Όλες οι άλλες γλώσσες έχουν δανειστεί λέξεις από την ελληνική διότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν πρωτοστατήσει στις επιστήμες, στις τέχνες, τον αθλητισμό και τα γράμματα. Η σειρά “Μιλάνε Αγγλικά;;;” συνεχίζει με πολιτική, οικονομία, κοινωνία.
Στο παρακάτω Αγγλικό κείμενο οι κυανές (μπλε) λέξεις είναι δάνεια από την ελληνική. Δε νομίζω ότι χρειάζεται μετάφραση ακόμα και για κάποιον που δεν γνωρίζει Αγγλικά.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πόσο σπουδαία είναι η Ελληνική γλώσσα κι ελπίζω η σειρά των άρθρων “Μιλάνε Αγγλικά;;;” να το υπενθυμίσει στους μεγαλύτερους και να κινήσει το ενδιαφέρον των μαθητών για τα μαθήματα της γλώσσας στο σχολείο.
Political – Economic – Societal:
Economic systems basically symbolize the philosophy and the ideology of their party. In a democratic political system, ideology and dialogue characterize the basic methodology and strategy of the politicians. However, systems like monarchy tyrany, or oligarchy, are stigmatized with megaeconomic and social problems. When monarchs or tyrants were dethroned, they nostalgically agonized how to bring anarchy, so that they may be enthroned again.
Their chronic egomania and megalomania, their apathy for philanthropy and their aenigmatic, problematic and pathetic logic, periodically stigmatized the political arena. Tyrants symbolize anarchy, phobia, panic, chronic epidemy and paralysis of the socioeconomic system.
The agora was the physical location where politicians, philosophers and scholars would analyze the problems generated by monarchy, tyranny and periodically aristocracy.
The basic methodology was dialogue, rhetoric or poetry. The dialogue was characterized by synthesis analysis, and synopsis, a systematic phenomenon in every epistimologist’s phraseology.
The rhetoric was pragmatic, yet charesmatic, characterized by harmony, magnetic fantasy and practical talent. Historians and chronographers have systematically shown that charesmatic politicians electrified the odium or the agora with their rhetoric, in which they used cosmetic epithets, eclectic idioms, metaphors, paradigms and paradoxical phraseological idiosyncrasies.
Classical poets, satyrs, scholars and philosophers emphatically critisized the anemic tyrants for their catastrophic and scandaleous egomania. Paradoxically, inspite their idiosyncracies, some tyrants, like Periandros the Corinthian, were charesmatic, philanthropic and sympathetic to the economic problems and social climate. Some of them, who strategized their economics ethically and logically, created economic euphoria, which allowed architects to build odiums and theaters to practice music and drama, gymnasiums and stadiums to organize athletisism. Most of them, however, had the syndrome of apathy, autocracy, autarchy, empathy, were myopic and spasmodic egomaniacs, who antagonized everything that demonstrated an antithesis.
However, the climax of ideology, dialogue, epistimology, philosophy, logic and harmony, are practiced in a democratic system. Here you have the forum at the agora, where politics and socioeconomics are analyzed by politicians, academicians and scholars. Politicians antagonized the philosophers and scholars on ideology and practicality of economic systems and ideas. They both, however, emphasized ethicacy, ideology, logic and harmonious political atmosphere.
History has no parallel paradigm of a politician with character and charisma, like Pericles the Athenian, whose scholastic and stochastic dynamism, rhetoric, fantasy, energy and ideology characterized him as the architect of the Athenian Democracy.
ΠΗΓΗ: Δρ. Ιωάννης Καλάρας – “Η σημασία και η επίδραση της ελληνικής γλώσσας”
Διαβάστε και τα:
Μετάφραση:
Πολιτικά – Οικονομικά – Κοινωνικά:
Τα οικονομικά συστήματα βασικά συμβολίζουν τη φιλοσοφία και την ιδεολογία του κόμματος. Σε ένα δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, η ιδεολογία και ο διάλογος χαρακτηρίζουν τη βασική μεθοδολογία και στρατηγική των πολιτικών. Ωστόσο, συστήματα όπως η μοναρχία, η τυραννία ή ολιγαρχία, στιγματίζονται από μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Όταν οι μονάρχες ή οι τύραννοι εκθρονίζονται, νοσταλγικά αγωνίζονται πώς να φέρουν την αναρχία, έτσι ώστε να μπορούν να ενθρονιστούν ξανά.
Η χρόνια εγωμανία και μεγαλομανία τους, η απάθεια για φιλανθρωπία και η αινιγματική, προβληματική και παθητική λογική τους, περιοδικά στιγματίζουν την πολιτική αρένα. Οι τύραννοι συμβολίζουν την αναρχία, την φοβία, τον πανικό, την χρόνια επιδημία και την παράλυση του κοινωνικοοικονομικού συστήματος.
Η αγορά ήταν η φυσική τοποθεσία όπου οι πολιτικοί, φιλόσοφοι και επιστήμονες μπορούσαν να αναλύουν τα προβλήματα που δημιουργούνταν από τη μοναρχία, την τυραννία και περιοδικά την αριστοκρατία.
Η βασική μεθοδολογία ήταν ο διάλογος, η ρητορική ή η ποίηση. Ο διάλογος χαρακτηρίζονταν από την σύνθεση, την ανάλυση και την σύνοψη, ένα συστηματικό φαινόμενο σε κάθε επιστημολογική φρασεολογία.
Η ρητορική ήταν πραγματική, ακόμα χαρισματική, που χαρακτηρίζονταν από την αρμονία, την μαγνητική φαντασία και το πρακτικό ταλέντο. Οι ιστορικοί και οι χρονογράφοι έχουν συστηματικά δείξει ότι οι χαρισματικοί πολιτικοί ηλεκτροδοτούν το ωδείο ή την αγορά με τη ρητορική, στην οποία χρησιμοποιούν κοσμητικά επίθετα, εκλεκτικά ιδιώματα, μεταφορές, παραδείγματα και παράδοξες φρασεολογικές ιδιοσυγκρασίες.
Κλασσικοί ποιητές, Σάτυροι, επιστήμονες και φιλόσοφοι με εμπάθεια κριτικάρουν την αναιμία των τυράννων για την καταστροφική τους και σκανδαλώδη εγωμανία. Παραδόξως, παρά τις ιδιαιτερότητες, ορισμένοι τύραννοι, όπως ο Περίανδρος ο Κορίνθιος, ήταν χαρισματικός, φιλάνθρωπος και συμπαθητικός για τα οικονομικά προβλήματα και το κοινωνικό κλίμα. Ορισμένοι από αυτούς, οι οποίοι είχαν την στρατηγική για την ηθική οικονομία και την λογική, δημιουργούσαν οικονομική ευφορία, η οποία επέτρεψε στους αρχιτέκτονες να κτίσουν ωδεία και θέατρα για την άσκηση της μουσικής και του δράματος, γυμναστήρια και γήπεδα για να οργανώσουν τον αθλητισμό. Οι περισσότεροι από αυτούς, ωστόσο, είχαν το σύνδρομο της απάθειας, της αυτοκρατορίας, του αυταρχισμού, της εμπάθειας, ήταν μυωπικοί και σπασμωδικοί εγωμανείς, οι οποίοι ανταγωνίζονταν όλα όσα εμφάνιζαν μιαν αντίθεση.
Ωστόσο, η άνοδος της ιδεολογίας, του διαλόγου, της επιστημολογίας, της φιλοσοφίας, της λογικής και της αρμονίας, είναι πρακτικές σε ένα δημοκρατικό σύστημα. Εδώ έχετε το φόρουμ κατά την αγορά, όπου η πολιτική και η κοινωνική οικονομία αναλύονται από τους πολιτικούς, τους ακαδημαϊκούς και τους επιστήμονες. Οι πολιτικοί ανταγωνίζονταν τους φιλόσοφους και τους επιστήμονες στην ιδεολογία και την πρακτικότητα των οικονομικών συστημάτων και των ιδεών. Οι δύο, ωστόσο, τόνιζαν την ηθική, την ιδεολογία, την λογική και αρμονική πολιτική ατμόσφαιρα.
Η ιστορία δεν έχει παράλληλο παράδειγμα ενός πολιτικού με τον χαρακτήρα και το χάρισμα, όπως ο Περικλής ο Αθηναίος, ο οποίος με σχολαστική και στοχαστική δυναμική, ρητορική, φαντασία, ενέργεια και ιδεολογία που χαρακτήριζαν αυτόν ως ο αρχιτέκτονας της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Πρόσφατα σχόλια