Θήβα… ο Βλάχικος Γάμος
Στη Θήβα, πραγματοποιείται την Καθαρά Δευτέρα, πιστή αναπαράσταση του Βλάχικου Γάμου. Το έθιμο ταξιδεύει στις μέρες μας από το 1830, όπου τότε οι Βλάχοι από την Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία αλλά και τη Ρούμελη, εγκατέλειψαν τη γη των προγόνων τους και μετακινήθηκαν νοτιότερα, όπου ανακάλυψαν γόνιμο έδαφος και εγκαταστάθηκαν.
Λειβαδιά… το Γαϊτανάκι

ο Βλάχικος Γάμος

Στη Λειβαδιά, την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, οργανώνεται το περίφημο «Γαϊτανάκι», μια εκδήλωση, η οποία αναβιώνει τα τελευταία χρόνια και έχει τις «ρίζες» της από τον καιρό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σύμφωνα με την παράδοση, στις συνοικίες της πόλης, οι γείτονες αναμεταξύ τους, ετοιμάζουν το «Γαϊτανάκι» τους. Στη συνέχεια, συνοδεία αρμάτων, καταφθάνει στην κεντρική πλατεία σωρεία «Γαϊτανακίων», τα οποία αναμειγνύονται δημιουργώντας ένα θέαμα μοναδικό.
Άμφισσα… Το Στοιχειό της Χάρμαινας
Το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς, ο θρύλος του «στοιχειού της Χάρμαινας αναβιώνει στην Άμφισσα. Θρύλοι και τοπικές παραδόσεις, μιλούν χρόνια για τα «στοιχειά» της περιοχής. Σύμφωνα με το μύθο, « το στοιχειό της Χάρμαινας» αγαπούσε και προστάτευε τους Ταμπάκηδες – όπως αποκαλούνταν οι βυρσοδέψες – οι οποίοι εξαιτίας της εργασίας του υποχρεώνονταν να βρίσκονται στη βρύση 24ωρα ολόκληρα. Εξ αυτών, πολλοί πήραν όρκο ότι είδαν το «στοιχειό» να τριγυρίζει στην περιοχή και τελικώς να χάνεται στο νερό της βρύσης.

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

η εκτέλεση της γριάς Συκούς

Πάτρα…όπως την ξέρετε
Η ελληνική πρωτεύουσα του καρναβαλιού δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ολόκληρη η πόλη μετατρέπεται κατά τη διάρκεια της Αποκριάς σε έναν απέραντο χώρο διασκέδασης και ξεφαντώματος. Φαντασία, δημιουργικότητα, εφέ ηχητικά και οπτικά, φέρνουν χορό και τραγούδια στους δρόμους.
Μεσσήνη…η εκτέλεση της γριάς Συκούς
Το πρωί γίνεται η αναπαράσταση στην θέση “Κρεμάλα” της εκτέλεσης μίας γερόντισσας της Μεσσήνης, της γριάς Συκούς. Μετά την αναπαράσταση, μπορεί κάθε επισκέπτης να “κρεμαστεί” από τους ψευτοδήμιους της κρεμάλας. Το απόγευμα πραγματοποιούνται παρελάσεις, με άρματα, μεταμφιεσμένους μικρούς και μεγάλους, χορευτικά συγκροτήματα, λαϊκά όργανα, φιλαρμονικές και στο τέλος εκφώνηση σατυρικού λόγου.

ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Αγναντερό Καρδίτσας… καραγκούνικος γάμος
Το χωριό Αγναντερό, 17χιλ. από την Καρδίτσα και 8χιλ. από τα Τρίκαλα φημίζεται για τη γιορτή των Αποκριών. Την Κυριακή της Αποκριάς, γίνεται στην πλατεία του χωριού η αναπαράσταση του παραδοσιακού καραγκούνικου γάμου. Στην τελετή του γάμου ξεχωρίζει η νύφη με καραγκούνικη ενδυμασία, ο γαμπρός και οι βλάμηδες με φουστανέλα και τσαρούχια, ο γιατρός με τα γιατροσόφια του, ο χωροφύλακας με τη σφυρίχτρα του, ο γέρος με την καμπούρα του και η γριά γνέθοντας τη ρόκα της. Από την τελετή βέβαια δεν λείπουν οι «κουδουνάδες», οι οποίοι έχουν κάνει την εμφάνισή τους μέρες πριν, προκαλώντας θόρυβο στο χωριό. Πρόκειται για ομάδες μασκοφόρων, οι οποίοι τριγυρνούν στους δρόμους ντυμένοι με προβιές και ζωσμένοι με κουδούνια και κυπριά, κρατώντας ρόπαλα. Την Καθαρή Δευτέρα γίνεται η αναπαράσταση της αρκούδας, το κλέψιμο μιας αρκούδας από τους χωρικούς (κουδουνάδες).
Τύρναβος…Μπουρανί
Στον Τύρναβο, άνδρες και γυναίκες συγκεντρώνονται κοντά στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όπου παρασκευάζουν το «μπουρανί», μια σούπα από σπανάκι και ξύδι. Έπειτα, το σερβίρουν και στο τέλος του φαγητού, το γλέντι φουντώνει.
Τραγούδια, χοροί, ξεφάντωμα συνθέτουν – εκ πρώτης «αθώας» όψεως – ένα μάλλον συνηθισμένο σκηνικό για τον επισκέπτη. Το πρωτότυπο της υπόθεσης όμως είναι οι άσεμνες χειρονομίες, τα φαλλικά σύμβολα και οι βωμολοχίες που ακολουθούν.
Ελασσόνα…Το ιπτάμενο καρναβάλι
16 χρόνια ζωής κλείνει φέτος το καρναβάλι της Ελασσόνας. Πρόκειται για μια ξεχωριστή εκδήλωση με πάνω από 50 διαφορετικές και γεμάτες φαντασία παρουσίες με αεραθλητές απ’ όλη την Ελλάδα, που πετούν στον ουρανό της Ελασσόνας με αλεξίπτωτα πλαγιάς έχοντας αποκριάτικα κουστούμια.
Χώρος απογείωσης είναι η κορυφή μετά το Δ.Δ. Δρυμού, πάνω από το κέντρο «Πισίνα» και η περιοχή προσγείωσης βρίσκεται δίπλα στο ίδιο κέντρο.

ΘΡΑΚΗ
Ξάνθη…Χορεύοντας στους δρόμους
Όσο κλασσικό και αν είναι τόσο απολαυστικό παραμένει. Πρόκειται για μια μαζική κοινωνική γιορτή με λαϊκή συμμετοχή, η οποία περιλαμβάνει εμφάνιση ανθρώπων ντυμένων με παραδοσιακές στολές, μουσικές συναυλίες καθώς και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Φέρες…το έθιμο της “Καμήλας”

το έθιμο της “Καμήλας”

Στη Θράκη, τον τόπο όπου λατρεύτηκε με πάθος ο Διόνυσος και αφιερώθηκαν σ’ αυτόν πλήθος τελετών, μεταφέρθηκαν από τα βάθη των αιώνων στο σήμερα έθιμα που έχουν σχέση με τη λατρεία του Διόνυσου, της θεάς Γης – της φύσης – της γονιμότητας. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων ξεκινά με την έναρξη της παρέλασης το μεσημέρι, ακολουθεί η Αναπαράσταση εθίμου “Καμήλας” με το Κρέμασμα Καρνάβαλου στην πλατεία Ελευθερίας με φαγοπότι και κλείνει με το πέταγμα του Χαρταετού στα παλιά Αλώνια..

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Καλή Βρύση Δράμας…Εικονικός Γάμος και Μπαμπούγεροι

Μπαμπούγεροι

Στην Καλή Βρύση Δράμας – όπως συμβαίνει και στη Νάουσα – αναβιώνει ο εικονικός γάμος. Σύμφωνα με το έθιμο, ο γαμπρός δολοφονείται, τις περισσότερες φορές με «δράστη» τον κουμπάρο. Ακολούθως, ανασταίνεται, σε μια κίνηση συμβολική, η οποία παραπέμπει στο Διόνυσο, ο οποίος επίσης απεβίωσε και επέστρεψε στα εγκόσμια.
Παράλληλα, οι κάτοικοι μεταμφιέζονται σε «μπαμπούγερους» και κρατώντας σακίδια γεμάτα στάχτη τα εκτοξεύουν στους περαστικούς ανάβοντας τα αίματα.
Σέρρες …Καλόγερος
Στις Σέρρες, την Kαθαρά Δευτέρα, το έθιμο του «Καλόγερου» κλέβει την παράσταση. Αρχικά, κάνουν την εμφάνισή τους οι διαβόητοι Αναστενάρηδες. Έπειτα, ακολουθούν μίμοι, οι οποίοι συνήθως συμμετέχουν και στην παραδοσιακή θεατρική ομάδα. Ο θίασος του «Καλόγερου» αποτελείται από το Βασιλιά, το Βασιλόπουλο, τον καπιστρά, τη νύφη, τη μπάμπω και το εφταμηνίτικο, τους γύφτους με την αρκούδα αλλά και τους Κουρούτζηδες και γυρνάει από σπίτι σε σπίτι, προτού όλοι οι κάτοικοι συγκεντρωθούν για να ξεκινήσει η προετοιμασία του συμβολικού αγρού για τη σπορά. Μετά, άπαντες συμμετέχουν στην αναπαράσταση του θανάτου και της ανάστασης του Καλόγερου.
Σοχό…Το Καρναβάλι των Αράπηδων

το Καρναβάλι των Αράπηδων

Στο Σοχό, στην Κεντρική Μακεδονία, λαμβάνει χώρα ετησίως ένα από τα πιο δημοφιλή καρναβάλια της Βορείου Ελλάδας. Κεντρικά πρόσωπα στο καρναβάλι είναι οι «αράπηδες». Πρόκειται για ομάδες μασκοφόρων, οι οποίοι τριγυρνούν στους δρόμους του χωριού και γυρνάνε από σπίτι σε σπίτι κερνώντας ούζο τον κόσμο.
Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η προσωπίδα τους, φτιαγμένη από μαύρο ύφασμα και κεντημένη με πολύχρωμα κομμάτια υφάσματος. Μια ιδιαίτερα μεγάλη σε μέγεθος μάσκα, η καλύπτει συνολικά το πρόσωπό τους και καταλήγει σε ένα λοφίο, αποτελούμενο από κορδέλες. Η εμφάνιση των «αράπηδων» ολοκληρώνεται με την προσθήκη μουστακιού, κατασκευασμένου από τρίχες ουράς αλόγων, καθώς και πέντε κουδούνια – ένα μεγάλο και τέσσερα σαφώς μικρότερα – τα οποία τοποθετούνται στη μέση τους.

ο Χορός της Μπούλας

Νάουσα…Ο Χορός της Μπούλας
Στη Νάουσα, πρωταγωνιστικό ρόλο στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της αποκριάς διαδραματίζουν οι «μπούλες», όπως ονομάζονται μασκοφόροι, που μεταμφιέζονται με προσωπίδες και φορούν νυφικό. Οι «μπούλες», μαζί με τους φουστανελοφόρους, χορεύουν, τραγουδούν και αναστατώνουν τον κόσμο με τις φωνές, τα τραγούδια τους και το μοναδικό «το χορό της μπούλας».
Καστοριά…Ο Χάσκαρης, τα Ραγκουτσάρια και οι… Μπουμπούνες
Στη Καστοριά, γιορτάζονται με ιδιαίτερες τιμές τα «Ραγκουτσάρια». Σε μια αναβίωση αρχαίων Διονυσιακών τελετών, άνθρωποι κάθε ηλικίας χωρίζονται σε «Μπουλούκια». Στη συνέχεια, συνοδεία παραδοσιακών λαϊκών οργάνων περιτριγυρίζουν στους δρόμους φορώντας περίεργες στολές.
Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, φωτιές, οι ονομαστές «Μπουμπούνες», ξεπηδούν σε όλη την πόλη της Καστοριάς. Πρόκειται για ένα έθιμο προχριστιανικό, άρρηκτα συνδεδεμένο με την πυρολατρεία.
Ένα ακόμη έθιμο, το οποίο τα τελευταία χρόνια επανέρχεται στο προσκήνιο στην Καστοριά, είναι ο «Χασκάρης». Κατά την τέλεσή του, κάποιος δένει στην άκρη ενός «Κλώστη» – όπως ονομάζεται ο πλάστης – ένα αυγό και το γυρνά ταχύτατα από στόμα σε στόμα. Νικητής ανακηρύσσεται εκείνος που θα κατορθώσει πρώτος να αρπάξει το αυγό.
Θάσος:”Διονυσιακά μυστήρια”
Στην Παναγία, ένα παραδοσιακό χωριό της Θάσου, αναβιώνει κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα τα διονυσιακά μυστήρια. Τα άρματα ολοκληρώνοντας την παρέλασή τους, παρουσιάζουν σε ‘θέατρο δρόμου’ τα έμμετρα σκωπτικά τους κείμενα, τα οποία απαγγέλονται στίχο-στίχο από τον αρχηγό του άρματος και επαναλαμβάνονται ρυθμικά από τα υπόλοιπα μέλη.Ακόμα παρουσιάζονται με την ίδια πάντα διάθεση παραδοσιακοί τύπου και χαρακτήρες της Παναγίας εμπνευσμένα από τα παλιά έθιμα

ΗΠΕΙΡΟΣ
Ιωάννινα… Τζαμάλες
Στα Ιωάννινα, μεταμφιεσμένοι κάτοικοι χορεύουν γύρω από τεράστιες φωτιές, σε διπλές και τριπλές σειρές. Το θέαμα είναι εντυπωσιακό και το έθιμο πέρασε από γενιά σε γενιά με την ονομασία «Τζαμάλες». Η κορύφωση των εκδηλώσεων της Αποκριάς γίνεται όταν στήνεται στην κεντρική πλατεία της πόλης το γαϊτανάκι.
Άρτα …Γυναικείο Καρναβάλι
Στην Άρτα, το Καρναβάλι των Γυναικών κλέβει την παράσταση. Οργανώνεται κατά αποκλειστικότητα από γυναίκες, χωρισμένες σε γκρουπ, οι οποίες παρελαύνουν στον κεντρικό δρόμο της πόλης. Είναι ντυμένες με αποκριάτικες στολές και η κατάληξη της πορείας τους, τις βρίσκει σε κάποιο από τα κέντρα της πόλης για ξεφάντωμα μέχρι τις πρωινές ώρες.

ΝΗΣΙΑ
Ρέθυμνο… Η αναζήτηση του θησαυρού
Στο Ρέθυμνο, κανταδόροι με κιθάρες και μαντολίνα, προσδίδουν στις εκδηλώσεις χρώμα από το παρελθόν. Τραγούδια τοπικά και μελωδίες ηχούν στα αυτιά όσων παρευρίσκονται στην πόλη την περίοδο της Αποκριάς.
Έθιμο των ντόπιων είναι η αναζήτηση του θησαυρού, ο οποίος κείται κρυμμένος σε κάποιο σημείο της πόλης. Παράλληλα, κάτοικοι, χωρισμένοι σε ομάδες, ντυμένοι όπως επιτάσσει το γιορτινό κλίμα, χορεύουν τόσο στη «Μικρή» όσο και στη «Μεγάλη» αγορά, υπό τους ρυθμούς της φιλαρμονικής ορχήστρας.
Χανιά…Αποκριάτικες εκδηλώσεις.
Σκύρος… Ο Γέρος και η Κορέλα

ο Γέρος και η Κορέλα

Στη Σκύρο, η αρχή του Τριωδίου σημαίνει αυτόματα και την εμφάνιση του «Γέρου» και της «Κορέλας». Φιγούρες γραφικές, ντυμένα παραδοσιακά, αμφότερες γυρνούν στους δρόμους του νησιού δίνοντας ξεχωριστό χρώμα στον εορτασμό της Αποκριάς.
Η ενδυμασία του «Γέρου» αποτελείται από χοντρή μαύρη κάπα, άσπρη υφαντή βράκα ενώ στη μέση του κρέμονται 2 με 3 σειρές κουδούνια, το συνολικό βάρος των οποίων μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 50 κιλά»! Η «Κορέλα», η ντάμα του «Γέρου», ντύνεται με παραδοσιακά σκυριανά ρούχα. Χορεύει διαρκώς γύρω του καθώς εκείνος βαδίζει.
Ακολούθως, οι ικανότεροι σωματικά από τους «Γέρους», ανεβαίνουν στο Κάστρο του νησιού. Εκεί, κτυπούν τις καμπάνες στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Την ίδια ώρα, η «Κορέλα», τραγουδάει σκυριανό σκοπό για να τον παινέψει.
Σύμφωνα με μαρτυρίες των γεροντότερων στο νησί, ο «Γέρος» και η «Κορέλα», έρχονται κάθε χρόνο για να θυμίσουν στους ντόπιους κάποια θεομηνία, η οποία κατάστρεψε όλα τα ζώα του νησιού. Για το λόγο αυτό, ο τσοπάνης ζώστηκε τα κουδούνια των ζώων και ήρθε στο χωριό να ειδοποιήσει τους υπόλοιπους.
Νάξος… Κουδουνάτοι, Λεβέντες και Ληστές
Στη Νάξο, όπου η μυθολογία την αναφέρει ως το νησί – γενέτειρα του Θεού Διονύσου, τα αποκριάτικα έθιμα αποτελούν παράδοση ανθεκτική μέσα στο χρόνο. Μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνονται το σφάξιμο των χοίρων και οι εκδηλώσεις με τους «Kουδουνάτους».
Οι τελευταίοι, φορούν κάπα και κουκούλα, τριγυρίζουν στα χωριά και προκαλούν μεγάλη φασαρία και θόρυβο ενώ ταυτόχρονα προβαίνουν σε άσεμνες εκφράσεις και χειρονομίες. Στα χέρια τους, κρατούν την περιβόητη «Σόμπα», ένα ξύλο, το οποίο συχνά παραλληλίζεται με τον διονυσιακό φαλλό.
Μαζί με τους «Κουδουνάτους» περιφέρονται ο «Γέρος», η «Γριά» και η «Αρκούδα». Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των αποκριάτικων εκδηλώσεις των «Κουδουνάτων», συμβαίνουν μια σειρά από γεγονότα. Η λίστα περιλαμβάνει το «Γάμο της Νύφης», «το «Θάνατο», την «Ανάσταση του Νεκρού» όπως επίσης και το «Όργωμα».
Σε κάποιες περιοχές, οι κάτοικοι ντύνονται «Λεβέντες» ή «Κορδελάτοι». Αιτία για αυτή την ονομασία αποτελεί το γεγονός ότι στο φέσι και στους ώμους έχουν κορδέλες. Ταυτόχρονα, στο χορό μαζί τους εμφανίζονται οι «Ληστές» ή «Σπαραρατόροι». Εκείνοι, αρπάζουν τις νεαρές κοπέλες και τις τραβούν να συμμετάσχουν στο γλέντι.
Χίος… Μόστρα και Καλαμωτούσικος Γάμος
Στη Χίο, την περίοδο των αποκριών αναβιώνουν μια σειρά εθίμων. Η Μόστρα των Θυμιανών και ο Καλαμωτούσικος γάμος είναι τα σημαντικότερα εξ αυτών.

Δικαστήριο Ανήθικων Πράξεων

Κάρπαθος… Δικαστήριο Ανήθικων Πράξεων
Στην Κάρπαθο, ο εορτασμός της Αποκριάς εκλαμβάνει μορφή απόδοσης άτυπης δικαιοσύνης. Και τούτο διότι, λειτουργεί το Λαϊκό Δικαστήριο Ανήθικων Πράξεων! Ορισμένοι εκ των κατοίκων προβαίνουν σε άσχημες χειρονομίες. Αμέσως, συλλαμβάνονται από τους Τζαφιέδες – σε ρόλο χωροφυλάκων – και οδηγούνται στο Δικαστήριο. Εκεί, τους απαγγέλλονται κατηγορίες αυτοσχέδιες, οι οποίες προκαλούν άφθονο γέλιο.
Λέρος και Σύμη… Καμουζέλες
Οι Αποκριές γιορτάζονται με τις “καμουζέλες”, μασκαράτες και τους αυτοσχέδιους ποιητές που σκαρώνουν περιπαιχτικά στιχάκια τα οποία τα απαγγέλλουν παιδιά ντυμένα καλογεράκια πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι. Το ίδιο έθιμο έχουν επίσης και στην Σύμη.
Σκόπελος…κακές μουτσούνες
Νέοι, γέροι και παιδιά μεταμφιεσμένοι γυρνούν από σπίτι σε σπίτι στους δρόμους και στις γειτονιές. Οι μεταμφιεσμένοι αυτοί λέγονται μουτσούνες, μασκαράδες λόγω της μάσκας την οποία φοράνε. Συνηθίζουν να δίνουν μικρές παραστάσεις όπου βρεθούν μιμούμενοι και σατιρίζοντας ανθρώπινους χαρακτήρες και συντοπίτες τους (ο τσιγγάνος, ο αρκουδιάρης, ο γάμος, η γέννα ).
Οι πιο καλές μεταμφιέσεις, οι πιο αριστοκρατικές, είναι οι “Μπράμδες”. Αυτές φορούν καλά μαντήλια και τοπικές ενδυμασίες (φουστανέλες, βράκες, τουαλέτες της εποχής) και πολλά τσαπράζια ασημένια. Γυρίζουν από γειτονιά σε γειτονιά και τραγουδούν το επικό τραγούδι της “Βλάχας”. Μαζεύονται την Κυριακή της τυρινής στις πλατείες της Παναγίας Παπαμελετίου, στο Γυφτόρεμα, στο Μύλο, στον Αι – Γιάννη και χορεύουν ενώ οι νοικοκύρηδες τους κερνούν ρυζόγαλο γαλακτομπούρεκο και άφθονο κρασί.
Επίσης την ίδια Κυριακή αναβιώνει και το έθιμο της “τράτας” κατά το οποίο μασκαράδες μουντζούρηδες σκαρώνουν με καλάμια ένα καΐκι την τράτα και περνάνε από γειτονιά σε γειτονιά λέγοντας ευτράπελα (πιρπάσκα) τραγούδια αυτοσχεδιάζοντας και πειράζοντας τους παρευρισκόμενους. Το μπουλούκι που ακολουθεί την τράτα με τους “τραταραίους” αποτελείται από μασκαρεμένους οι οποίοι τραγουδούν, πίνουν και κερνιόνται τα ρυζόγαλα από τις νοικοκυρές ενώ κατά το σούρουπο η πορεία αυτή καταλήγει στην παραλία όπου και θα “φουντάρουν” στη θάλασσα την τράτα τους.
Zάκυνθος… Ο Ντελάλης, οι Ομιλίες και η Κηδεία της Μάσκας

ο Ντελάλης

Στη Zάκυνθο, το πρόγραμμα εκδηλώσεων στο πλαίσιο της Αποκριάς ανακοινώνεται με τρόπο χαρακτηριστικό. Ντελάλης, με παραδοσιακή αμφίεση, περιφέρεται στο νησί και διαλαλεί το περιεχόμενο των καρναβαλικών γεγονότων πρόκειται να επακολουθήσουν.
Παρελάσεις, χοροί, εντυπωσιακές μασκαράτες τονίζουν το νόημα της Αποκριάς. Την ίδια ώρα, θεατρικές ομάδες υποδύονται στις πλατείες και στους δρόμους τις «Ομιλίες». Σύμφωνα με την παράδοση, οι «Ομιλίες» είναι αυτοσχέδια κωμικά έργα, που συχνά εμπεριέχουν κοινωνικές προεκτάσεις.
Ξεχωριστή θέση στις γιορτινές εκδηλώσεις έχει η «Κηδεία της Μάσκας», η οποία πραγματεύεται μια παρωδία κηδείας με άφθονο γέλιο. Σε αυτή, θέση νεκρού καταλαμβάνει ο Καρνάβαλος. Τον ακολουθούν οι τεθλιμμένοι συγγενείς ενώ ταυτόχρονα διαδραματίζονται τραγελαφικά απρόοπτα.
Κέρκυρα… Ο Σιορ Καρνάβαλος
Στην Κέρκυρα, η επτανησιακή παράδοση επιτάσσει την παρουσία του ντελάλη, ο οποίος το πρωί, συνοδευόμενος από σαλπιγκτές και τυμπανιστές, κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης, αναγγέλλοντας τον ερχομό του Σιορ Καρνάβαλου.
Πομπή αρμάτων, ορχήστρες φιλαρμονικές και παρέες ντυμένες αποκριάτικα, μαζεύονται στην Κάτω Πλατεία. Εκεί, το γλέντι, το οποίο λαμβάνει χώρα μονάχα… επιεικώς τρικούβερτο μπορεί να χαρακτηριστεί. Εξάλλου, στην Κάτω Πλατεία τερματίζεται και η διαδρομή που ακολουθεί η παρέλαση του Σιορ Καρνάβαλου, αφού περάσει πρώτα από την οδό Γ. Θεοτόκη. Το κάψιμο του Σιορ Καρνάβαλου αποτελεί την κορύφωση του εθίμου.

Μπορεί η σειρά με την οποία μεγαλώσαμε όλοι να φαίνεται αθώα, αλλά αν εστιάσουμε σε μερικές Τρανταχτές μεν ,αλλά και καλά καμουφλαρισμένες λεπτομέριες, βλέπουμε την αλήθεια σε όλο της το μεγαλείο!!!
1. Δεν έχουν κάποια επίσημη θρησκεία, με λίγα λόγια είναι άθεοι.
2. Υπάγονται σε έναν απόλυτο μονάρχη με κόκκινο σκούφο, που είναι φτυστός ο Μαρξ (Μπαρμπαστρούμφ)
3. Δεν είναι Ρατσιστές (τους βοηθούν όλους, χωρίς φυλετικές ή οποιουδήποτε είδους διακρίσεις)
4. Ακόμα και το αγγλικό όνομα της σειράς αποτελεί ένδειξη κομμουνισμού, καθως στην πραγματικότητα είναι αρχικά : S.M.U.R.F. = Sociable Men Under Red Father.
5. Φοράνε όλοι τις ίδιες στολές
6. Δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, καθώς κάτω από το μονάρχη, βρίσκονται όλα στο ίδιο σημείο της κοινωνικής πυραμίδας.
7. Δεν υπάρχει ιδιωτική περιουσία, καθώς τα σπιτάκια τα οποία κατοικούν δεν τους ανήκουν, απλά τους παρέχονται από τον μονάρχη τους.
8. Ο γυναικείος πληθυσμός (Στρουμφίτα) δεν εργάζεται.
9. Δεν υπάρχει ελευθερία λόγου (απόδειξη η συνεχής προπυλάκιση του Σπιρτούλη, μετά από κάθε προσπάθεια έκφρασης μίας ελεύθερης άποψης).
10. Απόδειξη αποτελεί και το περιστατικό με την βραχύχρονη ύπαρξη νομίσματος στο χωριό.  Όταν ο λιχούδης απέκτησε νομίσματα, κατάφερε να αποσπάσει τις περιουσίες των υπόλοιπων στρουμφακίων (Όργανα Προκόπη, εργαλεία Ξευτέρη, σύνεργα ζωγραφικής Μελένιου, βιβλία Σπιρτούλη κ.α.), και να προκαλέσει διάλυση της κοινωνίας. Η απόσυρση του νομίσματος επανέφερε την ισορροπία της κοινωνίας.

Η διαφήμιση απαιτεί άπειρη φαντασία και δημιουργικότητα για να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα και δεν είναι λίγοι οι διαφημιστές που αφήνουν την φαντασία τους να οργιάζει προσφέροντας στο αγοραστικό κοινό πολλές εντυπωσιακές διαφημίσεις.

Ο περίπατος στην Ερμού έχει γίνει πιο επεισοδιακός από ποτέ. Από το Σύνταγμα μέχρι την όδο Βουλής εφτά διαφορετικοί άνθρωποι σταματούν τους περαστικούς. Ποιοι είναι και, κυρίως, τι θέλουν;
Μικροπωλητές πάντα υπήρχαν στην Ερμού. Αλλά από την αθώα εποχή των πωλητών γυαλιών και αρωμάτων που σταματούσαν τους περαστικούς λίγο πριν την πλατεία Καπνικαρέα και έλεγαν συνωμοτικά «Έχουμε ωραία γυαλιά/αρώματα», τα οποία και κρατούσαν σε σακουλάκι στο χέρι, η επιστήμη της πώλησης στο δρόμο έχει εξελιχθεί ραγδαία. Έντεκα η ώρα το πρωί της Δευτέρας με σταμάτησαν εφτά διαφορετικοί άνθρωποι από το Συνταγμα μέχρι την όδο Βουλής. Και (τι έκπληξη!) όλοι τους ηθελαν κάτι. Περίπτωση 1η:  Κατηφορίζοντας, συναντάω όχι ένα αλλά δυο άτομα από διαφορετικές εταιρείες που κάνουν έρευνα αγοράς, ο καθένας μπροστά από μια στοά. Όπως θα διαπιστώσω αργότερα, είναι οι μόνοι που κάνουν όντως αυτό που λένε οτι κάνουν: με απασχολούν δηλαδή για μια έρευνα αγοράς. Απαντάω σε δυο ερωτηματολόγια, το ένα για γιαούρτια, το άλλο για κρέμες μαλλιών.  Περιπτωση 2η: Στη γωνία Ερμού και Βουλής βρίσκεται μια ολοκαίνουργια προσθήκη στη γειτονιά: κυρίες που μοιράζουν βιβλία συνταγών και στυλό. «Να σας δώσουμε δωράκι ένα στυλό/ενα βιβλίο συνταγές;» με ρωτάει μια κυρία γυρω στα 40. Πάω να πάρω ένα στυλό, αλλά το κρατάει πεισματικά. «Μόνο τη διεύθυνσή σας βάλτε, αλλιώς δεν μπορώ να σας το δώσω». Σκύβοντας για να συμπληρώσω τη διεύθυνση, αντιλαμβάνομαι πως πρέπει να δώσω όνομα, τηλέφωνο, διεύθυνση, και να υπογράψω. Ο σκοπός είναι απλός: «Ουσιαστικά, αυτοί οι άνθρωποι με ένα στυλό ή με ένα βιβλίο συνταγών της πλάκας αγοράζουν τα προσωπικά μας δεδομένα, όσο κι αν αυτό απαγορεύεται, για να πουληθούν μετά φυσικά σε κάποια εταιρεία, η οποία θα μας βομβαρδίζει με τηλεφωνήματα και διαφημιστικά» υποστηρίζει η κ. Λία Κεκελέκη, γενική γραμματέας του Ινστιτούτου Προστασίας Καταναλωτών. Όσο για την υπογραφή; Δεν ειναι τιποτα άλλο παρά η άδεια για να πουληθούν τα στοιχεία μου. Περιπτωση 3η: Αυτην τη στιγμή στην Ερμού δεν δραστηριοποιείται ένα, αλλά τρία ινστιτούτα αδυνατίσματος – το καθένα με τη δική του τακτική. Η λιγότερο επιθετική από τις τρεις εξασκείται μπροστά από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Με πλησιάζει μια πολύ ομορφη και πολύ καλοντυμένη κοπέλα. «Θέλετε μια δωροεπιταγή των 100 ευρώ;» ρωτάει. Διαβάστε εδώ όλη την περιπέτεια των Ινστιτούτων της …Ερμού!

«Εμείς λέμε πάντα πως καλό είναι οι άνθρωποι που περιδιαβαίνουν στις αγορές να ειναι πάρα πολύ προσεκτικοί με τους ανθρώπους που τους σταματάνε» λέει ο κ. Λεχουρίτης προεδρος του ΙΝΚΑ (Ινστιτούτο Καταναλωτών). «Για μας είναι ανήθικο αυτό που συμβαίνει – σαν χάντρες και καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς» προσθέτει η κ. Κεκελέκη. Τίποτα δεν είναι τσάμπα πια – ούτε η κουβέντα στην Ερμού.

Τον Ιούνιο του 2001 – λίγους μόλις μήνες αφότου εγκατασταθήκαμε στη Μανίλα – μετα απο 400 χρόνια ησυχίας, το ηφαίστειο Pinatubo, εξεράγη τόσο βίαια, ώστε περισσότερο απο 5 δις κυβικά μέτρα στάχτης και ηφαιστειακών υλικών εκτοξεύτηκαν σε στήλες 18 χιλιομέτρων πλάτους και έφτασαν τα 30 χιλιόμετρα ύψους πάνω απο τον κρατήρα του ηφαιστείου. 847 άτομα σκοτώθηκαν, 23 αγνοούνται και περισσότερο απο 1 εκατομμύριο άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Το αεροδρόμιο έκλεισε για πολλές ημέρες και τα δημόσια κτίρια γέμισαν πρόσφυγες.  Οικονομικά καταστροφή πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων, που θα απαιτούσε κόπο πολλών χρόνων για να ανακάμψει. 

Για μήνες,  τα ηφαιστειακά υλικά που εκτοξεύτηκαν, έφτασαν μέχρι την Ρωσσία και την Β. Αμερική. Το φαινόμενο προκάλεσε την πτώση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 1 περίπου βαθμό Κελσίου.  Η έκρηξη του ηφαιστείου αποτελεί το πλέον βίαιη και καταστροφική ηφαιστειακή δραστηριότητα του 20ου αιώνα. 

Μόνον όποιος είναι φτωχός και ξέρει τι θα πει πείνα, ενεργεί µε τόση γενναιοδωρία…..
Τι θλιßερό που ο άνθρωπος δεν είναι πάντα έτσι!

Ήταν μια πολύ δύσκολη ημέρα η χθεσινή! Η φωτογραφία – ίσως η λιγότερο “τρομακτική” – τα λέει όλα.  Χιλιοειπωμένα λόγια! Οι “δεινόσαυροι” και οι “επαϊοντες” βγήκαν στα κανάλια το βράδυ!  Οι ρεπόρτερ, άφθαστοι στο έργο τους.  “Δεν βλέπουμε” αεροπλάνα, ελικόπτερα! Ούτε επίγειες δυνάμεις”! Ξεφώνιζαν, ασθμαίνοντες! Βέβαια! Πού να δούνε…Ήταν όλα συγκεντρωμένα στο …μπαλκόνι μου! Έπινα καφέ, με τους πιλότους και που και πού έριχνα και μια κουβαδιά στα …λουλούδια μου! Τα αεροπλάνα έκαναν χαμηλή πτήση απο τις 4 παρά έως που σκοτείνιασε.  Το ίδιο και τα ελικόπτερα.  Από τις 6 το πρωϊ σήμερα, ξεκίνησαν πάλι τις πτήσεις τους.  Αλλά τα media, έχουν άλλες αισθήσεις!  Ξέρετε τί με θλίβει αφάνταστα; Ότι ζώ σε μιά χώρα, που “δεν μπορεί” να συλληφθή ένας “ύποπτος” και να τιμωρηθεί παραδειγματικά.   Με οποιοδήποτε κόστος!

Αν μια πόλη την χαίρονται οι κάτοικοί της, είναι μια πόλη που αξίζει να επισκεφθεί κανείς. Οι πόλεις που εισπράττουν αγάπη, όπως και οι άνθρωποι, ακτινοβολούν κάτι θετικό, που ελκύει χωρίς να γνωρίζει κανείς ακριβώς την αιτία. Πώς θα στεκόταν κανείς απέναντι στον Πειραιά; Για τους μη κατοίκους θα μπορούσε να είναι απλώς το υποχρεωτικό πέρασμα προς το επόμενο πλοίο για το Αιγαίο. Για τους περισσότερους είναι μία πόλη που η πρώτη της «ανάγνωση» είναι αδιάφορη ή απωθητική. Προβλήματα καθαριότητας, οργάνωσης, αισθητικής. Μία πόλη που δεν «κρατάει» τον επισκέπτη. Μπορεί να ανατραπεί αυτή η άδικη προσέγγιση για την ιστορική πόλη του Πειραιά; Είναι ένα ζητούμενο. Η παρούσα δημοτική αρχή διαβεβαιώνει ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την ιστορική φυσιογνωμία του Πειραιά, αρχής γενομένης με το έμβλημα της πόλης, το Δημοτικό Θέατρο. Για όσους έχουν μελετήσει τα ζητήματα της πόλης, ο Πειραιάς είναι -όπως και η Αθήνα, αλλά ίσως ακόμη περισσότερο- μία κατεστραμμένη πόλη, που, όμως, επιδέχεται τολμηρών λειτουργικών και αισθητικών παρεμβάσεων.

Η ιστορική φυσιογνωμία της πόλης, με τα νεοκλασικά της κτίρια, έχει απολεσθεί διά παντός, αλλά ο Πειραιάς μπορεί αφενός να αναδείξει όσα απέμειναν και αφετέρου να δημιουργήσει ευκαιρίες για καλή, σύγχρονη αρχιτεκτονική. Το ιστορικό Ρολόι, που γκρεμίστηκε επί χούντας, θα μπορούσε συμβολικά να ξαναχτισθεί και να γίνει ένας διεθνής διαγωνισμός για το σύνολο των κτιρίων της πλατείας Κοραή, ώστε ο Πειραιάς να έχει ένα κέντρο βάρους που να υποδηλώνει ότι η πόλη αυτή δεν φύτρωσε, αλλά έχει ένα ορισμένο αστικό βάθος. Από την άλλη, χρειάζονται τομές. Γκρέμισμα όσων περισσότερων μεταπολεμικών κτιρίων γίνεται και ανέγερση νέων. Ενα χαρτί που θα μπορούσε να παίξει ο Πειραιάς είναι η αρχιτεκτονική πρωτοπορία, ώστε να αντισταθμιστεί η έλλειψη ορόσημων ή αξιοθέατων. Χρειάζονται πολύ τολμηρές τομές, που να προκαλέσουν το διεθνές ενδιαφέρον, ώστε η πόλη να βγει από την ανωνυμία. Ο συνδυασμός «σεβασμός στην ιστορική διαδρομή – πρόσκληση στην αρχιτεκτονική πρωτοπορία» θα μπορούσε σε προοπτική χρόνου να αποφέρει αποτέλεσμα. Δυστυχώς, το όραμα για αντιστροφή του κλίματος υπερβαίνει στο πολλαπλάσιο τη θητεία των δημοτικών αρχόντων.  Tου Νικου Βατοπουλου

Δυστυχώς, οι δημοτικοί άρχοντες του Πειραιά, φάνηκαν “ολίγοι” να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της πόλης!  Ο τόπος τα τελευταία χρόνια, γέμισε τόσα σκουπίδια που κάθε φορά που περπατώ στην πόλη μου θλίβομαι αφάνταστα.  Δεν εξαιρώ και την ευθύνη ημών των Πειραιωτών…που, ως γνήσιοι Έλληνες, απλά βολευόμαστε όταν το σκουπίδι δεν είναι στην πόρτα μας!  Το πρώτο λιμάνι της χώρας, το λιμάνι της ψυχής του κάθε Πειραιώτη, έχει παραδοθεί στην μανία των μικροκομματικών συμφερόντων.  Όσοι πιστεύουν οτι απευθύνονται σε ηλιθίους, καλά θα κάνουν να συνέλθουν και μεις οι “απλοί ” Πειραιώτες ας υψώσουμε επιτέλους το ανάστημά μας στον κάθε βολεμμένο χαρτογιακά, στον κάθε δήθεν  “δημοκράτη” – με …” ολιγαρχικές” όμως τσέπες! – ή να τεκμηριώνει όλα όσα λέει ή να ανασκουμπωθεί να τα εφαρμόσει.  Η κατάσταση αναστρέφεται, αλλά θέλει βούληση, γερό στομάχι και κάποιος επιτέλους να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του και το πολιτικό κόστος! 

Μοιάζουν λίγο με μέλη της Κου Κλουξ Κλαν αλλά ουδεμία σχέση έχουν ούτε με τις ΗΠΑ ούτε με τη Λευκή Αδελφότητα, αυτοί ανήκουν στην Αδελφότητα Εl Resucitado (Αυτός που Αναστήθηκε, ο Αναστάς) και μοναδικός σκοπός τους, στη Σεβίλλη όπου ζουν και μεγαλουργούν τη Μεγάλη Εβδομάδα- για να είμαστε ακριβέστεροι την Κυριακή του Πάσχα- είναι η μετάνοια. Το Πάσχα στη Σεβίλλη, λένε αυτοί που ξέρουν, είναι μια εμπειρία που δεν περιγράφεται με λέξεις. Πιστός καθολικισμός και ανδαλουσιανό ταμπεραμέντο αποτελούν έναν συνδυασμό απερίγραπτο- ενίοτε και ανεκδιήγητο. Σε κάθε περίπτωση, οι αδελφότητες (γιατί υπάρχουν πολλές) έχουν τις ρίζες τους στον 14ο αιώνα, είναι αυστηρότατα οργανωμένες, έχουν εξίσου αυστηρά κριτήρια ένταξης και πραγματοποιούν στη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας εντυπωσιακές λιτανείες, προς τέρψιν του Κυρίου αλλά και των χιλιάδων τουριστών που σπεύδουν κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες στον ισπανικό Νότο.