Οι Θρακιώτες που ζουν πέρα από τη Κρηστωνία συνηθίζουν να κάνουν τα εξής: Ο καθένας έχει πολλές γυναίκες. Όταν πεθάνει κάποιος απ’ αυτούς, γίνεται μεγάλη μάχη μεταξύ των γυναικών, στην οποία σημαντικό ρόλο παίζουν οι φίλοι του, για να αποφασίσουν ποια αγαπούσε περισσότερο ο νεκρός. Αυτή που κερδίζει τελικά την αναμέτρηση, αφού επαινεθεί θερμά και από τους άντρες και από τις γυναίκες, σφάζεται πάνω στον τάφο από τον πιο στενό της συγγενή, και, αφού σφαχθεί, θάβεται δίπλα στον άντρα της. Από την άλλη, οι γυναίκες που δεν επελέγησαν είναι ντροπιασμένες και θρηνούν ανάλογα
Οἱ δέ κατύπερθε Κρηστωναίων ποιεῦσι τοιάδε. Ἔχει γυναίκας ἕκαστος πολλάς· ἐπεάν ὧν τις αὐτῶν ἀποθάνῃ, κρίσις γίνεται μεγάλη τῶν γυναικῶν καί φίλων σπουδαί ἰσχυραί περί τοῦδε, ἥτις αὐτέων ἐφιλέετο μάλιστα ὑπό τοῦ ἀνδρός· ἥ δ᾿ ἄν κριθῇ και τιμηθῇ, ἐγκωμιασθεῖσα ὑπό τε ἀνδρῶν καί γυναικῶν σφάζεται ἐς τόν τάφον ὑπό τοῦ οἰκηιοτάτου ἑωτῆς, σφαχθεῖσα δέ συνθάπτεται τῷ ἀνδρί· αἱ δέ ἄλλην συμφορήν μεγάλην ποιεῦνται· ὄνειδος γάρ σφι τοῦτο μέγιστον γίνεται
Αρχεία για 20 Ιανουαρίου 2014
Ηρόδοτος, Ιστορία 5 (ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ), παρ.5
ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, γάμος, γυναίκα με ετικέτες Ηρόδοτος, ΙΣΤΟΡΙΑΙ στις 20 Ιανουαρίου, 2014 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΗρόδοτος, Ιστορία 5 (ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ) παρ.4
ΑΡΧΑΙΩΝ ΓΝΩΜΕΣ, ζωή, θάνατος με ετικέτες Ηρόδοτος, ΙΣΤΟΡΙΑΙ στις 20 Ιανουαρίου, 2014 από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΛΑΣΣε ό,τι αφορά στη γέννηση και στο θάνατο κάνουν τα εξής· όταν γεννιέται ένα μωρό, οι συγγενείς κάθονται γύρω του και κλαίνε αναλογιζόμενοι τις συμφορές και τη θλίψη που θα υποφέρει το παιδί που γεννήθηκε· αντίθετα, όταν πεθαίνει κάποιος, τον θάβουν με χαρές και γέλια, λέγοντας από πόσες συμφορές γλίτωσε και πόσο ευτυχισμένος θα είναι
κατά δέ τόν γινόμενον σφίσι καί ἀπογινόμενον ποιεῦσι τοιάδε· τόν μέν γενόμενον περιιζόμενοι οἱ προσήκοντες ολοφύρονται, ὅσα μιν δεῖ ἐπείτε ἐγένετο ἀναπλῆσαι κακά, ἀνηγεόμενοι τά ἀνθρωπήια πάντα πάθεα, τόν δ᾿ ἀπογενόμενον παίζοντές τε καί ἡδόμενοι γῇ κρύπτουσι, ἐπιλέγοντες ὅσων κακῶν ἐξαπαλλαχθείς ἐστι ἐν πάσῃ ευδαιμονίῃ