spetsiotou blog Δάσκαλε … τον ήρωά μου!

Αντιγράφω από εδώ,

[έστω κι αν διαφωνώ με τους χαρακτηρισμούς και τους υπαινιγμούς, αν με προβληματίζει ακόμη η βασική ιδέα, αν εξοργίζομαι όταν συγκρίνουν την Ακρόπολη με το Κολοσσαίο (ας θυμηθούμε την αρχική χρήση κάθε μνημείου)] …

…η χθεσινή ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) να απορρίψει την πρόταση του διάσημου  οίκου Gucci για επίδειξη μόδας με φόντο την Ακρόπολη, επιβεβαιώνει στο ακέραιο τις διαπιστώσεις αυτές. Η βλακεία και η στενομυαλιά είναι ανίκητες. Γίνεται πάντα ό,τι είναι δυνατόν να γίνει για να χαθούν ευκαιρίες προβολής της χώρας και να «πνιγούν» νέοι και έξυπνοι τρόποι αξιοποίησης του πραγματικά πλούσιου πολιτισμικού μας αποθέματος. Η επίδειξη θα γινόταν την 1η Ιουνίου, στην έναρξη της τουριστικής περιόδου του καλοκαιριού. Θα είχε όπως όλες οι αντίστοιχες εκδηλώσεις του διάσημου οίκου παγκόσμια προβολή και η Ακρόπολη θα ταξίδευε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου ανεβάζοντας κατά μερικά εκατομμύρια τις αφίξεις του φετινού καλοκαιριού και τους τζίρους στον τουρισμό της Αθήνας. Και θα έμπαιναν και στα δημόσια ταμεία δύο εκατομμύρια ευρώ, την ώρα που κόβονται συντάξεις. Αλλά οι αρχαιολόγοι του ΚΑΣ, οι οποίοι και σε πολλές άλλες περιπτώσεις δείχνουν το μένος τους για κάθε τι που σχετίζεται με την ιδιωτική οικονομία, αποφάνθηκαν πως τάχα η συγκεκριμένη εκδήλωση δεν συνάδει με «τον ιδιαίτερο πολιτιστικό χαρακτήρα των μνημείων της Ακρόπολης». Συνάδει η βλακεία; Συνάδει η φτώχεια; Συνάδει η μιζέρια; Συνάδει το εχθρικό περιβάλλον για κάθε επένδυση, είτε στον πολιτισμό είτε αλλού; Η βλακεία είναι πάντα αποφασιστική και σίγουρη για τον εαυτό της,  διότι πολύ απλά δεν βλέπει τίποτα γύρω της και δεν έχει αίσθηση των επιπτώσεών της.  Όταν στο ΚΑΣ, τουλάχιστον τέσσερις ψήφοι ελέγχονται απευθείας από τον εκάστοτε Γενικό Γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού, στους υπόλοιπους αρχαιολόγους που είναι όλοι κρατικοδίαιτοι δεν μένει παρά να συνταχθούν με την «πολιτική γραμμή» που έρχεται από πάνω. Άλλωστε η Γενική Γραμματέας Μαρία Ανδρεαδάκη Βλαζάκη, δεν ήταν παρά ο προπομπός της ειλημμένης πολιτικής απόφασης που ανακοίνωσε σήμερα και η ίδια η υπουργός Λυδία Κονιόρδου. Όπως προκύπτει και από άλλη περίπτωση για την οποία έχω αρθρογραφήσει πρόσφατα, το ΚΑΣ εμφανίζεται απλά να διεκπεραιώνει πολιτικές σκοπιμότητες. Εδώ που τα λέμε όμως, βρίσκει και τα κάνει το υπουργείο Πολιτισμού . Διότι αν – λέμε τώρα – αποφάσιζαν διαφορετικά, θα έβγαιναν όλοι οι «χαχόλοι» από τη μια άκρη του πολιτικού φάσματος ως την άλλη, για να πουλήσουν οι μισοί «πατριωτισμό» και οι άλλοι μισοί «αντίσταση στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού». Ο πολιτισμός στην Ελλάδα δεν κινδυνεύει από τις επιδείξεις μόδας. Κινδυνεύει από τη συνεχή επίδειξη της πολιτικής βλακείας, η οποία  κρατάει σε ομηρία τις πραγματικές αναπτυξιακές δυνατότητες. Προτιμούν να δουν τον πολιτισμό να πεθαίνει από … πείνα, παρά να επιτρέψουν να γίνουν πράγματα που τους ξεπερνούν. Άχρηστοι στην πλειοψηφία τους δεν θα μπορούσαν ποτέ να σταθούν και να επιβιώσουν σε ένα απαιτητικό περιβάλλον αξιοκρατίας και ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων απόδοσης και αποτελεσματικότητας. Όταν πρέπει να βγάζεις το ψωμί που τρως, θα πρέπει αν μη τι άλλο να είσαι λίγο περισσότερο έξυπνος από αυτούς που τα βρίσκουν όλα έτοιμα, «στο πιάτο». Αυτή ακριβώς την εξυπνάδα μισούν οι βλάκες.»

“Τεχνοεπιστημονικός μετασχηματισμός στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1980: Πολιτικές Συγκροτήσεων, Συγκρούσεων και Ανασχέσεων”, είναι το θέμα της διημερίδας που πραγματοποιείται στο Innovathens και στο πλαίσιο της έκθεσης “Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη” (έκθεση GR80s). Η έκθεση παρουσιάζεται από τις 25 Ιανουαρίου έως τις 12 Μαρτίου στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100, Γκάζι), ενώ η διημερίδα το διήμερο 17 και 18 Φεβρουρίου.

Η ενημερωτική ανακοίνωση περιλαμβάνει τα εξής: «Τα οράματα επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης της Ελλάδας στη δεκαετία του 1980 διαψεύσθηκαν σε μεγάλο βαθμό κυρίως λόγω του συσχετισμού πολιτικών, οικονομικών και νεοσυντεχνιακών συμφερόντων, ή λόγω διοικητικών-γραφειοκρατικών αδυναμιών. Όμως οι πολιτικές που προτάθηκαν, τα μέτρα που εφαρμόστηκαν και η ενίσχυση του επιστημονικού δυναμικού, δημιούργησαν υποθήκες που επηρέασαν με ανεξίτηλο τρόπο τις εξελίξεις.  Σκοπός της ημερίδας, στην οποία συμμετέχουν τόσο ερευνητές, όσο και πρωταγωνιστές της εποχής, είναι η κριτική ανάλυση των γεγονότων, καθώς και των επιπτώσεων τους στον τεχνο-επιστημονικό μετασχηματισμό της χώρας».

Μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα της διημερίδας εδώ. Η είσοδος είναι δωρεάν.

Συμβαίνουν στο Μέγαρο Μουσικής:

Η συνολική αντίληψη καταστάσεων και συναισθημάτων είναι ένα αποτέλεσμα αρμονικής (ή και όχι!) συνεργασίας όλων των αισθήσεών μας, αφού καμία από τις πέντε αισθήσεις δεν λειτουργεί ποτέ ανεξάρτητα. Ο κύκλος +Αισθήσεις (Συναισθήσεις) προτείνει εκδηλώσεις,  όπου η Μουσική, αντιπροσωπεύοντας φυσικά την ακοή, συνεργάζεται με μορφές έκφρασης της Τέχνης που αντιπροσωπεύουν τις υπόλοιπες τέσσερις αισθήσεις. Έτσι, μέσα από ένα παιχνίδι των αισθήσεων, θα μπορέσουμε ίσως να ανακαλύψουμε το πώς η αντίληψή μας ως ακροατών μεταβάλλεται, ανάλογα με παράγοντες που διεγείρουν συγχρόνως μια άλλη αίσθηση.

Για παράδειγμα: 
Ένας σεφ, ένας σομελιέ μπύρας και ένας πιανίστας μας οδηγούν σε ένα ενδιαφέρον ταξίδι, όπου κάθε νότα συνταιριάζεται με μια γεύση. Μια αλλιώτικη μουσική και γευστική εμπειρία, με αφορμή ένα από τα τελευταία έργα του Ροσσίνι που έχει ως θέμα οκτώ λιχουδιές. (Gioachino Rossini: Quatre hors d’oeuvres et quatre mendiants για σόλο πιάνο    από το βιβλίο IV του έργου “Péchés de vieillesse”) 

Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Αντίγραφα του Ντελακρουά κι ένα πανόραμα της πολιορκίας του Παρισιού παρουσιάζονται σε δύο εκθέσεις στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών της Θεσσαλονίκης.

Εξαιρετικό είναι το κείμενο του κ. Χρ. Παρίδη που μέσα από το LIFO παρουσιάζει και αναλύει τα θέματά τους. Το συνιστώ και παραθέτω κάποιες συνδέσεις σχετικές με το θέμα. Καλή πλοήγηση! 

1. http://www.decouvrirlagrece.com/eugene-delacroix-oeuvre-sur-la-grece/

2. https://www.google.gr/search?q=galerie+Lebrun&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0ahUKEwidspn22rLPAhUB0RQKHd2TDfEQsAQIJw&biw=1120&bih=608#imgrc=aWNGiiUa9s39PM%3A

3. https://fr.wikipedia.org/wiki/Eug%C3%A8ne_Delacroix

4. http://www.musba-bordeaux.fr/fr/article/la-grece-sur-les-ruines-de-missolonghi

5. https://sites.google.com/a/plu.edu/paris-salon-exhibitions-1667-1880/salon-de-1824

6.https://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Philippoteaux 

7. paul philippoteaux

8. https://fr.wikipedia.org/wiki/Bataille_d%27Issy_(1871)

Το Δημοτικό Σχολείο Ερείκουσας είναι ένα κτήριο κόσμημα που χτίστηκε το 1920, με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού και φέτος θα λειτουργήσει αποκλειστικά για τους τρεις μοναδικούς μαθητές της Α΄ , Γ΄ και Στ΄ τάξης! Σύμφωνα με τα αρχεία του σχολείου, ο μέγιστος αριθμός των εκατό (100) μαθητών, που εγγράφηκαν, αλλά και  φοίτησαν, ήταν το 1934. 

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των γηραιότερων εν ζωή που φοίτησαν εδώ, το σχολείο λειτουργούσε πρωί και απόγευμα με δύο βάρδιες, με την ίδια δασκάλα ή δάσκαλο, καθώς υπάρχει μία μόνο αίθουσα διδασκαλίας. Στο κτίριο υπάρχει και ο χώρος φιλοξενίας για τον εκπαιδευτικό.  Φέτος, όμως, θα φοιτήσουν στο σχολείο της Ερείκουσας τρεις μαθητές.

Πρόκειται για αγόρια, μαθητές των Διαποντίων Νήσων, διαφορετικών ηλικιών που θα παρακολουθήσουν μαθήματα της Α΄ της Γ’ και της ΣΤ΄ τάξης, χωρίς αυτό να δυσκολέψει τη δασκάλα τους που θα έρθει στο σχολείο το αργότερο μέχρι την Πέμπτη. Ο μεγάλος μαθητής της τάξης είναι ο Ρενάτο, αλβανικής καταγωγής, που γεννήθηκε στην Ελλάδα και μεγάλωσε στην Ερείκουσα, θα ήταν και ο μοναδικός μαθητής, αν δεν έρχονταν φέτος και άλλα δύο παιδάκια που η επαγγελματική απασχόληση του πατέρα τους, τους πήρε από την Αττική και τους έφερε στο μικρό νησάκι της Ερείκουσας.

Καλή Χρονιά Ακρίτες!

Περισσότερα εδώ και εδώ.

Στη Σαλαμίνα, στην Κοινότητα Αιαντείου, υπάρχει μια γέρικη, πολύ μεγάλη ελιά, γνωστή ως «Ελιά της Όρσας». Πρόσφατα το δέντρο χρονολογήθηκε από τους ειδικούς του Ινστιτούτου Klorane, στα πλαίσια της αναζήτησης και βράβευσης των αρχαίων ελαιοδένδρων στην Ελλάδα, οι οποίοι υπολόγισαν πως η ηλικία του είναι 2.500 χρόνια. Διαβάστε αναλυτικά εδώ. 

Το επόμενο κείμενο προέρχεται από την ιστοσελίδα του ΥΠΕΠΘ. Είναι ωραίο να ονειρεύεσαι, αλλά να σχεδιάζεις χωρίς τον ξενοδόχο, είναι μάλλον επιπόλαιο και καιροσκοπικό. Διαβάστε παρακαλώ και όσοι έχετε την μυρωδιά της τάξης στα ρουθούνια σας, θα καταλάβετε, τι εννοώ.

«Τη δημιουργία Εργαστηρίων Ανοιχτών Τεχνολογιών (edulabs) σε δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προβλέπει πρόταση του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων που εντάχθηκε στο Πρόγραμμα act4Greece (ηλεκτρονική πλατφόρμα συμμετοχικής χρηματοδότησης (crowdfunding)).

Τα Εργαστήρια Ανοιχτών Τεχνολογιών θα συνδράμουν στην αναβάθμιση των ψηφιακών υποδομών των σχολείων με άμεσο αντίκτυπο στη βελτίωση του ψηφιακού γραμματισμού των μαθητών. Παράλληλα, οι μαθητές θα αποκτήσουν δεξιότητες ανάλυσης, σχεδιασμού και επίλυσης προβλημάτων με τη χρήση υπολογιστικών τεχνικών και συστημάτων και θα κατανοήσουν φαινόμενα και βασικές αρχές όλων των επιστημών.

Οι ομαδοσυνεργατικές δράσεις, που θα υλοποιηθούν στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας των Εργαστηρίων, θα ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση και την κοινωνικότητα των μαθητών.

Τέλος, μέσω των Εργαστηρίων προωθείται και η εκπαιδευτική ρομποτική, μία ελκυστική παιδαγωγικά για τον μαθητή και ταυτόχρονα δημιουργική δραστηριότητα όπου οι μαθητές εξοικειώνονται με βασικές έννοιες των Φυσικών Επιστημών (STEM) και άλλων γνωστικών αντικειμένων (όπως Ιστορία κλπ.)

Το Πρόγραμμα act4Greece πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Εθνικής Τράπεζας και τη στρατηγική συνεργασία με φορείς και ιδρύματα εγνωσμένου κύρους και προσφοράς, όπως το Ίδρυμα Ωνάση, το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Λάτση, το Ίδρυμα Μποδοσάκη, την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO και το Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. 

Σημ. ιστολογίου: Είθε τα σημαντικά ιδρύματα που χορηγούν να διασφαλίσουν και την αξιοποίηση της χορηγίας. Ας μην επιτρέψουν στο Υπουργείο μας να διαχειριστεί χωρίς στρατηγικό έλεγχο τις ιδέες και τα χρήματά τους. Μήπως δούμε άσπρη μέρα κι εμείς οι πληβείοι.

Σύμφωνα με  έγγραφο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), το οποίο επικαλείται σε γραπτή του απάντηση ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Νίκος Φίλης,  σε πολλά μαθήματα η διδακτέα ύλη δεν ταυτίζεται με την εξεταστέα. Όντως υπάρχουν ενότητες Κεφαλαίων ή Κεφάλαια που δεν συμπεριλαμβάνονται στην εξεταστέα ύλη σύμφωνα με την απόφαση 96080/Δ2/17-6-2015 (ΦΕΚ τ. Β΄1186/19-6-2015), ωστόσο, η παρουσία τους είναι επιβεβλημένη και για την τήρηση της επιστημονικής συνέχειας σ’ ένα σχολικό εγχειρίδιο, αλλά και για τη δυνατότητα του Υπουργείου να αλλάζει την εξεταστέα ύλη όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο ανάλογα με τις εκπαιδευτικές ανάγκες και σύμφωνα με τις αρχές της παιδαγωγικής επιστήμης, σύμφωνα με την οποία πρέπει να υπάρχει εναλλαγή και πρόκληση ενδιαφέροντος.

Τέλος, σύμφωνα με το ως άνω έγγραφο, σημειώνεται ότι ο αριθμός των σελίδων των σχολικών εγχειριδίων δεν θα πρέπει να ξεπερνά ένα ορισμένο αριθμό, ανάλογα με τις ώρες που διδάσκεται κάθε μάθημα. Τα παραπάνω αποτελούν απάντηση στην ερώτηση, που κατέθεσε η Βουλευτής Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου, “σε ποιες ενέργειες θα προβείτε ώστε τα σχολικά βιβλία που εκτυπώνονται να είναι σε αντιστοιχία με τη διδακτέα ύλη”. 

Πρώτον: Ταύτιση και αντιστοιχία δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Δεύτερον: ακυριολεξία και ακατανόητη δομή, άγνοια των παιδαγωγικών θεωριών που υποστηρίζουν την σύνθεση ενός αναλυτικού προγράμματος, άγνοια των βασικών παιδαγωγικών αρχών διδασκαλίας. ‘Ολα τα προηγούμενα, αλλά και άλλα για τα οποία θλίβομαι αναδύονται με την αλαζονεία της ημιμάθειας από το κείμενο του Υπεπθ: «… η παρουσία τους … ενδιαφέροντος». Κρίμα. 

Από την Ένωση Ελλήνων Παιδαγωγών και την κ. Πηνελόπη Παπαϊωάννου το ακόλουθο κείμενο. Χρειάζεται «αρετή και τόλμη»για να το διαβάσετε. Την έχετε;

«Η καινούργια αφορμή για το ερώτημα του τίτλου είναι η πρόσφατη απόφαση (ΦΕΚ 1640/9-6-2016) σχετικά με τη μείωση του διδακτικού χρόνου της διδασκαλίας των Αρχαίων  κατά μία ώρα σε κάθε τάξη του Γυμνασίου, καθώς και η υποχώρηση της διδασκαλίας αυτής τελευταία χρόνια και στο Λύκειο: το μάθημα των Ρητορικών Κειμένων μειώθηκε κατά μία ώρα (για τους μαθητές της Β΄ Λυκείου – Ομάδα προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών, από το σχολικό έτος 2014-15), και το μάθημα του Επιταφίου του Θουκυδίδη καταργήθηκε (για όλους τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου από το σχολικό έτος 2015-16). Οι μειώσεις αυτές φαίνεται ότι εγγράφονται σε μία γενικότερη τάση περιορισμού των ανθρωπιστικών μαθημάτων στην εκπαίδευση, αν συνυπολογιστεί η μείωση του χρόνου διδασκαλίας της Λογοτεχνίας (σε μία ώρα από δύο) για τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου από το σχολικό έτος 2015-16 και η κατάργηση της διδασκαλίας των Λατινικών (για τους μαθητές της Β΄ Λυκείου –Ομάδα προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών) από το σχολικό έτος 2014-15.

Η πρόσφατη μείωση του διδακτικού χρόνου των Αρχαίων στο Γυμνάσιο έχει θυμίσει τη «μεταρρύθμιση Ράλλη» του 1976, με την οποία καταργήθηκε η διδασκαλία των Αρχαίων από το πρωτότυπο. Εκείνη η κατάργηση συνοδεύτηκε από την εισαγωγή της διδασκαλίας κειμένων της Αρχαίας Γραμματεία σε μετάφραση, με ένα νομοθέτημα το οποίο θέσπισε τη δημοτική γλώσσα ως επίσημη για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Οι ενέργειες αυτές φάνηκαν σύμμετρες με την τότε ιστορική συγκυρία, επειδή ήταν νωπή η οδυνηρή εμπειρία της δικτατορίας, η οποία συναρτήθηκε με τη χρήση της «καθαρεύουσας» στην αρχαΐζουσα εκδοχή της, δηλαδή με ένα επίπλαστο ιδίωμα, δείκτη αυταρχισμού και ελλιπούς καλλιέργειας. Η επενέργεια εκείνης της γλώσσας ήταν, φυσικά θυμηδία, πικρία, και απέχθεια, διατηρώντας ανοιχτά τα τραύματα του «γλωσσικού εμφυλίου», ο οποίος κορυφώθηκε τον 20^ο αι. με καταγωγή από τον 1^ο αι. μ.Χ. Τότε οι ειδικοί της γραμματικής θεώρησαν την εξέλιξη της γλώσσας φαινόμενο παρακμής και προσπάθησαν να της ξαναδώσουν την «καθαρότητά» της, αποδεχόμενοι μόνο τα πρότυπα των συγγραφέων της κλασικής Αθήνας. Τους αιώνες που ακολούθησαν, η διαμάχη αυτή έγινε επίμονη, με αποτέλεσμα «οι Έλληνες να συνηθίσουν να ζουν με αυτόν τον άβολο δυϊσμό» (Ferguson 1959, Walter 2007), κατά τον οποίο κάθε λόγια γλωσσική χρήση, άρα και μορφή, συναρτήθηκε με την εκάστοτε πολιτική και πνευματική εξουσία και κατέληξε να θεωρείται και, πολλές φορές, να αποτελεί σύμπτωμα συντηρητισμού και οπισθοδρόμησης. Άλλωστε, η διδασκαλία των Αρχαίων ακολουθούσε ένα πρότυπο σχολαστικισμού, καθηλώνοντας τα περιεχόμενα του μαθήματος στο επίπεδο της στείρας τεχνολόγησης, η οποία μπορεί ακόμη να το συνοδεύει.

Σήμερα όμως, μετά από τόσες μεταπολιτευτικές δεκαετίες, όπου αναπτύχθηκαν οι συναφείς επιστήμες, μελέτες και σπουδές, θα αντιμετωπίζουμε τη γλώσσα με τους όρους του «γλωσσικού εμφυλίου»; (Διαβάστε περισσότερα εδώ)

Ημερίδα 17 – 6 – 2004

Κυρίες και Κύριοι

Έχω την τιμή και τη χαρά να σας παρουσιάσω εκ μέρους του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας τον ψηφιακό δίσκο που περιλαμβάνει παιδαγωγικά περιοδικά της περιόδου 1831 – 1991.

Ο κ. Αλέξης Δημαράς, ο εμπνευστής της ιδέας να καταγραφούν τα περιεχόμενα παιδαγωγικών περιοδικών στην ηλεκτρονική μορφή που θα δείτε, μου έκανε την τιμή να μου αναθέσει αυτόν τον τομέα παιδαγωγίας και εγώ μελετώντας να ταξιδέψω στα κείμενα της εποχής, να συγκινηθώ, να χαμογελάσω, να προβληματιστώ ή και να διαφωνήσω, να εκπλαγώ και να πονέσω με ιδέες, εικόνες, τακτική, νοοτροπία. Έγινα από δάσκαλος μαθητής, και όλοι γνωρίζετε πόσο συγκλονιστική είναι αυτή η εμπειρία.

Καθώς διατρέχει ο ερευνητής τις χιλιάδες των σελίδων με τα κείμενα, όπου διατυπώνονται προσωπικές θέσεις, με εκφράσεις δηλωτικές πόνου από τον μόχθο τον πνευματικό που δεν δικαιώθηκε ή που ματαιώθηκε, εκφράσεις, όπου περιγράφονται αλλά και αμφισβητούνται οράματα με σαλπίσματα ύφους εκθέσεως ιδεών, καθώς λοιπόν διατρέχει όλα αυτά περπατάει σε διαδρόμους και χώρους, όπου ζει το σκηνικό σε ημίφως και είναι στιγμές που αισθάνεται ότι έχει ανατρέψει την τάξη του χρόνου και ότι απολαμβάνει πτυχές άλλης ζωής και δράσης χωρίς τις μεταφυσικές ερμηνείες.

Ένα σύμπλεγμα θέλησης και ενεργούς σκέψης προκύπτει από όλο αυτό τον θησαυρό. Ο κουμπαράς μας, λοιπόν, είναι πολύτιμος. Πολύ θα ήθελα να μην ανακοίνωνα τα πλούτη που κρύβει. ‘Όμως η γνώση πρέπει να μοιράζεται.

Και μπορεί να μη σώζει ζωές όπως η ανακοίνωση της ανακάλυψης ενός φαρμάκου, όμως σώζει ισοδυνάμως πνευματικές ζωές και μεταβάλλει νοοτροπίες. Γινόμαστε κοινωνοί του τρόπου που σκέπτονταν κάποιοι πριν από μας και παραμένουμε ταπεινοί. Αυτό μας κρατάει ταπεινούς. Συνειδητοποιούμε ότι δεν ανακαλύψαμε εμείς και η γενιά μας την πυρίτιδα. Ότι όλοι χρειάζεται να αγωνιζόμαστε κριτικά απέναντι στη δημιουργία, να σεβόμαστε και να αναγνωρίζουμε την αλήθεια από όπου κι αν προέρχεται.

Είναι σημαντικό και καλό να προσεγγίζει ο μελετητής με ευπρέπεια και μεγαλοψυχία, με γενναιότητα και επαγγελματισμό, με ψυχραιμία και χωρίς ψυχρότητα τα κείμενα μιας παράδοσης φιλολογικής, γλωσσικής, παιδαγωγικής, πολιτικής, κοινωνικής, ψυχοπαιδαγωγικής, παιδιατρικής. Μιας παράδοσης που παρά το ότι – η ίδια η λέξη το δηλώνει – δεν είναι δυνάμει ζωντανή, παραμένει ζώσα αφού αποτελεί την πρώτη ύλη της δικής μας κουλτούρας.

Επειδή λοιπόν, αυτή η εργασία δεν είναι μια καταγραφή δι αντιγραφής, αλλά κυρίως μια συμμετοχή λειτουργούσα σας παρακαλώ να με ακολουθήσετε στην πλοήγηση (όπως λέγεται στην γλώσσα των υπολογιστών) αυτού του ψηφιακού δίσκου:

ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ – 2

Το Συγκεντρωτικό Ευρετήριο Περιεχομένων Παιδαγωγικών Περιοδικών ως βάση συλλογής περιεχομένων στην πρώτη του φάση περιλαμβάνει ευρετήρια με περιεχόμενο ανεπεξέργαστο ή και δυσεύρετο,

[…]

Συνολικά έχουν καταγραφεί 7047 τίτλοι άρθρων και άλλων κειμένων. 7047 τίτλοι περιεχομένων…

[…]

Κυρίες και Κύριοι

Η προσδοκία μας το Συγκεντρωτικό Ευρετήριο Παιδαγωγικών Περιοδικών να συγκεντρώσει σε μια επόμενη φάση και άλλα περιοδικά, μεγάλα έργα επεκτείνοντας χρονικά και θεματικά τους ορίζοντές του, όπως το ευρετηρίο του περιοδικού «Ερμής ο Λόγιος, 1811 – 1821» (που κατάρτισε ο Εμμανουήλ Ν. Φραγκίσκος για τις εκδόσεις του Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών το 1976), του ευρετηρίου της πρώτης περιόδου του περιοδικού «Παρνασσός 1877 – 1895».

Επειδή καμιά εμπειρία δεν μεταβιβάζεται, είναι φυσικό το μεγάλο μέρος της απόλαυσης αυτού του ταξιδιού να μένει στον μικρόκοσμό μου. Γνωρίζοντας όμως το παιδαγωγικό σας ήθος, είμαι βέβαιη ότι γίνατε κοινωνοί του συναισθήματος που διακατέχει τον ερευνητή, τον μελετητή, τον δάσκαλο που θα επιδιώξει το εγχείρημα να αναζητήσει μόνος του στον υπολογιστή του τις λεπτομέρειες αυτού του ψηφιακού δίσκου.

Έτσι κι αλλιώς, στη σχέση μας με την ψηφιακή τεχνολογία είμαστε περιηγητές, συλλέγουμε πληροφορίες, εικόνες σαν από ταξίδι.

Καλό σας ταξίδι, λοιπόν. Σας ευχαριστώ.

Αλέξης Δημαράς 14/7/2006, Μοναστηράκι, ΚΕΕ, ομάδα Δημαρά

Δάσκαλε, ας μάθουν οι νεώτεροι, 

ότι το «ηθικώς βούλεσθαι», που δίδασκες, ήταν τρόπος να βλέπουμε την εκπαίδευση. Έτσι την προσεγγίζαμε για να την περιγράψουμε. Οι τρεις ιδέες, της παλληκαριάς, της αλήθειας, της ομορφιάς (το αγαθόν, το αληθές, το καλόν) προσδιόριζαν την παιδαγωγική σου τεχνική…