Camel

Οι “Camel” είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει μουσικά, με το “The Snow Goose” να συγκαταλέγεται σε αυτά που θεωρώ καλύτερα άλμπουμ παγκοσμίως και ίσως να του έχω δώσει μέσα στην καρδιά μου και την πρώτη θέση.

Αυτό το εξαίσιο πάντρεμα “rock ήχου” με κλασσική μουσική, το άρωμα jazz σε ορισμένα κομμάτια, τα μέρη “hard rock” σε κάποια άλλα, οι αμέτρητες εναλλαγές μέσα στο ίδιο κομμάτι, το πώς μπαίνουν τα όργανα μέσα στο τραγούδι, η πληθώρα μουσικών οργάνων, η ποιητική τοποθέτηση ακόμα και του τελευταίου τσικ απ’ το πιατίνι, κάνει την διαφορά τους να φαντάζει τεράστια από τα άλλα συγκροτήματα. Ακόμα και η pop πλευρά τους, που μπορείς να διακρίνεις σε κάποιους δίσκους, είναι υποφερτή.

Το κακό με τους “Camel” είναι ότι δεν μπορεί να τους ακούσει ο οποιοσδήποτε … πρέπει να γνωρίζεις από μουσική για να εκτιμήσεις πλήρως το μεγαλείο τους … φυσικά αυτό δεν ισχύει μόνο για τους “Camel” αλλά και για πολλά άλλα συγκροτήματα κυρίως της progressive σκηνής. Ποτέ μην βγάλετε συμπέρασμα για κάποιο άλμπουμ τους αν το έχετε ακούσει μόνο μια φορά … μετά την πέμπτη φορά αρχίζει κάποιος να μπαίνει στο νόημα της εξωπραγματικής μουσικής τους, και όσο πιο πολλές φορές το ακούει τόσο πιο πολύ του αρέσει. Εδώ λοιπόν ερχόμαστε πολύ κοντά στην έννοια της ποιοτικής, διαχρονικής μουσικής … με τους Camel να είναι ο κανόνας αυτής.

Να αναφέρω όμως και το μειονέκτημά τους … τα φωνητικά. Τα περισσότερα τραγούδια τους είναι μόνο οργανικά (instrumental) και σε αυτά που μπαίνουν φωνητικά είναι μετρημένα στα δάκτυλα αυτά που μπορούν να συγκριθούν με την ακτινοβολία της ενόργανου μουσικής τους. Ένα από αυτά που μου έρχεται στο μυαλό τώρα είναι το “Lady Fantasy”. Αν οι Camel είχαν ισάξια με την μουσική τους φωνητικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τα group θα έβλεπαν μόνο την σκόνη τους.

Κάθε δίσκος των Camel λοιπόν και ένα ξεχωριστό ταξίδι … ταξίδι για λίγους … γι’ αυτούς που γνωρίζουν και δε νομίζουν.

Δικτυακός Τόπος: http://www.camelproductions.com/

Το παρακάτω κείμενο επιμελείται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης:

«Οι Camel είναι ένα συγκρότημα που αψηφούσε πά­ντα τις κρατούσες μουσικές τάσεις, ενσωματώνο­ντας τες στο διαρκώς μεταβαλλόμενο ήχο του. Είχαν στη σύνθεση τους μουσικούς με αστείρευτη έμπνευ­ση, οι οποίοι, για να φτιάξουν μια σύνθεση, χρησιμο­ποιούσαν υλικό που, κατά τα μέτρα πολλών συγκρο­τημάτων, συχνά αντιστοιχούσε σε μια ολόκληρη πλευρά δίσκου. Δεν γνώρισαν όμως την επιτυχία που τους άξιζε, επειδή δεν ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα δεν προσήλκυσαν σκόπιμα τα μέσα ενημέρωσης, αλ­λά ούτε και προσχώρησαν σε οποιαδήποτε μουσική ή εξωμουσική κάστα. Παρ’ όλα αυτά, δημιούργησαν ένα σοβαρό όνομα και η δισκογραφική παρουσία τους ήταν αξιοθαύμαστη, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να αποκτήσουν ένα αρκετά ευρύ και σαφέστατα φανατικό κοινό σε όλα τα μέρη του κόσμου. Όταν το Μάιο του 1972 οι Peter Bardens (Hamilton Kings Blues Messenger, The Cheyens, Them, Peter B‘s Looners, Shotgun Express), Andrew Latimer (The Phantom Four, Philip Goodhand Tait, Brew), Andy Ward (Misty Romance) και Doug Ferguson (Brew) σχημάτισαν τους Camel, θεωρήθηκαν ότι ανήκουν στον ήχο του Canterbury, ιδίως μετά τη συμμετοχή τους στο λάιβ του Dingwall’s Dance Hall μαζί με τους Gong, Henry Cow και Global Village Trucking Co.

Χρειάστηκαν τρεις δί­σκοι μέχρι να αποδειχθεί ότι η μουσική τους δεν γνώριζε σύνορα, αφού στο φερώνυμο ντεμπούτο υπήρχε jazz rock ατμόσφαιρα, στο “Mirage” (1974) οι αναφορές στο hard rock ήταν επικές και μνημειώδεις, ενώ στο “Snow Goose” (1975), που ανήκει στα σημαντικότε­ρα άλμπουμ όλων των εποχών, η κλασική μουσική παντρευόταν με ηλεκτρικούς ήχους. Στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλοι πολύ ενδιαφέροντες δίσκοι, παρά τις αποχωρήσεις των Ferguson, Bardens και την ένταξη μελών των King Crimson, Caravan, Cockney Rebel και Marillion. Ο Latimer εξακολουθεί να κρατά ευ­πρόσωπα ζωντανό το συγκρότημα ως σήμερα, σεβόμενος το πα­ρελθόν και διατηρώντας ανοιχτούς τους δρόμους προς το μέλ­λον».

Δισκογραφία:

Studio Albums:

1973 – Camel

1974 – Mirage (13 weeks on chart))

1975 – Music Inspired by The Snow Goose(13 weeks on chart); certified gold

1976 – Moonmadness(6 weeks on chart); certified silver

1977 – Rain Dances (8 weeks on chart)

1978 – Breathless (1 week on chart)

1979 – I Can See Your House from Here (3 weeks on chart))

1981 – Nude (7 weeks on chart))

1982 – The Single Factor (5 weeks on chart))

1984 – Stationary Traveller (4 weeks on chart))

1991 – Dust and Dreams

1996 – Harbour of Tears

1999 – Rajaz

2002 – A Nod and a Wink

Live Albums:

1973 – Greasy Truckers Live at Dingwalls Dance Hall (Various Artists. Includes 19 minute version of Camel’s ‘God of Light Revisited’)

1978 – A Live Record (live, various venues 1974, 1975, 1977)

1984 – Pressure Points (live, 11 May 1984, Hammersmith Odeon, London, UK)

1992 – On the Road 1972 (live, venue unspecified)

1993 – Never Let Go (live, 5 September 1992, Enschede, NL)

1994 – On the Road 1982 (live, Dutch radio, 13 June 1982, Congresgebouw, Den Haag, NL)

1997 – On the Road 1981 (live, BBC radio, 2 April 1981, Hammersmith Odeon, London, UK)

1998 – Coming of Age (live, 13 March 1997, Billboard, Los Angeles, USA)

2000 – Gods of Light ’73-’75 (live, various venues)

2001 – The Paris Collection (live, 30 September 2000, Bataclan-Club, Paris, France).

Συλλογές:

1981 – Chameleon – The Best Of Camel

1986 – A Compact Compilation

1986 – The Collection

1991 – Landscapes

1993 – Echoes

1997 – Camel – Master Series (25th Anniversary Compilation)

2001 – Lunar Sea

DVD’s:

2002 – Coming Of Age (live, 13 March 1997, Billboard, Los Angeles, USA)

2003 – Pressure Points (live, 11 May 1984, Hammersmith Odeon, London, UK)

2003 – Curriculum Vitae

2004 – Footage

2005 – Footage II

2007 – Total Pressure (full version of ‘Pressure Points’ concert).

2007 – Moondances

Singles:

1973 – Never Let Go / Curiosity

1975 – Flight of the Snow Goose / Rhayader

1975 – The Snow Goose / Freefall

1976 – Another Night / Lunar Sea (Live)

1977 – Highways of the Sun / Tell Me

1978 – Breathless (Sin Respiracion) / Rainbows End (Spanish)

1979 – Your Love is Stranger Then Mine / Neon Magic

1979 – Remote Romance / Rainbows End / Tell Me

1981 – Lies (Dutch)

1982 – No Easy Answer / Heroes (Canadian)

1982 – Selva (Dutch)

1984 – Long Goodbyes / Metrognome (German)

1984 – Cloak And Dagger Man / Pressure Points

1984 – Berlin Occidental (West Berlin) Stereo Version / Mono Version (Mexican)

… συνεχίζεται