ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ

Αυτά που αποκτούνται με δόλο και όχι με τι δίκιο δεν είναι βέβαια
τὰ γὰρ δόλῳ τῷ μὴ δικαίῳ κτήματ’ οὐχὶ σῴζεται

Πολλά τεχνάσματα θα μπορούσες να βρεις· άλλωστε γυναίκα είσαι
πολλάς ἄν εὕροις μηχανάς· γυνή γάρ εἶ

Απ᾿ τα χρέη μόνο να γλιτώσω, κι ας φαίνομαι στους ανθρώπους θρασύς, γλυκόφωνος, τολμηρός, αυθάδης, σιχαμένος, ψευταράς, δεξιοτέχνης στα λόγια, κινητό βιβλίο των νόμων, αερολόγος, πονηρή αλεπού, ξιπασμένος, χέλι που γλιστράει, θεομπαίχτης, απατεώνας, κάθαρμα, διεστραμμένος, που μπαίνει στο ρουθούνι των άλλων και μίζερος
εἴπερ τά χρέα διαφευξοῦμαι τοῖς τ᾿ ἀνθρώποις εἶναι δόξω θρασύς, εὔγλωττος, τολμηρός, ἴτης, βδελυρός, ψευδῶν συγκολλητής, εὑρησιεπής, περίτριμμα δικῶν, κύρβις, κρόταλον, κίναδος, τρύμη, μάσθλης, εἴρων, γλοιός, ἀλαζών, κέντρων, μιαρός, στρόφις, ἀργαλέος, ματιολοιχός

Πολλά κακά μπορείς κρυφά να κάνεις
Πόλλ’ ἂν καλῶς λάθρᾳ σὺ κλέψειας κακά.

Αγαμέμνονα, δε θα ᾿πρεπε ποτέ τα λόγια να έχουν μεγαλύτερη ισχύ στους ανθρώπους από τα έργα· αλλά, αν κάποιος έπραξε σωστά, σωστά πρέπει και να μιλάει, κι αν πάλι έπραξε πονηρά, αδύναμα να ᾿ναι τα λόγια του, ώστε ποτέ του να μη μπορεί να επαινεί το άδικο. Πονηροί είναι αυτοί που έχουν καταφέρει να βρουν τέτοιους τρόπους, αλλά δεν μπορούν να είναι για πάντα και στο τέλος καταστρέφονται· κανείς δε γλίτωσε ποτέ μέχρι τώρα
Ἀγαμέμνον, ἀνθρώποισιν οὐκ ἐχρῆν ποτε τῶν πραγμάτων την γλῶσσαν ἰσχύειν πλέον· ἀλλ᾿, εἴτε χρήστ᾿ ἔδρασε, χρήστ᾿ ἔδει λέγειν, εἴτ᾿ αὖ πονηρά, τούς λόγους εἶναι σαθρούς, καί μή δύνασθαι τἄδικ᾿ εὖ λέγειν ποτέ. σοφοί μέν οὖν εἰσ᾿ οἱ τάδ᾿ ἠκριβωκότες, ἀλλ᾿ οὐ δύνανται διά τέλους εἶναι σοφοί, κακῶς δ᾿ ἀπώλοντ᾿· οὔτις ἐξήλυξέ πω

γιατί αποθρασύνει τους ανθρώπους η πονηρή σκοτεινή σκέψη, πρωταρχική αιτία των συμφορών
βροτούς θρασύνει γάρ αἰσχρόμητις τάλαινα παρακοπά πρωτοπήμων

όποιων η σκέψη είναι μητέρα του κακού, στο πονηρό πάντα τους εκπαιδεύει
οἷς γὰρ ἡ γνώμη κακῶν μήτηρ γένηται, πάντα παιδεύει κακούς

όπου οι φαύλοι-αχρείοι αξίζουν περισσότερο από τους καλούς-δίκαιους, το καλό χάνεται και επικρατούν οι πονηροί
ὅπου θ’ ὁ χείρων τἀγαθοῦ μεῖζον σθένει κἀποφθίνει τὰ χρηστὰ χὠ δειλὸς κρατεῖ

Ο τίμιος άνδρας ξέρει να συγχωρεί… ο πονηρός ευχαριστιέται στα πονηρά
ἀνήρ γάρ χρηστός αἰδεῖσθαι φιλεῖ… πονηροῦ φωτός ἡδοναί κακαί

Μου φαινόσασταν από τον ουρανό πολύ τιποτένιοι, αλλά και από εδώ (από τη γη) ακόμη πιο τιποτένιοι
Ἔμοιγέ τοι ἀπό τοὐρανοῦ ᾿φαίνεσθε κακοήθεις πάνυ, ἐντευθενί δέ πολύ τι κακοηθέστεροι