ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΣ: Βαρβαρούση Λήδα

Ο Πάκι δε θέλει να πάει σχολείο. Η μαμά, του λέει, πως το σχολείο είναι διασκεδαστικό, πως θα κάνει πολλούς φίλους, θα μάθει να γράφει, να διαβάζει…       Ο Πάκι όμως  νιώθει πως οι γονείς του θέλουν να το διώξουν από το σπίτι, νομίζει πως δεν θα ξαναδεί ποτέ τη μαμά και τον μπαμπά, στενοχωριέται πολύ. Μέχρι που έρχεται η μέρα που φοβάται τόσο: η πρώτη μέρα στο σχολείο!

Σκέφτηκε να κάνει πως τον πονάει η κοιλίτσα του. Αλλά πόσες μέρες θα πονούσε η κοιλίτσα του; Και δεν είναι σωστό να λες ψέματα. Οι γονείς τα καταλαβαίνουν αμέσως και μετά δε σου έχουν εμπιστοσύνη. Σκέφτηκε να πάει να μείνει με τον παππού και τη γιαγιά του στην άλλη άκρη του δασούς. Τότε, όμως, θα του έλειπαν οι γονείς του.Σκεφτόταν και σκεφτόταν…. Το σχολικό φάνηκε από μακριά. Ο Πάκι έπεσε στην αγκαλιά της μαμάς και την αγκάλιασε σφιχτά. Το σχολικό σταμάτησε μπροστά τους και η πόρτα άνοιξε. Μια αλεπουδίτσα, η συνοδός του σχολικού, κατέβηκε να βοηθήσει τον Πάκι να ανέβει στο σχολικό. Τα ζωάκια, μέσα στο σχολικό, φλυαρούσαν ανέμελα. Δύο σκαντζοχοιράκια κι ένα κουνελάκι του χαμογέλασαν. Δε γύρισε να ξανακοιτάξει τη μαμά του. Είχε πάρει την απόφαση να αντιμετωπίσει αυτό το καινούριο μέρος που το έλεγαν σχολείο.Όταν ο Πάκι γύρισε με το σχολικό, έπεσε στην αγκαλιά της μαμάς του και της διηγήθηκε πόσο όμορφα πέρασε η πρώτη μέρα στο σχολείο. Πόσο χάρηκε η κυρία Αρκουδίνα!

Ο Πάκι μιλούσε με ενθουσιασμό για την πρώτη του μέρα στο σχολείο, τη δασκάλα του, τους καινούριους φίλους, την τάξη του, τα παιχνίδια που έπαιξαν το διάλειμμα… 

Εμείς το διαβάσαμε και μας άρεσε πολύ!