ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ BLOG

Η παραβολή Τελώνου και Φαρισαίου catichisis.gr

Εξοχώτατε και εντιμότατε κ. Πρόεδρε,

Αισθάνομαι την ανάγκην να εκφράσσω τον πόνον μου για την υποκριτικήν συμπεριφοράν τοῦ Οικουμενικοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως στο πρόσωπό σας, κατά την Θρονικήν Εορτήν τοῦ Αποστόλου Ανδρέου εις το Φανάριον (29-30 Νοεμβρίου 2014).

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής μᾶς διδάσκει σχετικά με την συμπεριφορά μας απέναντι τῶν αιρετικῶν τα εξής:

«Δεν πρέπει λοιπόν τους αιρετικούς με κανένα τρόπο να τους βοηθούμε, ως αιρετικούς, ακόμη κι αν είχε επιτραπή σε όλους να κάνουν αφόβως τα πάντα·… Αυτά δεν τα γράφω, θέλοντας να θλίβονται οι αιρετικοί, ούτε χαίροντας για την κάκωσή τους – μη γένοιτο – αλλά περισσότερο χαίροντας και συναγαλλόμενος με την επιστροφή τους. Διότι τι είναι πιο τερπνό στους πιστούς, από το να βλέπουν τα τέκνα του Θεού τα διασκορπισμένα, να συνάγονται «εις εν»; Ούτε πάλιν παραινώντας να προτιμάτε τη σκληρότητα από τη φιλανθρωπία – να μη τρελαθώ τόσο! – αλλά παρακαλώντας με προσοχή και δοκιμασία να κάνετε και να ενεργείτε τα καλά σε όλους τους ανθρώπους και να γίνεσθε «τα πάντα τοις πάσι», κατά τον τρόπο που καθένας έχει την ανάγκη σας. Όμως θέλω και εύχομαι να είστε παντελώς σκληροί και αμείλικτοι ως προς το να βοηθήσετε τους αιρετικούς, με αποτέλεσμα την υποστήριξη της φρενοβλαβούς δοξασίας τους. Διότι εγώ βεβαίως ορίζω ως μισανθρωπία και χωρισμό από τη θεία αγάπη το να δοκιμάζετε να δώσετε ισχύ στην πλάνη, προς περισσότερη φθορά εκείνων που έχουν καταληφθή από αυτήν» http://www.impantokratoros.gr/565B5158.el.aspx#_edn60

Όπως αναφέρεται στο βιβλίο «ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ, Λορέντζο Ντιλέττο», στη σελίδα 276, ο μακαριστός π. Παΐσιος λέγει τα εξῆς: «Η ένωση τῶν εκκλησιῶν μόνο αν αποκτήσουμε το Άγιο Πνεύμα θα επιτευχθῆ. Όχι μέσω άλλων δρόμων πού τελικά είναι μιά κοροïδία και μία φάρσα.»

Η Απόκτηση τοῦ Αγίου Πνεύματος ποτέ δεν φαίνεται από δηλώσεις, όπως αυτές τοῦ κ. Βαρθολομαίου ότι «τον καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα» (βλ. συνέντευξη στον κ. Don Antonio Sciortino http://www.famigliacristiana.it/articolo/siamo-fratelli-che-si-sono-persi-riconciliamoci.aspx ), αλλά από την ζωή κατά Θεόν πού έζησαν οι Άγιοι Πατέρες.

Ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος

Αρνήθηκε να απορρίψη τις συμπροσευχές και τα συλλείτουργα μαζί σας.

Αρνεῖται να σᾶς αναφέρει ότι υπάρχει σταθερή και αδιάκοπη σειρά συνοδικῶν αποφάσεων, ομοφωνία και συμφωνία τῶν Αγίων Πατέρων και διδασκάλων ότι ο Παπισμός δεν έχει μία μόνο αίρεση, αλλά δεκάδες αιρέσεων και πλανῶν, όπως η εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος και εκ τοῦ Υιοῦ (Filioque), πού καταδικάσθηκε ως αίρεση από την επί Αγίου Φωτίου Η’ Οικουμενική Σύνοδο το 879-880 στη Κων/λη, παρόντων και υπογραψάντων και εκπροσώπων τοῦ Ορθοδόξου Πάπα Ρώμης, τα χρησιμοποιούμενα στην «Θ. Ευχαριστία» άζυμα, το καθαρτήριο πῦρ, το πρωτείο και το αλάθητο τοῦ Πάπα, η άσπιλος σύλληψη τῆς Θεοτόκου και η ενσώματη ανάληψή της εις τους ουρανούς, η κτιστή χάρη και ενέργεια τοῦ Αγίου Πνεύματος, η μεταβολή τῆς Εκκλησίας σε κοσμικό Κράτος και κοσμική δύναμη, και δεκάδες άλλων παρεκκλίσεων και καινοτομιῶν, πού δημιούργησαν, από την αντίδραση τῶν μελῶν τῆς κοινότητός σας, πλήθος άλλες αιρέσεων.

Παρασυρόμενος ο Οικουμενικός Πατριάρχης από την γοητευτική αγαπολογία και ειρηνολογία, δεν σᾶς αγαπᾶ πραγματικά, διότι αγάπη και ειρήνη χωρίς την αλήθεια είναι ψευτοαγάπη και ψευροειρήνη, διότι δεν οδηγεί στη σωτηρία· όποιος αγαπᾶ αληθινά καθοδηγή και τους πλανεμένους εις την αλήθεια, τους λέγει την αλήθεια έστω και αν είναι πικρή, για να σωθούν όπως ο γιατρός δεν αποκρύπτει την ασθένεια από τον ασθενή και δεν τον παραπλανᾶ ότι είναι υγιής.

Αρνεῖται να σᾶς αναφέρει την ευχή τῆς Αγίας Αναφοράς στη Θ. Λειτουργία σχετικά με τους αιρετικούς: «Τους πεπλανημένους επανάγαγε και σύναψον την αγία σου καθολική και αποστολική Εκκλησία».

Αρνεῖται να σᾶς ειπεῖ ότι οι σχέσεις με τους αιρετικούς (Παπικούς, Προτεστάντες) και η ένωσή τους με την Εκκλησία, εννοεῖται ως επιστροφή τους εν μετανοία στην Εκκλησία.

Αρνήθηκε ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος να σᾶς ειπεῖ  τα εξής: «Και εμείς θέλουμε την επιστροφή σας και την επιθυμοῦμε διακαῶς. Σᾶς δεχόμαστε ευχαρίστως, αφού προηγουμένως αποβάλλετε τις κακοδοξίες και τις πλάνες σας και όσα είναι αντίθετα προς τους Ιερούς Κανόνες και στις πατερικές παραδόσεις τῶν Αγίων Οικουμενικῶν Συνόδων (7) συν την 8^η και την 9^Η».

Πρίν από κάθε ενωτική προσπάθεια έπρεπε ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος να θέσει δύο όρους για την έναρξη τῶν συζητήσεων· την άμεση διάλυση της Ουνίας και την υποχρέωσή σας να εγκαταλείψεται το πρωτεῖο και να δεχθείται ότι είσθε ισότιμος με τους άλλους πατριάρχες και έτσι να συμπεριφέρεσθε στις συναντήσεις σας και όχι ως μεγαλόψυχος πατέρας πού δέχεται τους ασώτους υιούς στην αγκαλιά τῆς Ρώμης.

Αρνήθηκε να σᾶς ειπεῖ ότι «είσθε πρῶτος στην υπερηφάνεια, γιατί σᾶς ονομάζουν αλάθητο και εγώ είμαι δεύτερος, γιατί με ονομάζουν παναγιώτατο. Ούτε εσείς είσθε αλάθητος, ούτε εγώ παναγιώτατος. Είμαστε αμαρτωλοί και αντίθετοι προς την διδασκαλία τοῦ Κυρίου».

Έπρεπε  να τοῦ ειπεῖτε τοῦ Πατριάρχου, ότι «πρωτίστως έπρεπε να φροντίσεις για την αρραγή ενότητα τῶν Ορθοδόξων, πού είναι διηρημένοι εξ αιτίας τοῦ ημερολογίου, και μετά να προχωρήσεις με «νούν Χριστοῦ» στο λεπτεπίλεπτο θέμα τῆς επιστροφῆς μας στην Ορθοδοξία».

Για τη συνάντησή σας εφέτος στα Ιεροσόλυμα, εάν είχε νοῦ Χριστοῦ ο Πατριάρχης, έπρεπε να σᾶς ειπεῖ ότι αντί να ζητοῦν γιορτές και τελετές ο Αθηναγόρας και ο Παύλος ΣΤ’ στα Ιεροσόλυμα τον Ιανουάριο τοῦ 1964, έπρεπε να ενδυθούν τρίχινους σάκκους, να κλαύσουν για τις αμαρτίες τους για την μεγάλη καταφρόνηση που έδειξαν προς τον Θεό, προς τις αποστολικές παραδόσεις και τους Ιερούς Κανόνες. Μόνον αν είχαν λίγο φόβο Θεοῦ και λίγη ταπείνωση θα έλεγον ότι είμαστε αχρεῖοι δούλοι.

Αρνήθηκε να σᾶς ειπεῖ ο Πατριάρχης, ότι με βάση την Αγία Γραφή (Μαρκ. 10, 43-45 και Ματθ. 20, 26-28) δεν συμφωνεῖτε με τον Χριστό, ο οποίος εδίδαξε ότι όποιος θέλει να είναι μέγας, πρέπει να είναι διάκονος τῶν άλλων, και όποιος θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να είναι δούλος όλων. Δεν έκαμε εξαίρεση από αυτό ούτε τον Πέτρο ούτε τους Πάπες. Επίσης αρνήθηκε να σᾶς ειπεῖ ότι ιστορικά δεν υπήρξε ο Πέτρος επίσκοπος Ρώμης, αλλά Απόστολος τῆς Οικουμένης, και ουδέποτε έφθασε στη Ρώμη.

Αρνήθηκε να σᾶς ειπεῖ για τον Αθηναγόρα ότι η ψεύτικη αγάπη και η ψεύτικη ταπείνωσή του έβλαψε τον Πάπα τον ΣΤ’ και προκάλεσε δε μεγάλο σκάνδαλο και μεγάλη θλίψη στους Ορθοδόξους Χριστιανούς.

Εύχομαι, κύριε Πρόεδρε, μετάνοια και επιστροφή εις την Αλήθεια.