Αισχύλος, Ευμενίδες, στιχ. 558-561 (Απόλλων)
Δεν είναι η αποκαλούμενη μάνα αυτή που γεννά το παιδί της, απλά τρέφει το νέο σπόρο· γεννά εκείνος που σπέρνει, ενώ αυτή σαν ξένη σώζει τον ξένο βλαστό, αν, βέβαια, δεν τον βλάψει ο θεός
οὐκ ἔστι μήτηρ ἡ κεκλημένη τέκνου τοκεύς, τροφός δέ κύματος νεοσπόρου· τίκτει δ᾿ ὁ θρώσκων, ἡ δ᾿ ἅπερ ξένῳ ξένη ἔσωσεν ἔρνος, οἷσι μή βλάψῃ θεός