από τους επιμορφούμενους στα ΚΣΕ Αχαίας. Δεν έχουν και άδικο! Τρεις φορές την εβδομάδα απο τέσσερεις ώρες κάθε φορά, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Έλαβε κανείς υπ΄όψιν την ηλικία των επιμορφουμένων, το βάρος των οικογενειακών τους υποχρεώσεων; Η ύλη που πρέπει να “διδαχθεί” είναι υπέρογκη, σε έναν κλάδο που η λέξη “επιμόρφωση” κοντεύει να ξεθωριάσει. Κίνητρο; Κανένα. Ούτε μισό μόριο! Αν δεν ήταν τα ευρωπαϊκά κονδύλια σκασίλα του, του ΥΠΕΠΘ, οι ΤΠΕ. Οι συνάδελφοι που πήγαν στα ΚΣΕ, δεν “σύρθηκαν”, ούτε υποχρεώθηκαν. Οι πρώτες αυτές σειρές λογικό είναι να παραολουθούνται από εκείνους, που η λέξη Τεχνολογία κάτι τους λέει ή δεν τους λέει τίποτε και, απλά πήγαν να δουν τι ειν΄τούτου! Πήγαν, δηλαδή, οι συνάδελφοι γιατί ήθελαν να ακούσουν, να μάθουν κάτι το διαφορετικό.

Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι θα “επιμορφωθούν” και μετά θα αφεθούν στην …τύχη τους. Μιάς και δεν προβλέπεται καμιά ανατροφοδότηση. Καμία συνεργασία, επίβλεψη, ενημέρωση απο τους επιμορφωτές τους. Και όσοι θα έχουν το μεράκι και το φιλότιμο να εκμεταλλευτούν το “δημόσιο χρήμα”, για να εφαρμόσουν τις Νέες Τεχνολογίες, θα βρούν τις πόρτες των εργαστηρίων κλειστές και το αναλυτικό πρόγραμμα να τους κουνάει απειλητικά το χέρι. Αν δεν ήταν τα “ξένα κόλυβα” της Ε.Ε…Που φτάνουν και περισσεύουν να γίνει μια οργανωμένη δουλειά. Αλλά το χέρι του Έλληνα είναι ..μακρύ, πάντα βιαστικός -καθότι μάγκας- και μαθημένος να μην σέβεται το δημόσιο χρήμα. Όσο σκέφτομαι ότι μετά απο αυτήν την …”Υπερπαραγωγή” στον μαθητή μπορεί να μην φτάσει…τίποτα…