Σήμερα στο νηπιαγωγείο διαβάσαμε αυτό το ωραίο κειμενό για το βίβλίο! Διαβάστε το κι εσείς! Σίγουρα θα σας αρέσει!

Το βιβλίο δεν έχει στόμα, κι όμως μιλάει. Διηγείται ένα σωρό ιστορίες και λέει και ποιήματα, και τραγουδάει και τραγούδια με τις νότες. Η μαμά διαβάζει, και το βιβλίο μιλάει με το στόμα της. Όταν θα μάθω κι εγώ να διαβάζω, τότε το βιβλίο θα μιλάει με το δικό μου στόμα.

Α, όταν θα μάθω να διαβάζω, μήτε στιγμή δε θα αφήνω σε ησυχία το βιβλίο: θα το βάζω να μου διηγείται ιστορίες κι ιστορίες, ώσπου να κουραστώ. Κι ως την ώρα που θα κλείνουν τα μάτια μου από τη νύστα. Τότε θα βάζω το βιβλίο κάτω από το προσκέφαλο μου και μόλις θα ξυπνώ θα το βάζω να μου λέει μια μικρή ιστορία. Τώρα η μαμά με πηγαίνει στο Νηπιαγωγείο. Έχει κι εδώ βιβλία. Μας περιμένουν υπομονετικά. Η δασκάλα μας διαβάζει με δυνατή φωνή. Το βιβλίο είναι ευχαριστημένο που το ακούμε με προσοχή. Όταν μιλάει το βιβλίο, εμείς σωπαίνουμε. Δεν κάνουμε καθόλου θόρυβο για να μην το ενοχλήσουμε.

Ντόρα Γκάμπε

 (Μετάφραση Γιάννης Ρίτσος)

‘Εγώ, η μητέρα μου κι ο κόσμος’

Εκδόσεις Κέδρος