Σκέψεις πάνω σ` ένα έργο του Paul Gauguin

Μαντολίνο και βάζο με λουλούδια, Πωλ Γκωγκέν, 1883

Με  αφορμή το πρόγραμμα μουσικής «Βάλτε τη μουσική μέσα στη ζωή και νοιώστε συναισθήματα μεγάλοι και μικροί» που υλοποιούμε αυτή τη χρονιά, αλλά και το θέμα «Άνοιξη» , έγινε παρουσίαση στα παιδιά του έργου «Mandolin and Vase of Flowers» του Paul Gauguin.

Αφού το παρατήρησαν καλά αξιοποιήσαμε τη ρουτίνα Colors/shapes/Lines του  artful thinking.

Στην ερώτηση τι χρώματα βλέπετε απάντησαν:

πορτοκαλί-κίτρινο-άσπρο-καφέ-ροζ-μαύρο-πράσινο-λαχανί-μωβ-μπεζ.

Στην ερώτηση τι σχήματα βλέπετε απάντησαν:

τετράγωνο-κύκλο-ρόμβο-οβάλ.

Στην ερώτηση τι γραμμές βλέπετε απάντησαν:

ευθείες και καμπύλες.

 

Στη συνέχεια  τα παιδιά χώριστηκαν σε δύο ομάδες και παρουσίασα το μισό έργο στη μία ομάδα και το άλλο μισό στην δεύτερη.

1η ομάδα

2η ομάδα

Χρησιμοποιήθηκε η ρουτίνα  The Elaboration Game, που βοηθάει τα παιδιά να εστιάσουν στις λεπτομέρειες.

Στην πρώτη ομάδα απάντησαν:

1. Βλέπω ένα μαντολίνο

2. Βλέπω ένα μαντολίνο που είναι πάνω σε ένα τραπεζομάντηλο

3. Βλέπω ένα καφέ μαντολίνο που είναι πάνω σε ένα τραπεζομάντηλο με πολλά χρώματα

4. Βλέπω ένα καφέ μαντολίνο που είναι πάνω σε ένα τραπεζομάντηλο με πολλά χρώματα, με μανιτάρια και ένα κίτρινο λουλούδι

Στη δεύτερη  ομάδα απάντησαν:

1. Βλέπω μία γλάστρα με λουλούδια

2. Βλέπω μία γλάστρα με λουλούδια πορτοκαλί, κίτρινα και ροζ, ένα μαύρο ζουζούνι και πράσινα φύλλα

3. Βλέπω μία γλάστρα με λουλούδια πορτοκαλί, κίτρινα και ροζ,  ένα μαύρο ζουζούνι και πράσινα φύλλα και η γλάστρα είναι ζωγραφισμένη με λουλούδια.

 

Στη ρουτίνα Headlines οι τίτλοι που έδωσαν στο έργο (ενώ δεν γνώριζαν τον πραγματικό τίτλο που τους παρουσίασα μετά) ήταν:

Μαντολίνο και λουλούδια (Παναγιώτης)

Ωραία Λουλούδια (Ξένια)

Όμορφα λουλούδια (Αναστάσης)

Ένα μαντολίνο και πολλά λουλούδια (Αθανάσιος)

Η σχεδίαση του μαντολίνου (Τάσος)

Γλάστρα με λουλούδια (Θανάσης)

Μουσική Άνοιξη (Άγγελος)

 

Τα παιδιά όμως είναι τα ίδια γεμάτα φαντασία και χρησιμοποιώντας τη ρουτίνα  Beginning/Middle/End δημιούργησαν τρείς ιστορίες αναφορικά με το έργο.

Αν η ζωγραφιά ήταν στην αρχή μιας ιστορίας

Μια φορά σε ένα τραπέζι υπήρχε ένα μαντολίνο και μία γλάστρα με λουλούδια. Σε λίγο πάνω στο τραπέζι ανέβηκε ένας ποντικός για να βρει τυρί να φάει. Τυρί δεν βρήκε αλλά μύρισε τα λουλούδια και του άρεσαν πολύ. Αποφάσισε τότε να τα πάρει στο σπίτι του για να τα έχει. Ήταν όμως μικρός και δεν μπορούσε να σηκώσει το βάζο. Γι` αυτό  μπήκε μέσα στο μαντολίνο και το έκανε σπίτι του να μένει εκεί μαζί με τα λουλούδια, να τα μυρίζει και να γίνει μουσικός.

Αν η ζωγραφιά ήταν στη μέση μιας ιστορίας

Μια φορά ήταν ένας μουσικός που ήταν μπαμπάς και είχε 14 παιδιά. Τα παιδιά του ήταν άτακτα και τους έπαιζε μαντολίνο κάθε βράδυ για να κοιμηθούν. Μετά σκέφτηκε να πάει να κάνει μία συναυλία και να παίξει μαντολίνο για όλο τον κόσμο. Πήγε στο Μέγαρο Μουσικής στην Αθήνα και έπαιξε το μαντολίνο του στην ορχήστρα που είχε κιθάρες, πιάνο, τύμπανα, βιολιά, τούμπα, σαξόφωνο, πιατίνια, τρομπέτες, φλογέρες και ντραμς. Έπαιξε πολύ ωραία και για βραβείο του έδωσαν μία ανθοδέσμη με ωραία λουλούδια. Όταν γύρισε στο σπίτι του τα έβαλε στο βάζο και άφησε δίπλα και το μαντολίνο. Τα παιδιά του ξύπνησαν, χάρηκαν και μύρισαν τα λουλούδια. Αποφάσισαν να γίνουν καλά παιδιά και να γίνουν μουσικοί σαν τον μπαμπά τους, να κάνουν συναυλίες και να τους χαρίζουν ανθοδέσμες.

Αν η ζωγραφιά ήταν στο τέλος μιας ιστορίας

Μια φορά ήνα μία γάτα  που την έλεγαν Ψιψίνα και κυνηγούσε ένα σκύλο, που τον έλεγαν Φρέντι. Τον κυνηγούσε μέσα σ` ενα κήπο. Δεν μπορούσε όμως να τον πιάσει γιατί ήταν σούπερ-σκύλος, γρήγορος και δυνατός και είχε σούπερ-ταχύτητα. Ο σκύλος καθώς έτρεχε έκοβε με το στόμα του λουλούδια μέχρι που δεν χωρούσε άλλα. Ο άντρας του σπιτιού που το έλεγαν Γιώργο, είδε το σκύλο του με τα λουλούδια στο στόμα και του τα πήρε και τα έδωσε στη γυναίκα του τη Σοφία. Η Σοφία τα πήρε και τα `βαλε στο βάζο πάνω στο τραπέζι, δίπλα στο μαντολίνο της.