Η Ηρώδου Αττικού είναι ο δρόμος- σύμβολο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Κάτι σαν την Ντάουνινγκ Στριτ στο Λονδίνο και την Πενσιλβάνια Αβενιου στην Ουάσιγκτον. Εκεί εδρεύει η προεδρία της Δημοκρατίας και εκεί είναι το γραφείο του πρωθυπουργού. Είναι εύλογο να κλείνει τις νύχτες για λόγους ασφαλείας, έστω κι αν οι πιθανότητες μιας τρομοκρατικής επίθεσης είναι μικρές. Ο δρόμος είναι φορτωμένος με τόσο ισχυρούς συμβολισμούς που δεν μπορείς παρά να λάβεις υπόψη ακόμη και το απίθανο. Εξαιτίας, προφανώς, αυτών των ίδιων συμβολισμών, ο δρόμος πριν από μερικά χρόνια ήταν ελεύθερος από παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Ουδείς διενοείτο να σταματήσει, έστω με αλάρμ, τρίβοντας τον δείκτη με τον αντίχειρα στους παρακείμενους αστυνομικούς για να τους εξηγήσει ότι «μισό λεπτό! Μια μικρή δουλίτσα έχω και φεύγω». Ο δρόμος αυτός ήταν ό,τι πιο κοντινό είχε η Αθήνα στις δυτικές πρωτεύουσες. Δεν σταματούσες και δεν πάρκαρες…Πριν λίγο καιρό, όπως έγινε και στις κεντρικές οδούς (Πανεπιστημίου, Σταδίου, Ακαδημίας κ.α.) άρχισαν να εμφανίζονται κάποια σταθμευμένα αυτοκίνητα, πενήντα μέτρα πιο κάτω από την είσοδο του Προεδρικού Μεγάρου, δίπλα στους αστυνομικούς που περιπολούν την περιοχή. Ηταν απορίας άξιον πώς αυτοί που σκέφτηκαν να κλείνουν τον δρόμο νυχτιάτικα, δεν αντιλαμβανόταν το ρίσκο ασφάλειας που έπαιρναν, ούτε καν το ότι αν πρέπει να υπάρχει ένας δρόμος χωρίς αυτοκίνητα, αυτός πρέπει να είναι η Ηρώδου Αττικού.

Τότε, ο Δήμος Αθηναίων αποφάσισε να παρέμβει. Δεν στηλίτευσε την παρανομία, αλλά τη νομιμοποίησε. Μπογιάτισε τον δρόμο με τις μπλε λωρίδες, έβαλε και δυο πινακίδες «Θέσεις μόνιμων κατοίκων». Ετσι η Ηρώδου Αττικού έγινε μόνιμο πάρκινγκ να το βλέπουν οι ξένοι ηγέτες που επισκέπτονται τον Πρόεδρο και τον πρωθυπουργό και να το θαυμάζουν. Το γεγονός αυτό, όμως, πέρα από τα ζητήματα αισθητικής και ασφάλειας εγείρει ένα συνολικότερο θέμα. Στην Ηρώδου Αττικού «μόνιμοι κάτοικοι» δεν είναι εργάτες ή μικρομεσαίοι, οι οποίοι θα χτίσουν τον ημιυπαίθριο για να κερδίσουν λίγα μέτρα γης. Δεν ζουν οι καπάτσοι μαγαζάτορες που κλέβουν δημόσιο χώρο για να απλώσουν μερικά τραπεζοκαθίσματα παραπάνω. Εκεί, κατά κανόνα, ζει μέρος της ελίτ, η οποία αφενός μπορεί αν διαθέσει τα 200-300 ευρώ ανά μήνα για μια θέση σε χώρους στάθμευσης εκτός Ηρώδου Αττικού και αφετέρου οφείλει να δίνει το καλό παράδειγμα στους υπόλοιπους. Είναι αυτοί από τους οποίους ο δήμαρχος Αθηναίων περίμενε ότι θα χορηγήσουν το γκρέμισμα ολόκληρων τετραγώνων για να αποκτήσει η Αθήνα πάρκα. Απο τον Πασχο Μανδραβελη

«Το φτύσιμο στη γη είναι επικίνδυνο για την υγεία σου και μεταδίδει μολυσματικές ασθένειες», ήταν το σύνθημα της εκστρατείας κατά… του πτύειν την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, για ένα λαό που θεωρεί παρ’ όλα αυτά απόλυτα φυσιολογική τη συγκεκριμένη συνήθεια. Το φτύσιμο «έφτασε» στην Ευρώπη στη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όταν μεσουρανούσε η πανκ μουσική. Οι Sex Pistols το έκαναν μόδα, ως ένδειξη αντισυμβατικής συμπεριφοράς. Ηταν μια πράξη πρόκλησης και απαξίωσης στο κατεστημένο. Το άρθρο 42 της UEFA περιλαμβάνει το φτύσιμο στα αίτια αποβολής ενός παίκτη. Το 2003 ο Σενεγαλέζος παίκτης της Μπόλτον, Ελ Χατζί Ντιουφ, πλήρωσε 7.800 ευρώ πρόστιμο επειδή έφτυσε οπαδό της Σέλτικ.

Θυμάστε, τα παλιά, ξύλινα, ωραία τραίνα του ηλεκτρικού; Σε κάθε παράθυρο είχε μια μικρή πλακέτα με την επιγραφή: “Μη πτύετε έξω”!  Έτσι τώρα στην Κρήτη, αποφάσισαν να εφαρμόσουν τους νόμους που μόνο σε κράτη όπως η …Σιγκαπούρη, υπάρχουν και εφαρμόζονται.   Να, αυτά διαβάζω η …τάλαινα και ανταριάζομαι.  Διότι, τί του λείπει του ψωριάρη;  Σκούφια με μαργαριτάρι!  Πού; Στην Κρήτη, και δή στο Ηράκλειο, που δεν υπάρχει πινακίδα, που δεν έχει μέρος να παρκάρεις, που έχουν όλα τα κουσούρια της Αθήνας και κάθε ελληνικής πόλης, συν το γεγονός ότι λατρεύουν “άλλον Θεό ” επαέ,  θα επιβληθούν αυτοί οι – πολλοί ωραίοι, κατα τα άλλα – νόμοι! Διαβάστε…

Με πρόστιμο ύψους 100 ευρώ θα τιμωρούνται όσοι φτύνουν στα πεζοδρόμια στο Ηράκλειο της Κρήτης, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών πόλεων. Αντίστοιχο ποσό κινδυνεύουν να πληρώσουν και όσοι ρίχνουν αποτσίγαρα στο δρόμο, όπως επίσης και εκείνοι που πετούν τις σακούλες τους εκτός των κάδων απορριμμάτων. Το σχέδιο προβλέπει επίσης αυστηρότατα πρόστιμα, έως και 3.000 ευρώ, αλλά και διοικητικά μέτρα για εκείνους που ρυπαίνουν μνημεία, αρχαιολογικούς χώρους ή δημόσια κτίρια. Για όσους συλληφθούν να υποπίπτουν σε ένα από τα παραπάνω… ατοπήματα για δεύτερη φορά, προβλέπεται διπλασιασμός των προστίμων, αλλά και διοικητικές ποινές. «Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό μέτρο για τα ελληνικά δεδομένα, μέσα στο πλαίσιο της προσπάθειας που κάνουμε για την ποιοτική αναβάθμιση της πόλης, και εντάσσεται στο νέο κανονισμό καθαριότητας που ισχύει από τις 15 Οκτωβρίου», λέει στον ΕΤ ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Ηρακλείου κ. Κωνσταντίνος Καμπανός.

Να δώ να πληρώνει πρόστιμο ο Κρής, γιατί συνελήφθη να πτύει και γώ θα ζητήσω …μετάθεση στην…Σητεία! Μου φαίνεται οτι θα πάψω να ασχολούμαι πια, με τις βρετανικές έρευνες και θα πάρω κατ’ αποκοπήν τους … Κρήτες! Με όσα έχω μαζέψει και όσα …έπονται θα αποκτήσω PhD! Ετσά!

Αυτή τη στιγμή για να είστε εδώ μάλλον ακουμπάτε και σεις ένα. Είναι ο καθημερινός μας φίλος, μας κρατάει συντροφιά τις δύσκολες νύχτες του χειμώνα, το πατάμε κάθε μέρα. Είναι το πληκτρολόγιο μας και δυστυχώς λίγοι του έχουν αποδώσει τις τιμές που του αξίζουν. Μόλις είδα ότι οι φίλοι μας οι Ρώσοι έχουν ένα μνημείο για αυτό στην πόλη Ekaretinburg δίπλα στον ποταμό Iset. Αν περάσετε από κει αφήστε ένα λουλούδι από μένα, στο Esc παρακαλώ αν γίνεται! Πηγή

«Αρκεί για ένα αστέρι μόνο χαρτί χρώμα ασημί…» «Παραμυθένια», Μάνος Ελευθερίου. Μέσα σε σφυρίγματα από μπουρούδες από μεγάλα κοχύλια, εορταστικούς ήχους από φλογέρες και ταμπιά, κανονιές από τα χαρτονένια κανόνια του ομοιώματος του πολεμικού σκάφους που κρατούσαν στα χέρια τους τα παιδιά που τραγουδούσαν κάποτε τα παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα έκλεινε πάντα η χρονιά στη Σύρο του εμπορίου και της ναυτιλίας. Ηταν μια ωραία συνήθεια που χαίρονταν όλοι οι Συριανοί και δήλωνε τη στενή τους σχέση με τη θάλασσα, ενώ περιποιούσε και τιμή για ένα σκάφος του στόλου που ξεχώριζε κάθε εποχή, το «Αβέρωφ» παλιότερα ή το «Ελλη» τα μεταπολεμικά χρόνια, και σαν έθιμο διατηρήθηκε μέχρι το 1955-1956, οπότε, όπως και πολλά άλλα, υποχώρησε μπροστά σε άλλα «μοντέρνα» και αμφίβολα.

Για την Terra Computerata, εξαιρετικά αφιερωμένο…

Με γλυπτά από χιόνι πάνω στις τεράστιες εκτάσεις της επαρχίας Χεϊλονγιανγκ στην Κίνα, γιορτάζουν φέτος τα Χριστούγεννα. Ο Αη Βασίλης είναι ένα μέρος από τα σκηνικά που έχουν στηθεί στο πλαίσιο της έκθεσης 21th Harbin international snow sculpture art.

 Γιατί υπάρχει τόσος ενθουσιασμός για τη γιορτή των Χριστουγέννων;
Υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό:
* Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια “Britannica” υπάρχουν 1.8 δις χριστιανών στο κόσμο στο σύνολο των 5.5 δις ατόμων που υπάρχουν πάνω στον πλανήτη, αυτό καθιστά τον Χριστιανισμό τη πιο δημοφιλή θρησκεία στον κόσμο.
* Οι βδομάδες των Χριστουγέννων είναι η χρονική περίοδος του έτους με τα μεγαλύτερα ποσοστά αγορών από μέρους των καταναλωτών. Πολλοί επιχειρηματίες συμπληρώνουν το 70% των ετήσιων εσόδων τους τον μήνα των Χριστουγέννων.
Γιατί ανταλλάσσουμε δώρα τη μέρα των Χριστουγέννων;
Η παράδοση της ανταλλαγής δώρων τη μέρα των Χριστουγέννων έχει προέλευση από τα δώρα που έφεραν οι 3 μάγοι στον Ιησού τη μέρα που γεννήθηκε. Παρόλα αυτά έως το 1800 δεν είχε συστηθεί ως έθιμο η ανταλλαγή των δώρων. Η ιστορία του Άγιου Βασίλη που δημιουργήθηκε αργότερα σε συνδυασμό με την βιομηχανική ανάπτυξη κατέστησαν την ανταλλαγή των δώρων μια από τις σημαντικότερες χριστουγεννιάτικες παραδόσεις.
Είναι η 25 Δεκεμβρίου η αληθινή ημερομηνία γέννησης του Ιησού;
Κανένας δεν ξέρει πραγματικά. Το μόνο που είναι γνωστό είναι ότι το 336 π.Χ. ορίστηκε η ημερομηνία 25 Δεκεμβρίου ως η ημερομηνία εορτασμού για μια πολύ γνωστή παγανιστική θρησκεία στην Ρώμη (σατούρνια) κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου. Κατά τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. οι θεολόγοι από την εκκλησία έγραψαν: «Ορίσαμε αυτή την ημερομηνία ιερή, όχι όπως οι παγανιστές λόγω της γέννησης του ήλιου, αλλά λόγω αυτού του ίδιου που έφτιαξε τον ήλιο». Αρχικά η γιορτή των Χριστουγέννων γιορτάζονταν από μια σχετικά μικρή ομάδα ατόμων, αλλά με την πάροδο των ετών τα Χριστούγεννα αντικατέστησαν μια σειρά εορτών σε πολλές χώρες ενώ πλήθος παραδόσεων έχει προστεθεί σε αυτό τον εορτασμό.
Ποια η προέλευση του Χριστουγεννιάτικου δέντρου;
Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι μια παράδοση που προέρχεται από τη Γερμανία και ξεκίνησε στις αρχές του 1800μ.Χ. H παράδοση του Χριστουγεννιάτικου δέντρου διασκορπίστηκε στην Γερμανία, στη συνέχεια στην Αγγλία και έπειτα στην Αμερική μέσω των Γερμανών μεταναστών.
Γιατί διακοσμούμε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο με στολίδια, φώτα, κλωστές;
Κατά τη διάρκεια της Βικτωριανής εποχής, οι άνθρωποι είχαν ήδη αρχίσει να διακοσμούν δέντρα με διάφορα στολίδια. Το 1880 η εταιρία Woolworths προώθησε στην αγορά τα πρώτα χριστουγεννιάτικα στολίδια. Ο Martin Luther, που έζησε το 16ο αιώνα είναι ο πρώτος που εισήγαγε την ιδέα του φωτισμού του χριστουγεννιάτικου δέντρου με τη βοήθεια των κεριών. Ενώ το 1882 πρωτοπαρουσιάστηκε το πρώτο φωτισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο με λαμπιόνια.

Το χωριό του Αγίου Βασίλη στο Ροβανιέμι μοιάζει σαν ένα ζωντανό χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Η επισκεψιμότητα της περιοχής αυξάνεται ιδιαίτερα την περίοδο των εορτών με τους τουρίστες να φωτογραφίζουν κάθε στολισμένη γωνιά.

 Οταν ο Σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ χτύπησε το παπούτσι του στο έδρανο των Ηνωμένων Εθνών πριν από 50 χρόνια, ο Βρετανός πρωθυπουργός Χάρολντ Μακμίλαν, γνωστός για το φλεγματικό του χιούμορ, είπε: Αυτό το θέλω, ει δυνατόν μεταφρασμένο. Ο πρόεδρος Μπους, ο οποίος δέχτηκε έναν πολύ ιδιαίτερο αποχαιρετισμό από Ιρακινό δημοσιογράφο -του πέταξε τα παπούτσια του στο κεφάλι, χειρονομία ιδιαίτερα προσβλητική για τους Αραβες- προσποιήθηκε αμηχανία. Η κίνηση του Ιρακινού δημοσιογράφου θεωρήθηκε επική προσβολή, η οποία στόχευε κατευθείαν έναν κατ’ επανάληψιν ατζαμή. Αλλά ο Μπους δεν άξιζε ούτε αυτό. Η κυβέρνηση Μπους δημιούργησε τεράστια προβλήματα στο Ιράκ, διέλυσε τη μεσαία τάξη σε όλη τη Μέση Ανατολή, πολλαπλασίασε τη φιλοσοφία της τζιχάντ και εμμέσως έδωσε το έναυσμα ενός εμφυλίου που θα συνεχιστεί για χρόνια. Παράλληλα, εισβάλλοντας στο Ιράκ, ανέδειξε σε περιφερειακή δύναμη το Ιράν. Ωστόσο, με την αποχώρηση Μπους και την «προέλαση» του Ομπάμα, αναδύεται μια ελπίδα πως κάτι μπορεί να αλλάξει. Η συμφωνία μεταξύ Αμερικανών και Ιρακινών για αποχώρηση των στρατευμάτων απορρίφθηκε τον Οκτώβριο, αλλά εγκρίθηκε τον περασμένο μήνα από το ιρακινό κοινοβούλιο. Αυτό που συνέβη ενδιαμέσως ήταν ότι ο αμερικανικός λαός ψήφισε τον Ομπάμα για πρόεδρο, ψήφισε αλλαγή. Ο νέος πρόεδρος μπορεί ενδεχομένως να επηρεάσει θετικά τις εξελίξεις και να αποκαταστήσει την τρωθείσα αμερικανική εικόνα με δύο τρόπους. Πρώτον, να λύσει το Παλαιστινιακό, διασφαλίζοντας παράλληλα την πολυπόθητη ασφάλεια για το Ισραήλ, και δεύτερον να αναζητήσει τρόπους διαπραγμάτευσης με την Τεχεράνη.  Πηγή: Financial Times

Αθήνα! Μια μέρα μετά.