ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ

Τότε άρχισε η άνοδος της Αθήνας. Φαίνεται έτσι πόσο σπουδαία είναι η πολιτική ισότητα, όχι μόνο από μία άποψη, αλλά γενικά· γιατί όσο οι Αθηναίοι καταπιέζονταν από την τυραννία, δεν ξεχώρισαν από τους γείτονές τους στα πολεμικά κατορθώματα, ενώ μόλις απαλλάχτηκαν από τους τυράννους, αποδείχτηκαν μακράν οι πρώτοι. Αυτό φανερώνει ξεκάθαρα ότι όσο ένιωθαν την τυραννία, απέφευγαν να επιτελέσουν το καθήκον τους στη μάχη, όπως οι δούλοι φυγοπονούν όταν δουλεύουν για τον αφέντη τους, ενώ όταν κέρδισαν την ελευθερία τους, ο καθένας πολεμούσε με προθυμία για δικό του όφελος
Ἀθηναῖοι μέν νυν ηὔξυντο. Δηλοῖ δέ οὐ κατ᾿ ἕν μοῦνον ἀλλά πανταχῇ ἡ ἰσηγορίη ὡς ἐστί χρῆμα σπουδαῖον, εἰ καί Ἀθηναῖοι τυρανευόμενοι μέν οὐδαμῶν τῶν σφέας περιοικεόντων ἦσαν τά πολέμια ἀμείνονες, ἀπαλλαχθέντες δέ τυράννων μακρῷ πρῶτοι ἐγένοντο. Δηλοῖ ὧν ταῦτα ὅτι κατεχόμενοι μέν ἐθελοκάκεον ὡς δεσπότη ἐργαζόμενοι, ἐλευθερωθέντων δέ αὐτός ἕκαστος ἑωυτῷ προεθυμέετο κατεργάζεσθαι

Ένας βασιλιάς και ένας στρατηγός πρέπει να μονομαχούν μ᾿ έναν άλλο βασιλιά και στρατηγό· γιατί αν σκοτώσεις ένα στρατηγό, είναι μεγάλο κατόρθωμα, και κατά δεύτερον, αν σε σκοτώσει εκείνος, κάτι που απεύχομαι, το να πεθάνεις από ένα σπουδαίο άντρα είναι μισή συμφορά
Βασιλέα μέν καί στρατηγόν χρεόν εἶναί φημι βασιλεῖ τε καί στρατηγῷ προσφέρεσθαι· ἤν τε γάρ κατέλῃς ἄνδρα στρατηγόν, μέγα τοι γίνεται, καί δεύτερα, ἤν σέ ἐκεῖνος, τό μή γένοιτο, ὑπό ἀξιοχρέου καί ἀποθανεῖν ἡμίσεα συμφορή

Αφέντη, θυμήσου τους Αθηναίους (υπηρέτης Δαρείου)
Δέσποτα, μέμνεο τῶν Ἀθηναίων

είναι ευκολότερο να επιβληθεί κανείς στο πλήθος-μάζα παρά σε ένα άτομο
πολλούς γάρ οἶκε εἶναι εὐπετέστερον διαβάλλειν ἤ ἕνα

δεν υπάρχει τίποτα πιο άδικο ή μοχθηρότερο από την τυραννία
οὔτε ἀδικώτερόν ἐστι [τυραννίδασ] οὐδέν κατ᾿ ἀνθρώπους οὔτε μιαιφονώτερον

κανείς άνθρωους που διαπράττει αδικίες δε γλιτώνει από την τιμωρία
οὐδείς ἀνθρώπων ἀδικῶν τίσιν οὐκ ἀποτίσει

το πολυτιμότερο απ᾿ όλα τα αγαθά του ανθρώπου είναι ο συνετός και πιστός φίλος
κτημάτων πάντων ἐστί τιμιώτατον ἀνήρ φίλος συνετός τε καί εὔνοος