Ευριπίδης, Ελένη, στιχ.417-419 (Μενέλαος)
Όταν κάποιος είναι ευτυχισμένος και κακοπάθει, αισθάνεται πικρότερη τη δυστυχία απ᾿ αυτόν που τη γνωρίζει από παλιά
ὅταν δ᾿ ἀνήρ πράξῃ κακῶς ὑψηλός, εἰς ἀηθίαν πίπτει κακίω τοῦ πάλαι δυσδαίμονος
Όταν κάποιος είναι ευτυχισμένος και κακοπάθει, αισθάνεται πικρότερη τη δυστυχία απ᾿ αυτόν που τη γνωρίζει από παλιά
ὅταν δ᾿ ἀνήρ πράξῃ κακῶς ὑψηλός, εἰς ἀηθίαν πίπτει κακίω τοῦ πάλαι δυσδαίμονος