«Αρκεί για ένα αστέρι μόνο χαρτί χρώμα ασημί…» «Παραμυθένια», Μάνος Ελευθερίου. Μέσα σε σφυρίγματα από μπουρούδες από μεγάλα κοχύλια, εορταστικούς ήχους από φλογέρες και ταμπιά, κανονιές από τα χαρτονένια κανόνια του ομοιώματος του πολεμικού σκάφους που κρατούσαν στα χέρια τους τα παιδιά που τραγουδούσαν κάποτε τα παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα έκλεινε πάντα η χρονιά στη Σύρο του εμπορίου και της ναυτιλίας. Ηταν μια ωραία συνήθεια που χαίρονταν όλοι οι Συριανοί και δήλωνε τη στενή τους σχέση με τη θάλασσα, ενώ περιποιούσε και τιμή για ένα σκάφος του στόλου που ξεχώριζε κάθε εποχή, το «Αβέρωφ» παλιότερα ή το «Ελλη» τα μεταπολεμικά χρόνια, και σαν έθιμο διατηρήθηκε μέχρι το 1955-1956, οπότε, όπως και πολλά άλλα, υποχώρησε μπροστά σε άλλα «μοντέρνα» και αμφίβολα.

Για την Terra Computerata, εξαιρετικά αφιερωμένο…