Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) Καστρίου υλοποίησε στο σχολείο μας το πρόγραμμα “Παιχνίδια Γειτονιάς”, το οποίο περιλαμβάνει παραδοσιακά παιχνίδια όπως:
- «Περνά – περνά η μέλισσα»
- «Η μικρή Ελένη”
- «Δε περνάς κυρά Μαρία»
- «Καβάλες»
- «Τυφλόμυγα»
- «Γαλοκούτι»
- «Μήλα»
- «Φρουτοσαλάτα»
- «Κεραμιδάκια»
Οι μαθητές/τριες του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού Σχολείου Κανδήλας προκειμένου να συμμετέχουν στο πρόγραμμα, επισκέφτηκαν την πλατεία του χωριού και όλοι μαζί έπαιξαν παιχνίδια που κάποτε έπαιζαν οι γονείς και οι παππούδες τους.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά στο παρελθόν;
-
Συλλογικά και αυτοσχέδια παιχνίδια
Τα παιδιά συναντιόνταν στις γειτονιές και έπαιζαν παιχνίδια που απαιτούσαν φαντασία, συνεργασία και κίνηση. Δεν υπήρχαν ακριβά παιχνίδια· αντίθετα, χρησιμοποιούσαν απλά αντικείμενα της καθημερινότητας, όπως ένα σκοινί, μια μπάλα ή ακόμα και μια πέτρα. -
Παιχνίδια που απαιτούσαν κίνηση
Παιχνίδια όπως το “Κρυφτό”, το “Κουτσό”, το “Τυφλόμυγα” και το “Λαβύρινθος” έκαναν τα παιδιά να τρέχουν, να πηδούν και να εξασκούνται, ενισχύοντας τη σωματική τους ανάπτυξη. -
Ομαδικά παιχνίδια
Το “Περνά-περνά η μέλισσα”, οι “Δεκαπέντε” ή το “Σχοινάκι” απαιτούσαν συνεργασία και συντονισμό, βοηθώντας τα παιδιά να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες. -
Αυτοσχέδια αθλήματα
Χωρίς οργανωμένα γήπεδα, τα παιδιά έφτιαχναν δικά τους γήπεδα για να παίξουν ποδόσφαιρο ή “μήλα”. Μια μπάλα από κουρέλια ή ακόμα και ένα κουτάκι αναψυκτικού μπορούσε να γίνει το κέντρο του παιχνιδιού.
Το παιχνίδι τότε και τώρα
Σε αντίθεση με το σήμερα, όπου η τεχνολογία έχει κατακλύσει την καθημερινότητα, τα παλιά παιχνίδια βασίζονταν στην κίνηση, τη φαντασία και την άμεση κοινωνική αλληλεπίδραση.
Σήμερα, η ομάδα του ΚΠΕ Καστρίου έδωσε στα παιδιά την ευκαιρία να μάθουν την αξία της συνεργασίας, να αναπτύξουν δεξιότητες και να διασκεδάσουν χωρίς περιορισμούς.