Βασίλης Τασινός
Ιωάννινα 2 Μαΐου 2015
Ένα σημαντικό κεφάλαιο που αφορά την ψυχαγωγία αλλά και τη μόρφωση των μαθητών, είναι οι σχολικές εκδρομές και οι διδακτικές επισκέψεις. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να προγραμματίζονται από την αρχή του διδακτικού έτους από το Σύλλογο Διδασκόντων – σύμφωνα με την εκπαιδευτική νομοθεσία – και να προετοιμάζονται καταλλήλως από τους συνοδούς εκπαιδευτικούς.
Ο δάσκαλος, όπως προετοιμάζεται καθημερινά για τα μαθήματα που θα διδάξει, έτσι θα πρέπει να προετοιμάζεται και για μια διδακτική επίσκεψη. Έχει την υποχρέωση να ενημερώνει τους μαθητές του με μια μικρή και περιεκτική εισήγηση γι` αυτά που πρόκειται να ιδούν στους συγκεκριμένους χώρους που θα επισκεφτούν (αρχαία μνημεία, μουσεία, σπήλαια, εκθέσεις, βουλή κ.τ.λ.) και στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, να είναι σε θέση να απαντά στις περισσότερες ερωτήσεις τους.
Η ολοήμερη εκδρομή έχει γίνει θεσμός σχεδόν σε όλα τα σχολεία και την προσμένουν με μεγάλη χαρά οι μαθητές με τη λήξη του διδακτικού έτους. Για να μη γίνεται όμως κουραστική, επειδή οι ώρες είναι πολλές, οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να την οργανώνουν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε οι μαθητές να παίζουν, να διασκεδάζουν αλλά και να επισκέπτονται αξιοθέατα, τα οποία είναι σίγουρο ότι θα μείνουν για πάντα στη μνήμη τους. Οι γονείς των μαθητών που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην ολοήμερη εκδρομή δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποκλείονται. Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί ορισμένοι εκπαιδευτικοί δεν επιθυμούν τη συμμετοχή των γονέων στην ολοήμερη εκδρομή!
Όσον αφορά τους απρογραμμάτιστους σχολικούς περιπάτους, που είθισται να πραγματοποιούν όλα τα σχολεία, θα πρέπει να επιλέγονται τα πιο κατάλληλα μέρη για να παίζουν με άνεση και ασφάλεια οι μαθητές. Οι δάσκαλοι θα πρέπει να περιφέρονται στο χώρο και να επιβλέπουν τους μαθητές και όχι μόνο εκείνοι που έχουν εφημερία τη συγκεκριμένη ημέρα. Η παρουσία του διευθυντή στην εκδρομή είναι απαραίτητη αλλά, δυστυχώς, αρκετοί διευθυντές την ημέρα αυτή ασχολούνται με την γραφειοκρατία του σχολείου.
Οι μαθητές έχουν μεγάλη ανάγκη τους σχολικούς περιπάτους. Την ανάγκη τους αυτή πολλές φορές την διεκδικούν στην πρωινή συγκέντρωση, πριν την προσευχή, με την ρυθμική και επαναλαμβανόμενη ιαχή: «εκ-δρο-μή»! Ας αναλογισθεί ο κάθε μας από τα μαθητικά του χρόνια παρόμοιες διεκδικήσεις, καθώς και την έκρηξη χαράς που πλημύριζε το σχολείο τη στιγμή εκείνη κατά την οποία ο διευθυντής, ενώπιον όλων των μαθητών, ανακοίνωνε την πραγματοποίηση μιας εκδρομής!
Στο πλαίσιο της θεατρικής αγωγής και της ψυχαγωγίας των μαθητών, θα ήθελα να αναφερθώ και στην αναγκαιότητα να πηγαίνουν οι μαθητές με τους δασκάλους τους στο θέατρο και στον κινηματογράφο και να παρακολουθούν ωραίες παραστάσεις και ταινίες. Οι θεατρικές παραστάσεις που δίνουν οι διάφοροι περιοδεύοντες θίασοι στα σχολεία, είναι – κατά κανόνα – πρόχειρες και δεν συμβάλλουν στη θεατρική αγωγή των μαθητών. Τουναντίον θα έλεγα.
Ακόμη, θα πρέπει να πραγματοποιούνται επισκέψεις σε εργοστασιακούς χώρους (αρκετά εργοστάσια δέχονται προγραμματισμένες επισκέψεις σχολείων), για να έρχονται σε επαφή οι μαθητές με την παραγωγική διαδικασία.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι εκπαιδευτικοί δεν πρέπει ποτέ να παραβλέπουν τη μεγάλη ανάγκη των μαθητών να ξεφεύγουν για λίγο από το καθημερινό πρόγραμμα των μαθημάτων και να επισκέπτονται – ανά τακτά χρονικά διαστήματα – κάποιους τόπους και χώρους, όπου θα παίζουν, θα ψυχαγωγούνται, αλλά και θα μαθαίνουν.