Μεγάλη τιμή να λαμβάνω δεύτερη Ετικέτα Ποιότητας για την υλοποίηση παιδαγωγικών, διακρατικών και ευρωπαϊκών δράσεων στο πλαίσιο του eTwinning.

Η χαρά και η συγκίνηση είναι ακόμη μεγαλύτερες, γιατί η συγκεκριμένη δράση υλοποιήθηκε τον πρώτο χρόνο της θητείας μου ως Διευθύντρια του 19ου Νηπιαγωγείου Θεσσαλονίκης, μέσα σε ένα πλαίσιο πολλών και απαιτητικών διοικητικών υποχρεώσεων που απορρέουν από τον ρόλο αυτό. Οι περισσότερες δράσεις πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της πρωινής ζώνης, χρόνου που για τους περισσότερους θεωρείται χρόνος φύλαξης και αναμονής, αλλά για εμάς αποδείχθηκε χρόνος ουσιαστικής παιδαγωγικής δράσης και δημιουργικής έκφρασης.

Τα παιδιά, μέρα με τη μέρα, εξοικειώνονταν με τη διαδικασία. Ήξεραν ότι, μόλις έμπαιναν στο σχολείο, θα πήγαιναν στο τραπέζι εργασίας για να υλοποιήσουν τις δράσεις μας, σε συνεργασία με τους μαθητές άλλων χωρών, τους οποίους γνώριζαν ήδη μέσα από τις διαδικτυακές μας συναντήσεις. Με ενθουσιασμό και χαρά συμμετείχαν, ετοίμαζαν τις εργασίες τους και ανυπομονούσαν να τις παρουσιάσουν στα παιδιά και στους εκπαιδευτικούς των συνεργαζόμενων σχολείων. Τα περισσότερα παιδιά έλειψαν ελάχιστες φορές καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς και, όταν κάποια μέρα δεν είχαμε προγραμματισμένη δράση, ζητούσαν να επαναλάβουμε δραστηριότητες ή παιχνίδια που είχαμε δημιουργήσει σε προηγούμενο χρόνο συνεργατικά.

Θα ήθελα, ωστόσο, να κάνω και μια λυπηρή διαπίστωση. Υπήρξαν γονείς μαθητών που δεν παρακολουθούσαν την πρωινή ζώνη και δεν γνώριζαν τι ακριβώς κάναμε στο τραπέζι της εισόδου του σχολείου. Αυτοί οι γονείς, από άγνοια ή δεν ξέρω για ποιόν άλλο λόγο, διέδιδαν αναφέροντας ακόμα και σε εμένα την ίδια ότι «η Διευθύντρια βάζει τα παιδιά τιμωρία κάθε πρωί στο τραπέζι της εισόδου». Η θλιβερή πλευρά αυτής της κατάστασης είναι ότι άνθρωποι με τέτοιες αντιλήψεις, επειδή συχνά έχουν “δυνατή φωνή”, μπορούν να αποθαρρύνουν δημιουργικούς εκπαιδευτικούς και να σταματούν παιδαγωγικές πρωτοβουλίες, μετατρέποντας το έργο του σχολείου σε απλή φύλαξη μαθητών.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και παρά τις πολλές δυσκολίες που συνόδευσαν την πρώτη μου χρονιά ως διευθύντρια, επέλεξα να συνεχίσω, έχοντας πάντα στο νου μου ότι, πάνω απ’ όλα, είμαι παιδαγωγός. Ό,τι κι αν λένε οι άλλοι, θα συνεχίζω να πράττω αυτό που έμαθα όλα τα χρόνια των σπουδών και της εμπειρίας μου, να υπηρετώ με σεβασμό και αφοσίωση το παιδί και τη μάθηση.

Και έρχεται, δύο χρόνια μετά, αυτή η βράβευση, μια αναγνώριση που δικαιώνει τον κόπο, την επιμονή και την πίστη μου στο παιδαγωγικό έργο, δίνοντας μου μεγάλη χαρά και κουράγιο να συνεχίζω να είμαι και παιδαγωγός μέσα σε δύσκολες εποχές.

Περισσότερα για τις δράσεις που υλοποιήσαμε μπορείτε να δείτε στο etwinning-The World is in Our Hand (make a difference and transform)