Ο βροχερός καιρός και τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα του 2019, στάθηκαν η αφορμή για αυτή τη χρονιά να μιλήσουμε για το νερό και τον κύκλο που διανύει στη γη μας. Έτσι ξεκινήσαμε να μιλάμε για το πως ανεβαίνει το νερό από τη θάλασσα στα σύννεφα, πως μετατρέπεται σε βροχή ή χιόνι και πως  πέφτει στη γη και μετατρέπεται σε ρυάκια, ποταμάκια και χειμάρρους και καταλήγει σε λίμνες και στη θάλασσα.

Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι (πειραματιζόμενη για το μοριακό τύπο του νερού H2O) μίλησα στα παιδιά για τη μετατροπή των μορίων του νερού σε υδρογόνα και οξυγόνα, και την επανένωσή τους στα σύννεφα στην αρχική τους μορφή. Τα παιδιά φαίνεται να κατανόησαν τον τρόπο και τον αποτύπωσαν στο χαρτί!!!

Και όπως καταλαβαίνεται δεν μπορούσε να λείπει και μία πρόκληση. Τα παιδιά έπρεπε με απλά υλικά να φτιάξουν ένα καραβάκι, που να χωράει τη Μίλη την καμηλοπάρδαλη και που να επιπλέει για 60” ( ένα πλήρη γύρισμα του λεπτοδείκτη του ρολογιού) χωρίς να βουλιάξει. Τα υλικά;; Ό,τι βρέθηκε με μία γρήγορη ματιά στο σχολείο.

Τα παιδιά περίμεναν πως και πως να αποδώσουν τα καραβάκια τους.

Πιατάκια χάρτινα με γλωσσοπίεστρα κολλημένα στον πάτο, πλαστικά πιάτα με πανάκια φύλλα, χαρτοπετσέτες, σύρμα πίπας, αλουμινόφυλλα…. σε όλες τις κατασκευές η καμηλοπάρδαλη έμεινε στην επιφάνεια….

Όλες οι ομάδες τα κατάφεραν πολύ καλά… ένας μόνο δεν τα πήγε πολύ καλά, όμως οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν ο πιο δημιουργικός.

Πήρε ένα κομμάτι χαρτί, το δίπλωσε και το έφτιαξε βαρκούλα με πανί… Δυστυχώς δε σκέφτηκε ότι το χαρτί βουλιάζει… Τί νομίζετε; Θα ξαναχρησιμοποιήσει χαρτί σε μία δοκιμασία με νερό; Δεν το νομίζω….

Φτιάξαμε και μουσικά όργανα για τον ήχο της βροχής, με την τεχνική του ντεκουπάζ με χαρτοπετσέτα και τέμπερες.

Και μάθαμε το γνωστό ποίημα “Από πού είσαι ποταμάκι;”