Οταν ο Σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ χτύπησε το παπούτσι του στο έδρανο των Ηνωμένων Εθνών πριν από 50 χρόνια, ο Βρετανός πρωθυπουργός Χάρολντ Μακμίλαν, γνωστός για το φλεγματικό του χιούμορ, είπε: Αυτό το θέλω, ει δυνατόν μεταφρασμένο. Ο πρόεδρος Μπους, ο οποίος δέχτηκε έναν πολύ ιδιαίτερο αποχαιρετισμό από Ιρακινό δημοσιογράφο -του πέταξε τα παπούτσια του στο κεφάλι, χειρονομία ιδιαίτερα προσβλητική για τους Αραβες- προσποιήθηκε αμηχανία. Η κίνηση του Ιρακινού δημοσιογράφου θεωρήθηκε επική προσβολή, η οποία στόχευε κατευθείαν έναν κατ’ επανάληψιν ατζαμή. Αλλά ο Μπους δεν άξιζε ούτε αυτό. Η κυβέρνηση Μπους δημιούργησε τεράστια προβλήματα στο Ιράκ, διέλυσε τη μεσαία τάξη σε όλη τη Μέση Ανατολή, πολλαπλασίασε τη φιλοσοφία της τζιχάντ και εμμέσως έδωσε το έναυσμα ενός εμφυλίου που θα συνεχιστεί για χρόνια. Παράλληλα, εισβάλλοντας στο Ιράκ, ανέδειξε σε περιφερειακή δύναμη το Ιράν. Ωστόσο, με την αποχώρηση Μπους και την «προέλαση» του Ομπάμα, αναδύεται μια ελπίδα πως κάτι μπορεί να αλλάξει. Η συμφωνία μεταξύ Αμερικανών και Ιρακινών για αποχώρηση των στρατευμάτων απορρίφθηκε τον Οκτώβριο, αλλά εγκρίθηκε τον περασμένο μήνα από το ιρακινό κοινοβούλιο. Αυτό που συνέβη ενδιαμέσως ήταν ότι ο αμερικανικός λαός ψήφισε τον Ομπάμα για πρόεδρο, ψήφισε αλλαγή. Ο νέος πρόεδρος μπορεί ενδεχομένως να επηρεάσει θετικά τις εξελίξεις και να αποκαταστήσει την τρωθείσα αμερικανική εικόνα με δύο τρόπους. Πρώτον, να λύσει το Παλαιστινιακό, διασφαλίζοντας παράλληλα την πολυπόθητη ασφάλεια για το Ισραήλ, και δεύτερον να αναζητήσει τρόπους διαπραγμάτευσης με την Τεχεράνη.  Πηγή: Financial Times