Σκιάθος ,ο τόπος που ζω κι αγαπώ

• Επίσκεψη στο “Κοχύλι”(22/10/2014)

Στα πλαίσια του Προγράμματος “Σκιάθος, ο  τόπος που ζω κι αγαπώ” ,σήμερα 22/10/2014 ,οι δασκάλες των δύο τμημάτων της Δευτέρας τάξης κ. Ιωάννου Μαγδαληνή και κ. Τσιτόγλου Μιρέλα με τους μαθητές και τις μαθήτριές τους , επισκέφτηκαν τον ορμίσκο του “Κοχυλιού”.Συνοδός των παιδιών , ήταν και η Θεατρολόγος του σχολείου ,κ. Καραντζιά Αικατερίνη.

Σκοπός αυτής της επίσκεψης ήταν  να διαβάσουν το  υπέροχο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη,που διαδραματίζεται στην τοποθεσία αυτή. (Κάτω ἀπὸ τὸν κρημνόν, ὁποὺ βρέχουν τὰ κύματα, ὅπου κατέρχεται τὸ μονοπάτι, τὸ ἀρχίζον ἀπὸ τὸν ἀνεμόμυλον τοῦ Μαμογιάννη, ὁποὺ ἀντικρύζει τὰ Μνημούρια, καὶ δυτικῶς, δίπλα εἰς τὴν χαμηλὴν προεξοχὴν τοῦ γιαλοῦ, τὴν ὁποίαν τὰ μαγκόπαιδα τοῦ χωρίου, ὁποὺ δὲν παύουν ἀπὸ πρωίας μέχρις ἑσπέρας, ὅλον τὸ θέρος, νὰ κολυμβοῦν ἐκεῖ τριγύρω, ὀνομάζουν τὸ Κοχύλι .)

“Το μοιρολόι της φώκιας”. 

Οι δασκάλες προσπάθησαν  με απλό τρόπο να γνωρίσουν οι μικροί μαθητές τον μεγάλο ,που γεννήθηκε και έζησε στο νησί μας, μέσα από τα διηγήματά του.

Επέλεξαν το παραπάνω διήγημα,που  είναι από τα ωραιότερα διηγήματά του.

Σ’ αυτό ο συγγραφέας εκφράζει τις σκέψεις του για τον ανθρώπινο πόνο και τις ατυχίες της ζωής.

Περίληψη της υπόθεσης.

Η γριά Λούκαινα πηγαίνει στη θάλασσα, για να πλύνει τα σεντόνια της. Στο δρόμο τραγουδά ένα μοιρολόγι για τον άντρα της και τα πέντε παιδιά της, που είχαν πεθάνει.

Η γριά Λούκαινα έμενε με την κόρη της, που είχε έξι παιδιά. Δεξιά της είναι το νεκροταφείο. Ενώ η γριά Λούκαινα έπλενε τα σεντόνια της, ένας βοσκός έπαιζε με τη φλογέρα του ένα χαρούμενο τραγούδι. Τη φλογέρα την ακούνε όλοι. η γριά Λούκαινα, οι χωρικοί, η φώκια που λικνίζεται στα κύματα. Στο μεταξύ η Ακριβούλα,η μεγαλύτερη εγγονή της γριάς, έφυγε από το σπίτι. Στην προσπάθεια της να βρει τη γιαγιά της, χάνει το δρόμο της και πνίγεται στη θάλασσα.

Το τραγούδι του βοσκού εμποδίζει τη φωνή της Ακριβούλας να ακουστεί. Η γιαγιά της δε δίνει σημασία στο θόρυβο που ακούει, επειδή νομίζει ότι ο βοσκός πέταξε κάποια πέτρα στη θάλασσα. Κανένας δεν καταλαβαίνει ότι η Ακριβούλα πνίγηκε. Μόνο η φώκια βρήκε το πνιγμένο σώμα της Ακριβούλας και άρχισε να το μοιρολογεί. Σύμφωνα με τη γνώμη ενός γέρου ψαρά, η φώκια έλεγε ότι η γριά θρηνεί ακόμη για παλιά ατυχήματα και δεν υποψιάζεται ότι η εγγονή της πνίγηκε.

Το μοιρολόγι της φώκης, το οποίον μετέφρασεν εις ανθρώπινα λόγια εις γέρων ψαράς, εντριβής* εις την άφωνον γλώσσαν των φωκών, έλεγε περίπου τα εξής:

Αυτή ήτον η Ακριβούλα 
η εγγόνα της γρια-Λούκαινας.
Φύκια ‘ναι τα στεφάνια της,
κοχύλια τα προικιά της…
κι η γριά ακόμη μοιρολογά
τα γεννοβόλια της τα παλιά.

Σαν να ‘χαν ποτέ τελειωμό
τα πάθια κι οι καημοί του κόσμου.

• Επίσκεψη στην Πυροσβεστική (10/11/2014)

Σήμερα το πρωί ,οι μαθητές των δύο τμημάτωντης Δευτέρας τάξης ,με τις δασκάλες τους , κ. Ιωάννου Μαγδαληνή και κ. Τσιτόγλου Μιρέλα,επισκέφτηκαν την Πυροσβεστική Υπηρεσία,αφού προηγήθηκε συνεννόηση με τον Προϊστάμενο, Πυραγό κ. Λιακόπουλο  .

Οι Πυροσβέστες υποδέχθηκαν εγκάρδια τους μικρούς μαθητές οι οποίοι παρακολούθησαν με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον την παρουσίαση που τους έκανε  ο Προϊστάμενος της Πυροσβεστικής και οι Πυροσβέστες ,για  θέματα πυρόσβεσης και πυροπροστασίας.  Τα παιδιά είδαν στην πράξη πώς λειτουργεί η πυροσβεστική αντλία, τι υλικά και στολές χρησιμοποιούν οι πυροσβέστες, με ποια εργαλεία γίνονται οι διασώσεις, πώς είναι το εσωτερικό ενός πυροσβεστικού οχήματος. Για το εντυπωσιακό αυτό διαδραστικό μάθημα ,ευχαριστούμε θερμά τους αξιωματικούς και τον προϊστάμενο του Πυροσβεστικού Σταθμού κ. Λιακόπουλο Γεώργιο , που ανταποκρίθηκε τόσο άμεσα στο αίτημα των δασκάλων .

• ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ -ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Στις 22 Ιανουαρίου 2015, οι μαθητές της Β΄1 και Β΄2 τάξης , στα πλαίσια του Προγράμματος ¨Σκιάθος ,ο τόπος που ζω και αγαπώ”, επισκέφτηκαν το σπίτι -μουσείο, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη,όπου εκεί η Διευθύντρια του Μουσείου,κ. Παπαγεωργίου Αθηνά,τους υποδέχθηκε και τους ξενάγησε στους χώρους, μιλώντας τους για τη ζωή και το έργο του μεγάλου Σκιαθίτη λογοτέχνη.

• Σκιάθος ,ο τόπος που ζω κι αγαπώ
• Χτίζω σωστά το σώμα μου
• Του καιρού τα παραμύθια ,λένε πάντα την αλήθεια