Αλίμονο· με τίποτα δε μπορείς να ξεχωρίσεις την αρετή στους ανθρώπους· κι αυτό γιατί υπάρχει μεγάλη σύγχυση στη φύση τους
φεῦ· οὐκ ἐστ᾿ ἀκριβές οὐδέν εἰς εὐανδρίαν· ἔχουσιν γάρ ταραγμόν αἱ φύσεις βροτῶν
Άρθρα της κατηγορίας: 'αβεβαιότητα'
Ευριπίδης, Ηλέκτρα, στιχ. 367-368 (Ορέστης)
αβεβαιότητα, άνθρωπος, αρετή, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, ορθή κρίση με ετικέτες Ευριπίδης, ΗΛΕΚΤΡΑ στις 20 Ιανουαρίου, 2016 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΣοφοκλής, Οιδίπους επί Κολωνώ, στιχ. 607-615 (Οιδίποδας)
αβεβαιότητα, άνθρωπος, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, ευμετάβολο ζωής, χρόνος με ετικέτες ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ, Σοφοκλής στις 9 Ιανουαρίου, 2016 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΜόνο τους θεούς δεν τους βρίσκουν τα γηρατειά και ούτε πεθαίνουν, ενώ όλα τα άλλα τα συνταράσσει ο παντοκράτορας χρόνος. Η γονιμότητα της γης χάνεται, όπως και η δύναμη του σώματος. Πεθαίνει η πίστη, φυτρώνει η απιστία, και το ίδιο φρόνημα ποτέ δεν παραμένει ούτε στους φίλους ούτε ανάμεσα στις πόλεις. Γιατί σε άλλους τώρα, σε άλλους σε μεταγενέστερο χρόνο, τα ευχάριστα γίνονται πικρά και πάλι τα πικρά αγαπητά
μόνοις οὐ γίγνεται θεοῖσι γῆρας οὐδὲ κατθανεῖν ποτε, τὰ δ’ ἄλλα συγχεῖ πάνθ’ ὁ παγκρατὴς χρόνος• φθίνει μὲν ἰσχὺς γῆς, φθίνει δὲ σώματος. θνῄσκει δὲ πίστις, βλαστάνει δ’ ἀπιστία, καὶ πνεῦμα ταὐτὸν οὔποτ’ οὔτ’ ἐν ἀνδράσιν Φίλοις βέβηκεν οὔτε πρὸς πόλιν πόλει• τοῖς μὲν γὰρ ἤδη, τοῖς δ’ ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ τὰ τερπνὰ πικρὰ γίγνεται καὖθις φίλα.
Ευριπίδης, Ηρακλής Μαινόμενος, στιχ. 511-512 (Αμφιτρύωνας)
αβεβαιότητα, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, ευμετάβολο ζωής, ευτυχία, πλούτος και ευτυχία, χρήμα με ετικέτες Ευριπίδης, ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ στις 3 Ιανουαρίου, 2016 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΟ μεγάλος πλούτος και η ευτυχία δε γνωρίζω να μένουν σταθεροί για πάντα σε κάποιον
ὁ δ᾿ ὄλβος ὁ μέγας ἥ τε δόξ᾿ οὐκ οἶδ᾿ ὅτῳ βέβαιος ἐστί
Ευριπίδης, Ελένη, στιχ. 711-715 (άγγελος προς Ελένη)
αβεβαιότητα, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, ευμετάβολο ζωής με ετικέτες ΕΛΕΝΗ, Ευριπίδης στις 1 Ιανουαρίου, 2016 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΔυσκολονόητος ο θεός κόρη μου· ολοένα αλλάζει. Εδώ κι εκεί, πότε ψηλά πότε βαθιά, οδηγεί τα πάντα· ο ένας δυστυχεί, ο άλλος όχι, αλλά και πάλι χάνεται, δεν έχει πάντα η τύχη σιγουριά
ὦ θυγάτερ, ὁ θεός ὡς ἔφυ τι ποικίλον καί δυστέκμαρτον. εὖ δέ πως πάντα στρέφει ἐκεῖσε κἀκεῖσ᾿ ἀναφέρων· ὅ μέν πονεῖ, ὅ δ᾿ οὐ ποιήσας αὖθις ὄλλυται κακῶς, βέβαιον οὐδέν τῆς ἀεί τύχης ἔχων
Σοφοκλής, Τραχίνιαι, στιχ. 669-670 (Δηιάνειρα)
αβεβαιότητα, ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, επιφυλακτικότητα, ορθή κρίση, συμβουλές, σωφροσύνη-σύνεση με ετικέτες Σοφοκλής, ΤΡΑΧΙΝΙΑΙ στις 24 Ιανουαρίου, 2015 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΠοτέ δε θα συμβούλευα κάποιον να δείξει προθυμία για πράξη με άγνωστο αποτέλεσμα
μήποτ’ ἂν προθυμίαν ἄδηλον ἔργου τῳ παραινέσαι λαβεῖν.