Οι παγκόσμιες ημέρες γενικά δεν μου αρέσουν και για αυτό δεν πολύ θέλω να τις δουλεύω μέσα στο νηπιαγωγείο. Έχω διαπιστώσει όμως ότι αρέσουν πολύ στα παιδιά και έτσι κάνω παραχώρηση στα θέλω μου. Φέτος λοιπόν αποφάσισα να δουλέψω το θέμα της αποταμίευσης, το οποίο δεν μου αρέσει καθόλου παρά το γεγονός ότι έχω σπουδάσει οικονομικά. Θεωρώ ότι κάναμε κάτι πολύ καλό με τα παιδιά και το παραθέτω.
ΜΕΡΟΣ Α
Παίξαμε το εξής παιχνίδι: εγώ έγινα το “αφεντικό” και τα παιδιά οι “εργαζόμενοι”. Στο τέλος της δουλειάς που τους ανέθεσα, τους έδωσα και τον μισθό τους, διαφορετικό στον καθένα ανάλογο με τη δουλειά του, το οποίο έδωσα μέσα σε ένα χαριτωμένο κλίμα. Ο μισθός ήταν φασόλια. Τα παιδιά τα ξόδευαν όπως ήθελαν π.χ. για να αγοράσουν ρούχα, παγωτά, μαγιό, πισίνα, ποδήλατο, γάλα κ.α. (είπαν πολύ ωραία πράγματα). Στο τέλος τους παρότρυνα να μην ξοδέψουν όλα τα λεφτά τους αλλά να κρατήσουν ένα ή λίγα τα οποία τα βάλαμε σε ένα σακούλι. Επαναλάβαμε τη διαδικασία μερικές φορές και γεμίσαμε κι άλλο το σακούλι μας. Είπαμε την παροιμία «Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι» και συμπληρώσαμε κι ένα φύλλο εργασίας.
Αφού έμειναν με τα λεφτά στο σακούλι τους, τους παρότρυνα να αγοράσουν και κάτι άλλο. Ένα παιδί είχε πολύ λίγα μέσα στο σακούλι του και ήθελε να αγοράσει ποδήλατο το οποίο του είπα ότι για να το αγοράσει χρειάζονται δέκα φασόλια τα οποία όμως δεν είχε. Τα άλλα παιδιά, όπως είναι φυσικό με την ενσυναίσθηση που διακρίνει το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών αυτής της ηλικίας, αμέσως προθυμοποιήθηκαν να του δώσουν. Έτσι ξεκινήσαμε να μιλάμε για την αποταμίευση και τη σημασία της προσφορά. Αποφασίσαμε κι εμείς να μαζέψουμε αληθινά λεφτά για να βοηθήσουμε κάποιον που έχει ανάγκη.
Τελευταία, ήρθε στο νηπιαγωγείο ένα χαρτί από “Το Χαμόγελο του Παιδιού” για συγκέντρωση τροφίμων. Αποφασίσαμε λοιπόν να φτιάξουμε έναν κουμπαρά, στον οποίο θα μαζέψουμε λεφτά για να αγοράσουμε τρόφιμα. Μιλήσαμε για το χαμόγελο του παιδιού και είδαμε το σύμβολο τους. Τους διάβασα την επιστολή και ξεκινήσαμε την κατασκευή του κουμπαρά (από ένα κουτί απορρυπαντικού). Οι γονείς συμφώνησαν, ενώ ενημερώθηκε και το Χαμόγελο του Παιδιού (παράρτημα Θεσσαλονίκης) για τη δράση μας, αρχικά τηλεφωνικά και στη συνέχεια με επιστολή.
Η κυρία έβαλε πρώτη λεφτά, ενώ τα παιδιά καθημερινά βάζουν από κάτι. Κάθε μέρα στο τέλος του σχολείου ένα παιδί τον παίρνει μαζί του, για να βάλουν κι άλλοι λεφτά μέσα εκτός από εμάς. Στο τέλος όλοι μαζί και με τους γονείς, τους οποίους ευχαριστώ πολύ για τον μεγάλο ενθουσιασμό που έδειξαν στο να στηρίξουν την επιθυμία μας, αποφασίσαμε να πάμε σε ένα σουπερ μάρκετ για να πάρουμε τα πράγματα της λίστας που ζητάει το Χαμόγελο του παιδιού, τα οποία θα στείλουμε στο κέντρο τους στη Θεσσαλονίκη.
ΜΕΡΟΣ Β
Ορίσαμε την ημερομηνία ανοίγματος του κουμπαρά μας, παρουσία γονέων και παιδιών.
Ταξινομήσαμε τα χρήματα ανάλογα με το είδος τους και τα μετρήσαμε ανά κατηγορία.
Το μεγαλύτερο ποσό αποφασίσαμε μαζί με τους γονείς να το διαθέσουμε στο «Χαμόγελο του Παιδιού», ενώ ένα μέρος αποφασίσαμε να το καταθέσουμε σε τραπεζικό λογαριασμό για τη UNICEF. Είδαμε στο internet για τη UNICEF για το τι είναι και για το σήμα της.
Φτιάξαμε ατομικές λίστες για τα τρόφιμα που θα πάρουμε για το χαμόγελο του παιδιού. Κάθε παιδί έκανε μια δική του λίστα, επιλέγοντας το τι θα ήθελε να πάρει και καταγράφοντας τo κάθε είδος με τον τρόπο που το ίδιο ήθελε.
Επιπλέον τα παιδιά κατέγραψαν σε χαρτί τον τραπεζικό λογαριασμό της UNICEF και την τράπεζα στην οποία θα κάναμε την κατάθεση των χρημάτων. Μιλήσαμε για το τι είναι τράπεζα και τι σημαίνει κατάθεση χρημάτων.
Την επόμενη μέρα μαζί με τους γονείς κάναμε τις αγορές μας με βάση τις λίστες μας και καταθέσαμε στην τράπεζα τα χρήματα μας για τη UNICEF.
Βάλαμε όλα τα τρόφιμα σε κούτα, τη ζωγραφίσαμε και τη στείλαμε (δωρεάν) με την μεταφορική ΑΡΙΔΑΙΟΣ.
Τέλος τα παιδιά έγραψαν δύο επιστολές χαιρετισμού, μία για “Το Χαμόγελο του Παιδιού” και μία για τη UNICEF. Την πρώτη επιστολή τη βάλαμε στην κούτα και τη δεύτερη τη στείλαμε με fax.
ΜΕΡΟΣ Γ
Δεχθήκαμε και από τους δύο φορείς Έπαινο και Δίπλωμα για τη συμμετοχή μας.
Δίπλωμα για το Νηπιαγωγείο Δωροθέας ως Σχολείου Υπερασπιστής των Παιδιών από τη UNICEF
Έπαινος για το Νηπιαγωγείο Δωροθέας από το Χαμόγελο του Παιδιού
Αφήστε μια απάντηση