Τίτλος: Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη
Συγγραφέας: Χρήστος Μπουλώτης
Εικονογράφηση: Φωτεινή Στεφανίδη
Εκδόσεις: Α. Α. Λιβάνη, 2006
Κάποτε, σε έναν πολύ όμορφο τόπο η Άνοιξη δεν ερχόταν. Από το χειμώνα, μέσα σε μια μέρα, ερχόταν κατευθείαν το καλοκαίρι. Έτσι όμως, τα χιόνια έλιωναν απότομα, οι τόποι των ανθρώπων πλημμύριζαν και οι σοδειές τους καταστρέφονταν. Οι μυρωδιές και τα χρώματα άγνωστες, τα χελιδόνια γνώριμα μόνο σε παλιά βιβλία.
Και γιατί δεν ερχόταν; Γιατί η νεράιδα της Άνοιξης ήταν θλιμμένη για το χαμό του αγαπημένου της, του πρώτου χελιδονιού της Άνοιξης, που κάποιος τραυμάτισε θανάσιμα με σφεντόνα. Έτσι, φορώντας τα χρώματα του αγαπημένου της χελιδονιού, είχε αποσυρθεί σε έναν βράχο, λίγο έξω από τον όμορφο αυτό τόπο, κι έμενε εκεί αμίλητη κι αμέτοχη. Στον ίδιο τόπο, κάποτε, ήρθε μια πολύ δροσερή, χαρούμενη και ευαίσθητη γυναίκα, η κυρία Μίνα, που αγαπήθηκε από τους κατοίκους και έφερε κυριολεκτικά με τις πράξεις της τα πάνω κάτω. “Έρχεται η κυρία Μίνα! Έρχεται!» Κι ο αντίλαλος της φωνής του μπερδεύτηκε με τις χαρούμενες φωνές όλων των κατοίκων: «Έρχεται, έρχεται… η κυρία Μίνα, η κυρία Μίνα, Μίνα, Μίνα!» Αυτή τη φορά, εκτός απ’ την κόκκινη βαλίτσα της, κουβαλούσε η ευαίσθητη κυρία Μίνα και μια μενεξεδιά βαλίτσα, γεμάτη βελόνες και πολύχρωμες κλωστές κι ένα ύφασμα μεταξωτό. Κι ήταν λεπτό κι αραχνοΰφαντο το ύφασμα, τόσο αραχνοΰφαντο που χωρούσε ακόμη και στη χούφτα ενός μωρού.
Το παραμύθι έχει τιμηθεί με το κρατικό βραβείο εικονογράφησης για τις εξαιρετικές ζωγραφιές της Φωτεινής Στεφανίδη.
Διάβασε το εδώ
