Αρχείο μηνός Μάρτιος 2023

9ο παραμύθι Δανειστικής Βιβλιοθήκης: Το έπος του ’40

20200219112808 to epos tou 40

Συγγραφέας: Μανδηλαράς Φίλιππος

Εκδόσεις: Παπαδόπουλος

Εικονογράφος: Καπατσούλια Ναταλία

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Οι περιπέτειες του έπους του 1940 με χαριτωμένα και απλά στιχάκια , από τον Φίλιππο Μανδηλαρά, για να εντυπώνονται εύκολα στη μνήμη των παιδιών:

Στης Αλβανίας τα βουνά πολέμησε με ανδρεία,

σ όλους απέδειξε της ψυχής του την αξία.

Για την πατρίδα του ήξερε πως πολεμούσε,

ενάντια σ έναν εχθρό που αγέρωχα κοιτούσε!

Μια χιουμοριστική και πολύχρωμη εικονογράφηση από τη Ναταλία Καπατσούλια

…και τις απαραίτητες πληροφορίες στο τέλος του βιβλίου για την κατανόηση των γεγονότων που ιστορούνται.

8ο παραμύθι Δανειστικής Βιβλιοθήκης: Μια μέλισσα… με λύση

mia melissa me lysh cover

Τίτλος:   Μια μέλισσα… με λύση!

Συγγραφέας: Λήδα Βαρβαρούση

Εικονογράφηση: Λήδα Βαρβαρούση

Εκδόσεις: Παπαδόπουλος, 2009

Είναι μια μέλισσα. Φοράει μαύρο καλσόν. Σιγά το περίεργο! Είναι κίτρινη όπως οι άλλες, έχεις τις ρίγες της, τις κεραίες της, το κεντρί, τα φτερά της. Πάει στο σχολείο και μαθαίνει πολλά: το Βου, το Ζου, τα χρώματα, τα λουλούδια, μουσική, ζωγραφική. Αλλά αυτής της μέλισσας της αρέσουν και άλλα πιο… διαφορετικά πράγματα. Να βάζει τσιρότα στα καρότα ας πούμε. Ή να φτιάχνει μαρμελάδα παρέα με την αγελάδα. Ή να ξεραίνει τα σύκα με την κατσίκα.

Ένα πρωί όμως σηκώθηκε και βζιν και βζουν δεν άκουγε. Απόλυτη ησυχία. Που πήγαν οι μέλισσες; Θα ψάξει να τις βρει! Ρωτάει ένα σαλιγκάρι. “Είδα μια σε πανικό”, της λέει. Τα ίδια κι η ακρίδα. Τα ίδια και η κάμπια. Πάει παντού. Και τις βρίσκει τα πιο απίθανα μέρη. Μία στο μπουκάλι του μπακάλη. Μία μέσα σε ένα πιάτο. Άλλη κρεμότανε στην πόρτα, άλλη μες τα χόρτα, άλλη σε ένα κουκούτσι και μια άλλη σε παπούτσι. Πώς να τις μαζέψει όλες; Και κυρίως τι συνέβη στις μέλισσες και έπαθαν τέτοια σύγχυση;

7ο παραμύθι Δανειστικής Βιβλιοθήκης: Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη

7005FC925D589F3269F3F18CEC097219

Τίτλος:  Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη

Συγγραφέας: Χρήστος Μπουλώτης

Εικονογράφηση: Φωτεινή Στεφανίδη

Εκδόσεις: Α. Α. Λιβάνη,  2006

Κάποτε, σε έναν πολύ όμορφο τόπο η Άνοιξη δεν ερχόταν. Από το χειμώνα, μέσα σε μια μέρα, ερχόταν κατευθείαν το καλοκαίρι. Έτσι όμως, τα χιόνια έλιωναν απότομα, οι τόποι των ανθρώπων πλημμύριζαν και οι σοδειές τους καταστρέφονταν. Οι μυρωδιές και τα χρώματα άγνωστες, τα χελιδόνια γνώριμα μόνο σε παλιά βιβλία.

Και γιατί δεν ερχόταν; Γιατί η νεράιδα της Άνοιξης ήταν θλιμμένη για το χαμό του αγαπημένου της, του πρώτου χελιδονιού της Άνοιξης, που κάποιος τραυμάτισε θανάσιμα με σφεντόνα. Έτσι, φορώντας τα χρώματα του αγαπημένου της χελιδονιού, είχε αποσυρθεί σε έναν βράχο, λίγο έξω από τον όμορφο αυτό τόπο, κι έμενε εκεί αμίλητη κι αμέτοχη. Στον ίδιο τόπο, κάποτε, ήρθε μια πολύ δροσερή, χαρούμενη και ευαίσθητη γυναίκα, η κυρία Μίνα, που αγαπήθηκε από τους κατοίκους και έφερε κυριολεκτικά με τις πράξεις της τα πάνω κάτω. “Έρχεται η κυρία Μίνα! Έρχεται!» Κι ο αντίλαλος της φωνής του μπερδεύτηκε με τις χαρούμενες φωνές όλων των κατοίκων: «Έρχεται, έρχεται… η κυρία Μίνα, η κυρία Μίνα, Μίνα, Μίνα!» Αυτή τη φορά, εκτός απ’ την κόκκινη βαλίτσα της, κουβαλούσε η ευαίσθητη κυρία Μίνα και μια μενεξεδιά βαλίτσα, γεμάτη βελόνες και πολύχρωμες κλωστές κι ένα ύφασμα μεταξωτό. Κι ήταν λεπτό κι αραχνοΰφαντο το ύφασμα, τόσο αραχνοΰφαντο που χωρούσε ακόμη και στη χούφτα ενός μωρού.

Το παραμύθι έχει τιμηθεί με το κρατικό βραβείο εικονογράφησης για τις εξαιρετικές ζωγραφιές της Φωτεινής Στεφανίδη.

Διάβασε το εδώ