ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ

Ο χρυσός και η ευτυχία παρασύρουν το μυαλό των ανθρώπων οδηγώντας τους στη βία της αδικίας. Κανείς δεν μπορεί να δει πως ο χρόνος κύκλους κάνει
ὁ χρυσός ἅ τ᾿ εὐτυχία φρενῶν βροτούς ἐξάγεται, δύνασιν ἄδικον ἐφέλκων. Χρόνου γάρ οὔτις τό πάλιν εἰσορᾶν ἔτλα

Οι ευτυχισμένοι δεν παραμένουν μέχρι το τέλος ευτυχείς. Όλα είναι ενάντια μεταξύ τους
οἵ τ᾿ εὐτυχοῦντες διά τέλους οὐκ ευτυχεῖς. ἐξίσταται γάρ ἀπ᾿ ἀλλήλων πάντα δίχα

Είναι ανόητος όποιος παντρεύεται γυναίκα πλούσια ή από καλή γενιά, αλλά κακιά· στο σπίτι πιο πολύ αξίζει μια συνετή γυναίκα ταπεινής καταγωγής από μια αρχοντικής γενιάς
ὅστις δέ πλοῦτον ἤ εὐγένειαν εἰσιδών γαμεῖ πονηρᾶν, μῶρός ἐστι· μικρά γάρ μεγάλων ἀμείνω σώφρον᾿ ἐν δόμοις λέχη

Η γυναίκα που, όταν λείπει ο άντρας από το σπίτι, κοιτάζει μόνο την ομορφιά της δεν είναι τίμια. Γιατί δεν της χρειάζεται έξω από το σπίτι της να φαίνεται ωραία, αν δεν επιζητεί να κάνει κάποια ατιμία
γυνή δ᾿, ἀπόντος ἀνδρός, ἥτις ἐκ δόμων ἐς κάλλος ἀσκεῖ, διάγραφ᾿ ὡς οὖσαν κακήν. οὐδέν γάρ αὐτήν δεῖ θύρασιν εὐπρεπές φαίνειν πρόσωπον, ἤν τι μή ζητῇ κακόν

Οι γυναίκες είναι ανόητες, δεν τ᾿ αρνιέμαι· όταν, όμως, ο άντρας απατά τη γυναίκα του παραμερίζοντάς τη, τότε κι αυτή θέλει να τον μιμηθεί και να βρει άλλον άντρα. Έπειτα βέβαια, η κατηγορία για μας μεγεθύνεται, ενώ για κείνους, που είναι και οι υπαίτιοι, δε λέει κανείς κακό
μῶρον μέν οὖν γυναῖκες, οὐκ ἄλλως λέγω· ὅταν δ᾿ ὑπόντος τοῦδ᾿, ἁμαρτάνῃ πόσις τἄνδον παρώσας λέκτρα, μιμεῖσθαι θέλει γυνή τόν ἄνδρα χἅτερον κτᾶσθαι φίλον. κἄπειτ᾿ ἐν ἡμῖν ὁ ψόγος λαμπρύνεται, οἱ δ᾿ αἴτιοι τῶνδ᾿ οὐ κλύουσ᾿ ἄνδρες κακῶς

Σε όλους τους Αργείους άκουγες να λένε “της γυναίκας ο άντρας και όχι ο αφέντης της γυναίκας “. Κι όμως, είναι ντροπή να κυβερνά στο σπίτι η γυναίκα και όχι ο άντρας
πᾶσιν δ᾿ ἐν Ἀργείοισιν ἤκουες τάδε· Ὁ τῆς γυναικός -οὐχί τἀνδρός ἡ γυνή. καίτοι τόδ᾿ αἰσχρόν, προστατεῖν γε δωμάτων γυναῖκα, μή τόν ἄνδρα

Να γνωρίζει ο καθένας, όμως, αυτό, άμα αποπλανήσει δηλαδή ξένη γυναίκα με κρυφές αγάπες και αναγκαστεί κατόπιν να την πάρει, είναι δυστυχισμένος, αν νομίζει πως θα είναι πιστή σ᾿ εκείνον, όταν δεν ήταν με τον πρώτο της άντρα
ἴστω δ᾿, ὅταν τις διολέσας δάμαρτά του κρυπταῖσιν εὐναῖς εἶτ᾿ ἀναγκασθῇ λαβεῖν, δύστηνός ἐστιν, εἰ δοκεῖ τό σωφρονεῖν ἐκεῖ μέν αὐτήν οὐκ ἔχειν, παρ᾿ οἷ δ᾿ ἔχειν

Στα σπίτια τον άντρα που πέθανε τον αποζητούν πολύ, ενώ την γυναίκα λίγο
οὐ γάρ ἀλλ᾿ ἀνήρ μέν ἐκ δόμων θανών ποθεινός, τά δέ γυναικός ἀσθενῆ

Είναι φρικτό να γεννάς, αλλά το μεγάλο και έμφυτο μητρικό φίλτρο κάνει όλες τις γυναίκες να μάχονται για τα παιδιά τους
δεινόν τό τίκτειν καί φέρει φίλτρον μέγα πᾶσίν τε κοινόν ὥσθ᾿ ὑπερκάμνειν τέκνων

Ο συνετός άντρας πρέπει στο σπίτι του να έχει γυναίκα καλή και αγαθή, αλλιώς να μην έχει καθόλου
χρή δ᾿ ἐν δόμοισιν ἄνδρα τόν σοφόν τρέφειν γυναῖκα χρηστήν κἀγαθήν, ἤ μή τρέφειν

Γιατί το μεγαλύτερο χάρισμα για μια γυναίκα είναι η σωφροσύνη και η σιωπή και πρέπει να κάθεται μέσα στο σπίτι ήσυχη
γυναικί γάρ σιγή τε καί τό σωφρονεῖν κάλλιστον, εἴσω δ᾿ ἥσυχον μένειν δόμων

Ευτυχισμένος όποιος ποτισμένος με κρασί γλεντά και μ᾿ αγκαλιά το φίλο του τραγουδά το ευοί ευάν κι έχοντας αρωματίσει τις ξανθές του μπούκλες, γυαλισμένες από το λάδι, και θωπεύοντας στο στρώμα μια εταίρα καλοθρεμμένη λεει: ” ποιος την πόρτα θα μου ανοίξει;”
μάκαρ ὅστις εὐιάζει βοτρύων φίλαισι πηγαῖς ἐπί κῶμον ἐκπετασθείς, φίλον ἄνδρ᾿ ὑπαγκαλίζων ἐπί δεμνίοις τε ξανθόν χλιδανῆς ἔχων ἑταίρας μυρόχριστος λιπαρόν βόστρυχον, αὐδᾷ δέ· θύραν τίς οἴξει μοι;

Είναι κάποιες φορές γλυκό να μην πολυσκέφτεσαι και άλλες φορές που είναι χρήσιμο να δρας με γνώση
ἔστιν μέν οὖν ἵν᾿ ἡδύ μή λίαν φρονεῖν, ἔστιν δ᾿ χὥπου χρήσιμον γνώμην ἔχειν

Δεν είναι κακό ν᾿ αλλάζεις, αρκεί να βρίσκεις πάντα το καλύτερο
ἀνδρός οὐ κακοῦ τροπαί τοιαίδε, χρῆσθαι τοῖσι βελτίστοις ἀεί

Γιατί η σωφροσύνη σε άνθρωπο σοφό ταιριάζει
πρός σοφοῦ γάρ ἀνδρός ἀσκεῖν σώφρον᾿ εὐοργησίαν