οποία, εμμέσως πλήν σαφώς, είχε εκφρασθή ως επιθυμία του Προέδρου μας, αλλά αντιθέτως, όπως παραπάνω εσημειώσαμε,  κατά τήν  Συνεδρίαν της πρώτης ημέρας, μετά την Εισήγηση του Σεβ. Σερρών, η ατμόσφαιρα υπήρξεν απολύτως εκρηκτική!
________Θα το επαναλάβουμε: ‘Οταν ο Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος άρχισε να αναφέρεται σε μερικά αρνητικά σημεία της Μεγάλης Συνόδου, όπως π.χ. στην ατελή προετοιμασία της, ένας εκ των πρεσβυτέρων Αδελφών – με ύφος οργίλον καί μέ ένα «βάρβαρο τρόπο», όπως εμείς προσωπικώς τον εχαρακτηρίσαμε, διέκοπτε τον ομιλητήν, για να υπερασπισθή το κύρος του Οικουμενικού μας Πατριάρχου! Την στάση αυτή, αλλά με ηρεμώτερον ύφος, ακολούθησαν δύο ακόμη πρεσβύτεροι Ιεράρχες των Νέων Χωρών. Το γεγονός αυτό επηρέασε τα πνεύματα, αφού οι τρεις Αδελφοί μας,  ενεργούντες ως «Ηρακλείς του Θρόνου», κακώς βέβαια, στην προσπάθειά τους νά υπερασπισθούν το άψογο των πατριαρχικών ενεργειών, κατώρθωσαν να φιμώσουν τίς όποιες αντιδραστικές φωνές. Έτσι, λοιπόν, η ήρεμη ατμόσφαιρα επεβλήθη!
________Ας το επαναλάβουμε και εδώ, ότι κατόπιν όλων αυτών εμείς -σε ένδειξη διαμαρτυρίας- αρνηθήκαμε να λάβωμε μέρος στη συζήτηση, καταθέσαμε όμως μιά επτασέλιδη Δήλωση ενώπιον της Ι.Σ.Ι., στην οποία εκθέτουμε τις προσωπικές μας απόψεις. Η Δήλωση της 23ης Νοεμβρίου είχε τον τύπον «Κατόπιν τούτων αρνούμαι να συμμετάσχω εις την διεξαγομένην συζήτησιν και να εκθέσω τήν ταπεινήν μου άποψιν, διότι 1ον….., 2ον…., 3ον….9ον….».  Εκεί περιέχονται εννέα σημεία, με τα οποία  δικαιολογείται η άρνησή μας. Η Δήλωση αυτή θα δοθή αργότερα στη δημοσιότητα.
_______Ύστερα από τά παραπάνω δεδομένα η Συνεδρίαση της δεύτερης ημέρας διεξήχθη εν απολύτω ηρεμία. Ωστόσο εκ μέρους Σεβασμιωτάτων Συνέδρων δεν έλλειψαν οι κρίσεις και οι επικρίσεις κατά των Αποφάσεων της Μεγάλης Συνόδου! Γενικώς όμως η ατμόσφαιρα ήταν ήρεμη, έτσι ώστε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος καί Πρόεδρος  κ. Ιερώνυμος να μή περιέλθη σε δύσκολη θέση  έναντι του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου. Του Πατριάρχου μας, ο Οποίος -παραβιάζοντας το Κανονικό Δίκαιο- διά της υπ’ αριθμ. Πρωτ. 1153/16.11.2016 επιστολής του επενέβη στα εσωτερικά ζητήματα μιάς άλλης Τοπικής Εκκλησίας, καθιστάμενος ένοχος για το αδίκημα «εισπήδηση» του Κανονικού Δικαίου. Ζητεί από τον Μακ. Αρχιεπίσκοπο όχι μόνο να προστατεύση τις Αποφάσεις της Μεγάλης Συνόδου, αλλά καί νά λάβη «τα προσήκοντα μέτρα  και να προβή εις τας δεούσας συστάσεις» πρός τούς Μητροπολίτες Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιον καί Πειραιώς κ. Σεραφείμ «ίνα παύσωσι να ενεργώσι αντιεκκλησιαστικώς  και αντικανονικώς, να σκανδαλίζωσι ψυχάς….. και να προκαλώσι προβλήματα εις την ενιαίαν Ορθόδοξον Εκκλησίαν»!
_______Έτσι, λοιπόν, το εκδοθέν Ανακοινωθέν της Ι.Σ.Ι. καλύπτει τήν ανάγκην, όπως προς τα έξω δοθή η εντύπωση μιάς απολύτου ομοφωνίας των Συνοδικών Συνέδρων.
_______Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ διά των από 28ης Νοεμβρίου Δηλώσεών του έσυρε το παραπέτασμα και φάνηκε η πραγματική εικόνα. Ετόνισε τα εξής:

“Το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου της 2ας Συνεδρίας, θεωρώ ότι δεν αποδίδει επακριβώς την απόφαση της σεπτής Ιεραρχίας, όσον αφορά το σημείο εκείνο στο οποίο λέγει ότι ενέκρινε η Ιεραρχία τις προτάσεις που περιέχονται στην εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου.

Δεν ετέθη τέτοιο θέμα σε ψηφοφορία, ούτε προφορική, ούτε μυστική, ούτε δι άλλου τρόπου (δι’ ανατάσεως των χειρών ή διά βοής).

Ακούστηκαν απόψεις και κρίσεις επί της εισηγήσεως, από αρκετούς ιεράρχες και μετά από αυτό, ο Μακαριώτατος ευχαρίστησε και συνεχάρη τον εισηγητή, δήλωσε ότι δεν παίρνουμε καμία απόφαση αλλά αναθέτουμε το θέμα στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, η οποία θα εκτιμήσει όλο το υλικό, τις παρεμβάσεις των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών, τα πρακτικά και κάποια υπομνήματα τα οποία εζητήθησαν από συνοδικούς συνέδρους και έπειτα από την όλη αυτή επεξεργασία, θα συνταχθεί υπό της Δ.Ι.Σ., εγκύκλιος η οποία θα απευθύνεται στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Επομένως δεν υφίσταται πρόκριμα υπό της σεπτής Ιεραρχίας για το όλον θέμα το οποίο εσυζητήθη κατά τας δύο αυτάς ημέρας, γι’ αυτό και κάθε κρίσις και τοποθέτησις θεωρείται βεβιασμένη και ανακριβής.

Αυτά γράφονται διά τον καθησυχασμό του λαού του Θεού, συνιστώντας την αναμονή της τελικής αποφάσεως η οποία θα διατυπωθεί διά της Δ.Ι.Σ. η οποία είναι το εκτελεστικό όργανο της Ιεραρχίας”.

___________Επομένως το ζήτημα των Αποφάσεων του Κολυμπαρίου Κρήτης παραμένει ανοικτό! Όντως στην πρόσφατη Συνέλευση της Ιεραρχίας μας ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ψηφοφορία για την έγκριση των Αποφάσεων της Κρήτης!

________Μετά τήν ολοκλήρωση των εργασιών της Ι.Σ.Ι. τις προσωπικές μας εκτιμήσεις για τις εργασίες της Ιεράς Συνόδου εξεθέσαμε γραπτώς με νεώτερη (δεύτερη) γραπτή Δήλωσή μας, η οποία κατατέθηκε για να καταχωρισθή στα Πρακτικά της 24ης Νοεμβρίου. Η Δήλωση αυτή έχει ως εξής:

ΔΗΛΩΣΙΣ τῆς 24^ης Νοεμβρίου 2016

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

Μακαριώτατε,

Καθώς ὁλοκληρώνονται σήμερα οἱ ἐργασίες τῆς ἐκτάκτως συγκληθείσης Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, τῆς συγκληθείσης κατόπιν τῆς ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 5300/ Διεκπ. 2404/ 3.11.2916 Ὑμετέρας Προσκλήσεως, θά ἤθελα διά τήν ἱστορίαν καί μόνον νά σημειώσω σκέψεις τινας.

1. Τό ἀποτέλεσμα τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου τῆς σεπτής Ἱεραρχίας μας δέν πρόκειται νά ἱκανοποιήσῃ τό Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας, καθ’ ὅσον πεπλανημμέναι Ἀποφάσεις τῆς ἐν Κολυμπαρίῳ συνελθούσης Συνόδου δέν ἐθίγησαν κατά τάς συζητήσεις μας. Ἡ περί Ἐκκλησιῶν π.χ. Ἀπόφασις τῆς Κρήτης παραμένει ἰσχυρά καί ἀλώβητος! Τώρα πλέον δέν ὑπάρχει Μία, Ἁγία, Καθολική καί Αποστολική Ἐκκλησία!
2. Ἡ διαίσθησίς μου ὑπαγορεύει, ὅτι διά τῶν Ἀποφάσεων τῆς Κρήτης ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ὁδηγεῖται ἀργά μέν, ἀλλά σταθερά, πρός ἕνα νέον Σχῖσμα!
3. Τά Μοναστήρια μας καί οἱ Μοναχοί μας εἰς τήν πλειονότητά των εἶναι ἐξοργισμένοι!
4. Μεγάλη μερίς τῶν χριστιανῶν μας εἶναι ἀπογοητευμένη!
5. Εἰς τό διαδίκτυον ὁσημέραι πληθύνονται οἱ ἀντιδράσεις. Κείμενα συνεχῶς δημοσιεύονται κατά των Ἀποφάσεων τῆς Κρήτης.
6. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας ἀπέρριψεν ἐν συνόλῳ τά ἐν Κολυμπαρίῳ ἀποφασισθέντα!
7. Μία ταραχή εἶναι διάχυτος εἰς τάς ψυχάς τῶν πιστευόντων!
8. Ὁ Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος διά χθεσινῶν δηλώσεών του διετύπωσε τά ἑξής: «Ἡ Ρωσσική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπέφυγε τήν συμμετοχήν της στην Πανορθόδοξη Σύνοδο γιά νά ἀποφευχθῆ τό σχίσμα μέ τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως».

(βλ. www.pentapostagma.gr τῆς 23^ης Νοεμβρίου ἐ.ἔ.)  …..

10. Ἡ κρίσις θεσμῶν καί προσώπων εἰσῆλθεν τώρα πλέον ἐντός τῶν τειχῶν! Ἡ μεταπατερική Θεολογία, τά περί τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, ἡ υἱοθεσία τέκνων ἐκ μέρους ὁμοφυλοφίλων ζευγαριῶν, ἡ ἀπαγόρευσις τῆς χρήσεως τῶν ὅρων «Πατέρας καί Μητέρα» εἰς τήν Ε.Ε. κλπ κλπ. συνθέτουν τήν μεγάλην κρίσιν! Καί ἡμεῖς δέν ἀσχολούμεθα!
11. Φοβοῦμαι, ὅτι ἡμέραι πονηραί ἔρχονται!   Εὔχομαι τά γεγονότα νά μέ διαψεύσουν!

Βαθυσεβάστως

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Συνοδικός σύνεδρος.

_____________Γράφουμε όλα αυτά για την ιστορία! Η Σύνοδος της Ιεραρχίας μας απλώς «κουκούλωσε» το ζήτημα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Η Απόφαση της Κρήτης, διά της οποίας αναγνωρίσθησαν ως «Εκκλησίες» οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Διαμαρτυρόμενοι, άνοιξε διάπλατα το δρόμο για την παγκοσμιοποίηση! Ο Οικουμενισμός θριαμβεύει! Οι δογματικές μας διαφορές κουκουλώθηκαν! Η Ορθοδοξία μας πληγώθηκε!

________Το Πλήρωμα της Εκκλησίας, κατά τήν Ορθόδοξο Παράδοση, κρίνει, επικροτεί ή και απορρίπτει τις Αποφάσεις των Συνόδων, δηλ. αναγνωρίζει και κατατάσσει κάθε Σύνοδο στην ιστορία της Εκκλησίας είτε ως Οικουμενική, είτε ως Ληστρική! Οι Ιεράρχες συσκέπτονται και αποφασίζουν, αλλά ο πιστός Λαός επικυρώνει ή απορρίπτει τα Αποφασισθέντα!

_________Έχουμε την διαίσθηση, ότι η Σύνοδος της Κρήτης με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί τήν Ορθοδοξία μας σε νέο Σχίσμα! Ήδη

• η Σύνοδος της Εκκλησίας της Βουλγαρίας απέρριψεν ΕΝ ΤΩ ΣΥΝΟΛΩ τις Αποφάσεις της Κρήτης!
• Η Εκκλησία της Ρουμανίας έχει αφήσει ανοικτό το ζήτημα. δηλ. δεν έχει εγκρίνει τις Αποφάσεις αυτές!
• Η Θεολογική Ακαδημαϊκή Οικογένεια με δυνατή φωνή έχει απορρίψει τα εν Κρήτη αποφασισθέντα!
• Τα Μοναστήρια μας επίσης!
• Πολλοί Εφημέριοι, είτε ατομικώς, είτε συλλογικώς επίσης!
• Ώς δείγμα και χωρίς να την εγκρίνουμε, σας παραθέτουμε μία πρόσκληση για επαναστατική διέγερση:

«…..Ο Μεγάλος μας Ιεράρχης, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, απευθυνόμενος κυρίως προς εκείνους, που θεωρούν εαυτούς “θεολογικές μεταπατερικές αυθεντίες” και που η δογματική τους συνείδηση έπαψε πια να ελέγχεται μπροστά στην περιφρόνηση της μοναδικότητας της Ορθοδοξίας μας, επισημαίνει τα εξής πανεπίκαιρα, για όλες αυτές τις “αγαπολογικές τους τακτικές’’:

1ον. ‘’Εἰσί τινες ἀλόγως φιλοῦντες, ἁπλῶς καί ὡς ἔτυχεν…. Δέος γάρ μή τις παραφθαρῇ ὑπό τῆς τῶν αἱρετικῶν ἀγάπης’’.  

Υπάρχουν μερικοί, που αγαπούν χωρίς περίσκεψη, με επιπολαιότητα… Υπάρχει φόβος, να διαφθαρεί κανείς από την αγάπη των αιρετικών.(3)

2ον. ‘’Ταῦτα λέγω, ἵνα μηδέν νόθον δόγμα τῷ τῆς ἀγάπης προσχήματι παραδέχησθε’’. 

Τα λέω αυτά, για να μη δεχθείτε κανένα νόθο δόγμα, με το πρόσχημα της αγάπης.

3ον. ‘’Ἡμεῖς δέ διά τοῦτο τήν πίστιν παρελάβομεν ἁπλῶς, ἵνα μή ἀναγκαζώμεθα μυρίαις ἐπιέναι αἱρέσεσι καί πράγματα ἔχειν, ἀλλ’ ὅπερ ἄν ἤ προσθεῖναι ἤ ἀφελεῖν τις ἐπιχειρήσειεν ἐκείνης, τοῦτο νόθον εἶναι νομίσωμεν’’.

Εμείς παραλάβαμε την πίστη κατά έναν μόνον τρόπο, ώστε να μη χρειάζεται να προσεγγίσουμε σε μια από τις μυριάδες αιρέσεις. Και όποιος επιχειρήσει να προσθέσει ή να αφαιρέσει κάτι από την πίστη, αυτό θα το θεωρήσουμε νόθο.

Και συμπληρώνει με έμφαση: ‘’Ἐπειδή σήμερον οἱ λύκοι ἁπάντων χαλεπώτεροι περιίστασθαι ὑμῶν τά πρόβατα μέλλουσιν, ἀνάγκη πυκτεύειν καί μάχεσθαι, ὅπως μηδέν θηριάλωτον γένηται’’.

Σήμερα οι αιρετικοί παρουσιάζονται χειρότεροι από τους λύκους και έχουν πρόθεση, να καταβροχθίσουν τα πρόβατα.

Γι’ αυτό είναι απόλυτη ανάγκη, να πυγμαχούμε και να μαχόμαστε, ώστε ‘’μηδέν θηριάλωτον γένηται’’, ούτε ένα πρόβατο να μη το φάνε τα θηρία.

Ο μέγας Πατήρ της Εκκλησίας μας είναι σαφής: ‘’Ἀνάγκη πυκτεύειν καί μάχεσθαι’’. Ώρα για πυγμαχία και μάχες πνευματικές.

Μπροστά στους κινδύνους, που διατρέχουμε από τους αιρετικούς, δεν απαντάμε με εφησυχασμό και αδράνεια. Ούτε με διώξεις των αγνών αγωνιστών της Πίστεως. Απαντάμε με αγώνα καθολικής συμμετοχής: Ποιμένες και ποίμνιο, μαζί στο ίδιο μετερίζι.

6/12/2016

(Μνήμη του Αγίου Νικολάου, ‘’Κανόνα Πίστεως…’’).

Πηγή: https://katanixis.blogspot.gr/2016/12/blog-post_68.html?m=1

_________Αδελφοί μου ο Θεός σώζοι την Ορθοδοξία μας!

Αίγιον, 12 Δεκεμβρίου 2016
+ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

****************

  ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΙΣΕΙ!

Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου 2016

Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

 ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Βουλγαρίας www.bg-patriarshia.bg, ημερομηνίας 29 Νοεμβρίου 2016, όπου αναφέρεται στο κείμενο ‘’Η σχέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο’’, της Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης, επισημαίνει με σαφήνεια τις αντιφάσεις, καθώς και το ότι δεν είναι σύμφωνες οι αντιφάσεις αυτές, με όσα διδάσκει η δογματική και κανονική Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και δεν είναι με βάση το γράμμα και το πνεύμα των Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων.

Κατ’ αρχή γίνεται αναφορά στην πρόταση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας για αναβολή της Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης, καθώς και στις παρόμοιες προτάσεις για αναβολή, των άλλων τριών Τοπικών Εκκλησίων (Αντοχείας, Ρωσίας και Γεωργίας) που δεν παρευρέθηκαν στη Σύνοδο. Θα πρέπει επιπρόσθετα να σημειώσουμε ότι η απόφαση λήφθηκε ομόφωνα όπως τούτο σημειώνεται στην ανακοίνωση. Καμιά απουσία δεν υπήρξε.

Στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, γίνεται αναφορά τόσο σε οργανωτικά όσο και σε θεολογικά λάθη. Περιληπτικά να αναφέρομε ότι στην ανακοίνωση τονίζεται ότι δεν διασαλεύτηκε η ενότητα της Εκκλησίας. Η ομολογιακή αναφορά ότι «Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι ‘’η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή’’», μας θύμισε την παρήγορο ομολογία στην επιστολή του Οσίου Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, αναφορικά με τις οικουμενιστικές και φιλενωτικές ενέργειες του τότε Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα : «Η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει».

Θα ήταν παράλειψη επίσης να μη σημειώσουμε ότι στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, γίνεται ρητή αναφορά στην παρουσία των ετεροδόξων ‘’παρατηρητών’’ στη Σύνοδο, με την ορθόδοξη σαφήνεια ως εξής: ‘’…ετεροδόξων θρησκευτικών ομάδων (Ρωμαιοκαθολική, Αγγλικανική κλπ). Αυτό που επισημαίνεται εδώ και καιρό στην επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, ότι «εκτός από την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχουν άλλες εκκλησίες, αλλά μόνο αιρέσεις και σχίσματα, και το να ονομάζονται ‘’εκκλησίες’’ είναι θεολογικό, δογματικό και κανονικό λάθος», βρήκε την ορθόδοξη εκφραστική συνέχειά του στην ανακοίνωση αυτή του Πατριαρχείου Βουλγαρίας.

Τις μέρες τούτες που το πλήρωμα της Εκκλησίας ανέμενε την επίσημη τοποθέτηση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας για τη Σύνοδο στο Κολυμπάρι της Κρήτης, κάποιοι δεν την ανέμεναν να είναι τόσο ομολογιακή. Αν μη γένοιτο ήταν διαφορετική, σίγουρα θα οξύνετο η οικουμενιστική θρασύτητα κάποιων. Θα επαναλάβω τα παρήγορα λόγια του Οσίου Παϊσίου, ότι «η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει», καθώς και την αναφορά στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, «Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι ‘’η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή’’».

Πηγή: https://katanixis.blogspot.gr/2016/11/blog-post_958.html

KAI ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟΝ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

Πηγή: https://katanixis.blogspot.gr/2016/12/blog-post_75.html

8/12/16-Το Πατριαρχείο Βουλγαρίας για τη Σύνοδο της Κρήτης

Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Βουλγαρίας κατά τη συνεδρίασή της στις 15 Νοεμβρίου 2016 μελέτησε το κείμενο της Συνόδου της Κρήτης για τις σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο και προχώρησε σε δημοσίευση πολύ σημαντικών θεολογικών παρατηρήσεων επί του κειμένου αυτού*. Ακολούθως κατέληξε στα εξής συμπεράσματα:

1. Η Σύνοδος της Κρήτης δεν είναι ούτε Μεγάλη ούτε Οικουμενική λόγω της μη συμμετοχής σε αυτήν μιας σειράς Ορθοδόξων Εκκλησιών εξ αιτίας οργανικών και θεολογικών λαθών, που υπήρξαν κατά την προετοιμασία της.
2. Η προσεκτική μελέτη των κειμένων που εγκρίθηκαν από τη Σύνοδο της Κρήτης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάποια από αυτά περιέχουν θέσεις αντίθετες με την Ορθόδοξη Εκκλησία, τη δογματική και κανονική παράδοση της Εκκλησίας, το πνεύμα και το γράμμα των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων.
3. Απαιτείται περαιτέρω θεολογική συζήτηση και επεξεργασία των κειμένων ώστε να διορθωθούν ή να αντικατασταθούν με νέα που θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα και την παράδοση της Εκκλησίας.

Η Βουλγαρική Εκκλησία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος και ζωντανό μέλος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ως μέλος του Σώματος του Χριστού τόσο η τοπική Εκκλησία της Βουλγαρίας όσο και οι Μητροπόλεις του Πατριαρχείου Βουλγαρίας στο εξωτερικό θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε αδελφική, ευχαριστιακή, πνευματική, δογματική και κανονική κοινωνία με όλες τις άλλες τοπικές ορθόδοξες εκκλησίες – και με όσες συμμετείχαν στη Σύνοδο της Κρήτης και με όσες απουσίασαν. Η Εκκλησία δεν είναι μια κοσμική οργάνωση αλλά θεανθρώπινος οργανισμός. Δεν επηρεάζεται και δεν πρέπει να επηρεάζεται στη ζωή της από πολιτικά και κοινωνικά συμφέροντα. Κεφαλή της είναι ο ίδιος ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος είναι «η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή».

* Μερικές από τις παρατηρήσεις αυτές θα δημοσιεύσουμε προσεχώς.

http://thriskeftika.blogspot.gr/2016/12/blog-post_55.html

ΣΗΜ. Ευχαριστούμεν τόν αγαπητόν μας Θεολόγον καί φίλον κ. Νικ. Σαββόπουλον διά την αποστολήν του ως άνω κειμένου.
Από: Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος [mailto:savvop-nik@sch.gr]
Αποστολή: Friday, December 9, 2016 8:28 PM

***************************

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

__________Ο πολυσέβαστος και λίαν αγαπητός εν Χριστώ Αδελφός μας Σεβ. Περιστερίου κ. Χρυσόστομος, κατά την πρώτην ημέραν των συνεδριών, διακόπτοντας τον επίσης λίαν αγαπητόν Αδελφόν μας  Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ιερόθεον, προέβαλε τό εξή επιχείρημα:

«…Η Αγία καί Μεγάλη Σύνοδος της Κρήτης συνεδρίασεν υπό την επίπνοιαν του Αγίου Πνεύματος. Επομένως εμείς σήμερα δεν έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε τις Αποφάσεις της», λησμονώντας, όμως ότι στην ιστορία της Εκκλησίας μας υπάρχει και κάποια Σύνοδος, η οποία, συνελθούσα, ωνόμασε τον εαυτόντης «Οικουμενικήν», αλλά το Πλήρωμε της Εκκλησίας την απεκάλεσε «Ληστρικήν» Σύνοδον! 

_______Έτσι, δυστυχώς,  λειτουργούν μερικοί αξιοσέβαστοι κατά τα άλλα Ιεράρχες Αδελφοί μας, οι οποίοι θέλουν να παίξουν τον  ρόλον «Ηρακλείς του Θρόνου», δηλ. υπερασπιστές του Οικουμενικού Θρόνου!

_______Στον Σεβ. Περιστερίου αποστομωτική απάντηση έδωσεν η Σύνοδος της Βουλγαρικής Εκκλησίας. Ιδού τι απεφάνθησαν οι εν Βουλγαρία συνελθόντες Ιεράρχες:

«Τελικά, όσον αφορά την παράγραφο 22, η οποία δηλώνει ότι “η διατήρησις της γνησίας Ορθοδόξου πίστεως διασφαλίζεται μόνον δια του συνοδικού συστήματος”, η Ιερά Σύνοδος δηλώνει, αντιθέτως, ότι το τελικό κριτήριο για την αποδοχή των Εκκλησιαστικών Συνόδων είναι η επάγρυπνη δογματική συνείδηση όλου του Ορθοδόξου πληρώματος (της πληρότητας του Σώματος). Δηλώνει ότι η Οικουμενική Σύνοδος δεν χορηγεί με αυτόματο ή μηχανικό τρόπο την ορθή εκδοχή της πίστης, που διακηρύσσεται από τους Ορθόδοξους χριστιανούς».  

  + Ο Κ.καί Αι. Αμβρόσιος

ΠΗΓΗ: Orthodox Ethos.
https://katanixis.blogspot.gr/2016/12/blog-post_75.html

http://mkka.blogspot.gr/2016/12/blog-post_12.html

Ἱστορική μετατροπή τῆς Ἑλλαδικῆς Ἱεραρχίας σέ ψευδοσύλλογο “οἰκοφθόρων”;

• Ἡ ρήξη Ποιμένων καί Λαοῦ τοῦ Θεοῦ εἶναι γεγονός.
• Τά σχίσματα εἶναι πλέον θέμα χρόνου.

ὑπό Δημ. Κυρ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Πρίν ἀπό μερικές ἡμέρες (23 & 24 Νοεμβρίου τρ. ἔτους), συνεκλήθη ἐκτάκτως ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ ἀποκλειστικό θέμα τῆς ἡμερησίας διατάξεως αὐτῆς τήν περιβόητη σύνοδο τῆς Κρήτης καί τίς ἀποφάσεις της. Ἡ ἐν λόγω συνεδρίαση ἀνεμένετο ἀπό τόν πιστό λαό μέ μεγάλη ἀγωνία προκειμένου νά πληροφορηθεῖ τήν ἐπίσημη καί ὑπεύθυνη θέση τῶν Ποιμένων του γιά τή φερομένη ὡς “Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο” τῆς Κρήτης. Καί τοῦτο ἦτο εὔλογο, διότι ἀφ’ ἑνός μέν ἡ πραγματοποίησή της σχεδιαζόταν καί προετοιμαζόταν ἐπί δεκαετίες, ἀφ’ ἑτέρου δέ, διότι τόσον ὁ τρόπος συγκλήσεως καί λειτουργίας της, ὅσο καί, κυρίως, οἱ ἀποφάσεις της προκάλεσαν μεγάλη ἀναστάτωση ἤ μᾶλλον σκανδαλισμό στόν λαό τοῦ Θεοῦ. Πλῆθος δημοσιευμάτων, ἄρθρων καί κριτικῶν, ἐκ μέρους θεολόγων, Κληρικῶν, μοναχῶν καί λαϊκῶν, παρεῖχαν σέ κάθε ἐνδιαφερόμενο τή σχετική πληροφόρηση καί ἐνημέρωση κυρίως ὡς πρός τή δομή, τή λειτουργία καί τίς ἀποφάσεις της, ὥστε νά διαμορφώσει κανείς, βάσει τῆς Πίστεως καί διδασκαλίας, ἀλλά καί τῆς διαχρονικῆς πράξεως τῆς Ἐκκλησίας, τά ἀνάλογα συμπεράσματα περί αὐτῆς. Ἐξάλλου, πέραν τῶν διαφόρων κριτικῶν προσεγγίσεων, ἀπόψεων καί θέσεων περί αὐτῆς, οἱ ὁποῖες διετυπώθησαν ὑπό διαφόρων, ὁ κάθε πιστός εἶχε, χάρι στήν τεχνολογία καί τά διάφορα μέσα ἐνημερώσεως, τή δυνατότητα νά ἀποκτήσει ἰδία γνώμη περί τῶν γενομένων καί κυρίως περί τῶν ὑπ’ αὐτῆς ἀποφασισθέντων.

Παραμονές τῆς συνεδριάσεως τῆς ἐκτάκτου Ἱεραρχίας ἐλήφθη, ὡς διέρρευσε ἀπό καλά πληροφορημένες ἐκκλησιαστικές πηγές, μήνυμα ἐκ Βοσπόρου, δίκην τελεσιγράφου προειδοποιήσεως, πρός τούς συνερχομένους ἐπισκόπους καί τόν προεδρεύοντα νά μή ἀποτολμήσουν νά ἐπικρίνουν συνοδικῶς τήν ” σύνοδο-προκάτ”  τῆς Κρήτης, οὔτε νά ἀπορρίψουν τίς προειλημμένες ἀποφάσεις της. Ἐπίσης, ἐκ τῆς ἰδίας προελεύσεως ἐξῆλθε μήνυμα πρός τούς ζωηροτέρους καί ἀτιθάσους ἐπισκόπους νά ἡρεμήσουν, ἐάν θέλουν τήν κεφαλή των στή θέση της!

Ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος, φαίνεται ὅτι οἱ ἀπειλές τοῦ Βοσπόρου ἔπιασαν τόπο. Ὄχι, βεβαίως, ὅτι ὑπῆρχε καμμία σοβαρή ὁμολογιακή διάθεση στό σῶμα τῶν Ἱεραρχῶν.

Ἔτσι ἡ εἰδικῶς συγκληθεῖσα ἐπί τοῦ θέματος ἔκτακτη Ἱεραρχία ὡς μοιραία καί ἄβουλος, μᾶλλον δέ ὡς σχεδόν πλήρως ἀλλοτριωμένη τῆς ὑψηλῆς ἀποστολῆς της, συντάχθηκε καί εὐθυγραμμίσθηκε στή γραμμή τοῦ Φαναρίου. Ἐμμέσως πλήν σαφῶς ἀπεδέχθη καί ἀνεγνώρισε τήν ὑπό τῶν πραγματικῶς πιστευόντων συνειδητῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἤδη ἀποκηρυχθεῖσα ληστρική σύνοδο τῆς Κρήτης, τήν ὁποία τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως κατεσκεύασε καί προσπαθεῖ νά ἐπιβάλλει σέ ὅλες τίς τοπικές ὀρθόδοξες ἐκκλησίες ὡς “Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο”.

Ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία μεμαρτυρημένως καί ἀποδεδειγμένως εἶναι ὡς πρός τή δομή καί λειτουργία της ἀντικανονική καί ὡς πρός τίς ἀποφάσεις της ἀντορθόδοξη, παρουσιάσθηκε μέσω τῆς σχετικῆς εἰσηγήσεως τοῦ Μητροπολίτου Σερρῶν κ. Θεολόγου ὡς ἕνα σπουδαῖο γεγονός, τό ὁποῖο ἤδη ἔχει λάβει τή θέση του στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας. Πρόκειται γιά μία εἰσήγηση σαφῶς κατώτερη τῆς βαρύτητος τοῦ ζητήματος, ἐντελῶς ἀκατάλληλη πρός διαπραγμάτευση ἑνός μεγάλων κανονικῶν, ἐκκλησιολογικῶν καί θεολογικῶν διαστάσεων θέματος.

Μέ τίς καθιερωμένες γενικές καί ἀόριστες θεολογικές καί Πατερικές ἀναφορές, διανθισμένες μέ κολακευτικές ἀναφορές στό Πατριαρχεῖο καί τόν προκαθήμενό του,ἀλλά καί τήν παράθεση τοῦ ἱστορικοῦ πλαισίου τῆς διοργανώσεωςκαί τῆς τελικῆς διαχειρίσεως τῶν προσυμπεφωνημένων κειμένων τῆς συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, ὁ κ. Θεολόγος ἐπεχείρησε νά διαπεράσει “ἀβρόχοις ποσί” κάθε οὐσιαστική προβληματική περί τήν σύγκληση, λειτουργία καί τίς ἀποφάσεις τῆς συνόδου τῆς Κρήτης,εἰσηγούμενος μεταξύ ἄλλων: τήν ” νηφάλιον μελέτην, αγιοπατερικήν εμβάθυνσιν, διασαφήνισιν, ποιμαντικήν ωρίμανσιν, ανάλυσιν και αξιοποίησιν” τῶν “σχετικῶν ἀποφάσεων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου”!

Τί εἴδους, ὅμως, ἁγιοπατερική ἐμβάθυνση καί ἀξιοποίηση μπορεῖ νά γίνει σέ μία ἀντικανονική σύνοδο, τῆς ὁποίας οἱ ἀποφάσεις ἐμπεριέχουν κακοδοξίες καί οὐσιαστικῶς προωθοῦν καί προβάλλουν τό πνεῦμα καί τίς θέσεις τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ἡ ἀξιοποίηση μιᾶς ληστρικῆς συνόδου, γιά νά μή κοροϊδευόμαστε, ἕνα πράγμα σημαίνει: ἀναγνώρισή της καί συμμετοχή στήν ἀντικανονικότητα καί ἀντορθοδοξία της!

Δυστυχῶς, ἀποδεχομένη ἡ Ἱεραρχία τήν ἐν λόγῳ ὕπουλη εἰσήγηση τοῦ κ. Θεολόγου ἀνέλαβε τήν εὐθύνη τῆς ρήξεως μέ τόν πιστό λαό, ὁ ὁποῖος μέ τήν ἐνημέρωση πού ἔλαβε καί τήν γνώμη πού ἐσχημάτισε ἐξ ἰδίας ἀντιλήψεως, διαβάζοντας τά κείμενα τῶν ἀποφάσεων τῆς διαβοήτου αὐτῆς συνόδου καί ἀκούγοντας μέ τά αὐτιά του τόν προεδρεύοντα αὐτῆς Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως νά ἀποκαλεῖ (ὑποτίθεται) ἐν Συνόδω τούς παριστάμενους (κατά τήν ἔναρξη καί λήξη αὐτῆς) ἐκπροσώπους τῶν αἱρέσεων ὡς “ἐργάτες τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου” καί τίς αἱρετικές ὁμάδες των ὡς “ἀδελφές Ἐκκλησίες”, ἀπορρίπτει καί ἀποκηρύσσει ὡς ληστρική τή σύνοδο τῆς Κρήτης καί τήν παραγωγή της, θέλων νά παραμείνει πιστός στήν Παράδοση τῆς Ὀρθοδοξίας.

Δυστυχῶς, τό μεῖζον ζήτημα τῆς συνόδου τῆς Κρήτης, καίτοι προβάλλεται ὑπό τῶν διοργανωτῶν καί ὑπερασπιστῶν της ὡς συνέχεια τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί πάντως ὡς δῆθεν πανορθοδόξου κύρους σύνοδος, ἀντιμετωπίζεται σκοπίμως μέ ὕπουλο καί διπλωματικό τρόπο καί ὄχι ὡς ὄφειλε νά ἀντιμετωπισθεῖ μέ σοβαρότητα καί εὐθύτητα ὡς ζήτημα Πίστεως, τό ὁποῖο δέν ἐπιδέχεται παραπλανητικές διπλωματίες καί προπαγανδιστικούς σχεδιασμούς ἐπιβολῆς.

Ἡ σοβαρότητα ἤ μᾶλλον ἡ αὐστηρότητα τῶν Ποιμένων φαίνεται ὅτι θά ἐμφανισθεῖ ὅταν θά χρειασθεῖ νά ἀντιμετωπισθοῦν κληρικοί, μοναχοί καί πιστοί, οἱ ὁποῖοι δικαίως καί κανονικῶς θά θελήσουν νά διαχωρίσουν τή θέση των ἀπό αἱρετίζοντες ἐπισκόπους. Καί τέτοιοι πρέπει νά θεωροῦνται ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ πονηροί, πνευματικῶς  διεφθαρμένοι ἤ καί ἁπλῶς ἐπιπόλαιοι ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι ἀποδέχονται ἀδιαμαρτυρήτως τήν ἀναγνώριση τῆς ληστρικῆς συνόδου τῆς Κρήτης, ὡς δῆθεν “Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου” τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκλησίας.

Βάσει τῶν ὅσων μέχρι σήμερον ἔχουν δημοσιευθεῖ περί τῆς συνόδου τῆς Κρήτης καί τῶν ἀποφάσεών της εἶναι ἀδύνατον ἀπό ὀρθοδόξου, κανονικῆς καί θεολογικῆς ἀπόψεως νά ἀναγνωρισθεῖ ὡς ὀρθόδοξος Σύνοδος. Ἀντιθέτως ἐπιβάλλεται ἡ ἀποδοκιμασία, καταδίκη καί ἀποκήρυξή της, πρωτίστως ἀπό τούς ἐπισκόπους, οἱ ὁποῖοι θεωροῦνται φύλακες τῆς Πίστεως καί προστάτες τοῦ ποιμνίου ἀπό τίς αἱρέσεις.

Κατ’ ἐπέκταση καί ἡ στάση τῆς Ἱεραρχίας διά τῆς ὁποίας σαφῶς γίνεται ἀποδεκτή ἡ ληστρική σύνοδος τῆς Κρήτης καί ἐμμέσως πλήν σαφῶς ἀναγνωρίζεται αὐτή ὡς “Ἁγία καί Μεγάλη”, δέν εἶναι δυνατόν νά γίνει ἀνεκτή ἀπό τό ὀρθόδοξο πλήρωμα. Πολλῶ δέ μᾶλλον, διότι ἡ στάση αὐτή εἶναι παντελῶς ἀδικαιολόγητος, ἐφ’ ὅσον ὅπως γνωρίζομε ἀκούσθηκε, κατά τήν ἐπίμαχη ἔκτακτη σύγκλησή της, ἡ ὀρθόδοξη τοποθέτηση καί τεκμηριωμένη κριτική, διά στόματος τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου Βλάχου.

Ἡ παρέμβαση τοῦ τελευταίου, ὁ ὁποῖος φαίνεται ὅτι βιώνει ἰδιαιτέρως δραματικές καί ἐπώδυνες καταστάσεις ὑπερασπιζόμενος τήν ἀλήθεια καί τά αὐτονόητα ἐν μέσω τῶν ἀδιαφόρων συναδέλφων του, λόγω τῆς ἀδιασείστου τεκμηριώσεως καί τῆς χειρουργικῆς ἀκριβείας καταδείξεως τοῦ ἐλλείματος Ὀρθοδοξίας τῆς ἐν λόγω συνόδου (τῆς Κρήτης) – παρά τήν ὑπερβολική του εὐγένεια καί τήν ἐπιμέρους ἀνοχή ἤ ὑποτίμηση σημαντικῶν ἐπιμέρους προβλημάτων –  συνιστᾶ ἐκ τῶν πραγμάτων ἔλεγχο καί ἀπόδειξη τῆς πεπλανημένης καί ἀντορθοδόξου στάσεως τῆς ἐκτάκτου Ἱεραρχίας, ἔναντι τῆς συνόδου τῆς Κρήτης καί τῶν ἀποφάσεών της.

Εἶναι χαρακτηριστική ἡ, κατά τή γνώμη μας, πεμπτουσία τῆς παρεμβάσεως, κατά τήν ὡς ἄνω Συνεδρίαση, τοῦ ἐπισκόπου Ἱεροθέου περί τῆς συνόδου τῆς Κρήτης: ” Μάλιστα, ὅταν δημοσιευθοῦν τά Πρακτικά τῆς Συνόδου, ὅπου ἀποτυπώνονται οἱ αὐθεντικές ἀπόψεις αὐτῶν πού ἀποφάσισαν καί ὑπέγραψαν τά κείμενα, τότε θά φανῆ καθαρά ὅτι στήν Σύνοδο κυριαρχοῦσαν ἡ θεωρία τῶν κλάδων, ἡ βαπτισματική θεολογία καί κυρίως ἡ ἀρχή τῆς περιεκτικότητος, δηλαδή ἡ διολίσθηση ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἀποκλειστικότητος στήν ἀρχή τῆς περιεκτικότητος.” Τά σχόλια περιττεύουν!

Μόνο πού, κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας νά “ἀξιοποιήσει”, κατά τίς προτάσεις τῆς εἰσηγήσεως, τήν σύνοδο τῆς Κρήτης καί τίς ἀποφάσεις της, ἀποτελεῖ σαφῶς καί ἀναντιρρήτως ὄχι μόνο ἀνοχή, ἀλλά καί υἱοθέτηση τῶν κακοδοξιῶν της. Τό δέ ἔργο τῆς προβολῆς καί καθιερώσεώς της, πάντα κατά τίς προτάσεις τῆς εἰσηγήσεως τοῦ Μητρ/του Σερρῶν, τήν ὁποία ἐπικρότησε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί κάλεσε ἐν συνεχείᾳ ὅλη τήν Ἱεραρχία νά τήν ἀποδεχθεῖ, ὅπερ καί ἐγένετο, συνιστᾶ ἀνοσιούργημα.

Ἡ ἐλπίδα τῶν πιστῶν καί ἡ ἀγωνία των γιά τήν τελική στάση καί τοποθέτηση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στό ζήτημα τῆς ληστρικῆς συνόδου τῆς Κρήτης, μετεβλήθησαν σέ ἐφιάλτη καί τραγική ἀπογοήτευση. Τό προμήνυμα τῆς δυσαρέστου αὐτῆς ἐκβάσεως εἶχε δώσει ἡ κυκλοφορία ἑνός κειμένου τοῦ Μητρ/του Μεσσηνίας, ὁ ὁποῖος, ὅπως ἔπραξε καί πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν τῆς συνόδου τῆς Κρήτης, ἔτσι καί τώρα, ἐπεχείρησε νά δικαιολογήσει μέ τή γνωστή ἐπιστημονικοφανή δημιουργική του ἀσάφεια, τίς θεολογικῶς ἀδικαιολόγητες ἐκκλησιολογικές θέσεις της περί Ἐκκλησίας καί ἑνότητος.

Παρά τήν κονιορτοποίηση αὐτῶν ὑπό τοῦ Σεβ. Ναυπάκτου μέ τήν παρέμβασή του καί τήν ὑπ’ αὐτοῦ ἀπόδειξη τῶν σαθρῶν βάσεων καί ἐπιχειρημάτων τοῦ γνωστοῦ οἰκουμενιστοῦ Μητροπολίτου κ. Χρυσοστόμου Σαββάτου, Καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὁ πολύς λαός λόγω τοῦ ἐπικρατοῦντος φόβου καί τῆς ἐνόχου σιωπῆς ὅλων σχεδόν τῶν ὑπολοίπων συνεπισκόπων του,παραμένει ἀνενημέρωτος περί τῆς ἐνεργουμένης σέ βάρος τῆς Πίστεώς του προδοσίας.

Εἶναι, πλέον, ἐπιτακτική ἡ ἀνάγκη νά ἔλθουν ὅλα στό φῶς καί ἐπιπλέον νά εἰπωθοῦν τά πράγματα μέ τό ὄνομά των. Πρέπει ἐπιτέλους καί ἡ κακοδοξία νά ἐπισημαίνεται καί οἱ φορεῖς καί ὑπερασπιστές της νά κατονομάζονται, γιά νά προστατεύονται οἱ πιστοί. Δέν ὑπάρχει αἵρεση χωρίς αἱρετικό καί αἱρετικός χωρίς αἵρεση! Ἡ σκόπιμη ἐγκατάλειψη καί ἀποφυγή χρήσεως αὐτῶν τῶν ὅρων δέ σημαίνει τήν ἀνυπαρξία των, ἀλλά τήν προσπάθεια τῆς συγκαλύψεως καί ἀμνηστεύσεώς των. Δέν εἶναι τυχαῖο τό ὅτι στό λεξιλόγιο καί τά κείμενα τῶν οἰκουμενιστῶν ἀπουσιάζουν οἱ λέξεις: αἵρεση, αἱρετικός, μετάνοια, ἐπιστροφή, ἀκόμη καί οἱ λέξεις ἁμαρτία, πλάνη καί διάβολος.

Ὁ πιστός λαός δικαιοῦται καί ἐπιβάλλεται νά πληροφορηθεῖ ὅσον ἀφορᾶ στήν ἔκτακτη Ἱεραρχία, ἡ ὁποία συνεζήτησε τό θέμα τῆς συνόδου τῆς Κρήτης, ποιά ἦταν ἡ θέση ἑνός ἑκάστου τῶν Ἱεραρχῶν ἐπ’ αὐτοῦ καί πῶς τοποθετήθηκε εἷς ἕκαστος ἐν προκειμένω, ἔναντι τόσον τῆς σχετικῆς εἰσηγήσεως, ὅσον καί τῆς παρεμβάσεως τοῦ Σεβ. κ. Ἱεροθέου.  Ἐφ’ ὅσον, ὅπως ἔχομε διδαχθεῖ, ὁ Ἐπίσκοπος ὀφείλει νά ἐκφράζει καί ἐκπροσωπεῖ τήν τοπική ἐκκλησία τήν ὁποία διαποιμαίνει, πρέπει νά διαπιστωθεῖ ποιοί ἐξέφρασαν τίς ἀνησυχίες τῶν πιστῶν καί ποιοί ἐσιώπησαν ἤ διαστρέβλωσαν τήν πραγματικότητα καί τήν ἀλήθεια, ἐνεργήσαντες ὄχι ὡς μέλη  Ἱεραρχίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλά ὡς μέλη Μασωνικῆς Στοᾶς.

Ἐάν ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης ἀποβαίνει τελικῶς καταλύτης στή μετατροπή τῆς Ἑλλαδικῆς Ἰεραρχίας, ἐν τόπω καί χρόνω, σέ σύλλογο ἐπιόρκων ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι ἐπιλέγουν τήν ἐπίσημη συμπόρευση μετά τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στήν ὀλέθρια οἰκουμενιστική του πορεία, τότε θά πρέπει νά ἀνακαλέσουμε στή μνήμη μας ὅσα συνέβησαν στίς ἀρχές τοῦ περασμένου αἰῶνος. Οἱ ὁμοιότητες μέ τίς τρέχουσες ἐξελίξεις εἶναι συγκλονιστικές.

Στίς ἀρχές τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος, τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ἐκδίδει τήν περιβόητη Ἐγκύκλιο τοῦ 1920, διά τῆς ὁποίας ἀπευθύνεται στίς διάφορες χριστιανικές αἱρέσεις τίς ὁποῖες, ὅμως, γιά πρώτη φορά στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία, τίς ὀνομάζει “Ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ”, θέτοντας ἔτσι τό βλάσφημο θεμέλιο τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἀκολουθεῖ, τό 1923, τό ὡς πανορθόδοξο συγκληθέν, πλήν ληστρικό ἀποδειχθέν Συνέδριο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τό ὁποῖο, μεταξύ ἄλλων ἀντικανονικῶν καί ἀντορθοδόξων, ἀπεφάσισε τήν ἐπιβολή τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου. Τότε, τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως διά τοῦ Μασώνου καί ματαιόδοξου νεωτεριστοῦ Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη ἐπηρέασε καί ἐπέβαλε τήν ἀντικανονική ἀλλαγή στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία διά μιᾶς ἀντικανονικῆς ἀποφάσεως τῆς Ἱεραρχίας της υἱοθέτησε τήν Καινοτομία, μέ ἄμεσο τραγικό ἀποτέλεσμα τό μέχρι σήμερα ἀθεράπευτο ἡμερολογιακό σχίσμα.

Σήμερα, πάλι τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως, συνεχίζοντας τήν πρωτοφανή οἰκουμενιστική του πορεία πού ἄρχισε τότε, ὅπως τοῦτο ἐπισημαίνεται καί διαπιστώνεται πλέον ἀπό ὅλους ὅσοι ἀντιτίθενται στόν Οἰκουμενισμό, τό ὁποῖο κατεσκεύασε τήν καινοτομία τῆς συνόδου τῶν προκαθημένων τῆς Κρήτης, ὡς δῆθεν ἁγία καί μεγάλη σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, προσπαθεῖ νά ἐπιβάλλει σέ κάθε τοπική ὀρθόδοξο ἐκκλησία καί ἐν προκειμένω στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὄχι πλέον μία Καινοτομία, ἀλλά τόν ἴδιο τόν πατέρα τῶν Καινοτομιῶν, τόν Οἰκουμενισμό μέ δῆθεν Συνοδική (γιά πρώτη φορά) καί Πανορθόδοξη ἐπικύρωση. Τά ἀποτελέσματα εἶναι βέβαιο ὅτι θά εἶναι ἀνάλογα καί δέν θά εἶναι ἄλλα ἀπό πολλά καί ὀδυνηρά σχίσματα μέσα στό χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας!

Ὁ σπουδαῖος Σέρβος Δογματολόγος καί Ἅγιος τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς,ὁ ὁποῖος πρῶτος ἐχαρακτήρισε τόν Οἰκουμενισμό ὡς Παναίρεση,μέ ἐκπληκτική διορατικότητα εἶχε ἤδη πρό 40ετίας καί πλέον ἐπισημάνει,σέ σχετικό ὑπόμνημά του πρός τήν Σερβική Ἱεραρχία,ὅτι ἡ ἀπό τότε προετοιμαζομένη σύγκληση,πάντοτε μέ πρωτοβουλία τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως,”Μεγάλης Συνόδου” θά ἦταν καλό,ἐλλείψει ὀρθοδόξων προϋποθέσεων, νά μή πραγματοποιηθεῖ, ἐφ’ ὅσον δέ συγκληθεῖ (ὅτι) θά προκαλέσει σχίσματα καί ἁπώλεια δυσαριθμήτων ψυχῶν!

Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀποδεχθεῖσα κατόπιν προτάσεως τοῦ Προέδρου της καί Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου (ὑπευθύνου τῆς ἀλλοιώσεως καί καταφρονήσεως τῆς Ἀποφάσεως τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Μαΐου τοῦ 2016 περί ὑποστηρίξεως διορθώσεων τῶν ἐπιμάχων ἀντορθοδόξων σημείων τῶν πρός ἔγκριση Κειμένων τῆς συνόδου τῆς Κρήτης) τίς προτάσεις τῆς ἀτυχοῦς εἰσηγήσεως τοῦ Μητροπολίτου Σερρῶν περί τῆς συνόδου τῆς Κρήτης, σύμφωνα μέ τήν ὁποία θά πρέπει νά ἐκδωθεῖ σχετική ἐνημερωτική Ἐγκύκλιος πρός τόν λαό γιά τήν διάδοση καί καθιέρωσή της, παρέδωσε τή σκυτάλη τῆς νομιμοποιήσεως καί ἀναγνωρίσεως τῆς ληστρικῆς αὐτῆς συνόδου στή Διαρκή Ἱερά Σύνοδο.

Ἐν ἀναμονῆ, λοιπόν, αὐτῆς τῆς ἐπισήμου ἐνημερώσεως τοῦ λαοῦ καί ἀσχέτως τοῦ ἰδιαιτέρου περιεχομένου της, δεδομένου ὄντος ὅτι ἔχει καθιερωθεῖ ἡ διπλωματία καί ἡ ἀσάφεια τῶν κειμένων πρός παραπλάνηση τῶν ἀφελῶν καί ἀνυποψιάστων, θά πρέπει ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ νά εἶναι ἕτοιμος νά ἀρθεῖ τουλάχιστον αὐτός στό ὕψος τῶν περιστάσεων. Καί, ἐφ’ ὅσον οἱ φύλακες ἀποφάσισαν νά προδώσουν, τόν λόγο πλέον θά τόν ἔχει ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, ὁ τελικός ὑπερασπιστής τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἔσχατος φύλακας τῆς Πίστεως, γιά νά βροντοφωνάξει μέσα στούς Ἱερούς Ναούς μέ παρρησία καί ὁμολογιακό σθένος τό στῶμεν καλῶς!

Ὅπως μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐν καιρῶ κινδυνευούσης Πίστεως καί μάλιστα προδοσίας αὐτῆς ὑπό τῶν Ποιμένων, τόν λόγο ἔχουν οἱ εὐσεβεῖς Ἱερεῖς, οἱ μοναχοί καί οἱ λαϊκοί. Τά παραδείγματα στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία εἶναι πάμπολλα καί ἀναμφισβήτητα. Πρόκειται γιά τίς περιπτώσεις ἐκεῖνες γιά τίς ὁποῖες ὁ μέγας Βασίλειος λέγει:“τό γάρ ἐφησυχάζειν ἐν τοιούτοις ἀρνήσεως ἴδιον, τό δέ ἐλέγχειν ὁμολογίας εἰλικρινοῦς”. Μόλις δέ πού χρειάζεται νά ἀναφέρωμε ὅτι  οἱ προφασιζόμενοι τήν ἑνότητα καί ἀποδίδοντες τή μομφή τοῦ σχίσματος σέ ὅσους ἀρνοῦνται τήν ὑπακοή καί συμμόρφωση σέ ἐντολές ἀποστασίας, ἔχουν ἀποστομωθεῖ διαχρονικῶς ὑπό τοῦ χρυσορρήμονος Ἁγίου Πατρός λέγοντος: “Ἔστι σχισθῆναι καλῶς. Ἔστι γάρ καί κακή ὁμόνοια καί καλή διαφωνία.” Καθώς ἐπίσης: “Μή προτίμα τήν ὁμόνοιαν τῆς ἀληθείας, ἀλλ’ ἵστασο γενναίως ἕως θανάτου.”.

Ἡ Ὀρθοδοξία στηρίζεται πάντοτε στήν ἀλήθεια, ἡ ὁποία ἐλευθερώνει. Ὁ Οἰκουμενισμός στηρίζεται στό ψεῦδος καί στό φόβο, τά ὁποῖα ὑποδουλώνουν τή συνείδηση καί τή σκέψη τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ σύνοδος τῆς Κρήτης δέν νεκρώθηκε, οὔτε ἐτάφη, ὅπως ἔσπευσαν ὁρισμένοι ἐπιπολαίως νά διακηρύξουν. Μάχεται νά καθιερωθεῖ ἤ μᾶλλον μάχονται οἱ κατασκευαστές καί θιασῶτες της νά τήν καθιερώσουν ἔστω καί μέ πλήγματα.

Τά κατ’ αὐτῆς γραφόμενα μόνο σχετική ἀξία ἔχουν, ὅταν δέν συνοδεύονται ἀπό ἀσυμβίβαστο ἀγώνα γιά τήν ἀκύρωση καί ἀποκήρυξή της. Καί, κυρίως, τοῦτο ἐπιτυγχάνεται μέ τήν ἀπομάκρυνση ἀπό ὅσους τήν ἀναγνωρίζουν καί τήν διακοπή τῆς μετ’ αὐτῶν κοινωνίας, κατά τά κανονικῶς προβλεπόμενα καί τά καθολικῶς, ὑπό τῶν Γραφῶν καί ὅλων τῶν Πατέρων, διδασκόμενα διαχρονικῶς.

Ὅσοι ἀναμένουν ἀπό ἐκείνους πού ἀπουσίασανκαί δέν συμμετεῖχαν στίς ἐργασίες της (συνόδου τῆς Κρήτης) νά δώσουν λύση, μᾶλλον θά ἀπογοητευθοῦν. Καί τοῦτο θά συμβεῖ διότι τό περισσότερο πού μποροῦν καί διατίθενται αὐτοί νά κάνουν εἶναι νά ἐπικρίνουν τίς ἀποφάσεις καί τόν τρόπο λειτουργία της. Αὐτά, ὅμως, εἶναι ἀκίνδυνα γιά τήν πορεία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἐκ φύσεως δέν ἐνοχλεῖται ἀπό ὅσουςδιαφωνοῦν ἀλλά ἐξακολουθοῦν νά συμπορεύονται καί κοινωνοῦν μαζί του, ἐνοχλεῖται δέ καί παρεμποδίζεται μόνον ἀπό ὅσουςτόν καταγγέλουν, ἀρνούμενοι ὅμως συγχρόνως τήν κοινωνία του!

Ἡ βάση καί ὁ στόχος τῆς συνόδου τῆς Κρήτης φαίνεται ὅτι δέν ἔχει γίνει ἀκόμη ἀντιληπτός, οὔτε καί σέ αὐτούς ἀκόμη τούς ἀντι-οἰκουμενιστές. Καί αὐτό πρέπει νά προσεχθεῖ ἰδιαιτέρως. Ὁ σκοπός τῆς συνόδου τῆς Κρήτης δέν ἦταν καί δέν εἶναι μόνο ἡ πανορθόδοξη καί συνοδική νομιμοποίηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί μάλιστα διά μιᾶς. Τά πράγματα εἶναι πολύ βαθύτερα καί δολιότερα, κατά τήν ταπεινή μας ἄποψη.

Ὁ Οἰκουμενισμός ἐργάζεται μεθοδικῶς καί χωρίς βιασύνη. Πρῶτα καλλιεργεῖ τό ἔδαφος καί μετά ἐφορμᾶ. Ἐπί δεκαετίες ἀλλοιώνει τή θεολογία, τίς παραδόσεις, τά ὀρθόδοξα ἤθη καί ἔθιμα μέ χίλιες δύο λογικές καί εὐλογοφανεῖς προφάσεις. Προσεταιρίζεται πρόσωπα καί ὑπεισέρχεται μέσω αὐτῶν σέ δομές, ὥστε νά προωθεῖ τά σχέδια καί τίς θεωρίες του.

Ὁ Οἰκουμενισμός, ἡ ἔσχατη αὐτή ἐφεύρεση τοῦ διαβόλου κατά τῆς ἀληθείας καί τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, προβάλλει καί διεκδικεῖ τό ρόλο τοῦ ἐργάτου τῆς ἑνότητος καί τῆς καταλλαγῆς, πάντοτε βεβαίως προσηλωμένος στό στόχο του πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν ἀκύρωση τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς τῆς μοναδικῆς ὀρθῆς Πίστεως καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀντικατάστασή των ἀπό ἕνα φρικτό συνοθύλευμα αἱρέσεων, μία πραγματική “ἐκκλησία” τοῦ ἀντιχρίστου!

Ποιός εἶναι, ὅμως, ὁ μεσοπρόθεσμος στόχος του καί ὁ τακτικός σχεδιασμός του; Ἡ ἑνότητα καί ἡ ἀλληλοαναγνώριση τῶν κοινωνούντων μετ’ αὐτοῦ! Ἤ μᾶλλον ἡ ἀπάτη τῆς ἑνότητος ἄνευ ἀληθείας καί ἀσχέτως αὐτῆς. Αὐτός ἦταν καί εἶναι ὁ στόχος τῆς συγκλήσεως καί τῶν ἀποφάσεων τῆς ληστρικῆς συνόδου τῆς Κρήτης. Αὐτός εἶναι καί ὁ σχεδιασμός τοῦ Φαναρίου μέχρι τόν πλήρηπνευματικό ἐξανδραποδισμό τῶν ὀρθοδόξων καί τήν πολυπόθητη γι΄αὐτό ἕνωση (καί φανερή) μέ τόν Παπισμό!

Μόνον ὁ λαός τοῦ Θεοῦ καί ὁ εὐλαβής Κλῆρος καί, βεβαίως, οἱ ἡρωϊκοί μοναχοί μποροῦν νά ἀνατρέψουν τήν σταδιακή μετάλλαξη τῆς Ἐκκλησίας καί νά ἀνακόψουν τήν πορεία του καλπάζοντος Οἰκουμενισμοῦ ἀποτελεσματικά. Αὐτή δέ τή στιγμή καί σ’ αὐτή τήν κρίσιμη συγκυρία μόνον ἡ πρωτοβουλία τριῶν ἤ ἔστω ἑνός Ἱεράρχου νά ἠγηθοῦν τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγῶνος σέ συνδυασμό μέ τήν ἄμεση διακοπή τῆς κοινωνίας μέ τούς φορεῖς καί πρωτεργάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θά μποροῦσε νά ἀναχαιτίσει τήν προέλασή του καί νά ἀφυπνίσει τίς ὑπνώττουσες συνειδήσεις τῶν πιστῶν.

Κάτι τέτοιο, ὅμως, ὑπό τόν ἀσφυκτικό κλοιό τοῦ Φαναρίου καί τήν δῆθεν κανονική πρωτοκαθεδρία του, παπικοῦ τύπου, ἐπί ἀκυρώσει ὅλων τῶν λοιπῶν Θρόνων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν πράξη, δέν εἶναι εὔκολο καί δέν διακρίνεται στόν ἐκκλησιαστικό ὁρίζοντα.

Τά ἀδύνατα, ὅμως, παρ’ ἀνθρώποις, εἶναι δυνατά στόν Θεό. Δέν εἶναι δέ τοῦτο ἀκατόρθωτο, ἐπιπλέον, διότι τό Φανάρι εἶναι πνευματικῶς, ἠθικῶς καί θεολογικῶς σαθρό καί ἀνίσχυρο, παρότι στηρίζεται ἀπό τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς. Καί πάντως οἱ ἔνοικοί του, ὡς ἀνάξιοι ἐπικαθήμενοι Θρόνων ἁγίων Πατέρων καί ὡς ἀρνητές τῆς παραδοθείσης Πίστεως, δέν ἔχουν καμμία προοπτική.

Ὅσο μάλιστα παραμένουν ἀμετανόητοι, θά ἰσχύουν γι’ αὐτούς οἱ φοβεροί λόγοι τοῦ Θεοφόρου Ἰγνατίου, λέγοντος πρός πάντας ἡμᾶς, πρός γνῶσιν ὅλων καί συμμόρφωσιν: “Μή πλανᾶσθε, ἀδελφοί μου, οἰκοφθόροι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν. Εἰ οὖν οἱ κατά σάρκα ταῦτα πράσσοντες ἀπέθανον, πόσω μᾶλλον, ἐάν τις πίστιν Θεοῦ ἐν κακῆ διδασκαλία φθείρη, ὑπέρ ἧς Ἰησοῦς Χριστός ἐσταυρώθη;Ὁ τοιοῦτος, ρυπαρός γενόμενος, εἰς τό πῦρ τό ἄσβεστον χωρήσει, ὁμοίως καί ό ἀκούων αὐτοῦ.”! (P.G. 5, 657B )

Πηγή: http://aktines.blogspot.gr/2016/12/blog-post_7.html

Εικόνα από την ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς Αρχιεπισκοπῆς Κρήτης
http://www.iak.gr που τα λέει όλα

ΑΠΟ PENTAPOSTAGMA.GR

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

ὡς Κληρικοὶ τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καὶ ὡς πιστὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐπιτρέψατέ μας νὰ σᾶς μεταφέρουμε τὴν ἀγωνία καὶ τὸν προβληματισμὸ μας.

Εἰσαγωγικῶς καὶ διευκρινιστικῶς σᾶς ἀναφέρουμε ὅτι: Χάριτι Θεοῦ καὶ παρὰ τὶς ἀδυναμίες καὶ ἀτέλειές μας, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἐνεπιστεύθη τὴν διαποίμανση τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ καὶ μᾶς ἀνέθεσε τὴν εὐθύνη τῶν ψυχῶν τους πρᾶγμα τὸ ὁποῖο, δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν δικῶν σας, προσπαθοῦμε νὰ πραγματοποιήσουμε. Στὸν δύσκολο, κατ᾿ ἄνθρωπο, αὐτὸν δρόμο ὁδοδεῖκτες, ἐμπνευστὲς καὶ βοηθοὺς ἔχουμε τοὺς Ἁγίους Πατέρες παλαιότερους καὶ νεώτερους. Ἡ βιωτὴ τους, τὰ λόγια τους, τὸ παράδειγμά τους, εἶναι οἱ ὑποθῆκες, οἱ παρακαταθῆκες, ποὺ προσπαθοῦμε νὰ ἀκολουθοῦμε, ὅπως καὶ κάθε συνειδητὸς ὀρθόδοξος χριστιανός.

Τὰ τελευταῖα χρόνια παρατηροῦμε ὅτι, ἡ καθαρὴ Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ ζωὴ δέχεται μεγάλη πίεση ἐκκοσμικεύσεως καὶ νοθεύσεως ἀπὸ τὸν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, ποὺ ὅλους μᾶς ἐπηρεάζει. Αὐτὸ τὸ πνεῦμα δυστυχῶς, ἔχει σιγὰ-σιγὰ εἰσέλθει καὶ στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο καὶ ἡ προσπάθεια, ποὺ κάποτε ξεκίνησε γιὰ προσέγγιση μὲ τὶς αἰρετικὲς ἀποκλίσεις τοῦ Χριστιανισμοῦ, μὲ τὴν μορφὴ διαλόγων καὶ συνεργασιῶν σὲ κοινωνικὰ θέματα, ὥστε νὰ ἐπιστρέψουν οἱ ἐπιθυμοῦντες στὴν Μία καὶ Μόνη Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, παρεξέκλινε καὶ ἀντὶ νὰ προβληματίσει τοὺς ἐν αἱρέσει εὐρισκομένους συνανθρώπους μας, σταδιακὰ ἄμβλυνε τὸ Ὀρθόδοξο αἴσθημα τοῦ λαοῦ μας.

Δὲν μποροῦμε νὰ ἀναφερθοῦμε διεξοδικῶς στὰ θέματα αὐτά, τὰ ὁποῖα σίγουρα καὶ σεῖς τὰ γνωρίζετε καὶ καλύτερα ἀπὸ μᾶς καὶ παρακαλοῦμε τὰ ὅσα σᾶς καταθέτουμε νὰ μὴν ἐκληφθοῦν ὡς προσπάθεια διδασκαλίας πρὸς ἐσᾶς, ἤ διαθέσεως καταθέσεως γνώσεων. Εἶναι ὅμως ἀπαραίτητα, γιὰ νὰ γίνει κατανοητὸ καὶ νὰ μὴν παρεξηγηθεῖ τὸ διάβημά μας.

Ἐπειδὴ οἱ διάφοροι διάλογοι διεξήγοντο ἀπὸ λαϊκοὺς ἤ κληρικοὺς ἐκπροσώπους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ πολλάκις ἐσυνοδεύοντο καὶ ἀπὸ συμπροσευχὲς καὶ ἄλλες ἐκδηλώσεις ἀπαγορευμένες ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς κανόνες, τὰ δὲ πορίσματα τῶν διαφόρων ἐπιτροπῶν ἐνίοτε ἦσαν ἀντίθετα πρὸς τὰ δόγματα καὶ τὶς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας μας, προκαλοῦσαν μεγάλη στεναχώρια καὶ ἀγωνία στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας. Μεγάλες φυσιογνωμίες ἀναντιρρήτου κύρους καὶ σύγχρονοι Ἅγιοι (Ἅγιος Παΐσιος, Ἅγιος Ἰουστῖνος, Ἅγιος Πορφύριος καὶ ἄλλοι πολλοί) μὲ τὰ γραφόμενα καὶ τὶς συμβουλὲς τους στηλίτευαν, συμβούλευαν καὶ κρατοῦσαν σὲ ἐγρήγορση ἀλλὰ καὶ σὲ προσευχὴ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἐν ἀναμονῇ ἀποφάσεως τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀξιολογήσεως τῶν μέχρι τώρα γεγονότων.

Γνωρίζοντας ἤδη τὴν προϊστορία τῆς συγκλίσεως Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν κανονισμὸ λειτουργίας της καὶ τὰ προσυνοδικά κείμενα, εἴχαμε μεγάλη ἀγωνία γιὰ τὴν ἔκβασή της καὶ προσευχόμεθα ἀδιαλείπτως ὁ Θεὸς νὰ φωτίσει τοὺς συνερχομένους ἀρχιερεῖς, ὥστε νὰ ληφθοῦν ἀποφάσεις Ὀρθόδοξες, ἐπόμενες τῶν διδαχῶν τῶν Ἀγίων Πατέρων.

Ὅμως δυστυχῶς, μετὰ ἀπὸ προσεκτικὴ μελέτη τῶν πεπραγμένων καὶ ἀποφασισθέντων τῆς ἐπονομαζόμενης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Κολυμπάρι ἀπὸ 19 – 23 Ἰουνίου 2016 καὶ ἀντιπαραβάλλοντας τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς μὲ τὴν ὅλη Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη, διαπιστώσαμε ὅτι οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς εἶναι ξένες καὶ ἀντίθετες μὲ τὰ παραδεδομένα τῶν Ἅγίων Πατέρων καὶ τῶν Ἁγίων Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

Ἄντίστοιχες διαπιστώσεις, ὅπως θὰ γνωρίζετε, ἔχουν γίνει καὶ ἀπὸ κληρικοὺς τῆς Ἐκκλησίας (Ἐπισκόπους, Ἡγουμένους μονῶν, ἱερεῖς, μοναχούς κλπ) καὶ ἀπὸ ἐγκρίτους θεολόγους.

Δύο μελέτες ἐξ αὐτῶν ποὺ ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς εἶναι τοῦ κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου, καθηγητοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κανονικοῦ δικαίου, θεολόγου καὶ δικηγόρου παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ, καθὼς καὶ τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη, καθηγητοῦ Θεολογίας Α.Π.Θ.

Σεβασμιώτατοι, ὡς πνευματικοὶ πατέρες καὶ ὑπεύθυνοι τῶν ψυχῶν ποὺ μᾶς ἐμπιστεύτηκε ὁ Κύριος, δὲν μποροῦμε νὰ λέμε καὶ νὰ πράττουμε ἐνάντια στὴν συνείδησή μας. Πιστεύουμε ὅτι καὶ ἐσεῖς θὰ συμφωνεῖτε μὲ αὐτό. Προσπαθοῦμε, ἄν καὶ ἀνάξιοι, ὅπως προαναφέραμε, νὰ προτρέψουμε τὸν ἄνθρωπο νὰ ἀρνηθεῖ τὸν κόσμο (τὸ κοσμικὸ πνεῦμα, τὴν ἐκκοσμίκευση) καὶ νὰ ἀκολουθήσει τὸ στενὸ δρόμο τῆς Ὀρθοδόξου ἀσκήσεως ποὺ ὁδηγεῖ στὴν κάθαρση, τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν θέωση, ὅπως διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας. Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι ὁ δρόμος αὐτὸς συγχέεται – συγκρίνεται – μπερδεύεται μὲ τὸν ἄκοπο «χριστιανισμό» τῶν Προτεσταντῶν καὶ τῶν Παπικῶν. Ἄν αὐτὰ ποὺ αὐτοὶ προτείνουν καὶ πράττουν ὡς «χριστιανικὰ» εἶναι ἀποδεκτὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας, τὶ θὰ ποῦμε στοὺς ἀνθρώπους μας; Ἄν καὶ αὐτὰ ὁδηγοῦν στὴν σωτηρία, πῶς θὰ ποῦμε στὸν νέο ἄνθρωπο νὰ ἀκολουθήσει τὸν δρόμο τῆς ἀσκήσεως, τῆς νηστείας, τῆς ἐγκράτειας, τῆς νήψεως ὅταν ἐκεῖ, κάθε παρέκκλιση θεωρεῖται δικαίωμα, κάθε ἀνωμαλία εὐλογεῖται, κάθε προφανὴς παράβαση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ θεωρεῖται φιλανθρωπία καὶ ἀνθρωπισμός; Ἐπειδὴ ἀσφαλῶς τὰ γνωρίζετε, δὲν χρειάζεται νὰ ἀπαριθμήσουμε τὰ ὅσα ἀντιεκκλησιαστικὰ καὶ ἀντίχριστα ἔχουν ἐμφιλοχωρήσει στὶς αἱρετικὲς παρεκκλίσεις τοῦ Δυτικοῦ κόσμου.

Καθημερινὰ ἑορτάζουμε μάρτυρες, ὁμολογητὲς καὶ ἁγίους ποὺ άγωνίστηκαν ἐναντίον αἱρετικῶν, βασανίστηκαν καὶ θανατώθηκαν ἀπὸ αἱρετικούς, τοὺς ὁποίους τὰ κείμενα τῆς Συνόδου καὶ ἡ γενικώτερη στάσις προκρίτων ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν «ἀμνηστεύουν» καὶ θεωροῦν «ἐκκλησίες», μετὰ τῶν ὁποίων ἐπιδιώκεται ἔνωσις ἄνευ ξεκαθαρίσματος τῶν δογματικῶν διαφορῶν. Τὶ θὰ ποῦμε στοὺς ἀνθρώπους ποὺ ρωτοῦν ποιὸ εἶναι τὸ σωστό, ἤ διαμαρτύρονται βλέποντας ὅτι δὲν ἀκολουθεῖται ἡ ὁδὸς τῶν Ἅγίων Πατέρων;

Ἐμεῖς ἔχουμε ἐπιλέξει, ὡς ὑπόλογοι ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Του, νὰ λέμε τὴν Ἀλήθεια. Νὰ λέμε αὐτὸ ποὺ πιστεύει ἡ Ἐκκλησία ἀνέκαθεν διὰ τῶν ἁγίων της καὶ ὄχι αὐτὸ ποὺ βλέπουμε νὰ άκολουθεῖται σήμερον, ἀπὸ μιὰ μερίδα της Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ κάποιων ἐκ τῶν ἀκαδημαϊκῶν θεολόγων.

Καὶ στὸ ἐρώτημα: «Ναί, ἐσεῖς μᾶς λέτε αὐτά, ἀλλὰ οἱ Ἐπίσκοποί μας ἄλλα λένε καὶ ἄλλα πράττουν. Τὶ γίνεται; Πῶς συμβιβάζονται ὅλα αὐτά;» βρισκόμαστε πρὸ μεγάλου διλήμματος.

Μέχρι τώρα λέγαμε ὅτι μπορεῖ νὰ βλέπουμε παρεκκλίσεις Ἀρχιερέων, συμπροσευχές, κείμενα ἀσύμβατα, ἤ καὶ ἀντίθετα μὲ τὴν ὀρθόδοξο πίστη, νέες θεολογικὲς ἀπόψεις ἀστήρικτες καὶ νεφελώδεις, ἀλλὰ ἄς κάνουμε ὑπομονὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐν Συνόδῳ θὰ λύσει τὰ προβλήματα καὶ ἄς μὴν βιαζόμαστε. Τώρα ποὺ ἡ «Σύνοδος» ἔγινε καὶ, ἀντὶ νὰ ἀσχοληθεῖ καὶ νὰ ἀντιμετωπίσει τὰ ὅσα ἐπισώρευσαν τὰ χρόνια ποὺ πέρασαν καὶ νὰ ἀναπαύσει τὰ κατασκανδαλισθέντα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, τὰ νομιμοποιεῖ, τὶ μποροῦμε πλέον νὰ ποῦμε; Νὰ τὰ δικαιολογήσουμε, δὲν γίνεται. Προδίδουμε τὴν πίστη μας, τὴν μέχρι τώρα πορεία μας, τὴν ἐμπιστοσύνη τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν πιστῶν καὶ καταπατοῦμε τὴν συνείδησή μας. Νὰ σιωπήσουμε; Πῶς θὰ δικαιολογήσουμε τὴν σιωπὴ μας ἀπέναντι στὸν Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους; Θὰ μᾶς θεωρήσουν ἤ ὑποκριτὲς καὶ διπρόσωπους, ἤ συμφεροντολόγους καὶ ὁπωσδήποτε ἀνάξιους νὰ μιλοῦμε γιὰ τὴν ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, τὴν θυσία ὑπὲρ τῆς ἀληθείας καὶ τὴν ἀγάπη ποὺ ἔξω βάλλει τὸν φόβο.

Σεβασμιώτατοι, ἐδῶ θεωροῦμε ἀναγκαία καὶ τὴν δικὴ σας ξεκάθαρη θέση. Τὸ καλύτερο θὰ ἦταν ἡ Ἐκκλησία ὁλόκληρη, κλῆρος καὶ λαός, νὰ συζητήσει ἐν ἐλευθερίᾳ καὶ ἀγάπη καὶ νὰ ἀκουστοῦν ὅλες οἱ φωνές, ὄχι φωνὲς στρατευμένων σὲ κάποια ἄποψη, ἤ μισθωτῶν, ἤ ἐπιδιωκόντων ἴδιον ὄφελος, ὅπως ἔγινε μέχρι τώρα στὶς περισσότερες περιπτώσεις. Βρεῖτε ἐσεῖς τὸν τρόπο. Μόνο ποὺ χρειάζεται γρήγορη ἀντιμετώπιση.

Μέχρι τότε, ἡ Ἱεραρχία μας μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ πάρει θέση ἔναντι τῆς Συνόδου καί τῶν κειμένων της καὶ νὰ ἐπιδιώξει νὰ δεχτεῖ καὶ τὴν κριτικὴ τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἐπὶ τῶν θέσεων της, ὅπως ἄλλωστε γινόταν ἀνέκαθεν στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἰστορία.

Ἡ μέχρι τώρα στάση τῆς Ἰεραρχίας μας, ἄλλοτε διὰ τῶν ἐπισήμων δηλώσεων, ἄλλοτε διὰ τῆς σιωπῆς της, ὁπωσδήποτε δηλώνει θετικὴ ἀποδοχὴ τῶν ἀποφασισθέντων. Ἡ δική μας θέσις ποιὰ εἶναι στὴν περίπτωση αὐτή; Βρισκόμαστε σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ἱεραρχία μας, ὑπερασπιζόμενοι τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας.

Τὶ πρακτικὴ ἔκφραση θὰ πρέπει νὰ λάβει αὐτὴ ἡ κατάσταση, γιὰ νὰ εἴμαστε συνεπεῖς μὲ τὴν συνείδησή μας; Οἱ Πατέρες σὲ τέτοιες περιπτώσεις, διαμαρτυρόμενοι γιὰ τὶς παρεκλίσεις τῶν Ἱεραρχῶν, εἰς ἔνδειξη διαμαρτυρίας σταματοῦσαν τὴν μνημόνευσή τους, μέχρι νὰ ἐκλείψουν οἱ λόγοι ποὺ προκαλοῦσαν τὸ πρόβλημα. Οὔτε εὐχάριστο εἶναι, ἀλλ᾿ ἀντιθέτως ὀδυνηρὸ καὶ ἴσως καὶ μαρτυρικό. Γιὰ μᾶς ὅμως δὲν ὑπάρχει ἄλλος δρόμος.

Σᾶς ἱκετεύουμε λοιπὸν νὰ σκεφτεῖτε ὅλα αὐτά. Ἐμεῖς παιδιὰ σας εἴμαστε, μέσω ὑμῶν ἐλάβομεν τὴν Ἱερωσύνη. Σὲ ἐσᾶς προσβλέπουμε. Δὲν μποροῦμε ὅμως νὰ λησμονήσουμε ὅτι ὑπηρετοῦμε τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του καὶ ὄχι ἀνθρώπινες ἐπιλογές ποὺ μεταβάλλονται, ἀναλόγως τῶν περιστάσεων.

Ἐμᾶς, τοὺς ὑπογράφοντες ἱερεῖς καὶ ἐσεῖς μᾶς γνωρίζετε καὶ μεταξύ μας ἀδελφικῶς γνωριζόμαστε καὶ ἀνέκαθεν συμφωνούσαμε στὰ τῆς πίστεως καὶ ἔτσι ἀποφασίσαμε νὰ ἀπευθυνθοῦμε ἕνας ἕκαστος ἄλλα καὶ ἀπὸ κοινοῦ πρὸς τὸν οἰκεῖο ἐπίσκοπο καὶ δι᾿ αὐτοῦ πρὸς τὴν Σύνοδό μας, λέγοντας καὶ ζητώντας τὰ ἴδια .

Κατόπιν τούτων καὶ ἐπειδὴ ὡς ἱερεῖς ἐπιθυμοῦμε νὰ τηρήσουμε ἀπαρέγκλιτον τὴν πίστη τῶν Πατέρων, ὅπως βιώθηκε καὶ ὅπως διδάχθηκε ἀπὸ αὐτούς, εὑρισκόμεθα ὑπόλογοι ἐνώπιον τῆς συνειδήσεώς μας, νὰ ἀποδεχθοῦμε τὶς ἀποφάσεις αὐτές.

Ἐλπίζουμε ὅτι καὶ ἐσεῖς, ὡς Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς, θὰ ἔχετε προβληματιστεῖ γιὰ ὅλα αὐτὰ καὶ σᾶς παρακαλοῦμε νὰ μελετήσετε καὶ νὰ ἀπορρίψετε τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς.

Μιὰ τέτοια στάση σας θὰ χαροποιήσει τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ θὰ προστατέψει τὸ ποίμνιο ἀπὸ τοὺς ὑπερασπιστὲς τῶν ποικίλων αἱρέσεων καὶ τοῦ ἐπάρατου Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ ὁμογενοποιεῖ τὶς κακοδοξίες μὲ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ δημιουργεῖ μεταλλαγμένη θεολογία καὶ παράδοση.

Μιὰ τέτοια στάση θὰ μᾶς ἀναπαύσει καὶ θὰ μᾶς δώσει θάρρος νὰ συνεχίσουμε τὴν διακονία μας πρὸς τὸν λαό τοῦ Θεοῦ, μὲ ἥσυχη τὴν συνείδησή μας ὅτι ἐπιτελοῦμε τὸ χρέος μας, τηρώντας ἀνόθευτα ὅσα παραλάβαμε ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες.

Σὲ ἀντίθετη περίπτωση, ἄν δηλαδὴ προτιμηθεῖ ἡ συμπόρευσή σας μὲ τὴν Οἰκουμενιστικὴ λεγεῶνα καὶ ἡ νόθευσις τῆς πίστεως μὲ τὰ αἱρετικὰ μορφώματα ἀνατολῆς καὶ δύσεως, ἐπειδὴ εἴτε ἡ σιωπή, εἴτε ἡ ἀδιαφορία δὲν μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴν εὐθύνη μας ἔναντι τῆς πίστεώς μας, ἀλλὰ μᾶς καθιστᾶ συνεργοὺς στὴν καθιέρωση καὶ ἐξάπλωση τῆς κακοδοξίας, μὲ πόνο ψυχῆς ἀναγκαζόμαστε νὰ σᾶς δηλώσουμε ὅτι δὲν θὰ σᾶς ἀκολουθήσουμε, ἀλλὰ θὰ ἀκολουθήσουμε τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ἐκφράζεται μὲ τὴν ἀπάντηση τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρὸς τὸν Πάπα Πῖον τὸν Θ΄ τὸ 1848: «Παρ” ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι, οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὑπερασπιστὴς τῆς Θρησκείας ἐστὶ αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῶν Πατέρων αὐτοῦ».

Διατελοῦμεν μετὰ τιμῆς, σεβασμοῦ καί ἀγάπης

Πρωτοπρεσβύτερος Γαβριήλ Μαζανάκης
Πρεσβύτερος Σπυρίδων Δαμανάκης
Πρεσβύτερος Παῦλος Μαζανάκης

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/12/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%b5%cf%81%ce%b5%ce%af.html#ixzz4RnbkhWQS

Εικόνα από https://mikrasiatwn.files.wordpress.com

Πολύ θεόπνευστα ο μακαριστός Ἅγιος Παΐσιος εἶχε προφητεύσει γιὰ τίς προσυνοδικὲς διασκέψεις τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου τα εξής:

«Καταλαβαίνετε τί πάει νὰ γίνη; Θὰ φύγη ἡ παράδοση καὶ θὰ μείνει ἡ παράβαση! Καταλαβαίνετε πόσο σοβαρὸ εἶναι αὐτό;»
(Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης», ἔκδοση Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 2015) http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2016/11/blog-post_74.html

Η προφητεία αυτή επαληθεύεται στις ημέρες μας με τα γεγονότα τοῦ τελευταίου εξαμήνου από την «Σύνοδο» τῆς Κρήτης. Προ τριῶν μηνῶν περίπου, η Δ.Ι.Σ. εἶχε ζητήσει από τους Ιεράρχες να μελετήσουν τα έγγραφα τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης δια την Σύνοδον τῆς Ιεραρχίας. Στην Έκτακτη Σύνοδο τῆς Ιεραρχίας τοῦ Νοεμβρίου, αντί να καταδικασθεί η Ληστρική Σύναξη τῆς Κρήτης, όπως έκανε η Εκκλησία τῆς Βουλγαρίας, παραπέμφθηκε το θέμα πίσω στη Δ.Ι.Σ.!!! Η μη καταδίκη τῆς αιρετικῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης εξισώνεται με προδοσία τῆς Ορθοδοξίας, με γκρέμισμα τοῦ Συνοδικοῦ Συστήματος και εφαρμογή τοῦ Παπικοῦ συστήματος τοῦ Πρώτου (Προκαθημένου) εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Απεδείχθη ότι η πλειονότης τῶν Ιεραρχῶν έχει πλήρη αδιαφορία διά τα δογματικά θέματα τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η σωτηρία τοῦ ποιμνίου. Παραθέτω απόψεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ – μέσα από αποσπάσματα άρθρων και σχόλια – διά την τραγικότητα τοῦ θέματος.  Έφυγε η παράδοση και έμεινε η παράβαση!

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
Θεολόγος

Δεύτερη Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (24.11.2016)

Ανώνυμος είπε…

Εάν επιθυμούμε με ειλικρίνεια να διαπιστώσουμε την ουσία της τοποθέτησης της Ιεραρχίας και όχι τόσο το παρουσιαζόμενο, για ευνόητους λόγους, τυπικό μέρος, αυτή αποδέχθηκε ή έστω ανέχθηκε την ” Μεγάλη και Αγία Σύνοδο ” της Κρήτης. Τις αμφιλεγόμενες αποφάσεις της και τυπικά ακόμη όχι μόνο δεν τις απέρριψε, αλλά ούτε καν προσωρινά, έως ότου αποφανθεί τελικά, εάν βεβαίως αποφανθεί στο μέλλον, δεν θεώρησε ως μη ισχυρές και εκτελεστές. Εάν δε λάβουμε υπόψη το όλο κείμενο αναφοράς στην ” Μεγάλη Σύνοδο “, που είναι εξαιρετικά θετικό γι αυτή, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε την ουσιαστική αποδοχή της Συνόδου αυτής. Κατόπιν τούτου έκαστος ας πράξει κατά την συνείδησή του.
24 Νοεμβρίου 2016 – 4:04 μ.μ.

Ανώνυμος είπε…

Μετά και τη σημερινή εξέλιξη, η Κρατική Εκκλησία της Ελλάδος αποδέχθηκε πλήρως και επίσημα (αφού δεν την απέρριψε ρητά και κατηγορηματικά ) την Αιρετική Κολυμπάρια Σύνοδο.

Η Σύνοδος της Κρατικής Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι πλέον και επίσημα μια αιρετική Σύνοδος και όποιος Επίσκοπος μνημονεύει τη Σύνοδο αυτή, κοινωνεί και αυτός με την αίρεση του οικουμενισμού και η αιρετική κοινωνία αυτή μεταφέρεται από τους Επισκόπους στους απλούς Κληρικούς και από τους απλούς Κληρικούς μεταφέρεται στους μοναχούς και τους απλούς λαϊκούς.

Ο καθένας πρέπει να προφυλάξει την ψυχή του, όσο καλύτερα μπορεί, από την ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΙΣΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ.

Είναι Αμετανόητοι άνθρωποι! Η Παναίρεση θερίζει, αναγνωρίστηκε επίσημα, και οι Ποιμένες και Επίσκοποι υπηρετούν τους αιρετικούς Πατριάρχες, δίνοντας χρόνο στην αίρεση για την περαιτέρω επέκταση και εδραίωσή της!

Ευχαριστώ το blog ακτίνες που φιλοξένησε τόσο καιρό τα σχόλιά μου και μου επέτρεψε να αναπτύξω τις απόψεις μου.

Αυτή είναι η τελευταία ανάρτηση από εμένα. ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ !!!

Με εκτίμηση,

Κυριάκος Βαρβέρης
24 Νοεμβρίου 2016 – 4:29 μ.μ.

Ανώνυμος είπε…

Ιλιγγιά ο νούς μπροστά στις μεθοδεύσεις ! Επικυρώνουν αυτοί τώρα την σύνοδο της Κρήτης και περιμένουν να έρθει μία άλλη σύνοδος να την ανατρέψει ; Δημιουργούν τις προυποθέσεις της παγιώσεως της ψευδοσυνόδου και τάχα μου πετάνε το μπαλάκι σέ μία άλλη σύνοδο που θά ξηλώσει την παρούσα ; Αμελούν το καθήκον του παρόντος και ευελπιστούν εις το μέλλον ; Σιωπούν ενόχως αυτοι και αναθέτουν στους επερχομένους να μιλήσουν; Ευωχούνται αυτοί σήμερον ευδαιμονούντες και υποθηκεύουν το μέλλον της εκκλησίας ; Τρώνε αυτοί σήμερον καννιβαλικώς τις σάρκες της εκκλησίας και περιμένουν την σύνεση από τους επιγόνους ; Δημιουργούν αυτοί σήμερον μώλωπες στό σώμα της εκκλησίας και περιμένουν τους μείρακες της αύριον να τους θεραπεύσουν ; Και αυτοί από πού θα παραλάβουν την πίστη ανόθευτο ,σέ τίνων τά πόδια θα μαθητεύσουν ; Κλέβουν αυτοί σήμερα ως ληστές και αρχαιοκάπηλοι όλο τον αποθηκευμένο πλούτο και λένε μέ τόσο κυνικό τρόπο ελάτε να μας πιάσετε άν μπορείτε ! Και δέν ντρέπονται να τά λένε αυτά αυτοί οι θεολόγοι της φτήνιας που εξευτέλισαν το αξίωμα του επισκόπου ! Τον λογο απο εδώ και περα θά έχει η συνείδηση της εκκλησίας και όποιος μεμονωμένος επίσκοπος διασώζει την τιμή του αξιώματός του !
Λωρίτους Ελένη
24 Νοεμβρίου 2016 – 5:12 μ.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Δέν έχουν κάν την υπευθυνότητα ,τον ανδρισμό για να έχουν το θάρρος της γνώμης των Σεβασμιώτατοι ή αποδέχεστε ή δέν αποδέχεστε την σύνοδο της Κρήτης ! Γιατί υιοθετήσατε όλη αυτή την πονηρή διαλεκτο για νά καταφέρετε με μπαμπεσιά κτυπήματα κάτω από την μέση στο σώμα της εκκλησίας; Αυτές οι μεθοδεύσεις δέν ταιριάζουν σέ εκκλησιαστικούς άνδρες ,αλλά είναι η τέχνη της διπλωματίας των οικουμενιστών Μία απόδειξη οτι επικυρώσατε την αίρεση του οικουμενισμού είναι και αυτό ,οτι δηλαδή υιοθετήσατε την δολερή της γλώσσα !
24 Νοεμβρίου 2016 – 5:40 μ.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Ο θρίαμβος της διπλωματίας ! Σεβασμιώτατοι , κερδίσατε τις εντυπώσεις και χάσατε την Αλήθεια !
Η Αλήθεια όμως δέν χάνεται ,η εκκλησία δέν εκπορθείται Ο είς και η Αλήθεια συνιστούν την εκκλησία και δέν είμαστε ο είς αλλα ο καθείς που πιστεύει στην εκκλησία των Αγίων Πατέρων και των οικουμενικών Συνόδων !
24 Νοεμβρίου 2016 – 5:47 μ.μ.

Πηγή: http://aktines.blogspot.gr/2016/11/24112016.html#more

Παρέμβαση και κείμενο στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος (Νοέμβριος 2016)

Απόστολο27 Νοεμβρίου 2016 – 12:53 μ.μ.

Είτε δοθούν εξηγήσεις είτε όχι, που δεν θα δοθούν διότι τι να πούν, η ουσία είναι ότι είναι άμεση ανάγκη να σταματήσει η κοινωνία με αιρετικούς και όσους κοινωνούν με αυτούς χωρίς αντίδραση ή διώκουν ορθοδόξους ή σιωπούν, επειδή όλες αυτές οι κατηγορίες είναι αιρετικές και να σταματήσει ο χαρτοπόλεμος για να ασχοληθούμε με τα ουσιώδη πού είναι η πάλη με τον θάνατο. Αρκετά με δαύτους!

Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 – 6:26 μ.μ.

Το πιστό ποίμνιο πάντως θα την ονομάσει ληστρική Σύνοδο

Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 – 7:19 μ.μ.

Εξαιρετικό το κείμενο του Μητροπολίτη Ναυπάκτου και η πρότάσεις που υπέβαλε ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσε να ζητήσει για να γίνουν αποδεκτές, όμως δεν έγιναν αποδεκτές, καθώς η άλλη πλευρά είναι πλέον ισχυρή όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά στις περισσότερες Ορθόδοξες χώρες και θέλει άλλο δρόμο αυτόν του φιλοοικουμενισμού. Το πρόβλημα δυστυχώς είναι πολύ μεγάλο για να λυθεί με υπομνήματα και προτάσεις, αυτό το ξέρουμε ήδη από πολλών ετών, αλλά στις ημέρες μας παρουσιάσθηκε απόλυτα ξεκάθαρο προ των οφθαλμών μας. Το κείμενο αυτό όπως και άλλα άλλων Αρχιερέων θα μείνουν στην ιστορία, σαν μία απέλπιδα προσπάθεια να φρενάρουν την πτώση, αλλά η λύση του δράματος, όπως έχει αποδειχθεί, δεν μπορεί πλέον να έλθει με τον τρόπο αυτό.

Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 – 7:45 μ.μ.

Ο μ. Ναυπάκτου τοποθετείται σε σωστή βάση αλλά θα θέλαμε περισσότερη αυστηρότητα και επιμονή ώστε να απορριφθούν τα κείμενα.

Ανώνυμος26 Νοεμβρίου 2016 – 10:42 μ.μ.

Καλός και ο Ναυπάκτου, αλλά έναν Μάρκο Ευγενικό χρειαζόμαστε!!!

Ανώνυμος27 Νοεμβρίου 2016 – 6:22 π.μ.

Στο δια ταύτα τι κάνουμε;

Ανώνυμος27 Νοεμβρίου 2016 – 2:04 μ.μ.

AΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ.
ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ.
ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ.
ΤΕΛΟΣ!!!!!!

Argiris Milonas27 Νοεμβρίου 2016 – 2:02 μ.μ.

Απλως χρειαζετε το καθαρο μυαλο που η σιγουρια του για την αληθεια θα μετατρεψει τα πιστευω σε πραξεις

Πηγή: https://katanixis.blogspot.gr/2016/11/2016_40.html#comment-form

Αρχιμ. Αθανάσιος Αναστασίου, Ένας πρώτος σχολιασμός της αποφάσεως της Ιεραρχίας της 23ης-24ης Νοεμβρίου 2016

………………………

Αἰσθανόμαστε τήν ἱερατική καί μοναχική μας συνείδηση νά ἀντιδρᾶ ἔντονα καί νά ἀνθίσταται, ἀδυνατώντας νά κατανοήσει καί νά ἀποδεχθεῖ τίς ἀποφάσεις πού ἐλήφθησαν. Αἰσθανόμαστε ἐπιτακτικά τήν εὐαγγελική ἐντολήνά μᾶς ὁδηγεῖ, ὥστε νά ὁμολογήσουμεὑπέρ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αἰσθανόμαστε νά μᾶς ἐπιτάσσει νά μήν σιωπήσουμε, ἀλλά νά καταθέσουμε,ἐνώπιον τῆς Ἐκκλησίας, τήν καλογερική δογματική μας συνείδηση μέ εὐθύτητα καί εἰλικρίνεια, χωρίς κατακριτική διάθεση, ἀλλά μέ ἔμπονη ἀγάπη πρός τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία καί τήν ἀλήθεια τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας. ……………..

Εἶναι μία ἀπόφαση διπλωματική καί ἐξισορροπιστική, χωρίς εὐθύτητα καί χωρίς καθαρές θέσεις, πού μόνο σκοπό ἔχει νά κατευνάσει τίς ἀντιδράσεις καί νά διατηρήσει τίς ἰσορροπίες μεταξύ τῶν ἀντιδρώντων, Ἐπισκόπων, κληρικῶν, μοναχῶν καί λαϊκῶν πιστῶν καί τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, παραπέμποντας οὐσιαστικά τό ζήτημα στίς «Καλένδες».

Ἡ ἀπόφαση αὐτή προκαλεῖ σύγχυση καί παραπλανᾶ τό ποίμνιο, κι αὐτό γιατί ἀπό τήν μία πλευρά δίνει τήν δυνατότητα στούς ὑπερασπιστές τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης νά ἐπικαλοῦνται τό γεγονός ὅτι δέν καταδικάστηκαν τά Κείμενα τῆς Κρήτης. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ὅσοι δικαίως ἀντιδροῦν στίς ἀποφάσεις τῆς Κρήτης, ἐπικαλοῦνται τό γεγονός ὅτι ἡ Ἱεραρχία μπορεῖ μέν νά μήν κατεδίκασε τήν «Σύνοδο» τῆς Κρήτης, ἀλλά δέν τήν ἐπικύρωσε καί δέν ἐνέκρινε τά Κείμενά της.

Πρόκειται πραγματικά γιά μεθοδεύσεις, πού δέν εἶναι ἔντιμες καί εὐθεῖς καί δέν ἁρμόζουν σέ καμμία περίπτωση σέ ὀρθοδόξους Ἱεράρχες. Ὑποδηλώνουν μάλιστα ὅτι δέν πηγάζουν καί δέν ἀποτελοῦν καρπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖο εἶναι εὐθές καί ξεκάθαρο. ……………………….

Γι’ αὐτό καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος μᾶς διδάσκει ὅτι «Κρείσσων ἐμπαθοῦς ὁμονοίας ἡ ὑπέρ  εὐσεβείας διάστασις», δηλαδή ἡδιαφορά καί ἡ διάσταση χάριν τῆς εὐσεβείας, εἶναι καλύτερη ἀπό τήν ὁμόνοια πού εἶναι γεμάτη πάθη[4

————————————

Ανώνυμος είπε…

Έως πότε οι διαπιστώσεις? Πόσους αιώνες διαπιστώσεων και οχι πραξεων συμπεριλαμβάνει το “αχρι καιρού”?

Θέλετε μια λύση εφικτή και άμεσα πραγματοποιησιμη πατέρα Αθανάσιε?

Ιδού λοιπόν :

Ο καραμπινατος οικουμενιστης ο Δημητριαδος Ιγνατιος είπε σε κήρυγμά του στην εκκλησία της Ευαγγελιστριας στο Πειραιά:

“Και τι είναι αυτό το μυστήριο; Μα είναι το ίδιο το μυστήριο της Εκκλησίας. Αυτό που τελέσαμε τούτη την ώρα, αυτό που και ως Επίσκοπος μόνος μου δεν μπορώ να τελέσω. Μαζί σας και χάρη σε εσάς τελούμε το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας.”

Τι λέει λοιπόν ο οικουμενιστης Ιγνατιος : Δεν μπορεί να τελέσει το μυστήριο της Θείας Ευχαριστιας χωρίς τους λαϊκούς. Πολύ ωραία λοιπόν!

Η πρότασή μου, προκειμένου να κοπή στη ρίζα του ο οικουμενισμός είναι : Να μη πατήσει το πόδι του κανένας λαϊκός σε εκκλησία που λειτουργουν οικουμενιστες και οι κοινωνουντες έμμεσα ή άμεσα με αυτούς, έτσι ώστε να σταματήσουν οι οικουμενιστες να κάνουν μυστήρια.
………………………
28 Νοεμβρίου 2016 – 11:46 μ.μ.

Ανώνυμος είπε…

Μοιάζει η στάση της Ιεραρχίας με αυτήν των Ιουδαίων όταν τους έβαλε ο Χριστός το ερώτημα ποιανού ήταν το βάπτισμα του Ιωάννου. Οι ιεράρχες δηλαδή σκέφτηκαν: “Τι να κάνουμε τώρα; Εάν λέμε ότι το Κολυμπαρι ήταν Μεγάλη και Αγία Σύνοδο, θα μας κάψει ο λαός, και εάν λέμε ότι ήταν Ψευδό-Σύνοδο, θα μας κάψει ο Βαρθολομαίος.” Για αυτό επέλεγαν να πουν “Δεν ξέρουμε, ας αποφασίζει η ΔΙΣ.” Δυστυχώς μοιάζουν και σε πολλά αλλά με τους Ιουδαίους….
29 Νοεμβρίου 2016 – 12:35 μ.μ.

Ανώνυμος είπε…

Ο Γέροντας Κλεόπας της Ρουμανίας έλεγε σχετικά με τα δεινά που έβλεπε να έρχονται, ότι οι πιστοί Χριστιανοί τότε θα έχουν δυο επιλογές για να σωθούν: η μια θα είναι να φύγουν στο εσωτερικό άδυτο, και το άλλο να φύγουν στην έρημο.
29 Νοεμβρίου 2016 – 12:56 μ.μ.

Πηγή: http://aktines.blogspot.gr/2016/11/23-24-2016_28.html#more

Ιστολόγιο Κατάνυξις: Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων κ.Σεραφείμ τοποθετείται επί του τελικού Δελτίου Τύπου της Ιεραρχίας

Ανώνυμος28 Νοεμβρίου 2016 – 9:14 π.μ.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ,ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΣΕ ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΜΑΡΑ

Ανώνυμος29 Νοεμβρίου 2016 – 8:27 μ.μ.

Καλό είναι, κατά την γνώμη μου, να μην ξεχνάμε, στα πλαίσια πάντα του καλοπροαίρετου διαλόγου, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος συμμετείχε, απεδέχθη και προσυπέργαψε με την υπογραφή του Προκαθημένου της και τις υπογραφές της συντριπτικής πλειοψηφίας των νομίμως εκλεγμένων εκπροσώπων της Αρχιερέων, τις Αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, εκπροσωπόντας το Σώμα της Ιεραρχίας. Αυτό σημαίνει ότι η Εκκλησία της Ελλάδος απεδέχθη πλήρως την Σύνοδο της Κρήτης και αυτή η αποδοχή δεν θα γίνει μελλοντικά, αλλά υφίσταται ήδη και θα αρθεί τότε και μόνο τότε, εάν η Σύνοδος της Ιεραρχίας αποφασίσει, ότι οι υπογραφές κακώς ετέθησαν και η αποδοχή κακώς έγινε και άρει τις πράξεις αυτές. Τέτοια απόφαση δεν βγήκε και μπορεί να μην βγεί ποτέ και όσο δεν βγαίνει, η αποδοχή της Συνόδου της Κρήτης, σαν γεγονός, παραμένει σε ισχύ.

Ανώνυμος29 Νοεμβρίου 2016 – 8:52 μ.μ.

Αδέλφια.
Είναι φανερό ότι μας περιπαίζουν. Μη έχετε καμιά εμπιστοσύνη ούτε στην σύνοδο των ιεραρχών ούτε ,και πολύ περισσότερο, στην ΔΙΣ. Η προδοσία της αλήθειας έχει συντελεστεί. Είναι τελειωμένη υπόθεση. Φάνηκε ο ρόλος τους, ήρθε και πέρασε ο κρίσιμος χρόνος της αντίδρασης. Όταν γύρει το σαμάρι ή το σηκώνεις εγκαίρως ή θέλεις να πέσει. Ας κατανοήσουμε όλοι ότι δεν έχουμε ποιμένες. Όσο καλύτερα και όσο νωρίτερα το κατανοήσουμε αυτό, τόσο καλύτερα. Ίσως έτσι μπορέσουμε να γλιτώσουμε από τον λύκο. Εκεί μας πηγαίνουν αυτοί οι ανάξιοι που κάθονται στους θρόνους.
Καταλαβαίνω ότι άρρωστοι και τυφλωμένοι όπως είμαστε από την αμαρτία χρειαζόμαστε βοήθεια. Αλλά βοήθεια από το διάολο μπορείς να πάρεις;

Ο Θεός να μας ελεήσει
Αμήν.

Πηγή: https://katanixis.blogspot.gr/2016/11/blog-post_957.html#comment-form

Ιστολόγιο Ακτίνες: Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων κ.Σεραφείμ τοποθετείται επί του τελικού Δελτίου Τύπου της Ιεραρχίας

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Tην γλώσσα της διπλωματίας εκτός από την ψευδοσύνοδο της Κρήτης υιοθετεί και η Ιερά Σύνοδος της εκκλησίας της Ελλάδος Ωφείλουν να μας πούν μέ ξεκάθαρα λόγια αυτό που είχαν υποσχεθεί στο πλήρωμα της εκκλησίας και για το οποίο συγκλήθηκε υποτίθεται η έκτακτη συνεδρίαση της ολομέλειας της Ιεραρχίας της 23-24ης Νοεμβρίου Επικυρώνουν ή όχι την Σύνοδο της Κρήτης Αποδέχονται ή όχι την σύνοδο την Κρήτης ! Αυτή την απάντηση οφείλουν να μας δώσουν μέ τρόπο σαφή και ξεκάθαρο χωρίς σοφιστείες και περιφραστικότητες Τά δογματικά θέματα δέν επιδέχονται μαγειρέυματα , καρυκεύματα και εσάνς Σε επιτροπές παραπέμπουν μόνο την αφέλεια του λαού ,την ευκολοπιστία του πιστεύοντας οτι με αυτό τον τρόπο θα χειραγωγήσουν την εκκλησία μέ κλειστά μάτια στην πλάνη Από το επίσημο ανακοινωθέν της Ιεράς Συνοδου δέν προκύπτει οτι απορρίπτουν την σύνοδο της Κρήτης άρα την υιοθετούν! Ολα αυτά περί επιτροπών και μελλοντικών οικουμενικών Συνόδων που δυστυχώς υποστηρίχθηκαν και από τον άγιο Ναυπάκτου είναι απλές παραφιλολογίες Αγιε Ναυπάκτου οφείλετε τώρα! να αγωνιστείτε μέ όση δύναμη για την απόρριψη της Συνόδου της Κρήτης και νά μήν υποθηκεύετε το μέλλον της εκκλησίας μέ δικά σας ανεξόφλητα γραμμάτια!

Λωρίτου Ελένη
28 Νοεμβρίου 2016 – 10:54 π.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Τι δεν καταλαβαίνετε αγαπητοί αδελφοί?

Τι θα κάνουμε τώρα, θα συζητάμε “άχρι καιρού” για το Δελτίο Τύπου της Ιεραρχίας?

Τόσο πολύ κοντή μνήμη έχουμε.

Στη Λέσβο δεν έγιναν συμπροσευχές?
Στη Κρήτη, λίγο μετά τη Λέσβο, δεν ψηφίσθηκαν και αποφασίσθηκαν αιρετικές αποφάσεις?
Στην Ασίζη, λίγο μετά την Κρήτη, δεν έγιναν οικουμενιστικά έκτροπα?

Αντέδρασε έμπρακτα κανείς από τους “Ιεράρχες” μας?

Την αλληλουχία των γεγονότων δεν την βλέπετε?

Και έστω, ας υποθέσουμε, ότι κάποιοι Ιεράρχες δεν συμφωνούν με το Δελτίο Τύπου. Και τι μ’αυτό? Είδατε καμία έμπρακτη αντίδραση? Θα συζητήσουν λένε στο μέλλον στη ΔΙΣ. Αλήθεια ξέρουν αν θα υπάρχουν στη ζωή αύριο? Προφανώς δεν έχουν μνήμη θανάτου εκέι στη ΔΙΣ.
28 Νοεμβρίου 2016 – 4:01 μ.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Αφου οι οικουμενισται νοθευουν τα δογματα της πιστεως ,αμφισβητουν τη γνησιοτητα του ευαγγελιου ,αποδεχοντε ψευδεις θεους και μυστες ως σωτηρες,εφτασαν και στη σχιζοφρενικη ενεργια να πλαστογραφουν την υπογραφη επισκοπων για να επιβαλλουν τα σκοτεινα σχεδια τους ,χειρότεροι από κάθε δικτατορια,διοτι δεν αφαιρουν μονο την ελευθερια των επισκοπων στο τι να εκλεξουν αλλα και πλαστογραφουν την υπογραφη τους και τωρα εισήγαγαν και άλλο ψεμα,οτι η ιεραρχια ενεκρινε τις αποφασεις του Μητροπολιτου Σερρων,αρκει να επιβαλλουν τις οικουμενιστικες αποφασεις της συνοδου κολυμβαριου, γεμουν δολου και ψευδους.
Ας μην περιμενουμε αληθειες από το στομα οικουμενιστων αλλα ψεμα ,δολειοτητες και φιμωσι της Αληθειας,σκοταδισται σαν την ιερα εξετασι του μεσαιωνα.
Τι περιμενει ο πιστος λαος από τέτοιους ποιμενες δεν ντρεποντε αραγε όταν ενεργουν ετσι.
28 Νοεμβρίου 2016 – 7:39 μ.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Η Εκκλησία υπάρχει εκεί που υπάρχει η Αλήθεια. Κι αυτοί που δεν είναι με την Αλήθεια δεν είναι Εκκλησία. Ερμηνεία στα λόγια του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά. Μήπως εννοείς Εκκλησία τον Πατριάρχη και τους Συνοδικούς του Κολυμβαρίου αγαπητέ αδελφέ Βασιλειάδη; Γι αυτό φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Γιατί δεν κατανοούμε το τί σημαίνει ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Οταν το μάθουμε τότε μπορούμε να διακρίνουμε την αίρεση, το σχίσμα, το μαρτύριο, τη θυσία, τον συμβιβασμό, την δειλία, την υποκρισία…… Παράδειγμα ο σημερινός άγιος που γιορτάσαμε. Ας τον μιμηθούμε.
28 Νοεμβρίου 2016 – 7:46 μ.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Κύριε Βασιλειάδη δέν έχω καμμία πρόθεση διαμάχης με αδελφούς Φοβάμαι όμως οτι κινείστε σέ ένα λανθασμένο πνεύμα περί τού ΄΄εντός και εκτός της εκκλησίας ΄΄ Μήν αναφερθούμε για μία ακόμα φορά σέ εκείνο το θρυλικό ΄΄κάλλιον πλανάσθαι μετά της εκκλησίας ή ορθοτομείν εκτός αυτής ΄΄ Αν ανατρέξετε στά σχόλια αυτής εδώ της ιστοσελίδας σέ σχετικές αναρτήσεις θα καταλάβετε οτι είναι πολύ αίολο το απόφθεγμα Αμνηστεύετε δηλαδή την κατάφωρη αίρεση την οποία βιώνουμε επί χρόνια τώρα και εσχάτως απέκτησε συνοδική κατοχύρωση και ονομάζετε ΄΄σχίσμα ΄΄την αποστασιοποίηση από αυτήν ; Γι’αυτό υπάρχουν οι Ιεροί Κανόνες για να πηδαλιουχούν την εκκλησία Η εφαρμογή των Ιερών Κανόνων σώζει από αμφότερες τις εκτροπές και του σχίσματος και της αιρέσεως Δέν νομίζω οτι έχουν την εξουσία, δηλαδή οι επίσκοποι, να κρατάνε δέσμιο το Άγιο Πνεύμα υποτελές στην αυθεντία των Το Αγιο Πνεύμα όπου θέλει πνεί και την φωνήν αυτού ακούεις Η εκκλησία υπάρχει εκεί που υπάρχει το Άγιο Πνεύμα και ακούμε την φωνή του ! Ειναι ντροπή των που οι πλειονοτης των επισκόπων που χαρακτηρίζονται ως ΄΄παραδοσιακοί΄΄να σύρονται πίσω από τον πατριάρχη και 2-3 επιθετικούς οικουμενιστάς της εκκλησίας της Ελλάδος Θά έπρεπε αυτοί να απομονώσουν τους 2-3 οικουμενιστάς και όχι να χειραγωγούνται από αυτούς Το ΄΄κοινό ποτήριο ΄΄ στο οποίο αναφέρεστε είναι κατωχυρωμένο στην σύνοδο του Κολυμπαρίου ,άλλωστε στό εξωτερικό λέγεται οτι ήδη εφαρμόζεται ,το είδαμε και μείς στην Ραβέννα το 2002 κατάφωρα μπροστά στις κάμερες Το ότι δέν το εφαρμόζουν ακόμα είναι θέμα στρατηγικης τακτικής Τι άλλο να πω δέν ξέρω ,λέμε και λέμε συνεχώς τά ίδια και κανείς δέν έχει την διάθεση να μετακινηθει από τίς βεβαιότητές του Γι’αυτό καταλήγουμε στο ΄΄ο σώζων εαυτόν σωθήτω ΄΄,καταδιωκόμενος , αφοριζόμενος , καθαιρούμενος ,χωρίς αίμα δέν γίνεται ομολογία Αλλά άς έχουμε την ελπίδα οτι ο Θεός δέν θα αφήσει την εκκλησία του στά χέρια των δειλών Θά δώσει τους ποιμένες εκείνους για να πηδαλιουχήσουν το σκάφος της εκκλησίας! Λ.Ε.
28 Νοεμβρίου 2016 – 10:20 μ.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Δηλαδή τι προτείνεις αγαπητέ 7:12;
Να μνημονευονται οι αιρετικοι επειδή δεν υπάρχει ή βούληση να πραξουμε κατά συνείδηση και να αντιδράσουμε – αποριψουμε τους αιρετικούς επισκόπους οι οποίοι έχουν τη στήριξη της πολιτείας;
Ο Οικουμενισμος είναι αιρεση τι προτείνεις ; Να ακολουθήσουμε την αίρεση και τους αιρετικούς επισκόπους επειδη ή πολιτεία αυτούς θα θεωρήσει νόμιμη εκκλησία; Και αυτοί οι αιρετικοι τσαμπουκαληδικα απειλούν με αφορισμούς με τις πλατες της πολιτείας ;
Αν και επί Ουαλη οι χριστιανοί σκέπτονταν έτσι τώρα δε θα ήμασταν αρειανιστες;

Πρέπει όσοι επίσκοποι έχουν μείνει ορθόδοξοι να βρουν το θάρρος να κηρύξουν ορθόδοξια και όσοι λαϊκοί είναι ορθόδοξοι να απομακρυνθούν με κάθε τρόπο από το άρρωστο οικουμενιστικο κατεστημένο.
28 Νοεμβρίου 2016 – 10:37 μ.μ.

Ο/Η Φαίη είπε…

Αγαπητέ αδελφέ ανώνυμε 28 Νοεμβρίου 2016 – 8:20 μ.μ., έχω την αίσθηση ότι ο Σεβασμιώτατος Κυθήρων απλά μεταφέρει αυτά που αφέθηκαν να εννοηθούν λίγο πολύ σε όλους μας από την Ιεραρχία (ή μάλλον καλύτερα από το οικουμενιστικό της μερίδιο το οποίο ειλικρινώς κανείς μας δεν γνωρίζει πόσους αριθμεί). Αν αυτό που αφέθηκε να εννοηθεί είναι αρλούμπες δεν φταίει ο Σεβασμιώτατος Κυθήρων που μας το μετέφερε, εδώ κάποιοι ακόμα σκέφτονται το ‘πόρισμα’ της Ιεράς Συνόδου και …. ελπίζουν!!!
…………….
Αγαπητέ κύριε Βασιλειάδη, διαβάζω το σχόλιό σας και προσπαθώ να καταλάβω αν αυτά που γράφετε τα εννοείτε ή αν απλά κάνετε black humor.
Οικονομία κάνει ο Θεός, εμείς δεν κάνουμε οικονομία, εμείς ΤΣΑΚΙΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (Οικουμενικών Συνόδων και Αποστολικούς) που οριοθετούν ξεκάθαρα το τι πρέπει να κάνουμε όταν ξεπηδούν αιρέσεις μέσα στην Εκκλησία. Έτσι κρατήθηκε αυτή η Πίστη δύο χιλιάδες χρόνια. Προσέξτε, γιατί αυτή η αρρωστημένη υπακοή σας κάνει να βάζετε τον εαυτό σας ίσα κι όμοια με τον ίδιο τον Θεό. Καταντά η χειρότερη αμαρτία, η χειρότερη βλασφημία. Ποιος είστε εσείς που θα κάνετε οικονομία; Έχετε διανοηθεί τι λέτε; Τόσοι Άγιοι, Μάρτυρες, Ομολογητές δεν έκαναν οικονομία και έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους χωρίς δεύτερη σκέψη για πράγματα που σήμερα θεωρούνται ασήμαντα κι εσείς κύριε Βασιλειάδη θέλετε να περιμένουμε μέχρι να φτάσουν και στο κοινό Ποτήριο; Οικονομία είναι αυτό ή ξεπούλημα της Πίστης; Και βγαίνετε και μας το λέτε κιόλας; Τι έχουμε πάθει επιτέλους και δεν σκεφτόμαστε; Καταλάβετε επιτέλους τι συνέβαινε στην Εκκλησία 2000 χρόνια. Πάντα στις επάλξεις ήτανε, πολεμούσε συνέχεια τις αιρέσεις. Μαμόθρεφτα καταντήσαμε και δεν μπορούμε, να ξεχωρίσουμε δυο λογιών άχυρα.
28 Νοεμβρίου 2016 – 11:51 μ.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Να κάνουμε οικονομία μέχρι το κοινό Ποτήριο? Δηλαδή να εμπαιζουμε τον Κύριο Ιησού Χριστό, κάνοντας επ’αόριστον οικονομία. Στη Λειτουργία δηλαδή θα λέμε ότι πιστεύουμε στη Μια Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα ήδη έχουμε αναγνωρίσει και αποδεχθεί τις αιρέσεις ως Εκκλησίες. Τι ωραία λογική !!!
29 Νοεμβρίου 2016 – 12:28 π.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Κύριε Βασιλειάδη συμφωνώ μέ τους αγαπητούς ανωνύμους σχολιαστές Θά γίνουμε και μείς, όπως πάνε τά πράγματα, όπως η εκκλησία της Ρωσίας επί κομμουνιστικού καθεστώτος Θά υπάρχει μία οικουμενιστική εκκλησία η οποία θα συνεργαστει με΄το άθεο πολιτικό σύστημα απολαμβάνοντας ολα τά ιστορικά προνόμια της εκκλησίας –έτσι ούτε γάτα ούτέ ζημιά και η άθεη πολιτεία θα έχει προφίλ ΄΄θεάρεστο ΄΄ και η υποτιθέμενη εκκλησία θα καλοπερνά –και μία εκκλησία κυνηγημένη και καταδιωγμένη των κατακομβών Ειπαμε το Άγιο Πνεύμα όπου θέλει πνεί και την φωνην αυτού ακούεις Νά είσαι σίγουρος οτι θα την ακούσουμε την φωνή του ! Θά μας μιλήσει με΄τον λάρυγγα των αληθινών ποιμένων ! Λ.Ε.
29 Νοεμβρίου 2016 – 10:37 π.μ.

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

Ανωνυμε 11.48 η παράταση δέν είναι δείγμα της διαφωνίας των πατέρων ,αλλά είναι δείγμα της δειλίας των πατέρων Η δειλία όμως καταργεί την ομολογία και χωρίς ομολογία πού πάμε ; Ο Χριστός παραπέμπεται από τον Άννα στον Καϊάφα και η Ιερά Σύνοδος νίπτει τάς χείρας της ως Πόντιος Πιλάτος Με κανένα τρόπο δέν θέλουμε να πάρουμε την θέση του όχλου που φωνάζει Βαραββαν !
29 Νοεμβρίου 2016 – 5:50 μ.μ.

Πηγή: http://aktines.blogspot.gr/2016/11/blog-post_689.html#more

Alea jacta est! Ας μην προσπαθούμε να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλο μας  Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

H ελληνική ιεραρχία αποφάσισε τελικά να συμπλεύσει με την αίρεση του Οικουμενισμού και το πιο θλιβερό, με ακατανόητες ευφυολογίες να ρίχνει στάχτη στα μάτια και να προσπαθεί να αιτιολογήσει τα αναιτιολόγητα.

Το δηλητήριο του Οικουμενισμού έχει πλέον κυκλοφορήσει στους ιεράρχες και η ασθένεια έχει απλωθεί σε όλο το σώμα. Ας τους συγχωρήσει ο Παντοδύναμος.

Το ερώτημα που τώρα τίθεται αμείλικτο είναι το τι θα πράξουν οι χιλιάδες ιερείς της ελληνικής Ορθόδοξης εκκλησίας. Θα σκύψουν το κεφάλι στην αίρεση, ή θα αντισταθούν όπως έκαναν οι αληθινοί Ποιμένες σε όλη την ιστορία της Ανατολικής Ορθοδοξίας;

Τα πολλά λόγια είναι περιττά και η δραματοποίηση δεν ωφελεί.

Ο καθείς ας πράξει σύμφωνα με την συνείδηση του. Ή με τους αιρετικούς, ή με την Μια, Αγία Αληθινή και Αποστολική Εκκλησία του Ιησού Χριστού.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

https://katanixis.blogspot.gr/2016/11/alea-jacta-est.html

«Βόμβα στα θεμέλια» του Αγίου Όρους: Αγιορείτες πατέρες διακόπτουν επίσημα το μνημόσυνο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου – Η Επιστολή τους προς την Ιερά Κοινότητα

…………………………..

Ἐμεῖς ὡς ἁγιορεῖτες μοναχοὶ διαχωρίζουμε, πλέον, τὴ θέση μας ἔναντι τῆς ἕως τῆς σήμερον ἀκολουθουμένης πορείας. Δὲ συμφωνοῦμε οὔτε συνευδοκοῦμε, γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ἐπιθυμοῦμε τὴν συμπόρευση μὲ τὴν οἰκουμενιστικὴ ἀποστασία ἐκ τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν μποροῦμε νὰ συνεχίσουμε νὰ στραγγαλίζουμε τὴν ὀρθόδοξο συνείδησίν μας καὶ νὰ παριστάνουμε ὅτι δὲν καταλαβαίνουμε μὰ οὔτε καὶ νὰ δικαιολογοῦμε συνεχῶς τὰ ἀδικαιολόγητα, καλύπτοντας τὰ αἱρετικὰ φρονήματα τοῦ Πατριάρχου.

………………………….

Κατόπιν, ὅλων τῶν ἀνωτέρῳ, πιστεύουμε ὅτι ἀνεδείχθη ἡ ἄκρα σοβαρότης τοῦ θέματος τῆς ἐν Κρήτῃ συνόδου καὶ τῶν σωτηριολογικοῦ χαρακτῆρος ἐπιπτώσεων ποὺ ἔχει γιὰ τοὺς πιστούς. ……………………………..

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/11/%ce%b2%cf%8c%ce%bc%ce%b2%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%b8%ce%b5%ce%bc%ce%ad%ce%bb%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%ba%ce%b1.html#ixzz4RSsEH9ae