Βασίλης Τασινός

Ιωάννινα 10 Ιουλίου 2019

Οι απόφοιτοι του 1976 από τη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων πραγματοποιήσαμε στις 10 Ιουλίου 2019, ημέρα Τετάρτη, στις 7 το απόγευμα, την τρίτη συνάντηση μας – με καθυστέρηση τεσσάρων ημερών από την προκαθορισμένη ημερομηνία λόγω των βουλευτικών εκλογών – μπροστά στην είσοδο της Ακαδημίας.

Το απόγευμα της προηγούμενης ημέρας της συνάντησης, όπως έχει καθιερωθεί, οι Γιαννιώτες δάσκαλοι και δασκάλες μαζί με τους πρώτους «ξένους» αφιχθέντες συναδέλφους και συναδέλφισσες, ανταμώσαμε στο Μόλο, στην καφετέρια «Αίγλη». Είναι το ζέσταμα που γίνεται πάντα, πριν τη βασική συνάντηση στην πύλη της Ακαδημίας. Ο συνάδελφος Αποστόλης Χασκής είχε ήδη εκπονήσει το πρόγραμμα για το βράδυ της Τετάρτης.

Η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία ήταν μια σημαντική στιγμή για όλους μας!

Έδωσαν το παρόν και πολλοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες που δεν είχαν έρθει στις προηγούμενες συναντήσεις μας. Δύσκολη προσπάθεια, και συνήθως χωρίς αποτέλεσμα, να θυμηθείς τα πρόσωπα των συναδέλφων μετά 43 χρόνια· θυμάσαι τα ονόματα, αλλά τα πρόσωπα που βρίσκονται απέναντί σου είναι «άγνωστα»· φυσικό και επόμενο μετά τόσα πολλά χρόνια!

Μετά τις απαραίτητες συστάσεις και τις φωτογραφίες που βγάλαμε μπροστά στην είσοδο της Ακαδημίας, κατευθυνθήκαμε για καφέ στην «Όαση», μια καφετέρια στο κέντρο της πόλης, που πηγαίναμε και ως φοιτητές· διαχρονική αξία!

Αφού απολαύσαμε το καφεδάκι και τα είπαμε για αρκετή ώρα, πήραμε το δρόμο για το «Ρόδι», μια ωραία ταβέρνα δίπλα στη λίμνη, όπου περάσαμε μια υπέροχη βραδιά.

Όσο περνούν τα χρόνια τόσο αυξάνει η συμμετοχή των συναδέλφων στις προγραμματισμένες συναντήσεις μας! Είναι γεγονός ότι οι συναντήσεις αυτές είναι πολύ θετικές για τον καθένα και την καθεμιά, γιατί διασκεδάζουμε, αναπολούμε τις ωραίες στιγμές από τα φοιτητικά μας χρόνια και ανταλλάσσουμε εμπειρίες από τα μάχιμα χρόνια, ως βετεράνοι πλέον της Δημοτικής Εκπαίδευσης. Και πιστεύω ότι η επόμενη συνάντηση θα είναι πιο μαζική, γιατί θα έχει μουσική και χορό, όπως μας υποσχέθηκε ο Αποστόλης!

Οι φωτογραφίες από την Αίγλη, την Ακαδημία, την Όαση και το Ρόδι (Βλέπε κατηγορία: Φωτογεγονότα) αποτύπωσαν τις ωραίες στιγμές που περάσαμε και στην τρίτη συνάντησή μας!

Καλή αντάμωση στο επόμενο ραντεβού  που ορίστηκε για τη δεύτερη Τετάρτη του Ιουλίου του 2021 (14 Ιουλίου), στις 7 το απόγευμα, στην πύλη της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ιωαννίνων.

Εύχομαι υγεία και ευτυχία σε όλες και σε όλους!

ΥΓ  Για την ιστορία η πρώτη συνάντηση των αποφοίτων του 1976 από τη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία έγινε με τη συμπλήρωση 27 χρόνων μπροστά στην Ακαδημία, στις 5 Ιουλίου του 2003, και στη συνέχεια η διασκέδαση στο «Γιαννιώτικο Σαλόνι». Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχουν φωτογραφίες, ούτε έχει κρατήσει κανείς τα ονόματα των παραβρισκόμενων.

Καφετέρια «Αίγλη» στο Μόλο, 9 Ιουλίου 2019

Απ’ αριστερά: Χρυσούλα Ρουσβανίδου, Αποστόλης Χασκής, Νίκος Τζίμας, Βασίλης Τασινός, Σοφία Μαριά, Αλέκος Ταμβάκος, Μιχάλης Σκούφης, Παρασκευή Σιαπλαούρα και Σταύρος Γκορτζής.

Μπροστά στην πύλη της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας, 10 Ιουλίου 2019

Απ’ αριστερά 1^η σειρά: Αποστόλης Χασκής, Κώστας Τσούκας, Αλέκος Ταμβάκος, Λάμπρος Σκλαβούνης, Παρασκευή Σιαπλαούρα, Χρυσούλα Ρουσβανίδου, Ιωάννα Σακαβάρα, Χρυσαυγή Τσίρου και Παρασκευή Παπαδοπούλου.

2^η σειρά: Δημήτρης Μπόσμος, Βασίλης Τασινός, Παύλος Πολίτης, Νίκος Τζίμας, Τάσος Κόκκαλης, Δημήτρης Λώλης, Βασίλης Μουλιανίτης, Μιχάλης Λέκκας και Δημήτρης Κεχαγιάς.

3η σειρά: Θύμιος Χήκας, Βασίλης Παπαδογιώργος, Σπύρος Χρήστου, Παναγιώτης Ζάνης, Γιάννης Αγγέλης και Μιχάλης Σκούφης.

Καφετέρια «Όαση», 10 Ιουλίου2019

Ταβέρνα  «Ρόδι», 10 Ιουλίου2019

Βασίλης Τασινός

Ιωάννινα 7 Ιουλίου 2019

Στο προηγούμενο κείμενο που δημοσίευσα, «Δάσκαλε, έδειξε ασέβεια και έπρεπε να τιμωρηθεί», μέσα από το πραγματικό γεγονός που περιέγραψα, αναδεικνύεται ότι ο δάσκαλος πρέπει να αντιμετωπίζει μόνος του τα συνηθισμένα παραπτώματα των μαθητών του και όχι με το παραμικρό πρόβλημα που παρουσιάζεται στην τάξη του να προσφεύγει στους γονείς.

Με το παρόν κείμενο, που επίσης αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της καλής συνεργασίας του δασκάλου με τους γονείς, προκειμένου να αντιμετωπίζονται από κοινού προβληματικές συμπεριφορές των μαθητών που υποπίπτουν στην αντίληψη του δασκάλου. Δυστυχώς, όμως, για διαφόρους λόγους δεν είναι πάντα εφικτή η καλή συνεργασία του δασκάλου με τους γονείς.

Όταν ήμουν δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Τύμβου Μαραθώνα το σχολικό έτος 1989-1990, ο συνάδελφός μου ο Μίλτος, που ήταν και Διευθυντής του σχολείου, μου διηγήθηκε ένα περιστατικό – με αφορμή την επίσκεψη που δέχτηκε στο Γραφείο του από έναν άγνωστο σ’ εμένα άνδρα – που συνέβη στο σχολείο μας πριν τέσσερα χρόνια.

«Τον είδες, Βασίλη, τον κύριο που έφυγε από το Γραφείο μου»; μου λέει ο Μίλτος.      « Άκου, λοιπόν, τι έγινε: Πριν τέσσερα χρόνια υπέπεσε στην αντίληψη μου ότι ο γιος του, μαθητής μου τότε στην ΣΤ΄ τάξη, ξόδευε πολλά χρήματα στο κυλικείο, όχι μόνο για αυτά που αγόραζε για τον εαυτό του αλλά και για τις αγορές των συμμαθητών του. Καθημερινά ερχόταν στο σχολείο με χιλιάρικο και μερικές φορές και με πεντοχίλιαρο, όπως μου είχε αναφέρει η κυρία που είχε το κυλικείο.

Κάλεσα στο σχολείο τον πατέρα του – τον κύριο που είδες πριν λίγο – για να συζητήσουμε το γεγονός, και πριν καλά καλά προλάβω να ολοκληρώσω μία φράση, μου λέει με αυθάδεια: “Δάσκαλε, απ’ την τσέπη σου τα πληρώνεις;” Από την τσέπη μου δεν τα πληρώνω, του λέω, αλλά δεν είναι σωστό σ’ αυτή την ηλικία ο γιος σου να ξοδεύει τόσα πολλά χρήματα· αργότερα θα αντιληφθείς το λάθος σου αλλά φοβάμαι ότι θα είναι αργά!

 Σήμερα, λοιπόν, που με επισκέφτηκε, είχαμε τον εξής διάλογο:

– Δάσκαλε, πόσο δίκιο είχες, όταν μου έλεγες: “Μη δίνεις τόσα πολλά χρήματα στο γιο σου, γιατί τα ξοδεύει ασυλλόγιστα στο κυλικείο του σχολείου.”

– Τι συνέβη και θυμήθηκες τα λόγια μου μετά από τέσσερα χρόνια;

– Δάσκαλε, ήρθε στο μποστάνι που δούλευα και μου ζητούσε με επιμονή περισσότερα χρήματα απ’ αυτά που του δίνω κάθε ημέρα για τα προσωπικά του έξοδα, κι όταν του είπα ότι για πάρεις περισσότερα θα πρέπει να δουλέψεις μαζί μου στο κτήμα, εκνευρίστηκε και άρχισε να μου πετάει κολοκύθια στο κεφάλι · κοίταξε, μου πρήστηκε η μύτη!

– Δεν με εκπλήσσει καθόλου το γεγονός· εσύ δημιούργησες τις προϋποθέσεις για την συμπεριφορά αυτή του παιδιού σου. Θυμάσαι τι μου είπες, όταν σου επισήμανα ότι ο γιος σου ξοδεύει πολλά χρήματα στο κυλικείο: “Δάσκαλε, απ’ την τσέπη σου τα πληρώνεις;” Ε…τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσεις· όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς».

Εν κατακλείδι, ο δάσκαλος έκανε το καθήκον του στην προβληματική συμπεριφορά που διαπίστωσε, με το γονέα όμως απέναντί του. Ο γονέας αντιλήφθηκε καθυστερημένα και με οδυνηρό τρόπο το μεγάλο λάθος που είχε κάνει. Και το πιο πιθανόν είναι, η δυσμενής εξέλιξη του κανακάρη να μη σταμάτησε στην εφηβεία, αλλά να συνεχίστηκε και στην ενήλικη ζωή.