ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ

Και τι είναι το παραπανίσιο; Μια λέξη μόνο· γιατί τα απαραίτητα είναι αρκετά για τους συνετούς. Τα χρήματα δεν ανήκουν στους ανθρώπους, αλλά στους θεούς που μας τα δώσανε να τα φροντίζουμε· όταν το επιθυμούν μας τα παίρνουν πάλι
τί δ᾿ ἐστί τό πλέον; ὄνομ᾿ ἔχει μόνον· ἐπεί τά γ᾿ ἀρκοῦνθ᾿ ἱκανά τοῖς γε σώφροσιν. οὔτοι τά χρήματ᾿ ἴδια, κέκτηνται βροτοί, τά τῶν θεῶν δ᾿ ἔχοντες ἐπιμελούμεθα· ὅταν δέ χρήζωσ᾿ αὔτ᾿ ἀφαιροῦνται πάλιν

Να τιμάς την ισότητα που ενώνει φίλους, πόλεις και συμμάχους· γιατί η ισότητα είναι στη φύση των ανθρώπων, το παραπάνω, όμως, πάντοτε θα είναι αντίθετο στο λιγότερο και θα το πολεμά. Και γιατί η ισότητα έβαλε στους ανθρώπους μέτρα και σταθμά και όρισε αριθμούς, και το κλεισμένο μάτι της νύκτας και το φως του ήλιου κάνουν κάθε χρόνο τον ίδιο κύκλο και κανένα δεν έχει φθόνο για το άλλο επειδή νικιέται
ἰσότητα τιμᾶν ἥ φίλους ἀεί φίλοις πόλεις τε πόλεσι συμμάχους τε συμμάχοις συνδεῖ· τό γάρ ἴσον μόνιμον ἀνθρώποις ἔφυ, τῷ πλέονι δ᾿ ἀιεί πολέμιον καθίσταται τοὔλασσον ἐχθρᾶς θ᾿ ἡμέρας κατάρχεται. καί γάρ μέτρ᾿ ἀνθρώποισι καί μέρη σταθμῶν ἰσότης ἔταξε κἀριθμόν διώρισε, νυκτός τ᾿ ἀφεγγές βλέφαρον ἡλίου τε φῶς ἴσον βαδίζει τόν ἐνιαύσιον κῦκλον, κοὐδέτερον αὐτῶν φθόνον ἔχει νικώμενον

Αν το σοφό και το ωραίο ήταν το ίδιο για όλους, δε θα υπήρχαν στους ανθρώπους έριδες
εἰ πᾶσι ταὐτόν καλόν ἔφυ σοφόν, οὐκ ἦν ἄν ἀμφίλεκτος ἀνθρώποις ἔρις

Η βιασύνη δεν οδηγεί στο δίκαιο, ενώ φτάνεις πιο εύκολα στη σοφία μιλώντας αργά
οὔτοι τό ταχύ τήν δίκην ἔχει, βραδεῖς δέ μῦθοι πλεῖστον, ἀνύουσιν σοφόν

Δεν είναι βέβαιη η ευτυχία, αλλά εφήμερη
ὁ δ᾿ ὄλβος οὐ βέβαιος, ἀλλ᾿ ἐφήμερος

Γιατί κι αν πρέπει κάποιος ν’ αδικεί, για χάρη της εξουσίας, ας αδικεί, για όλα τ’ άλλα, όμως, οφείλει να δείχνει σεβασμό
εἴπερ γάρ ἀδικεῖν χρή, τυραννίδος, πέρι κάλλιστον ἀδικεῖν, τἄλλα δ’ εὐσεβεῖν χρεών

Δεν υπάρχουν μόνο κακά στα γηρατειά. Αλλά η πείρα έχει να πει κάτι σοφότερο από τα νιάτα
οὐχ ἅπαντα τῷ γήρα κακά πρόσεστιν. ἀλλ’ ἡμπειρία ἔχει τι λέξαι τῶν νέων σοφώτερον

Γιατί, αν έκανε ο καθένας από τη μεριά του ό,τι καλό μπορούσε και το πρόσφερε στην πατρίδα για να την ωφελήσει, θα υπέφεραν λιγότερο όλα τα κράτη και στο εξής θα ζούσαν περισσότερο ευτυχισμένα
εἰ γάρ λαβών ἕκαστος ὅ,τι δύναιτο, τις χρηστόν διέλθοι τοῦτο κἀς κοινόν φέροι πατρίδι, κακῶν ἄν αἱ πόλεις ἐλασσόνων πειρώμεναι τό λοιπόν εὐτυχοῖεν ἄν

Φριχτό πράγμα για τις γυναίκες οι πόνοι της γέννας, γι’ αυτό και όλες αγαπάνε τα παιδιά τους.
δεινόν γυναιξίν αἱ δ’ ὠδίνων γοναί, καί φιλότεκνόν πως πᾶν γυναικεῖον γένος

Η γυναίκα από τη φύση της είναι κακόγλωσση, και την παραμικρή αφορμή να βρει για λόγια, λέει ακόμη περισσότερα. Μεγάλη ευχαρίστηση δίνει στις γυναίκες να κουτσομπολεύει η μια την άλλη.
φιλόψογον δέ χρῆμα θηλειῶν ἔφυ, σμικρός τ’ ἀφορμάς ἤν λάβωσι τῶν λόγων, πλείους ἐπεσφέρουσιν· ἡδονή δέ τις γυναιξί μηδέν ὑγιές ἀλλήλας λέγειν