Ευριπίδης, Ηρακλής Μαινόμενος, στιχ.101-102 (Αμφιτρύωνας)
Και τα βάσανα των ανθρώπων κάποτε κουράζονται κι οι άνεμοι δε φυσούν για πάντα δυνατά
κάμνουσι γάρ τοι καί βροτῶν οἱ συμφοραί καί πνεύματ᾿ ἀνέμων οὐκ ἀεί ῥώμην ἔχει
Και τα βάσανα των ανθρώπων κάποτε κουράζονται κι οι άνεμοι δε φυσούν για πάντα δυνατά
κάμνουσι γάρ τοι καί βροτῶν οἱ συμφοραί καί πνεύματ᾿ ἀνέμων οὐκ ἀεί ῥώμην ἔχει