“Ο Ηρακλής και το λιοντάρι της Νεμέας”

Μια μέρα, ο βασιλιάς Ευρυσθέας κάλεσε στο παλάτι του τον ανηψιό του Ηρακλή, και του είπε ότι για να μείνει μαζί του στην Τίρυνθα, πρέπει να περάσει κάποιες δοκιμασίες.

Ο πρώτος άθλος του Ηρακλή, είναι να βρει στα γειτονικά βουνά της Νεμέας, ένα τρομερό λιοντάρι που κατασπαράζει ζώα και ανθρώπους, να το σκοτώσει και να του φέρει το δέρμα του…

Ο Ηρακλής έφτασε νύχτα στα βουνά της Νεμέας και ζήτησε φιλοξενία στην καλύβα ενός βοσκού. Το επόμενο πρωί, με τη βοήθεια του βοσκού, έφτασε στη σπηλιά του ζώου, η οποία είχε 2 τρύπες. Έφραξε τη μία για να μην μπορεί να βγει το λιοντάρι και με θάρρος μπήκε από την άλλη τρύπα. Ξαφνικά το τρομερό λιοντάρι που παραμόνευε πίσω από ένα βράχο, τινάχτηκε καταπάνω του. Άνθρωπος και ζώο πάλεψαν αρκετή ώρα. Τα ατσάλινα χέρια του Ηρακλή έσφιγγαν συνέχεια το λαιμό του λιονταριού, ώσπου κατάφερε να το πνίξει…

Φορώντας το δέρμα του λιονταριού, ο Ηρακλής επέστρεψε στην Τίρυνθα και εμφανίστηκε στον βασιλιά Ευρυσθέα…

Ο Ευρυσθέας έκπληκτος που ο Ηρακλής κατάφερε να φέρει σε πέρας τον δύσκολο αυτόν άθλο, είπε με το νου του: “Δεν ξέρω πώς τα κατάφερες να γλυτώσεις, αλλά τώρα σου ετοιμάζω κάτι που το λιοντάρι της Νεμέας θα μοιάζει με παιχνιδάκι μπροστά του!!!”.

ΤΕΛΟΣ

“Η αρπαγή της Περσεφόνης”

Η Περσεφόνη ήταν  κόρη της θεάς Δήμητρας (θεά της φύσης, της άνοιξης και την γεωργίας) και του Δία…

Ένα πρωινό, η Περσεφόνη έπαιζε σε μια πανέμορφη, καταπράσινη περιοχή, όταν είδε ένα νάρκισσο και θέλησε να τον κόψει. Τότε εμφανίστηκε ο Άδης (Πλούτωνας, θεός του Κάτω Κόσμου), θαμπώθηκε από την ομορφιά της, και την έκλεψε…

Μάταια η μητέρα της Δήμητρα έψαχνε να την βρει. Όταν επιτέλους έμαθε τι είχε συμβεί, κλείστηκε σ’ έναν ναό κάτω από την Ακρόπολη, και όλη μέρα θρηνούσε για τον χαμό της κόρης της. Η γη έπαψε να βλασταίνει και ο αφανισμός των ανθρώπων απειλούσε τον κόσμο. Βλέποντας αυτά, ο Δίας έστειλε στον Άδη τον Ερμή, αγγελιοφόρο των θεών, ζητώντας του να αφήσει την Περσεφόνη να επιστρέψει στη μητέρα της…

Ο Άδης την έστειλε, αφού πρώτα έγινε συμβιβασμός ανάμεσα στους θεούς και αποφάσισαν ότι η Περσεφόνη θα περνούσε το 1/3 του χρόνου με τον σύζυγό της και τα 2/3 στον Όλυμπο με τη μητέρα της. Έτσι, μητέρα και κόρη, ευτυχισμένες,  έσμιξαν ξανά…

Όταν λοιπόν η Περσεφόνη βρίσκεται στη γη, η φύση όλη χαίρεται πολύ. Τα δέντρα ανθίζουν, τα φύλλα ξαναβγαίνουν, κι έτσι έχουμε την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Και όταν επιστρέφει στον Άδη, έρχεται ο χειμώνας. Η φύση λυπάται πολύ, τα δέντρα μένουν γυμνά χωρίς φύλλα στα κλαδιά.

Έτσι έγιναν οι 4 εποχές του Χρόνου…!

ΤΕΛΟΣ