Σαπουνόφουσκες, γρίφοι και διάφορα πειράματα περιμένουν μικρούς και μεγάλους λάτρεις των Μαθηματικών, αλλά και επιφυλακτικούς απέναντι σε αυτά, σε μια έκθεση που θα φέρει το κοινό σε επαφή με μία από τις αρχαιότερες επιστήμες. «Δημιουργώ και σκέφτομαι μόνος μου» είναι το μυστικό για να αποκτήσει κάποιος γνώσεις, αναφέρει ο καθηγητής μαθηματικών και ιδρυτής του Μουσείου «Mathematikum» Albrecht Beutelspacher.

Δεν πρόκειται για μία κλασική έκθεση, αλλά για έναν χώρο που σε καλεί να τον εξερευνήσεις, «δοκιμάζοντας», «ακουμπώντας» και «βιώνοντας» περισσότερα από 20 εκθέματα. Το παιχνίδι, η εξερεύνηση και η λύση διάφορων γρίφων είναι το κλειδί αλλά και το μυστικό της έκθεσης «Μαθηματικά … χειροπιαστά!», που θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου στις 19.00 στο Goethe-Institut της Αθήνας  (Ομήρου 14-16)

Η διαδραστική αυτή διοργάνωση σχεδιάστηκε από το μουσείο «Mathematikum» στο Γκίσεν της Γερμανίας και είναι κατάλληλη για όλες τις ηλικίες (από 8 ετών και πάνω). Ύστερα από την επιτυχημένη παρουσίασή της στη Θεσσαλονίκη, όπου συγκέντρωσε περίπου 1100 επισκέπτες,  «ταξιδεύει» τώρα και στην Αθήνα.

Παράλληλες εκδηλώσεις

Συζήτηση: Η Γοητεία των Μαθηματικών

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013, 20:00, στο Goethe-Institut Athen

Μια δημόσια συζήτηση με μαθηματικούς, επιστήμονες θετικών επιστημών και καθηγητές Γερμανικών; Τι το κοινό μπορεί να έχουν; Και όμως, μπορεί να έχουν περισσότερα από ότι φανταζόμαστε. Η γλώσσα μας περιλαμβάνει πλήθος από εκφράσεις που δηλώνουν μαθηματικές αρχές και σχήματα. Μετράμε, συγκρίνουμε, ψάχνουμε κοινά στοιχεία, αναφερόμαστε σε δύσκολα προβλήματα με τον όρο τετραγωνισμός του κύκλου, σκεφτόμαστε τι πραγματικά μετράει, παρατηρούμε εξελίξεις με εκθετική ταχύτητα και άλλα πολλά.

Από την άλλη μεριά, ο δρόμος για τα μαθηματικά περνάει από τη γλώσσα. Δεν υπάρχει διδακτικό βιβλίο μόνο με τύπους. Συχνά τη σημασία των μαθηματικών την καταλαβαίνει ο μη ειδικός μόνο μέσω εφαρμογών στην καθημερινή ζωή. Είτε για να συγκρίνει τα επιτόκια τραπεζών, είτε για να βρει την τιμή ενός κιλού τροφίμων – τα καταφέρνει καλύτερα όποιος ξέρει να αποκρυπτογραφήσει και το κείμενο και τους αριθμούς.

Συμμετέχουν:

Εκπρόσωπος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας

Χαράλαμπος Ιωάννου, ένας από τους 15 φιναλίστ στο διαγωνισμό Google Science Fair 2013, με το εξωσκελετικό γάντι

Ljubov Mavrodieva, υπεύθυνη του τμήματος Εκπαιδευτικής Συνεργασίας, Goethe-Institut της Σόφιας

Δρ. Τεύκρος Μιχαηλίδης, μαθηματικός, συγγραφέας, μεταφραστής, ιδρυτικό μέλος της ομάδας ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ

Arnold Schlachter, συντονιστής του προγράμματος «Ένα εργαστήρι για τη Φυσική και για τη Γλώσσα», Goethe-Institut στο Βουκουρέστι

Δρ. Κρυσταλλία Χαλκιά, καθηγήτρια διδακτικής Φυσικών Επιστημών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Συντονιστής συζήτησης Δρ. Σταύρος Σάββας, φυσικός, διευθυντής της Ελληνογερμανικής Αγωγής

Γερμανικά και Ελληνικά με μετάφραση

Διάλεξη και Συζήτηση

M. C. Escher, Μαθηματικός χωρίς να το ξέρει

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013, 20:00, στο Goethe-Institut Athen

Διάλεξη και συζήτηση με τον μαθηματικό, συγγραφέα και μεταφραστή Τεύκρο Μιχαηλίδη, μέλος της ομάδας ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ

O M.C. Escher θεωρείται, δικαίως, ως ο χαράκτης που οι ιδέες και οι δημιουργίες του έχουν τη μεγαλύτερη συνάφεια με τα μαθηματικά. Ωστόσο, ο ίδιος επανειλημμένα είχε δηλώσει ότι δεν κατανόησε ποτέ τα μαθηματικά, ούτε ως μαθητής, ούτε αργότερα, όταν στις παρέες του συγκαταλέγονταν μερικοί από τους κορυφαίους μαθηματικούς του εικοστού αιώνα.

Στην παρουσίασή του ο Τεύκρος Μιχαηλίδης θα επιχειρήσει να ερμηνεύσει αυτή τη «λανθάνουσα» μαθηματική ιδιοφυΐα που χαρακτηρίζει το έργο του Escher και να μελετήσει το έργο του από τη σκοπιά του μαθηματικού.

Ελληνικά με μετάφραση στα Γερμανικά

Workshops για μαθητές και καθηγητές

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013, Goethe-Institut

Μαθηματικά πειράματα – workshops για μαθητές

Workshop 1 (8-12 ετών): 11:00–13:00, Workshop 2 (13 ετών και άνω):14:30-17:00

Γερμανικά με ελληνική μετάφραση

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής, μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 50

Καθημερινά χρησιμοποιούμε ασυνείδητα μαθηματικές μεθόδους – όταν πχ δένουμε τα κορδόνια μας ή στο παρκάρισμα. Τα συγκεκριμένα workshops δεν αφορούν τύπους και εξισώσεις, αλλά συναρπαστικά πειράματα, τα οποία πραγματοποιούνται από τους ίδιους τους μαθητές κάτω από επιτήρηση και με απλά υλικά.

Το πρώτο workshop (11:00 – 13:00) απευθύνεται κυρίως σε μαθητές 8 έως 12 ετών. Επικεντρώνεται σε πειράματα που σχετίζονται με στοιχειώδεις μαθηματικές έννοιες, όπως οι αριθμοί και τα σχήματα.

Το δεύτερο workshop (14:30 – 17:30) απευθύνεται σε μαθητές ηλικίας από 13 ετών και άνω. Σε αυτό θα πραγματοποιηθεί μια σειρά πειραμάτων στον τομέα της γεωμετρίας, της άλγεβρας και της στοχαστικής.

Εισηγητής: Jonas Wagner, Καθηγητής μαθηματικών και συνεργάτης του «Mathematikum» Γκίσεν / Γερμανίας

Μαθηματικά πειράματα – workshops για καθηγητές

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013, Goethe-Institut, Ομήρου 14–16

Workshop 1, 09:00–13:00:για καθηγητές Γερμανικών, Workshop 2, 14:00-17:30: για καθηγητές Μαθηματικών

Γερμανικά, Workshop 2 με ελληνική μετάφραση

Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής, μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 50

«Οι μαθητές ακούνε συχνά από τους γονείς: Όύτε εγώ κατάλαβα ποτέ τα μαθηματικά, ποτέ δε μου άρεσαν, αλλά τώρα θα πρέπει και εσύ να τα υπομένεις. Αυτό είναι μοιραίο», όπως δήλωσε ο Günter Ziegler, Καθηγητής Μαθηματικών στο Βερολίνο και συν-διοργανωτής του «Έτους των Μαθηματικών 2008».

Το workshop για καθηγητές Γερμανικών εισάγει τους συμμετέχοντες στο νόημα της έκθεσης και απαντά σε ερωτήματα που μπορεί να προκύψουν πριν και μετά την επίσκεψη της έκθεσης με ομάδες μαθητών.

Στο workshop για καθηγητές μαθηματικών, οι εκπαιδευτικοί θα πραγματοποιήσουν υπό την καθοδήγηση εμπειρογνώμονα μια σειρά πειραμάτων, για τα οποία συνήθως δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από ένα φύλλο χαρτί ή χαρτόνι. Με βάση αυτά τα πειράματα θα γίνει σαφής η έννοια των μαθηματικών, ενώ θα συζητηθούν προτάσεις για χρήση των μαθηματικών στην τάξη.

Εισηγητής: Jonas Wagner, Καθηγητής μαθηματικών και συνεργάτης του «Mathematikum» Γκίσεν / Γερμανίας

info: Διαδραστική έκθεση του Goethe-Institut με την υποστήριξη και χρηματοδότηση του γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών

Εγκαίνια: Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013, 19:00

Ώρες λειτουργίας : Δευτέρα έως Πέμπτη 09:00–21:00, Παρασκευή 09:00–19:00,

Σάββατο 09:00–13:00

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη

Εντυπωσιακά είναι όσα έχουν γίνει -και ακόμα πιο εντυπωσιακά όσα θα ακολουθήσουν- στη Στοκχόλμη, την πόλη που επάξια πήρε τον τίτλο της πράσινης πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2010.

Γεωθερμία, κομποστοποίηση, βιοκλιματικά σπίτια, βιοκαύσιμα, πράσινες γειτονιές, ΑΠΕ… Λέξεις ακατάληπτες ή ακόμα και άγνωστες σε πολλούς στη χώρα μας. Αντιθέτως, στην πρωτεύουσα της Σουηδίας αποτελούν καθημερινότητα. Ετσι, ενώ η Ελλάδα μαθαίνει ακόμα την ανακύκλωση (την προηγούμενη εβδομάδα έκανα σαφάρι για να βρω πού θα δώσω τον παλιό μου υπολογιστή), η Στοκχόλμη έχει περάσει στη βιώσιμη ανάπτυξη. Σε αυτό που προσδιορίζεται διεθνώς με τη λέξη «sustainability». Με άλλα λόγια, στόχος είναι η ανάπτυξη (οικονομική, αστική ή άλλη), πάντα όμως με την παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.

Και αν αυτά μοιάζουν με όνειρα θερινής νυκτός, οι μαρτυρίες αποδεικνύουν ότι πρόκειται για απτή πραγματικότητα: «Λατρεύω το τζόγκινγκ, το κολύμπι στη θάλασσα, το πατινάζ στον πάγο, το σκι και το καγιάκ. Το πιο σημαντικό; Ολα αυτά μπορώ να τα κάνω μέσα στην πόλη μου». Η Σάρλοτ Στάνερ ποζάρει με πλατύ χαμόγελο και αθλητικά ρούχα για το πράσινο φυλλάδιο της Στοκχόλμης, που εκδόθηκε με αφορμή τη βράβευση της πόλης. Στο διάλειμμά της από τη δημόσια υπηρεσία όπου δουλεύει, προετοιμάζεται για τον τοπικό μαραθώνιο. Ζει και εργάζεται στη Στοκχόλμη και μου μιλάει για τη ζωή στη σκανδιναβική πόλη: «Ενα από τα πιο σημαντικά μέτρα ήταν η επιβολή διοδίων για την είσοδο στο κέντρο. Βέβαια, οι κάτοικοι της χώρας της Volvo και της Saab δεν ήταν έτοιμοι να αφήσουν τα Ι.Χ. τους». Τελικά, η σχετική ενημερωτική καμπάνια πέτυχε την ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς. Μέσα σε δύο χρόνια η κίνηση στην πόλη μειώθηκε κατά 16%.

«Αν χρησιμοποιούσα το αυτοκίνητό μου, θα σπαταλούσα χρόνο και χρήμα. Παράλληλα, αγοράζοντας ένα οικολογικό αμάξι, έχω φορολογικές ελαφρύνσεις (το ίδιο ισχύει και για τα φωτοβολταϊκά). Επίσης, όλα τα δημόσια μέσα μεταφοράς και τα ταξί κινούνται με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ)», μου λέει ο Πίτερ Γκούσταφσον, project manager εταιρείας πληροφορικής, μιλώντας για τη δική του καθημερινότητα. Από τους πιο σημαντικούς στόχους της πόλης είναι η αποδέσμευσή της από τα ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2050. Ταυτόχρονα, το γεγονός ότι το 95% των κατοίκων ζουν σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων από δημό-σιους χώρους πρασίνου είναι ένα στοιχείο που αυξάνει το βιοτικό τους επίπεδο. Σε αυτό συμβάλλουν και οι υπόλοιποι λόγοι για τους οποίους η Στοκχόλμη επιλέχθηκε ως πράσινη πρωτεύουσα: η ποιότητα του θαλασσινού νερού, η μείωση της ηχορύπανσης, η ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της οικολογίας, οι καινούργιες παρα-λίες, το υψηλό ποσοστό ανακύκλωσης, ειδικά των λυμάτων, και το υπόγειο σύστημα για τη μεταφορά των απορριμμάτων.

«Εχω ταξιδέψει αρκετά και μπορώ να πω ότι η Στοκχόλμη είναι ιδιαίτερα πράσινη πόλη: Εχει περίπου 1.000 πάρκα, που καλύπτουν το 30% της έκτασής της. Το νερό είναι τόσο καθαρό, που μπορείς να κολυμπήσεις ή να ψαρέψεις», αναφέρει ο Πίτερ Γκούσταφσον. Σε αυτό συμβάλλει βέβαια και η απουσία βαριάς βιομηχανίας, αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, η προσπάθεια δεν γίνεται μόνο από την πολιτεία. Συμμετέχουν ενεργά και οι πολίτες και οι ιδιωτικές εταιρείες. Διαβάστε τα σχόλια των πολιτών

Οι άνθρωποι ταξιδεύουν με διαστημόπλοιο και εμείς είμαστε με τον… αραμπά! Και μην ακούσω πάλι τα τετριμένα: Αυτοί δεν έζησαν πόλεμο, δεν έχουν τον ήλιο της Ελλάδας, δεν γελάνε, δεν πίνουν ρετσίνα, δεν μουτζώνουν, δεν έχουν το ταπεραμέντο του Μεσογειακού λαού. Ο λαός ο … περιούσιος, ξεπουλάει τον ήλιο του, ξεπουλάει την πατρίδα του αφού πρώτα την κατακλέψει, γκρέμισε την βιομηχανία του ( βλ. ναυπηγεία), μολύνει τις παραλίες του, τους δρόμους και τα πεζοδρόμιά του και ανοίγει τα παράθυρα του … υβριδικού του αυτοκινήτου για να αδειάσει το τασάκι του στον δρόμο! Δεν με παρηγορεί τίποτε στον Έλληνα πιά! Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.  Και μην περιμένετε από κανέναν καρεκλοκένταυρο ελπίδα αν πρώτα δεν αλλάξουμε εμείς …τσερβέλο!

Οι σουρεαλιστές έχουν και αυτοί τη θέση τους στη δημοπρασία: Εδώ το έργο του Ρενέ Μαγκρίτ «Le Cicerone».
Συνάντηση των γιγάντων της ιμπρεσιονιστικής και μοντέρνας τέχνης μπορεί να χαρακτηριστεί η δημοπρασία, που διοργανώνεται την Τρίτη 3 Νοεμβρίου από τον οίκο Christie’s στη Νέα Υόρκη, με δημιουργίες θρυλικών καλλιτεχνών, όπως ο Πικάσο, ο Μονέ, ο Ντεγκά, ο Πιζαρό, ο Ματίς και ο Μοντριάν. Στην επερχόμενη δημοπρασία αναμένεται να επιβεβαιωθεί, για ακόμη μία φορά, η σταθερή και αδιάλειπτη δημοτικότητα αυτών των δύο κατηγοριών στη διεθνή αγορά της τέχνης, καθώς το συνολικό χρηματικό ποσό, που εκτιμάται από τον οίκο ότι θα συγκεντρωθεί, αγγίζει τα 68 εκατ. δολάρια. Αποτελώντας μια πραγματική επανάσταση στο χώρο της ευρωπαϊκής ζωγραφικής κατά το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, ο ιμπρεσιονισμός εμβάθυνε και ολοκλήρωσε την ευελιξία στη χρήση των χρωμάτων και το χειρισμό του φωτός, καθιερώνοντας την απόλυτη ελευθερία του καλλιτέχνη όχι μόνο απέναντι στο θέμα του, αλλά και απέναντι στο θεατή και το κοινό, όπως και τη στροφή στο στιγμιαίο, το μεταβλητό και το κινούμενο, έχοντας πάντα ως βάση τη μελέτη του φωτός.

Η ιμπρεσιονιστική ζωγραφική αποτελεί για περισσότερο από 10 χρόνια μια σταθερή αξία στη διεθνή αγορά της τέχνης με πίνακες κορυφαίων ιμπρεσιονιστών καλλιτεχνών να πωλούνται μερικές φορές σε τιμές ρεκόρ στις μεγάλες δημοπρασίες που διοργανώνονται στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Στη δημοπρασία της 3ης Νοεμβρίου θα παρουσιαστούν μερικά πραγματικά αριστουργήματα του ιμπρεσιονισμού, όπως «Το φως του Ήλιου στο Βετέιγ» του Κλοντ Μονέ, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στην ομάδα των 15 έργων, λουσμένων από το φως του ήλιου, τα οποία ο καλλιτέχνης φιλοτέχνησε το 1901 στο παρισινό προάστιο του Βετέιγ. Ολα τα έργα της συγκεκριμένης σειρά εικονίζουν την ίδια άποψη του Σηκουάνα, με μόνη διαφοροποίηση ανάμεσά τους τις αντανακλάσεις στο φως και τις καιρικές συνθήκες. Το έργο που δημοπρατείται (τιμή εκτίμησης 5 -7 εκατ. δολάρια) είναι ένα από τα ελάχιστα της ομάδας του Βετέιγ που εμφανίζονται σε δημοπρασία, καθώς τα περισσότερα από αυτά να βρίσκονται σε διάφορα μεγάλα μουσεία ανά τον κόσμο.

Tην άμεση κάλυψη των χιλιάδων κενών στα σχολεία, που υπολογίζονται σε περίπου 5.000 συνολικά, αρχίζει από σήμερα η κ. Άννα Διαμαντοπούλου.  Η υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι εντός της εβδομάδας θα υπάρχει χρονοδιάγραμμα για την κάλυψή τους και ο χρόνος που χάνεται θα αναπληρώνεται. Η πρώτη κίνησή της, εκτός από άμεσες προσλήψεις εκπαιδευτικών, θα είναι το μαχαίρι στις ρουσφετολογικές αποσπάσεις σε γραφεία, που ξεπέρασαν φέτος τις 10.000!
Τη στιγμή που σε αρκετά σχολεία ανά τη χώρα ξεκίνησαν ήδη καταλήψεις λόγω των κενών, προέκυψε ότι οι 300 αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί στο υπουργείο το 2003 ξεπέρασαν φέτος τους 1.000. Μόνο στο γραφείο Τύπου του υπουργείου Παιδείας, η νέα ηγεσία βρήκε 7 αποσπασμένες (από ακριτικά σχολεία κυρίως) νεαρές καθηγήτριες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να βγάζουν φωτοτυπίες.
Προκειμένου να σταματήσει αυτό το απαράδεκτο καθεστώς, όπως ενημέρωσε χθες τους εκπροσώπους των δασκάλων και των καθηγητών (τα προεδρεία της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας και της ΟΛΜΕ) με τους οποίους είχε την πρώτη συνάντηση γνωριμίας, η υπουργός σχεδιάζει νέο νόμο που θα θέτει αντικειμενικά κριτήρια στις αποσπάσεις και μεταθέσεις των εκπαιδευτικών. Στόχος είναι να καταργηθούν οι αποσπάσεις σε διοικητικές θέσεις και να μη μετρούν τα μόρια της οργανικής τους θέσης. Οι αποσπάσεις θα αντιμετωπιστούν στο εξής «με ορθολογισμό, αξιοκρατία και προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και των εκπαιδευτικών. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνουν αποσπασματικές κινήσεις, αλλά να συμφωνήσουμε για τον τρόπο που θα λειτουργεί και η διοίκηση και οι εκπαιδευτικοί», είπε χαρακτηριστικά. Επίσης η κ. Διαμαντοπούλου αποδέχθηκε το αίτημα των εκπαιδευτικών για κατάργηση του θεσμού των ωρομισθίων.

Για να δούμε… Αυτή η κατάσταση έχει καταντήσει πλέον για γέλια ή για …” ξύλο”!  Υπάρχουν συνάδελφοι με διαπιστωμένα προβλήματα υγείας, που παραμένουν στις τάξεις με αξιοπρέπεια, εις βάρος της υγείας τους.  Βλέπεις, δεν έχουν “τρόπο” να πάνε σε “δουλειά γραφείου”!  Ή … δεν θέλουν! Υπάρχουν όμως πια, πάρα πολλοί που δηλώνουν “ότι θέλουν” για να αποσπασπαστούν, μαζί με τα μόρια της οργανικής τους, φυσικά.     Για να μην πούμε και για κείνους που ποτέ δεν παρουσιάζονται στα σχολεία πουλώντας … τρέλα!  Ποιός θα μας … μετρήσει επιτέλους;  Και γιατί να “πίπτει” το δημόσιον χρήμα επι δικαίων και αδίκων;  Πολλοί δήλωσαν ότι θα νοικοκυρέψουν την κατάσταση. Εις μάτην!  Μεγάλες δηλώσεις.Στην πράξ, θα φανεί.

Η πράσινη καρέκλα του 1959, ο κόκκινος καναπές του ’70, η μπλε κουβέρτα του 1984, η λάμπα του 1995: ένα μουσείο στη Στοκχόλμη διοργανώνει την πρώτη έκθεση προς τιμή του ΙΚΕΑ, της εταιρείας φθηνών επίπλων που ανέτρεψε τα δεδομένα στην εσωτερική διακόσμηση σε όλο τον κόσμο. Από το πρώτο συναρμολογούμενο τραπέζι της δεκαετίας του ’50 μέχρι τις πιο πρόσφατες πρωτοποριακές δημιουργίες, περνώντας από τα τυπικά σαλόνια του ’60 στο πιο λιτό και μοντέρνο design της δεκαετίας του ’90, το μουσείο Λίλιεβαλκς αναπαράγει μέσα στις αίθουσές του πάνω από μισό αιώνα ιστορίας της πασίγνωστης σουηδικής φίρμας. Τα έπιπλα του ΙΚΕΑ, συνηθισμένα να «συχνάζουν» σε βιομηχανικά πάρκα μέσα στα παραλληλόγραμμα κουτιά τους, βρίσκουν πλέον θέση και σε ένα μουσείο αφιερωμένο στη μοντέρνα τέχνη. H έκθεση αυτή διηγείται μία ιστορία που ούτε η ίδια η ΙΚΕΑ, ούτε ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης της μπορούν να διηγηθούν πια, καθώς δεν έχουν κρατήσει αντίγραφα της παραγωγής τους.  «Έτσι λοιπόν, ψάξαμε σε γείτονες, φίλους, συλλέκτες, βάλαμε αγγελίες σε όλη τη Σουηδία, προκειμένου να εντοπίσουμε τα κομμάτια που θέλαμε -δεν ήταν και πολύ εύκολο» συνεχίζει. Ο ιδρυτής της ΙΚΕΑ, εξόριστος στην Ελβετία για φορολογικούς λόγους, δάνεισε για την έκθεση την αγαπημένη του πολυθρόνα, παρά τη φήμη του τσιγγούνη που τον κατατρέχει.

Η ΙΚΕΑ που ιδρύθηκε το 1943 από τον Κάμπραντ, έφηβο τότε, άρχισε να κατασκευάζει τα δικά της έπιπλα στα μέσα της δεκαετίας του 50, συμβάλλοντας έτσι στην προώθηση, σε βιομηχανική κλίμακα, του περίφημου σκανδιναβικού design και κατακτώντας όλο τον κόσμο, αρχής γενομένης από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική μέχρι την Κίνα και την Ιαπωνία, περνώντας ενδιαμέσως και από την Ρωσία. Μία από τις αίθουσες της έκθεσης είναι αφιερωμένη ακριβώς σε αυτή την κατάκτηση, με μερικά από τα προβοκατόρικα σλόγκαν της εταιρείας που έχουν μείνει πλέον θρυλικά, όπως το «καλωσήρθατε, τσιγγούνηδες», στη Γαλλία, ή το «ξεφορτωθείτε τα κρετόν σας», στη Μεγάλη Βρετανία. Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης και λιγότερο γνωστά στοιχεία, όπως την περιορισμένη έκδοση χειροποίητων επίπλων, πιστών αντιγράφων σουηδικών επίπλων του 18ου αιώνα, μία σειρά που κυκλοφόρησε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και πλέον πωλείται μόνο σε οίκους δημοπρασιών. Ή, για παράδειγμα, πώς στα μέσα της δεκαετίας του ’70, η ΙΚΕΑ κατασκεύαζε σχεδόν όλα τα έπιπλα της με κάλυμμα από ύφασμα τζιν, επειδή ο ιδρυτής της είχε αγοράσει 700.000 μέτρα ντένιμ, για μία μπουκιά ψωμί από ένα κινεζικό εργοστάσιο που έκλεινε.

Μία φωτογραφική περιήγηση στο εργαστήρι του Καταλανού Χουάν Μιρό φιλοξενεί από την 1η Σεπτεμβρίου το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Η έκθεση παρουσιάζει την οπτική γωνία τριών σημαντικών φωτογράφων, του Ζαν Μαρί ντελ Μοράλ (1/9 με 30/11), του Καταλά Ρόκα (1/12 με 28/2) και του Χοακίν Γκόμις (1/3 με 31/5), οι οποίοι απαθανάτισαν με τον φακό τους τον χώρο εργασίας του καλλιτέχνη. Η παρουσίαση της συγκεκριμένης δουλειάς των τριών φωτογράφων δεν είναι τυχαία. Πρόκειται για ένα παράλληλο πρόγραμμα της μεγαλύτερης έκθεσης για τον διάσημο Καταλανό δημιουργό του 20ού αιώνα, που έχει πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα, και η οποία εγκαινιάζεται στη Θεσσαλονίκη στις 5 Σεπτεμβρίου, υπό τον τίτλο «Ο Μιρό της Μαγιόρκα». Στο πλαίσιο αυτό, στήνεται και ένα πιστό αντίγραφο του εργαστηρίου του Μιρό στη Μαγιόρκα, στον αύλειο χώρο του Τελλόγλειου Ιδρύματος Τεχνών της συμπρωτεύουσας, στον ίδιο χώρο όπου θα φιλοξενηθούν περισσότερα από 400 έργα (ζωγραφική, γλυπτική, χαρακτική, σχέδια, σκίτσα κ.ά.) που καλύπτουν κυρίως την περίοδο που ο καλλιτέχνης πέρασε στο νησί.

Επιμελητές της μεγάλης έκθεσης είναι η Ισπανίδα Μαρία Λουίζα Λαξ από το Ιδρυμα Μιρό της Μαγιόρκα, και ο Ελληνας Μάριος Ελευθεριάδης, που περιγράφουν στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Κ» τη σημασία της έκθεσης «καθώς το έργο καλύπτει τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής του καλλιτέχνη». Ανάμεσα στα έργα που παρουσιάζονται, είναι και οι σειρές «Η σαύρα με τις χρυσές φολίδες» και «Αστερισμοί».  Η  έκθεση τελεί υπό την αιγίδα της Ισπανικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Στο Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών στη Θεσσαλονίκη θα διαρκέσει έως τις 5 Φεβρουαρίου του 2010, καθώς μετά θα φιλοξενηθεί και στην Αθήνα, από τον ερχόμενο Μάρτιο έως και τον Ιούνιο. Εως τότε, ή και για τους πιο βιαστικούς, πριν από την πτήση για Θεσσαλονίκη, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών προσφέρει έναν ενδιαφέροντα πρόλογο για το περιβάλλον όπου δημιουργήθηκαν τα 400 αριστουργήματα της μεγάλης έκθεσης…

Της Νελλη Aμπραβανελ

Νέο σύστημα αξιολόγησης όλων ανεξαιρέτως των υπαλλήλων του Δημοσίου, που θα έχει αποφασιστικό ρόλο στις προαγωγές και στις τοποθετήσεις τους, έχει εκπονήσει, εν μέσω του θέρους, η κυβέρνηση. Με το νέο σύστημα, που θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2010, αναβιώνει και η περιβόητη προσωπική συνέντευξη που είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στο παρελθόν, χωρίς ωστόσο, αυτή τη φορά, να προσλαμβάνει ουσιαστική βαρύτητα στη διαμόρφωση γνώμης για την επαγγελματική επάρκεια ή μη των υπαλλήλων. Θεσπίζονται, αντιθέτως, συγκεκριμένα κριτήρια με βάση τα οποία βαθμολογούνται οι υπάλληλοι και η επίτευξη των οποίων αποτελεί το διαβατήριο για την τοποθέτησή τους στις θέσεις ευθύνης των δημοσίων φορέων.

Το νέο σύστημα αξιολόγησης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 1 του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος, «αποβλέπει στην εκτίμηση των ικανοτήτων και της απόδοσης των υπαλλήλων, σε συνάρτηση με το αντικείμενο της εργασίας τους, τα καθήκοντα που ασκούν και τον βαθμό επίτευξης των στόχων που τους ανατίθενται». Καθιερώνεται για πρώτη φορά ένα ολοκληρωμένο σύστημα αξιολόγησης της ετήσιας απόδοσης των υπαλλήλων, σύμφωνα με το οποίο οι υπάλληλοι θα αξιολογούνται σε τρεις ενότητες: α) Την αποτελεσματική υλοποίηση των ετήσιων προκαθορισμένων στόχων κάθε υπηρεσιακής μονάδας. β) Την επιτυχή εκτέλεση του έργου τους (ποιότητα παραγόμενου έργου, χρόνος εκτέλεσης αυτού, καθώς και ορθολογική διαχείριση των διαθέσιμων πόρων). γ) Τις ικανότητες και δεξιότητες που επέδειξαν κατά την εκτέλεση του έργου τους.

Η βαρύτητα που έχει καθεμία από αυτές τις ενότητες εξαρτάται από το ιεραρχικό επίπεδο στο οποίο ανήκει ο αξιολογούμενος. Ετσι, για τις θέσεις προϊσταμένων γενικής διεύθυνσης η αξιολόγηση γίνεται 80% βάσει της επίτευξης των στόχων και 20% βάσει των ικανοτήτων-δεξιοτήτων τους. Για τις θέσεις προϊσταμένων διεύθυνσης, τμήματος και αυτοτελούς γραφείου, η αξιολόγηση γίνεται 60% βάσει της επίτευξης των στόχων και 40% βάσει της εκτέλεσης του έργου και των ικανοτήτων-δεξιοτήτων τους. Για τους υπαλλήλους κατηγορίας Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ), Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ) και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ), η αξιολόγηση γίνεται 20% βάσει της επίτευξης των στόχων και 80% βάσει της εκτέλεσης του έργου και των ικανοτήτων-δεξιοτήτων τους.

Το Προεδρικό Διάταγμα ορίζει ότι για κάθε στέλεχος του Δημοσίου συντάσσεται έκθεση αξιολόγησης.

Τα κριτήρια αξιολόγησης για τους προϊσταμένους γενικών διευθύνσεων είναι τα εξής: ηγετική ικανότητα, ικανότητα στρατηγικού σχεδιασμού, ικανότητα εκπροσώπησης της υπηρεσίας, διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, διαπροσωπικές σχέσεις/ αποδοχή από το περιβάλλον και ικανότητα λήψης αποφάσεων. Κάπως διαφορετικά είναι και τα κριτήρια για την αξιολόγηση των προϊσταμένων διευθύνσεων, τμημάτων και αυτοτελών γραφείων. Ειδικότερα για τους διευθυντές τα κριτήρια είναι: επίτευξη ανατιθέμενης εργασίας, ποιότητα παραγόμενου έργου, χρόνος εκτέλεσης του έργου, διαχείριση πόρων, ηγετική ικανότητα, διαπροσωπικές σχέσεις/ αποδοχή από το περιβάλλον, διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, γνώση αντικειμένου,προσαρμογή σε νέα αντικείμενα/συνθήκες, αναλυτική και συνθετική σκέψη, σχεδιασμός και διαχείριση έργου, πρωτοβουλία, λήψη αποφάσεων και διαχείριση προβλημάτων. Τα κριτήρια αξιολόγησης των υπαλλήλων κατηγορίας ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ είναι τα εξής: επίτευξη ανατιθέμενης εργασίας, ποιότητα παραγόμενου έργου,χρόνος εκτέλεσης του έργου, διαχείριση πόρων, γνώση αντικειμένου, διάθεση για ανάπτυξη/ επιμόρφωση, προσαρμογή σε νέα αντικείμενα/ συνθήκες, πρωτοβουλία, προσανατολισμός στην εξυπηρέτηση του πολίτη ή άλλων υπηρεσιών, επίλυση-αντιμετώπιση προβλημάτων, επικοινωνία, συνέπεια και αφοσίωση στην εργασία, συνεργασία και αναλυτική και συνθετική ικανότητα- ευθυκρισία.

Με βάση την ανταπόκριση των υπαλλήλων σε αυτά τα κριτήρια πραγματοποιείται και η βαθμολόγησή τους με συγκεκριμένα εκατόβαθμη κλίμακα. Ετσι, ο υπάλληλος αξιολογείται, κατ΄ αρχήν, για τον βαθμό επίτευξης των στόχων και κατατάσσεται στα ακόλουθα πέντε επίπεδα απόδοσης ανά προκαθορισμένο στόχο:

α) Επίπεδο 1: 1%-25 % της επίτευξης των στόχων. Βαθμολογείται με 1-25 μονάδες.

β) Επίπεδο 2: 26%-50% της επίτευξης των στόχων. Βαθμολογείται με 26-50 μονάδες.

γ) Επίπεδο 3: 51%-75 % της επίτευξης των στόχων. Βαθμολογείται με 51-75 μονάδες.

δ) Επίπεδο 4: 76%-99 % της επίτευξης των στόχων. Βαθμολογείται με 76-99 μονάδες.

ε) Επίπεδο 5: 100% και πέραν της επίτευξης των στόχων. Βαθμολογείται με 100 μονάδες.

Το άθροισμα των μονάδων κάθε επιμέρους στόχου διά του αριθμού των στόχων αποτελεί την τελική βαθμολογία επίτευξης των στόχων.

Από την άλλη πλευρά, κάθε επιμέρους κριτήριο αξιολόγησης βαθμολογείται από τον αξιολογητή «με έναν ακέραιο βαθμό, που κατά την αντικειμενική κρίση αρμόζει στο αντίστοιχο κριτήριο για τον αξιολογούμενο». Η κλίμακα των βαθμών ορίζεται από το 1 ως το 100, με ανώτατο βαθμό τον αριθμό 100 και κατώτατο τον αριθμό 1. Με τους βαθμούς 95 ως 100 βαθμολογούνται όσοι υπάλληλοι επιδεικνύουν εξαιρετική επίδοση στο αντίστοιχο κριτήριο. Με τους βαθμούς 75 ως 94 βαθμολογούνται όσοι υπάλληλοι επιδεικνύουν πολύ καλή επίδοση στο αντίστοιχο κριτήριο. Με τους βαθμούς 55 ως 74 βαθμολογούνται όσοι υπάλληλοι επιδεικνύουν καλή επίδοση στο αντίστοιχο κριτήριο. Με τους βαθμούς 25 ως 54 βαθμολογούνται όσοι υπάλληλοι επιδεικνύουν μέτρια επίδοση στο αντίστοιχο κριτήριο. Με τους βαθμούς 1 ως 24 βαθμολογούνται όσοι υπάλληλοι επιδεικνύουν επίδοση κάτω του μετρίου στο αντίστοιχο κριτήριο.

Επιτέλους! Να αξιολογηθούμε!  Αλλά, έχω απορίες: Ποιοί θα είναι οι αξιολογητές;  Ποιά κατάρτηση θα έχουν; Ποιά η σχέση τους με τον αξιολογούμενο; Ποιός θα αξιολογεί τους … αξιολογητές;  Το “know how” μπορούμε να το έχουμε απο άλλα σοβαρά κράτη που έχουν κάνει σωστά βήματα στον τομέα αυτό. Το θέμα είναι: θα γίνει έτσι; Ή κατά τα ελληνικά δεδομένα, όποιος έχει μπάρμπα στηνΚορώνη; Ο δημόσιος τομέας νοσεί. Η αξιολόγηση πρέπει να γίνει. Αλλά να γίνει σωστά!Και να παύσει επιτέλους και η ατιμωρησία του δημοσίου υπαλλήλου, αιτία πολλών δεινών για την χώρα μας.

Εργο του Νικολάου Γύζη, η τύχη του οποίου αγνοούνταν για πολλές δεκαετίες, αναμένεται να πρωταγωνιστήσει στη φθινοπωρινή δημοπρασία έργων ελληνικής τέχνης του οίκου Sotheby΄s. Μέρος αμερικανικής συλλογής για περίπου μισό αιώνα, το έργο «Διαβάζοντας τη μοίρα» (Τhe fortune Τeller) του καλλιτέχνη εμφανίζεται, πρώτη φορά, στο Greek Sale του οίκου που πρόκειται να πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009, στην έδρα του στο Λονδίνο. Η δημιουργία του Γύζη, ο οποίος για πολλούς θεωρείται ο πατέρας της ελληνικής ζωγραφικής του 19ου αιώνα, έχει τιμή εκτίμησης 230.000 st. Τυπικό παράδειγμα ελληνικής ζωγραφικής το εν λόγω έργο φιλοτεχνήθηκε στο Μόναχο τη δεκαετία του 1880, εποχή κατά την οποία ο Γύζης δημιούργησε μερικά από τα γνωστότερα έργα του, μεταξύ των οποίων το «Κρυφό σχολειό» , το «Τάμα» και το «ΚουΚου» , τα δύο τελευταία εκ των οποίων βρίσκονται σήμερα στη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης- Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου στην Αθήνα. Στο έργο «Διαβάζοντας τη μοίρα» (Τhe Fortune Τeller) αιχμαλωτίζει μιαν ανύπαντρη κοπέλα να αποστρέφει κοκκινίζοντας το πρόσωπό της από μια γριά που της λέει τη μοίρα, ενώ είναι περιτριγυρισμένη από τους νεαρούς φίλους που την παρατηρούν και γελούν. Η ζεστή και ανάλαφρη σκηνή ενθαρρύνει τον θεατή να πλησιάσει και να συμμετάσχει στη διασκέδαση. ToBHMA

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος, η Τζένη Καρέζη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Μάνος Κατράκης και πέντε ακόμη αστέρια του παλιού ελληνικού κινηματογράφου της «χρυσής» εποχής συνθέτουν τη νέα αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων που θέτουν σε κυκλοφορία τα Ελληνικά Ταχυδρομεία από τις 9 Φεβρουαρίου. Σχεδιασμένα από τον ζωγράφο Κώστα Ι. Σπυριούνη, τα νέα γραμματόσημα είναι πρωτότυπα έργα τέχνης που αξιοποίησαν ως έμπνευση φωτογραφικά πορτρέτα της Φίνος Φιλμς .Τα πορτρέτα του Μάνου Κατράκη, Ντίνου Ηλιόπουλου, Ελλης Λαμπέτη, Αλέκου Αλεξανδράκη, Αλίκης Βουγιουκλάκη, Τζένης Καρέζη, Δημήτρη Χορν, Νίκου Κούρκουλου και Θάνου Κωτσόπουλου (διαστάσεων 26×42 χιλιοστά) προήλθαν από τα αρχεία της Φίνος Φιλμς. «Μας πρόσφεραν τη δυνατότητα να ερευνήσουμε στα φωτογραφικά αρχεία τους», λέει στην «Κ» ο ζωγράφος Κώστας Ι. Σπυριούνης, που συνεργάζεται με τα ΕΛΤΑ για πρώτη φορά. «Αλλά από τις χιλιάδες φωτογραφίες, πολύ λίγες ήταν αυτές που ταίριαζαν για τη δουλειά που τις ήθελα». Η δημιουργία ενός γραμματοσήμου είναι μια ξεχωριστή τέχνη και για πολλούς εικαστικούς καλλιτέχνες, μια μεγάλη πρόκληση. «Τις επιλογές μας θελήσαμε να τις εγκρίνουν οι συγγενείς των ηθοποιών», λέει ο Κ. Ι. Σπυριούνης, που φιλοτέχνησε τα πορτρέτα σε λάδια, τα οποία, βάσει συμβολαίου, ανήκουν στα ΕΛΤΑ που διατηρούν τα πνευματικά δικαιώματα αναπαραγωγής. Η προηγούμενη σειρά με θέμα Ελληνες ηθοποιούς που είχαν προ ετών κυκλοφορήσει τα ΕΛΤΑ είχε ως βάση φωτογραφίες, ενώ η νέα σειρά είναι πρωτότυπα έργα τέχνης φιλοτεχνημένα ειδικά για τα Ελληνικά Ταχυδρομεία. Είναι μία πολιτική που αποδίδει και δημιουργεί απόθεμα καλλιτεχνικής δημιουργίας. Τα τελευταία χρόνια, αρκετοί γνωστοί ζωγράφοι όπως ο Δημήτρης Μυταράς και ο Αλέκος Φασιανός έχουν συνεργαστεί με τα ΕΛΤΑ και έχουν δώσει ωραία γραμματόσημα. Τον Δεκέμβριο 2008 κυκλοφόρησε η σειρά «Ελληνικά Παραμύθια», σχεδιασμένη από τον ζωγράφο Γιώργο Σταθόπουλο. Σταθερή συνεργάτις των ΕΛΤΑ είναι η Μυρσίνη Βαρδοπούλου, που έχει φιλοτεχνήσει πολλές σειρές.

Ενα ταξίδι στα επιστημονικά θαύματα της αρχαιότητας, μια περιήγηση σε ασύλληπτους αυτοματισμούς και εφευρέσεις που διευκόλυναν τις καθημερινές ανάγκες των αρχαίων Ελλήνων κληροδοτώντας την τεχνογνωσία τους στη σύγχρονη εποχή, είχαν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν όσοι επισκέφθηκαν το Τελλόγλειο Ιδρυμα Θεσσαλονίκης την προηγούμενη Τετάρτη.

Εκεί θα φιλοξενηθεί για δύο μήνες η έκθεση «Ελλάδα και Τεχνολογία: Μια διαχρονική προσέγγιση», στην οποία θα παρουσιαστούν ομοιώματα αρχαιοελληνικών τεχνικών επιτευγμάτων, καινοτομίες άγνωστες στο ευρύ κοινό.
Τα θαύματα των αρχαίων Ελλήνων

Αυτοκινούμενες θεατρικές σκηνές του 1ου αιώνα π.Χ. που μετέφεραν κινούμενα είδωλα, υδραυλικοί τηλέγραφοι που ειδοποιούσαν τον δέκτη με αναμμένους πυρσούς, πρωτότυποι χιλιομετρητές, μηχανές παραγωγής ενέργειας από ατμό, αστρονομικά όργανα, ο περίφημος μηχανισμός των Αντικυθήρων και φορητά ηλιακά ρολόγια είναι μερικά από τα εκθέματα, που στο σύνολό τους καλύπτουν τους τομείς της οικοδομικής, της ναυπηγικής, των υδραυλικών και πνευματικών συστημάτων, της αυτοματοποιητικής, των τηλεπικοινωνιών αλλά και εργαλείων πάσης χρήσεως.

Οπως επισημαίνουν οι διοργανωτές, η πλειοψηφία των ομοιωμάτων δεν αποτελούν αντίγραφα αλλά πρωτότυπες κατασκευές, καθώς από τα περισσότερα τεχνολογικά επιτεύγματα δεν έχουν διασωθεί πλήρη ευρήματα. Η κατασκευή τους βασίζεται σε μαρτυρίες και χειρόγραφα ελληνικά, αιγυπτιακά ή και ρωμαϊκά. Eντυπωσιακό είναι το στοιχείο που διατρέχει την έκθεση δείχνοντας ότι αρκετές από τις εφευρέσεις του απώτερου παρελθόντος εξακολουθούν και σήμερα να λειτουργούν με την ίδια βασική αρχή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αναρροφητική αντλία.

Της Κατερίνας Ροββά