Σοφοκλής, Ηλέκτρα, στιχ. 240-243 (Ηλέκτρα)
Μήτε, αν κάτι καλό μου τύχει στη ζωή, θα ξενοιάζω ήσυχη με παραπεταμένους τους γονείς και με σπασμένα τα φτερά των πολύ δυνατών μου θρήνων
μήτ’, εἴ τῳ πρόσκειμαι χρηστῷ, ξυνναίοιμ’ εὔκηλος, γονέων ἐκτίμους ἴσχουσα πτέρυγας ὀξυτόνων γόων.