Είναι φυσιολογικό για ένα νήπιο να φοβάται. Άλλωστε ο φόβος είναι μία φυσιολογική κατάσταση που μας προστατεύει από τον κίνδυνο. Σκεφτείτε ένα νήπιο που δεν φοβάται καθόλου; Πόσο πιο ευάλωτο θα είναι απέναντι στους κινδύνους;
Ορισμένα νήπια φοβούνται συγκεκριμένα πράγματα όπως : τους σκύλους, τα έντομα, το σκοτάδι ή τον θόρυβο της ηλεκτρικής σκούπας. Άλλα πάλι νήπια φοβούνται τις νέες καταστάσεις ή τις αλλαγές στην καθημερινότητας τους ή το να γνωρίσουν νέους ανθρώπους. Οι περισσότεροι από τους φόβους των νηπίων θα εξασθενίσουν όταν αρχίσουν να νοιώθουν πιο ασφαλή τα ίδια και πιο ασφαλή στο περιβάλλον τους.
Τι μπορείτε να κάνετε για να ηρεμήσετε τους φόβους των νηπίων;
Αρχικά να επισημάνουμε ότι οποιοσδήποτε φόβος δεν εξαφανίζεται από τη μία στιγμή στην άλλη. Μπορεί να πάρει μήνες ή και ακόμη χρόνο. Στο μεταξύ το νήπιο μπορεί να επιδείξει εμμονή για αυτό που το φοβίζει, να ασχολείται με αυτό μέσω παιχνιδιού, ζωγραφίζοντας το ή μιλώντας ακατάπαυστα για αυτό. Αυτοί είναι οι τρόποι που χρησιμοποιεί για να αντιμετωπίσει το φόβο του.
1. Μη μειώνεται τη σημασία του φόβου του παιδιού σας όσο ανόητος κι αν σας φαίνεται. Μην χαμογελάστε καν. Δείξτε σοβαρότητα, κατανόηση και ενσυναίσθηση.
2. Χρησιμοποιήστε ένα αγαπημένο του αντικείμενο που το χαλαρώνει και του μειώνει το άγχος όπως το να του δώσετε να έχει αγκαλιά το αγαπημένο του αρκουδάκι ή πανάκι που το χαλαρώνει για να κοιμηθεί. Ένα αντικείμενο που θα μπορούσε να έχει μαζί του όταν πχ χρειαστεί να το αφήσετε για φύλαξη σε άγνωστο χώρο με άγνωστους ανθρώπους.
3. Εξηγήστε, εκθέστε, ανακαλύψτε. Αν για πχ φοβάται το σκύλο του γείτονα, κρατήστε του το χέρι, χαμογελάστε και φέρτε το σε σταδιακή επαφή με το σκύλο. Χωρίς πίεση. Εξηγήστε του ότι δεν θα το πειράξει και δώστε του το χρόνο που θέλει να εξοικειωθεί και να ανακαλύψει τους σκύλους με το δικό του ρυθμό.
4. Συμμετοχή στο παιχνίδι που εμπεριέχει τον φόβο. Ανέφερα ήδη ότι τα παιδιά πολλές φορές χρησιμοποιούν τους φόβους τους στο παιχνίδι. Ακόμη κι αν δεν το κάνουν, προσπαθήστε να τους «φέρετε» εσείς. Αν πχ το παιδί φοβάται τους μασκαράδες μεταμφιεστείτε και παίξτε!
5. Προσπαθήστε να ελέγξετε τους δικούς σας φόβους. Αν ουρλιάξετε όταν δείτε μία κατσαρίδα, οι πιθανότητες να αντιδρά έτσι το παιδί σας θα αυξηθούν κατά πολύ.
Τελειώνοντας να επισημάνω δύο πράγματα:
(1) θα πρέπει να τονίσουμε ότι αν ο φόβος του παιδιού σας αυξάνεται, δεν ηρεμεί και το καθιστά μη λειτουργικό στην καθημερινότητα του, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον υπεύθυνο ψυχικής υγείας και
(2) δεν γεννιόμαστε έχοντας φόβο για τις αράχνες. Πολλοί από τους φόβους μας μαθαίνονται κατά την νηπιακή ηλικία. Μερικοί φόβοι είναι χρήσιμοι γιατί θα αποτρέψουν το παιδί σας από το να τρέχει πχ ανεξέλεγκτα στο δρόμο ενώ άλλοι θα του δημιουργήσουν δυσκολίες στην καθημερινότητα όπως πχ να μη κοιμάται ή να ξυπνάει τη νύχτα επειδή πιθανά κάποια στιγμή είχε δει στο δωμάτιο του μία αράχνη.
Αναρτήθηκε από Ψυχολογία Παιδιού