Ζήτω η αποκριά

Με αυτό το σύνθημα ξεκίνησαν οι δράσεις μας για την αποκριά.

1. Φτιάξαμε όλοι μαζί έναν κλόουν. Τα παιδιά έκοψαν και κόλλησαν, τα κομμάτια που τους σχεδίασα, φτιάχνοντας έναν όμορφο κλόουν σε μεγάλο χαρτόνι. Τον κλόουν τον κολλήσαμε εσωτερικά στην πόρτα της εισόδου.

2. Γράψαμε στον υπολογιστή το σύνθημα μας  ΖΗΤΩ Η ΑΠΟΚΡΙΑ και αφού εκτυπώσαμε, ζωγράφισε κάθε παιδί όπως ήθελε από ένα ή δύο γράμματα.

3. Έκοψαν δύο παλιάτσους και αφού κόλλησαν τα κομμάτια, τους ζωγράφισαν όπως ήθελαν.

4. Ακούσαμε και τραγουδήσαμε το υπέροχο τραγούδι «Ο Παλιάτσος», στίχοι Μέλπω Ζαροκώστα και μουσική Νότης Μαυρουδής σε εκτέλεση της παιδικής χορωδίας του Δημήτρη Τυπάλδου.

5. Διαβάσαμε το παραμύθι της Ζωρς Σαρη «Ο Αρλεκίνος» και φτιάξαμε τους δικούς μας Αρλεκίνους με λαδοπαστέλ. Τους κόψαμε και τους κολλήσαμε σε χαρτόνι. Τα παιδιά έγραψαν τη λέξη Αρλεκίνος (από ένα ή δύο γράμματα ο κάθε ένας).

6. Δώσαμε και απάντηση στην ερώτηση των παιδιών στο γιατί είναι λυπημένος ο παλιάτσος. Γιατί; Γιατί η κολομπίνα (μπαλαρίνα) ενώ αγαπούσε τον παλιάτσο, μόλις είδε τον αρλεκίνο «θαμπώθηκε» από την ομορφιά του και σταμάτησε να αγαπάει τον παλιάτσο. Κάποια παιδιά είπαν ότι δεν ήταν σωστό αυτό που έκανε η κολομπίνα. Καταλήξαμε στο ότι ο παλιάτσος στεναχωρήθηκε αλλά δεν “έσκασε” κιόλας και έτσι άρχισε τα τραγουδάει δυνατά για να τον ακούσουν όλα τα παιδιά και άλλοι παλιάτσοι 100, με τους οποίους διασκέδασε τραγουδώντας στην πλατεία.

7. Φτιάξαμε την πρώτη αποκριάτικη στολή μας, με γυαλιά και γραβάτα. Στόχος ήταν να γίνουμε «ωραίοι κλόουν» τα παιδιά όμως έγιναν «ωραίοι διευθυντές», έτσι έλεγαν και πήγαιναν από εδώ και από εκεί με σοβαρό ύφος. Η ιδέα ήταν από το blog της Κατερίνας Παπαευθυμίου, «Κλόουν θα ντυθώ την τσικνοπέμπτη να υποδεχτώ».

8. Ήρθε στην τάξη μας ένας «ανάποδος» κλόουν, ιδέα που πήραμε και την παραλλάξαμε από το παραπάνω blog.

Ο κλόουν μας έδινε οδηγίες για το τι να κάνουμε. Τις οδηγίες τις άκουγαν μόνο τα παιδιά που έκαναν ησυχία κι εγώ. Έτσι άρχισε ένα απίθανο παιχνίδι με τα παιδιά, όπου ο καθένας άκουγε ότι ήθελε. Οι οδηγίες του κλόουν ήταν όμως «κανόνας» και έπρεπε να εκτελεστούν πάραυτα. Στον Χρήστο είπε να μου δώσει ένα φιλί και μετά το είπε και στα άλλα παιδιά. Στην Ελένη είπε να τον ζωγραφίσει. Τον ρωτούσαν γιατί είναι ανάποδα, αν θα έρθει στο πάρτι μας και άλλα. Ο Κλόουν επιπλέον μας ρώτησε :

• Γιατί μας αρέσει η αποκριά; Καταγράψαμε σε χαρτόνι

• Τι θα ντυθώ την αποκριά; Τα παιδιά ζωγράφισαν τι θα ντυθούν και αφού το παρουσίασαν στην ολομέλια κόλλησαν τη ζωγραφιά τους σε χαρτόνι που κρατούσε ο κλόουν

9. Την επομένη ήταν το πάρτι μας. Κάποιες μαμάδες είχαν την ευχαρίστηση να μας φτιάξουν ωραίες λιχουδιές για να συμπληρώσουν τη διασκέδαση μας.

Όσα παιδιά ήθελαν φόρεσαν τις στολές τους, ενώ για τα υπόλοιπα φτιάξαμε μάσκες στο σχολείο. Ήρθε και η κυρία με μια φαλάκρα… Τα παιδιά με πραγματική απορία ρωτούσαν «κυρία τι είναι αυτό μάσκα;» και εγώ τους έλεγα όχι με στεναχωρήσατε χθες και έπεσαν τα μαλλιά μου. Το τι προσπάθεια έκαναν μέχρι να μου βγάλουν την μάσκα και να δουν το «συνηθισμένο πρόσωπο» δεν περιγράφεται… !

Πέρα από το φαγητό και το χορό, τις σερπαντίνες και τα κομφετί παίξαμε και τα εξής παιχνίδια :

• Ντύσαμε την κυρία με όσα περισσότερα αποκριάτικα αξεσουάρ μπορούσαμε!

• Ανταλλάξαμε τα αξεσουάρ μας. Πολύ διασκεδαστικό, ιδιαίτερα όταν έβλεπες την νεράιδα να φοράει την μάσκα του μπάτμαν…!

• Έπρεπε να βάλουμε στον «ανάποδο κλόουν», με κλειστά μάτια, παπιγιόν. Απερίγραπτο το γέλιο…! Το παπιγιόν κατέληγε πολλά μέτρα μακριά από τον κλόουν σε απέναντι τοίχους, ενώ τα παιδιά φώναζαν αριστερά, μπροστά, εκεί, όχι εκεί, εκεί και έδειχναν το πού!

• Στο τέλος, στη συνάντηση μας και με την άλλη κυρία βάλανε όσα μανταλάκια μπορούσανε στα ρούχα μας. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και κάθε κυρία ήταν με μία ομάδα. Μετρήσαμε και βγάλαμε τη νικήτρια ομάδα.

10. Ακούσαμε και τραγουδήσαμε το παραμύθι και τα τραγούδια από το «Απόκριες στο δάσος» από την πρόταση του Σύγχρονου Νηπιαγωγείου Τεύχος 45.

11. Φτιάξαμε μάσκες γάτας και μία ποντικιού και παίξαμε το παιχνίδι που μου πρότεινε η φίλη και συνάδελφος Λίτσα Μαραντίδου. Τα παιδιά σε κύκλο τραγουδάνε το τραγουδάκι “Νιάου Νιάου η ψιψίνα, νιαουρίζει στην κουζίνα, φύγε – φύγε ποντικάκι, μη σε πιάσει το γατάκι, γιατί είναι πεινασμένο, και σε φάει και πας χαμένο”. Το ποντικάκι είναι μέσα στον κύκλο και μία γάτα έξω, το ποντικάκι βγαίνει έξω και η γάτα το κυνηγάει, για να μην το πιάσει μπαίνει πάλι μέσα στον κύκλο. Στο παιχνίδι μας συμμετείχε και η μαμά του παιδιού που ήταν ο πρωταγωνιστής της εβδομάδας.