Ο άνθρωπος χρειάζεται να μπορεί να αποδέχεται και να αγαπάει τον εαυτό του, να συνυπάρχει και να συμπορεύεται με την ύπαρξή του και αυτό χτίζεται στην παιδική ηλικία με τους γονείς και το σχολείο να βάζουν τα θεμέλια.
Αρχή της σχολικής χρονιάς και το πρώτο θέμα με το οποίο ασχολούμαστε είναι “Ο Εαυτός”. Ξεκινάμε από το Εγώ, να το γνωρίσουμε να το περιγράψουμε, να δούμε τις ομοιότητες και τις διαφορές μας – εξωτερικές: τα μάτια μας, τα μαλλιά μας, το ύψος μας, το φύλο μας και εσωτερικές: όσα αγαπάμε, τα συναισθήματά μας, τα ενδιαφέροντά μας.
Το όνομά μας, το πρόσωπό μας, το σημαντικό εγώ του καθενός, ο καλύτερος φίλος μας, το αγαπημένο μας ζωάκι, το αγαπημένο παιχνίδι κλπ κυριαρχούν στις συζητήσεις μας, στα παιχνίδια μας, στις διερευνήσεις μας, στις δημιουργίες μας κλπ
ΣΥΣΤΉΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΜΟΥ – ΑΥΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Τα παιδιά ένα ένα αυτοπαρουσιάζονται: Λένε το όνομά τους από ποιόν το πήραν (παππού-γιαγιά-άλλο πρόσωπο), Τα γενέθλιά τους ΜΗΝΑΣ: ΜΕΡΑ:(βοηθάμε κι εμείς). Πόσο χρονών είναι. Πως λένε τη μαμά και το μπαμπά. Πόσα αδέλφια έχουν και τα ονόματά τους. κλπ
Τα παιδιά σχηματίζουν ομάδα σε κύκλο και κάθε ένα από αυτά έχει μπροστά του μια καρτέλα με το όνομά του. Ο εκπαιδευτικός πετάει μια μπάλα και κάθε παιδί που την πιάνει «διαβάζει» το όνομά του. Κατόπιν οι καρτέλες με τα ονόματα μαζεύονται και ανακατεύονται στο κέντρο του κύκλου. Ο εκπαιδευτικός πετάει την μπάλα και κάθε παιδί που την πιάνει τρέχει στο κέντρο του κύκλου και διαλέγει την καρτέλα με το όνομα του αφού πρώτα το αναγνωρίσει. Το παιχνίδι ολοκληρώνεται όταν όλα τα παιδιά έχουν αναγνωρίσει την καρτέλα τους σωστά.
ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
Τα παιδιά κινούνται ελεύθερα γύρω από τα ονόματα τους που είναι σε καρτέλες στο πάτωμα. Με το χτύπημα ενός μουσικού οργάνου μαθαίνουν να τα αναγνωρίζουν πρώτα το καθένα χωριστά και κατόπιν ανά ζευγάρια ή τριάδες κ.λ.π. Το παιχνίδι μπορεί να επαναληφθεί με πολλές παραλλαγές μέχρι να μάθουν όλα τα παιδιά να αναγνωρίζουν το όνομα τους. Επίσης βοηθάμε το παιδί να αντιληφθεί τι σημαίνει ομάδα.
ΚΑΤΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΣΤΟ ΚΟΥΤΙ
Ο εκπαιδευτικός παρουσιάζει στα παιδιά ένα κουτί. Μέσα στο κουτί υπάρχει ένας καθρέφτης. Λέει στα παιδιά πως μέσα στο κουτί είναι κρυμμένο κάτι μοναδικό, σπάνιο και σπουδαίο. Κάθε παιδί καλείται να δει αυτό που είναι κρυμμένο στο κουτί, χωρίς να πει στους άλλους τι είδε. Αφού περάσουν όλα τα παιδιά, συζητάμε αυτό που είδαν, πως ένιωσαν κλπ. Κατόπιν ο καθένας περιγράφει για ποιο λόγο είναι σπουδαίος και τέλος ο εκπαιδευτικός παροτρύνει τα παιδιά να φτιάξουν αυτό το μοναδικό και υπέροχο πλάσμα που είδαν (κοινώς τον εαυτό τους).
ΑΝ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ;
Διαβάζουμε το βιβλίο «Αχ, γιατί να είμαι γάτα!» της Jacqui Hawkins, σε ελληνικούς στίχους της Μαριανίνας Κριεζή, ένα από τα πιο αγαπημένα βιβλία των παιδιών στο Νηπιαγωγείο που συνδυάζει χιούμορ κι ομοιοκαταληξία και είναι ιδανικό για να το επεξεργαστούμε με τα παιδιά και να κατανοήσουμε πως όλοι είμαστε μοναδικοί και δε χρειάζεται να μοιάσουμε σε κάποιον άλλον για να είμαστε ευτυχισμένοι και αγαπητοί. Ένα βιβλίο για να μάθουν τα παιδιά να αγαπούν, να εκτιμούν και να αποδέχονται τον εαυτό τους.