ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ

Μοιράζει ο θεός το δίκιο, όταν έρθει η ώρα
νέμει τοι δίκαν θεός, ὅταν τύχῃ

Όποιος προσπαθεί με τη βία να κερδίσει την ευτυχία από τους θεούς, ναι μεν έχει θάρρος, αλλά θάρρος ανέμυαλο· το πεπρωμένο του κανείς δε μπορεί να το αποφύγει
τάς τῶν θεῶν γάρ ὅστις ἐκμοχθεῖ τύχας, πρόθυμός ἐστιν, ἡ προθυμία δ᾿ ἄφρων· ὅ χρή γάρ οὐδείς μή χρεών θήσει ποτέ

Ποτέ η ευτυχία δεν πηγαίνει στο ίδιο σπίτι πάντα· η μία μοίρα κυνηγάει την άλλη από πίσω· εκείνον που βρίσκεται ψηλά τον ρίχνει στην καταφρόνια, ενώ στο φτωχό θεμελιώνει την ευτυχία
οὐδέ τόν αὐτόν ἀεί βεβάναι δόμον εὐτυχία· παρά δ᾿ ἄλλαν ἄλλα μοῖρα διώκει. τόν μέν ἀφ᾿ ὑψηλῶν βραχύν ᾤκισε, τόν δ᾿ ἀλέταν εὐδαίμονα τεύχει

Σαν θέλει ο θεός, γελά και κλαίει ο καθένας
Ξὺν τῷ θεῷ πᾶς καὶ γελᾷ κὠδύρεται.

Ό,τι είναι της μοίρας γραφτό να γίνει, ας γίνει. Κανένας δεν μπορεί να παραβεί τη μεγάλη και ατέρμονη βούληση του Δία.
ὅ,τί τοι μόρσιμόν ἐστιν, τὸ γένοιτ’ ἄν. Διὸς οὐ παρβατός ἐστιν μεγάλα φρὴν ἀπέρατος.

ποιος από τους ανθρώπους θα μπορούσε να πει πως γεννήθηκε με μια μοίρα χωρίς βάσανα και συμφορές;
τίς τἄν εὔξαιτο βροτῶν ἀσινεῖ δαίμονι φῦναι

είναι μεγάλη η ευχαρίστηση ν᾿ αποφύγεις ολότελα της μοίρας το γραμμένο
τερπνόν δέ τ᾿ ἀναγκαῖον ἐκφυγεῖν ἅπαν

τώρα γίνεται αυτό που γίνεται· στο τέλος, όμως, θα γίνει αυτό που είναι γραμμένο από τη μοίρα
ἔστι δ᾿ ὅπη νῦν ἔστι· τελεῖται δ᾿ ἐς τό πεπρωμένον

οι συμφορές εξουσιάζουν τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι τις συμφορές (οι άνθρωποι δηλαδή βρίσκονται στο έλεος των περιστάσεων)
αἱ συμφοραί τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι και οὐκί ὤνθρωποι τῶν συμφορέων

όταν απ᾿ το θεό φυσά δυνατός άνεμος, πρέπει να υπομένεις τα βάσανα χωρίς οδυρμούς και κλάματα
θεόθεν δέ πνέοντ᾿ οὖρον ἀνάγκη πλῆναι καμάτοις ἀνοδύρτοις

αλλά ούτε από τα πολλά τραύματα στο στήθος πεθαίνει κανείς, αν δεν έρθει η ώρα του, ούτε κι αν μένει στο σπίτι του ήσυχος δίπλα στη φωτιά ξεφεύγει από το θάνατο που του ᾿χει γράψει το πεπρωμένο του
ἀλλ᾿ οὔτε πολλά τραύματ᾿ ἐν στέρνοις λαβών θνῄσκει τις, εἰ μή τέρμα συντρέχει βίου, οὔτ᾿ ἐν στέγῃ τις ἥμενος παρ᾿ ἑστίᾳ φεύγει τι μᾶλλον τόν πεπρωμένον μόρον

κι έτσι της μοίρας το γραφτό· πρέπει πιο ελαφρά να υποφέρω,μια που γνωρίζω πως κανείς με της ανάγκης δεν μπορεί τη δύναμη να πολεμήσει.
τὴν πεπρωμένην δὲ χρὴ αἶσαν φέρειν ὡς ῥᾷστα, γιγνώσκονθ᾽ ὅτι τὸ τῆς ἀνάγκης ἔστ᾽ ἀδήριτον σθένος

Είναι η μοίρα όλων των ανθρώπων κάποτε να πεθάνουν, και δεν υπάρχει θνητός που να γνωρίζει αν αύριο θα ζήσει· γιατί είναι άγνωστο η τύχη ποιον δρόμο θα πάρει
βροτοῖς ἅπασι κατθανεῖν ὀφείλεται, κοὐκ ἔστι θνητῶν ὅστις ἐξεπίσταται τήν αὔριον μέλλουσαν εἰ βιώσεται· τό τῆς τύχης γάρ ἀφανές οἷ προβήσεται