Σαπουνόφουσκες, γρίφοι και διάφορα πειράματα περιμένουν μικρούς και μεγάλους λάτρεις των Μαθηματικών, αλλά και επιφυλακτικούς απέναντι σε αυτά, σε μια έκθεση που θα φέρει το κοινό σε επαφή με μία από τις αρχαιότερες επιστήμες. «Δημιουργώ και σκέφτομαι μόνος μου» είναι το μυστικό για να αποκτήσει κάποιος γνώσεις, αναφέρει ο καθηγητής μαθηματικών και ιδρυτής του Μουσείου «Mathematikum» Albrecht Beutelspacher.

Δεν πρόκειται για μία κλασική έκθεση, αλλά για έναν χώρο που σε καλεί να τον εξερευνήσεις, «δοκιμάζοντας», «ακουμπώντας» και «βιώνοντας» περισσότερα από 20 εκθέματα. Το παιχνίδι, η εξερεύνηση και η λύση διάφορων γρίφων είναι το κλειδί αλλά και το μυστικό της έκθεσης «Μαθηματικά … χειροπιαστά!», που θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου στις 19.00 στο Goethe-Institut της Αθήνας  (Ομήρου 14-16)

Η διαδραστική αυτή διοργάνωση σχεδιάστηκε από το μουσείο «Mathematikum» στο Γκίσεν της Γερμανίας και είναι κατάλληλη για όλες τις ηλικίες (από 8 ετών και πάνω). Ύστερα από την επιτυχημένη παρουσίασή της στη Θεσσαλονίκη, όπου συγκέντρωσε περίπου 1100 επισκέπτες,  «ταξιδεύει» τώρα και στην Αθήνα.

Παράλληλες εκδηλώσεις

Συζήτηση: Η Γοητεία των Μαθηματικών

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013, 20:00, στο Goethe-Institut Athen

Μια δημόσια συζήτηση με μαθηματικούς, επιστήμονες θετικών επιστημών και καθηγητές Γερμανικών; Τι το κοινό μπορεί να έχουν; Και όμως, μπορεί να έχουν περισσότερα από ότι φανταζόμαστε. Η γλώσσα μας περιλαμβάνει πλήθος από εκφράσεις που δηλώνουν μαθηματικές αρχές και σχήματα. Μετράμε, συγκρίνουμε, ψάχνουμε κοινά στοιχεία, αναφερόμαστε σε δύσκολα προβλήματα με τον όρο τετραγωνισμός του κύκλου, σκεφτόμαστε τι πραγματικά μετράει, παρατηρούμε εξελίξεις με εκθετική ταχύτητα και άλλα πολλά.

Από την άλλη μεριά, ο δρόμος για τα μαθηματικά περνάει από τη γλώσσα. Δεν υπάρχει διδακτικό βιβλίο μόνο με τύπους. Συχνά τη σημασία των μαθηματικών την καταλαβαίνει ο μη ειδικός μόνο μέσω εφαρμογών στην καθημερινή ζωή. Είτε για να συγκρίνει τα επιτόκια τραπεζών, είτε για να βρει την τιμή ενός κιλού τροφίμων – τα καταφέρνει καλύτερα όποιος ξέρει να αποκρυπτογραφήσει και το κείμενο και τους αριθμούς.

Συμμετέχουν:

Εκπρόσωπος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας

Χαράλαμπος Ιωάννου, ένας από τους 15 φιναλίστ στο διαγωνισμό Google Science Fair 2013, με το εξωσκελετικό γάντι

Ljubov Mavrodieva, υπεύθυνη του τμήματος Εκπαιδευτικής Συνεργασίας, Goethe-Institut της Σόφιας

Δρ. Τεύκρος Μιχαηλίδης, μαθηματικός, συγγραφέας, μεταφραστής, ιδρυτικό μέλος της ομάδας ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ

Arnold Schlachter, συντονιστής του προγράμματος «Ένα εργαστήρι για τη Φυσική και για τη Γλώσσα», Goethe-Institut στο Βουκουρέστι

Δρ. Κρυσταλλία Χαλκιά, καθηγήτρια διδακτικής Φυσικών Επιστημών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Συντονιστής συζήτησης Δρ. Σταύρος Σάββας, φυσικός, διευθυντής της Ελληνογερμανικής Αγωγής

Γερμανικά και Ελληνικά με μετάφραση

Διάλεξη και Συζήτηση

M. C. Escher, Μαθηματικός χωρίς να το ξέρει

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013, 20:00, στο Goethe-Institut Athen

Διάλεξη και συζήτηση με τον μαθηματικό, συγγραφέα και μεταφραστή Τεύκρο Μιχαηλίδη, μέλος της ομάδας ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ

O M.C. Escher θεωρείται, δικαίως, ως ο χαράκτης που οι ιδέες και οι δημιουργίες του έχουν τη μεγαλύτερη συνάφεια με τα μαθηματικά. Ωστόσο, ο ίδιος επανειλημμένα είχε δηλώσει ότι δεν κατανόησε ποτέ τα μαθηματικά, ούτε ως μαθητής, ούτε αργότερα, όταν στις παρέες του συγκαταλέγονταν μερικοί από τους κορυφαίους μαθηματικούς του εικοστού αιώνα.

Στην παρουσίασή του ο Τεύκρος Μιχαηλίδης θα επιχειρήσει να ερμηνεύσει αυτή τη «λανθάνουσα» μαθηματική ιδιοφυΐα που χαρακτηρίζει το έργο του Escher και να μελετήσει το έργο του από τη σκοπιά του μαθηματικού.

Ελληνικά με μετάφραση στα Γερμανικά

Workshops για μαθητές και καθηγητές

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013, Goethe-Institut

Μαθηματικά πειράματα – workshops για μαθητές

Workshop 1 (8-12 ετών): 11:00–13:00, Workshop 2 (13 ετών και άνω):14:30-17:00

Γερμανικά με ελληνική μετάφραση

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής, μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 50

Καθημερινά χρησιμοποιούμε ασυνείδητα μαθηματικές μεθόδους – όταν πχ δένουμε τα κορδόνια μας ή στο παρκάρισμα. Τα συγκεκριμένα workshops δεν αφορούν τύπους και εξισώσεις, αλλά συναρπαστικά πειράματα, τα οποία πραγματοποιούνται από τους ίδιους τους μαθητές κάτω από επιτήρηση και με απλά υλικά.

Το πρώτο workshop (11:00 – 13:00) απευθύνεται κυρίως σε μαθητές 8 έως 12 ετών. Επικεντρώνεται σε πειράματα που σχετίζονται με στοιχειώδεις μαθηματικές έννοιες, όπως οι αριθμοί και τα σχήματα.

Το δεύτερο workshop (14:30 – 17:30) απευθύνεται σε μαθητές ηλικίας από 13 ετών και άνω. Σε αυτό θα πραγματοποιηθεί μια σειρά πειραμάτων στον τομέα της γεωμετρίας, της άλγεβρας και της στοχαστικής.

Εισηγητής: Jonas Wagner, Καθηγητής μαθηματικών και συνεργάτης του «Mathematikum» Γκίσεν / Γερμανίας

Μαθηματικά πειράματα – workshops για καθηγητές

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013, Goethe-Institut, Ομήρου 14–16

Workshop 1, 09:00–13:00:για καθηγητές Γερμανικών, Workshop 2, 14:00-17:30: για καθηγητές Μαθηματικών

Γερμανικά, Workshop 2 με ελληνική μετάφραση

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής, μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 50

«Οι μαθητές ακούνε συχνά από τους γονείς: Όύτε εγώ κατάλαβα ποτέ τα μαθηματικά, ποτέ δε μου άρεσαν, αλλά τώρα θα πρέπει και εσύ να τα υπομένεις. Αυτό είναι μοιραίο», όπως δήλωσε ο Günter Ziegler, Καθηγητής Μαθηματικών στο Βερολίνο και συν-διοργανωτής του «Έτους των Μαθηματικών 2008».

Το workshop για καθηγητές Γερμανικών εισάγει τους συμμετέχοντες στο νόημα της έκθεσης και απαντά σε ερωτήματα που μπορεί να προκύψουν πριν και μετά την επίσκεψη της έκθεσης με ομάδες μαθητών.

Στο workshop για καθηγητές μαθηματικών, οι εκπαιδευτικοί θα πραγματοποιήσουν υπό την καθοδήγηση εμπειρογνώμονα μια σειρά πειραμάτων, για τα οποία συνήθως δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από ένα φύλλο χαρτί ή χαρτόνι. Με βάση αυτά τα πειράματα θα γίνει σαφής η έννοια των μαθηματικών, ενώ θα συζητηθούν προτάσεις για χρήση των μαθηματικών στην τάξη.

Εισηγητής: Jonas Wagner, Καθηγητής μαθηματικών και συνεργάτης του «Mathematikum» Γκίσεν / Γερμανίας

info: Διαδραστική έκθεση του Goethe-Institut με την υποστήριξη και χρηματοδότηση του γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών

Εγκαίνια: Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013, 19:00

Ώρες λειτουργίας : Δευτέρα έως Πέμπτη 09:00–21:00, Παρασκευή 09:00–19:00,

Σάββατο 09:00–13:00

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη

Aναδημοσιεύουμε ένα κείμενο της Κατερίνας Καλφοπούλου,  που διαβάσαμε στο μπλογκ της   Μαθηματικά+Λογοτεχνία.

«Όταν ήμουν στη Β” Λυκείου, ο καθηγητής των μαθηματικών προέβη σε μια εντυπωσιακά γενναία πράξη, κάνοντας την κατάπληκτη τάξη του να βιώσει μια στιγμή φαντασίωσης. Ενώ βρισκόταν στο κεφάλαιο των συναρτήσεων και προσέγγιζε το θέμα της συνέχειάς τους, μας κοίταξε χωρίς να πει τίποτα και έγραψε στον πίνακα τον ορισμό της συνέχειας μιας συνάρτησης f στο xo.

Αυτή η παράθεση ιερογλυφικών έγινε δεκτή με μια σιωπή κατάπληξης. Δεν νομίζω ότι νιώσαμε άγχος. Δεν ήμασταν σε θέση να σκεφτούμε, είχαμε κεραυνοβοληθεί. Η όλη σκηνή δημιουργούσε μια αίσθηση έντονου εξωτισμού: ο καθηγητής μάς είχε ξαφνικά μεταφέρει στις πυραμίδες της Αιγύπτου, πολύ πριν από την εποχή του Σαμπολιόν.

Αυτή η εμπειρία, αυτή η φαντασίωση, φαίνεται πολύ πιο διαδεδομένη απ” ό,τι φανταζόμουν: αρκετούς μήνες αφότου το έγραψα, είδα τυχαία ένα κινούμενο σχέδιο όπου ένας χαρακτήρας έβλεπε εφιάλτη. Βρισκόταν στο αμφιθέατρο του πανεπιστημίου, σε μια παρουσίαση όπου δεν καταλάβαινε τίποτα. Ρωτώντας έναν φοιτητή έμαθε με έκπληξη ότι επρόκειτο για μάθημα αιγυπτιακών μαθηματικών… στα ιερογλυφικά!

Ο καθηγητής δεν μας άφησε πολλή ώρα σε επαφή με αυτή την παράξενη παράσταση και γρήγορα κατεύνασε την ταραχή μας. Μόλις τέλειωσε το γράψιμο, στράφηκε προς το μέρος μας χαμογελώντας και μας είπε με συγκίνηση: «Κι εγώ την πρώτη φορά που το είδα είχα αυτή την έκφραση!».

Και άρχισε να μας εξηγεί, σύμβολο προς σύμβολο, την έννοια αυτής της παράστασης.»

Πρόκειται για ένα βίωμα που περιγράφει η Anne Siety, στο βιβλίο της «Μαθηματικά, ο αγαπημένος μου φόβος«, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Σαββάλας, το 2003.

Η Anne Siety είναι κάτοχος διπλώματος DESS στην κλινική ψυχολογία και έχει εκπαιδευτεί στην ψυχοπαιδαγωγική των μαθηματικών. Συνεργάζεται με πολλά ιδρύματα και διδάσκει στο τμήμα Παιδαγωγικής των Πανεπιστημίων Paris X και Paris VIII.

Στο βιβλίο αυτό η Siety, παρουσιαζόντας πολλές περιπτώσεις μαθητών με τους οποίους συνομιλεί, αλλά και διάφορα προσωπικά της βιώματα όπως το παραπάνω, προσπαθεί να αποδείξει πως τα Μαθηματικά, τα οποία από πολλούς θεωρούνται «απάνθρωπα», για να γίνουν κατανοητά απαιτούν τη συμμετοχή του βαθύτερου εαυτού μας. Απαιτούν αυτό που αποκαλεί προσωπικό υπόβαθρο.

 «Δεν προτείνει ψυχοθεραπεία, αλλά προσπαθεί να βοηθήσει το μαθητή να αντλήσει από τον εαυτό του, το σώμα του, τη φαντασία του, τα συναισθήματά του, τις φαντασιώσεις του, δηλαδή όλα τα μέσα που θα του επιτρέψουν να ξεπεράσει το «μπλοκάρισμα» του και να χαίρεται όταν ασχολείται με τα μαθηματικά.«, διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και μένουμε με την εντύπωση πως, μελετώντας αυτό το εμπειρικό-βιωματικό-επιστημονικό σύγγραμμα, θα πετύχουμε εν τέλει όσα η συγγραφέας του προσπαθεί να πετύχει. Θα μπορέσουμε δηλαδή να βοηθήσουμε τους μαθητές να αντλήσουν από τον εαυτό τους όσα χρειάζονται για να βιώσουν τα Μαθηματικά, προσφέροντας σ” αυτά το απαιτούμενο προσωπικό τους υπόβαθρο. Και μέσα από αυτήν τη διαδικασία να αναπτύξουν την αυτοεκτίμησή τους, να δοκιμαστούν, αλλά και να δοκιμάσουν τα θεωρητικά μαθηματικά μοντέλα και τις πραγματικές καταστάσεις που αυτά προσομοιώνουν, κάποιες από τις οποίες, ενδεχομένως, θα αντιμετωπίσουν εμπράκτως στο μέλλον! Διαβάστε όλο το άρθρο »

Eνας από τους πιο επιτυχημένους φροντιστηριάδες στη δεκαετία του ’80, τρεις φορές τον χρόνο υπέβαλε τους μαθητές του σε προσομοίωση γενικών εξετάσεων. Δεν το έκανε μόνον για να συνηθίσουν. Αλλά γιατί στο τέλος του έτους συνέκρινε τους βαθμούς που πετύχαιναν στις πραγματικές εξετάσεις με εκείνους των δικών του καθηγητών, προκειμένου να διώξει κλωτσηδόν από το φροντιστήριό του εκείνους που τους βαθμολογούσαν άλλα αντ’ άλλων.

Στην ακατανόητη απόφαση να καταργηθεί η βάση του 10 και να «ντυθούν» φοιτητές ακόμη και όσοι έδωσαν λευκές κόλλες, δεν διάβασα πουθενά κάτι που οφείλει να απαντήσει το υπουργείο Παιδείας. Συγγνώμη, αλλά πώς στον διάολο οι 15.000 μαθητές που έγραψαν κάτω από τη βάση και στα στα 6 μαθήματα πήραν απολυτήριο Λυκείου; Συνέβη άραγε σε όλους αυτούς κάτι απροσδόκητο στις πανελλαδικές, ενώ στο σχολείο τα πήγαιναν περίφημα; Και ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί οι καθηγητές που τους επιβράβευσαν μια ολόκληρη χρονιά με βαθμούς πάνω από τη βάση, υπογράφοντας ένα (δημόσιο) χαρτί το οποίο πιστοποιεί ότι οι 15.000 σκράπες ολοκλήρωσαν επιτυχώς το Λύκειο;   Στα χρόνια μου -όχι πολλά πριν- οι βαθμοί των Πανελλαδικών αυτονόητα συνυπολογίζονταν για να πάρει κάποιος απολυτήριο. Επομένως όσοι έγραφαν κάτω από τη βάση όχι μόνον δεν μπορούσαν να εισαχθούν στο πανεπιστήμιο, αλλά θα έπρεπε να ξαναδώσουν εξετάσεις για να ολοκληρώσουν το Λύκειο. Ολα τούτα παραδόξως καταργήθηκαν. Με συνέπεια σήμερα να συμβαίνει η εξής παγκόσμια, προφανώς, πρωτοτυπία. Να χρίζονται κάποιοι φοιτητές με μέσο όρο 0,91, όταν είναι ηλίου φαεινότερον ότι με τη συγκεκριμένη βαθμολογία θα ήταν αδιανόητο να τους δοθεί απολυτήριο Λυκείου.   Μήπως όμως εκεί θα κρυβόταν και μια λύση στο πρόβλημα; Γιατί άραγε δεν ανακαλεί το υπουργείο Παιδείας όλους τους χαριστικούς βαθμούς που προφανώς πήραν ολόκληρη τη χρονιά οι εν λόγω μαθητές και να τους υποχρεώσει να επαναλάβουν την τάξη; Ή και να πετάξει κλωτσηδόν από τα σχολεία όσους σκανδαλωδώς τους πριμοδότησαν; Το παράκανα. Αυτά θα συνέβαιναν μόνον σε σοβαρές χώρες ή έστω σε κάποιες που ένα μνημόνιο θα τις υποχρέωνε να βάζουν στα πανεπιστήμια όσους πραγματικά το αξίζουν.  “Κ”

Αλλαγές στον τρόπο πρόσληψης των εκπαιδευτικών στη σχολική εκπαίδευση αλλά και στις καθηγητικές σχολές και στις σχολές δασκάλων και νηπιαγωγών είναι έτοιμο να ανακοινώσει το επόμενο χρονικό διάστημα το υπουργείο Παιδείας με νομοσχέδιο που θα φέρει στη Βουλή.

Σε κατάσταση νευρικού κλονισμού βρίσκονται χιλιάδες αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, αναπληρωτές και ωρομίσθιοι, οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι σε κάποιον από τους καταλόγους προσλήψεων του υπουργείου Παιδείας καθώς όλα δείχνουν ότι ανατρέπεται το ισχύον καθεστώς διορισμών από φέτος με τη σημαντική μείωση των προσλήψεων και την επιστροφή στα 30άρια τμήματα στη δημόσια πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σε σπάσιμο των σχολών των εκπαιδευτικών σε δύο κύκλους (για εκπαιδευτικούς της τάξης και διοικητικούς της εκπαίδευσης) με αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών, Πιστοποιητικό Εκπαιδευτικής Επάρκειας ως απαραίτητο κριτήριο για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό των εκπαιδευτικών για διεκδίκηση μιας θέσης στα σχολεία, σκέψεις για ανεξάρτητο κύκλο σπουδών για παιδαγωγική κατάρτιση και αξιολόγηση του εκπαιδευτικού από το πρώτο έτος του διορισμού του είναι μερικά από τα μελλοντικά σχέδια που ετοιμάζεται να ανακοινώσει το υπουργείο Παιδείας με πολυνομοσχέδιο που θα φέρει στη Βουλή πριν από τα μέσα Μαρτίου. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο οι προσλήψεις των εκπαιδευτικών θα γίνονται μόνο με τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ όπου σε κάθε υποψήφιο που θα ξεπερνάει την οριζόμενη βάση θα προσμετρώνται η προϋπηρεσία και οι μεταπτυχιακές σπουδές.

Αν και όσα καθορίζει το νομοσχέδιο θα ισχύουν για τη σχολική χρονιά 2011-12, μεγάλο πρόβλημα έχει προκύψει με τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών στη λεγόμενη μεταβατική περίοδο (σχολική χρονιά 2010-11) που έχει αναστατώσει χιλιάδες ενδιαφερομένους. Σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς προσλήψεων για το σχολικό έτος 2010-11 το υπουργείο Παιδείας οφείλει να διορίσει:

1) Τη δεύτερη φουρνιά των επιτυχόντων του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ (ποσοστό 60%).

2) Aπό τον ενιαίο πίνακα (ποσοστό 40%) περίπου 1.690 εκπαιδευτικούς.

3) Περίπου 400 εκπαιδευτικούς (το 1/5 του συνόλου) από την κατηγορία εκείνη των εκπαιδευτικών που στις 30-6-2008 είχαν συμπληρώσει πραγματική προϋπηρεσία τουλάχιστον τριάντα μηνών προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού σε δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

4) Περίπου 1.000 εκπαιδευτικούς από την κατηγορία του 24μήνου (εκπαιδευτικοί που έχουν συμπληρώσει είκοσι τέσσερις μήνες πραγματικής προϋπηρεσίας προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομίσθιου εκπαιδευτικού και έχουν λάβει τη βαθμολογική βάση σε οποιονδήποτε διαγωνισμό εκπαιδευτικών του ΑΣΕΠ).
5) Πεντακόσιους έως 600 πολυτέκνους εκπαιδευτικούς. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί με τέκνα, τα οποία είναι ανήλικα ή υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία ή σπουδάζουν, εγγράφονται μέχρι 30 Ιουλίου κάθε έτους σε ειδικό πίνακα και διορίζονται σε θέσεις εκπαιδευτικών ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
6) Πενήντα έως 100 πρώην εκπαιδευτικούς ιδιωτικών σχολείων. TANEA

Από το ΥΠΕΠΘ – Δελτίο Τύπου 29/01/2010. Δηλώσεις Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννας Διαμαντοπούλου, μετά τη συνάντηση με δύο εκπαιδευτικούς από τη Θεσσαλονίκη που χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο στην εκπαιδευτική διαδικασία

Η κ. Π  και ο κ.  Κ  είναι δύο από τους εκατοντάδες εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα, που αποτελούν πρότυπα καινοτομίας, δουλειάς και δημιουργικής παραγωγής. Στην ελληνική εκπαίδευση, στο δημόσιο σχολείο έχουμε ανάγκη από την ανάδειξη τέτοιων θετικών προτύπων.
Και οι δύο, όπως και πολλοί άλλοι, έχουν κάνει πολύ σπουδαία δουλειά, έχουν δώσει το χρόνο, την εμπειρία, την ευφυΐα τους για να δημιουργήσουν νέα πράγματα για το σχολείο.
Σήμερα το διαδίκτυο μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να ανοίξει νέους ορίζοντες στους μαθητές, να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς να επικοινωνούν και να ανταλλάσσουν ιδέες μεταξύ τους, να κάνει πιο ευέλικτο και ανοιχτό το σχολείο και να δημιουργήσει καινοτομία και πρότυπα.
Αυτός είναι ο στόχος του υπουργείου και πολύ γρήγορα θα ανακοινωθεί η πρώτη δράση που θα αφορά το σύνολο των σχολείων και των εκπαιδευτικών που θα λειτουργήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε την καθημερινή βοήθεια και συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς που έχουν εμπειρίες και βιώνουν αυτή την προσπάθεια στην τάξη.
Η επιλογή των δύο εκπαιδευτικών από τη Θεσσαλονίκη, μιας φιλολόγου και ενός φυσικού, αναδεικνύει τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται και στην Περιφέρεια για να συγκεντρωθούν όλες οι δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Η πρόσκληση έχει ένα συμβολικό χαρακτήρα: Την ανάδειξη θετικών προτύπων στην εκπαίδευση. Είναι πάρα πολλοί οι εκπαιδευτικοί που παλεύουν καθημερινά για ένα καλό και δημιουργικό σχολείο. Στόχος μας είναι σε εύλογο χρονικό διάστημα η χώρα μας από 25η που είναι σήμερα στην Ε.Ε. στο χώρο της Κοινωνίας της Πληροφορίας και της χρήσης νέων μέσων, να ανέβει στις πρώτες θέσεις.
Μπορούμε να το πετύχουμε;
Μπορούμε, γιατί κάθε φορά που βάζουμε στόχους ως έθνος, ως πολιτεία μπορούμε να τους πετύχουμε.
Με μια προϋπόθεση: Τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών με την καρδιά και την ψυχή τους.
Και σήμερα είμαι πολύ αισιόδοξη ότι αυτές οι δυνάμεις υπάρχουν.

Τί να σας πώ; Κάθε φορά που διαβάζω τέτοιες επιστολές να μην σας πώ τί με πιάνει…  Αυτό το “πρότυπα καινοτομίας, δουλειάς και δημιουργικής παραγωγής” αδιάβαστη με έχει στείλει.  Ή το άλλο: “χρειαζόμαστε την καθημερινή βοήθεια και συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς που έχουν εμπειρίες και βιώνουν αυτή την προσπάθεια στην τάξη…”; Εξαιρετικό! Οι δε : “στόχοι του Έθνους” μου θυμίζουν γνωστό ανέκδοτο με την “ελπίδα του έθνους”!!! Την άποψη μου την έχω εκφράσει πλειστάκις. Αντέχετε άλλη μια φορά; Στα σχολεία ήλθε “φιρμάνι” να υπολογιστούν οι ανάγκες του σχολείου για την επόμενη σχολική χρονιά θεωρώντας τα τμήματα με 30 μαθητές. Εκεί να δείτε τί προσπάθεια θα βιώνουν οι εκπαιευτικοί στην τάξη!!!! Δεν θα χρειάζετε πλέον το διαδίκτυο για να μας …ενώσει! Θα φτάνει η κραυγή απελπισίας του συναδέλφου…Κι ολα αυτά για οικονομία! Δεν θα διαφωνήσω, αλλά κυρία Υπουργέ: Μετρήστε πόσους καθηγητές και δασκάλους έχετε; Πόσοι απ΄αυτούς εργάζονται στα σχολεία τους. Ποιοί αν δεν είναι στα σχολεία τους, πού είναι; (Γιατί, ναι, εκατοντάδες εκπαιδευτικοί δίνουν “γη και ύδωρ” για την εκπαιδευση των παιδιών μας. Αλλά και αρκετοί εξ ημών “ξύνονται” μέχρις εσχάτων, πολλές φορές και με την άδεια της …εξουσίας). Πόσοι σας χρειάζονται στο Υπουργείο και στα γραφεία Εκπαίδευσηςή στα γραφεία των Υπουργών. Κρατήστε σε αυτές τις θέσεις όσους είναι ασθενείς και όσους έχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ανάγκη να είναι σε μια τέτοια θέση (π.χ άρρωστο παιδί ή σύζυγο …).  Να δείτε πόσους συναδέλφους θα συγκεντρώσετε για τα σχολεία!!!! Μιλιούνια!  Μην τσακίσετε τα σχολεία διώχνοντας συναδέλφους με μεγάλη προϋπηρεσία και προσφορά σε ένα σχολείο, επειδή θα χαρακτηριστούν υπεράριθμοι… Τμήματα με 30 παιδιά στις μέρες μας, όταν ένα σχολείο έχει την κτιριακή υποδομή να έχει 25 τμήμα, γιατί;  Και μετά ζητάτε μάθημα με netbook;  Για πιο διαδίκτυο μιλάτε; Του εργαστηρίου; Πού έχει γίνει η “τάξη” του καθηγητή της Πληροφορικής και μόνον; Νομίζω ότι αυτό είναι εκ των ουκ άνευ! Σαν να με κοροϊδεύετε…όταν δηλώνετε  ότι μοναδική προϋπόθεση για να επιτύχει το έθνος του στόχους του είναι η συμμετοχή των εκπαιδευτικών με την καρδιά και την ψυχή τους!!! Αυτό μου θυμίζει τα σλογκαν των τελευταίων 20 χρόνων: “Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω” και το “μαχαίρι στο κόκκαλο”! Υποχρέωση η πολιτεία δεν έχει;  Νομίζω ότι έχω ακούσει κάτι που το λένε,  μισθό, αύξηση… Α! ξέχασα, ξέχασα! Μου δίνατε επιδόματα τόσα χρόνια. Για αυτό δεν έχω 1 μισθό τα Χριστούγεννα, και επίδομα Πάσχα και αδείας. Έχω ψυχή όμως, και δεν ζηλεύω που κάποιοι παίρνουν επίδομα “μεταφοράς φακέλλων” και οι 300 όπου δοθεί ευκαιρία στήνουν και μια επιτροπή! Και καρδιά έχω! Δεν πικραίνομαι που ένα ζευγάρι εκπαιδευτικών θα θεωρείται με υψηλό εισόδημα και θα “γδέρνεται” ανελέητα από την εφορία, γιατί  , γιατί η Πολιτεία νομοθετεί κατα το δοκούν στου …κασσίδη το κεφάλι! Α! όλα κι όλα! Και επιμορφώθηκα κοντά στα 50 μου, και στηρίζω τα νέα ρεύματα της εκπαίδευσης γιατί είπαμε…”Ψυχή και Καρδιά”!

Υπομονή άλλη δεν έχω όμως! Βαρέθηκα να ακούω μεγάλα λόγια,  μα κυρίως να κάνω τον “Βούδα” όταν τα ακούω! Τώρα πιά θα το ..δείχνω.

Αντιμέτωποι με πειθαρχικές κυρώσεις θα έρχονται απ’ τον επόμενο χρόνο οι καθηγητές που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και εκδηλώνουν απρεπή συμπεριφορά τα Σαββατοκύριακα, σύμφωνα με το νέο κώδικα συμπεριφοράς του Γενικού Εκπαιδευτικού Συμβουλίου (GTC) της Αγγλίας. Η διευθύνων σύμβουλος, Κέιτ Μπάρτλει, τονίζει χαρακτηριστικά ότι οι διδάσκοντες θα πρέπει να σκέφτονται πολύ σοβαρά τη θέση τους στην κοινωνία και να μην προβαίνουν σε πράξεις που προσβάλουν το αίσθημα περί δημόσιας ευθύνης και εμπιστοσύνης που απαιτεί το επάγγελμα τους.
Πηγή : General Teaching Council for England (GTC)

Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι η μεγάλη πλειοψηφία όσων παίρνουν αποφάσεις δεν έχει υπάρξει ποτέ στη θέση εκείνων που υφίστανται τις συνέπειες των αποφάσεών τους. Μιλώ για το θέμα των ημερών, της θρυλούμενης και από πολλές πλευρές υποστηριζόμενης περικοπής κατά 10% των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων. Η οποία θα επιφέρει μείωση κατά 3,4% του μισθού τους. Πρόχειρα ανακαλώ μερικούς αριθμούς που γνωρίζω, για παράδειγμα καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, με διδακτορικό, είκοσι οκτώ χρόνια υπηρεσία, χωρίς παιδιά, παίρνει καθαρά γύρω στα 1.600 ευρώ. Ναι, ναι, ξέρω τι σκέφτεστε: τα ιδιαίτερα. Μη βιάζεστε, όμως, μιλώ προφανώς για τον καθηγητή χωρίς ιδιαίτερα. Και γνωρίζω τουλάχιστον πέντε από το στενό οικογενειακό και φιλικό μου περιβάλλον, φανατικούς δασκάλους, ακούραστους, λαμπρούς επιστήμονες με συνεχείς ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, συμπολίτες μας που έχουν φάει την τάξη με το κουτάλι. Ενας τέτοιος, λοιπόν, εάν εφαρμοστούν οι περί περικοπών ιδέες για τη σωτηρία της Ελλάδας, θα χάσει από 40 έως 100 ευρώ του μηνιαίου εισοδήματός του. Σας φαίνονται λίγα; Εχετε σκεφτεί ότι μπορεί να ζει μόνος και να μην έχει ιδιόκτητο σπίτι; Εχουν ποτέ περάσει με εξήντα ή εκατό ευρώ μία ολόκληρη εβδομάδα όσοι σκέφτονται τέτοιες λύσεις;

Πρόκειται μήπως να υποστούν μια οποιαδήποτε, συμβολική έστω, οικονομική μείωση όσοι εκ του πολιτικού προσωπικού, υπουργοί ή πρωθυπουργοί, διά πράξεων ή παραλείψεων οδήγησαν την Ελλάδα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας; Μήπως πρόκειται να κατονομασθούν έστω αυτοί που έφταιξαν και οι συγκεκριμένες αποφάσεις τους, ώστε να ξέρουν οι Ελληνες; Ή μήπως, ως συνήθως, η συντεχνία του Κοινοβουλίου θα αρκεστεί σε γενικόλογους αφορισμούς και όλα θα σβήσουν μέσα σε ένοχη σιωπή; Η ραχοκοκαλιά της πατρίδας μας, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες, επιστήμονες και εργάτες, όσοι κρατούν τις υπηρεσίες ανοιχτές, οι γιατροί της αυταπάρνησης, οι δημιουργικοί υπάλληλοι, με μια λέξη οι νομιμόφρονες φορολογούμενοι, τα υποζύγια των προϋπολογισμών, κοινώς τα κορόιδα, απαιτούν πλέον δικαιοσύνη χωρίς εκπτώσεις. Περιμένουν.
Tου Σωκρατη Tσιχλια

Απαιτούνται ριζικές αλλαγές στον τρόπο διδασκαλίας (και τις ώρες) των Αρχαίων Ελληνικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς οι περισσότεροι μαθητές πλήττουν, τα βιβλία είναι κακογραμμένα, ο τρόπος διδασκαλίας είναι στείρος και ενισχύει την παπαγαλία.

Αυτά προκύπτουν από τις απαντήσεις εκπαιδευτικών που συμμετείχαν σε πανελλαδική έρευνα του ΑΠΘ, τα αποτελέσματα της οποίας επαναθέτουν το ζήτημα της διδασκαλίας των Αρχαίων. Ενα θέμα που έφερε στο προσκήνιο και η πρόσφατη τοποθέτηση του Εμμανουήλ Κριαρά. Ο λόγιος δάσκαλος, στη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, είπε ότι η διδασκαλία των Αρχαίων πρέπει να περιοριστεί στο λύκειο, αφού η ταυτόχρονη διδασκαλία Νέων και Αρχαίων στο Γυμνάσιο προκαλεί σύγχυση στους μαθητές. Ειδικότερα, σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 500 εκπαιδευτικούς από όλη τη χώρα, το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009 από τον τομέα Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής ΑΠΘ με υπεύθυνο τον καθηγητή κ. Μιχάλη Κελπανίδη, προκύπτουν τα εξής:

– Οι δύο στους τρεις (67,9%) δεν είναι ικανοποιημένοι από τον τρόπο που γίνεται το μάθημα.

– Το 77,3% εντοπίζει προβλήματα στα βιβλία, ενώ το 57,6% πιστεύει ότι δίνεται βάρος στο συντακτικό και στη γραμματική, αλλά όχι στην κατανόηση των κειμένων.

– Οι περισσότεροι θεωρούν ότι τα Αρχαία είναι απαραίτητα ως μορφωτικό εφόδιο για τους μαθητές και διότι τους βοηθούν να κατανοούν τα Νεοελληνικά. Ομως, οι πιο πολλοί (43,5%) προκρίνουν την αύξηση των ωρών διδασκαλίας των Αρχαίων από μετάφραση και τη μείωση των ωρών από το πρωτότυπο. «Το μάθημα που προκαλεί το μεγαλύτερο άγχος και τη μεγαλύτερη αποτυχία στο Γυμνάσιο είναι σήμερα τα Αρχαία», λέει στην «Κ» ο καθηγητής Παιδαγωγικών στο Παν. Ιωαννίνων κ. Αθανάσιος Γκότοβος. «Ηδη στο πρώτο τρίμηνο οι δύσμοιροι φιλόλογοι της Α΄ Γυμνασίου καλούνται να πετύχουν στόχους που είναι φύσει αδύνατον να επιτευχθούν. Η αποτυχία μετακυλίεται στους μαθητές και οι γονείς τρέχουν στα φροντιστήρια».
Του Αποστολου Λακασα

Σίγουρα υπάρχουν διδακτικές μέθοδοι που κάνουν ένα γλωσσικό μάθημα συναρπαστικό και άλλες που το κάνουν αποκρουστικό. Στην Ελλάδα, όπου τα τελευταία 35 χρόνια οι «στρατηγικές» των υπουργών Παιδείας είναι συνήθως ιδεολογικές και όχι παιδαγωγικές, επιλέγονται οι πιο αποκρουστικές μέθοδοι διδασκαλίας. Δεν νομίζω να υπήρξε υπουργός υποψιασμένος για τις δύο θεμελιώδεις στην εκπαίδευση διαπιστώσεις:

• Πρώτον, ότι άνθρωπος χωρίς γλώσσα είναι άνθρωπος χωρίς σκέψη – ανάπηρη γλώσσα σημαίνει ανάπηρη σκέψη. Και δεύτερον,
• ότι σήμερα που η πληροφορία είναι αφειδώς προσιτή σε όλους, η σχολική εκπαίδευση θα έχει γονιμότητα μόνο αν θεμελιωθεί κατά προτεραιότητα στη διδασκαλία της γλώσσας ως λογικής και των μαθηματικών ως γλώσσας.

Η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στα σχολεία είναι κεντρικό πολιτικό πρόβλημα: Εχουμε κουραστεί από την προγονοπληξία, την κενή ρητορεία για τον κάποτε πολιτισμό μας, θέλουμε να τα παραμερίσουμε όλα αυτά; ΄Η πιστεύουμε ότι η αρχαία γλώσσα είναι στέρεο, εκπληκτικό σε αρτιότητα εφαλτήριο για το άλμα στη λογική συγκρότηση, την κριτική οξυδέρκεια, τη δημιουργική φαντασία σήμερα; Αν θέλουμε το πρώτο, να καταργήσουμε τα Αρχαία. Αν θέλουμε το δεύτερο, να τα διδάξουμε, σαν συναρπαστικό παιχνίδι, από το δημοτικό. Το Ετυμολογικό και το Συντακτικό της Αρχαίας έχει πειραματικά αποδειχθεί ότι γίνεται παιχνίδι για τα παιδιά. Παράλληλα, την τρέχουσα γλώσσα να την προσλαμβάνουν τα παιδιά από κορυφαία σημερινά λογοτεχνήματα, χωρίς Γραμματική και Συντακτικό «της Δημοτικής», δηλαδή της τεχνητής μας σχιζοφρένειας. Ο Παπανούτσος έλεγε σοφά: «Μόνο πατώντας στέρεα στην αρχαία γλώσσα μπορούμε να πλάσουμε σωστά (δημιουργικά) τη δημοτική».
Tου Xρηστου Γιανναρα

Το παρακάτω δημοσίευμα του Βήματος, με έβαλε σε πολύ μεγάλη ανησυχία και πάλι, σχετικά με όλα όσα τεκταίνονται στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά μας “Ιδρύματα” !  Φύσει αισιόδοξως άνθρωπος, αναρωτιέμαι: ανάμεσα στους Πανεπιστημιακούς δασκάλους σίγουρα θα υπάρχουν και πνεύματα λαμπρά.  Αξιοπρεπείς, αν μη τι άλλο, με πνεύμα ανοιχτό, ιδέες και όραμα για το μέλλον της ελληνικής εκπαίδευσης και των νέων μας.  Πώς τα ανέχονται όλα αυτά;  Σκέφτεστε να παραιτείτο σύσσωμο το σώμα των Καθηγητών της Σχολής;  Αλλά αυτά είναι άλλου καιρού χαβιόλια!  Τότε που για το “φιλότιμο” και την “αξιοπρέπεια” …”έκλειναν σπίτια”!  Να τολμήσω να ρωτήσω;  Πόσο συνδεδεμένες είναι οι εκλογές Προέδρων Τμημάτων με τις πολιτικές νεολαίες;

Στα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια τα κρούσματα βίας συνεχίστηκαν και την προηγούμενη εβδομάδα. Ομάδες φοιτητών της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς εξακολουθούν να κάνουν αυτό ακριβώς που προκάλεσε την έκπληξη των εξωτερικών αξιολογητών οι οποίοι ήρθαν από μεγάλα πανεπιστήμια του κόσμου για να βοηθήσουν στην αξιολόγηση των πανεπιστημίων μας: να εμποδίζουν τα όργανα των ΑΕΙ να λειτουργήσουν και τους καθηγητές τους να ολοκληρώσουν το έργο τους. Ομάδα φοιτητών προσπάθησε να εμποδίσει την προηγούμενη εβδομάδα τη συνεδρίαση επιτροπής καθηγητών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία συζητούσε τις λεπτομέρειες της αξιολόγησης τμήματός της.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι φοιτητές εμφανίστηκαν αιφνιδιαστικά στη διάρκεια της συνεδρίασης, κλείδωσαν τους καθηγητές τους στα γραφεία τους και δεν τους άφησαν να βγουν επί αρκετές ώρες. Αίτημά τους ήταν να μην προχωρήσουν στη διαδικασία αξιολόγησης του τμήματός τους, καθώς τη θεωρούσαν λάθος. Τελικά, και αφού έγινε σαφές ότι η απόφαση των υπευθύνων του τμήματος δεν θα αλλάξει, οι φοιτητές υποχώρησαν και η διαδικασία ολοκληρώθηκε.

Αντίστοιχα περιστατικά- ευτυχώς σε μικρότερο βαθμό από την περυσινή χρονιά- σημειώθηκαν και σε άλλα πανεπιστήμια της χώρας, όπου ολοκληρώθηκαν τις προηγούμενες ημέρες οι εκλογές για τους προέδρους των τμημάτων τους.